ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 23-09-1945

ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ

ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ

(Από τη «Λαϊκή Φωνή» της Θεσσαλονίκης αναδημοσιεύουμε το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο του σ. Ν. Ζαχαριάδη)

Στο «Σοσιαλιστή» της 3 του Σεπτέμβρη – που παρουσιάζει μια σοβαρή βελτίωση, γιατί δείχνει μια αποφασιστική απομάκρυνση απ' το αντικομουνιστικό πνεύμα του κ. Μυλωνά – δημοσιεύεται ένα άρθρο: «Γύρω απ' τη Λαϊκή μας Δημοκρατία».

Ανεξάρτητα απ' το μέτωπο που ανοίγει το άρθρο αυτό μέσα στις γραμμές του ΕΛΔ-ΣΕΚ (ο αρθρογράφος σ. Β υποστηρίζει ότι η ύπαρξη στην ελληνική οικονομία σημαντικής σε αριθμό μεσαίας τάξης δε σημαίνει διάψευση του μαρξισμού, πράγμα που βεβαίωσαν οι αναγνωρισμένοι «θεωρητικοί» του ΕΛΔ-ΣΕΚ στην Αθήνα) έχει και για μας ενδιαφέρον.

Ο σ. Β μας λέει ότι ανάμεσα στη Λαϊκή Δημοκρατία του ΕΑΜ και τη Λ.Δ. του ΕΛΔ-ΣΕΚ υπάρχει ριζική, θεμελιακή διαφορά, γιατί η πρώτη είναι αστικοδημοκρατική και η δεύτερη σοσιαλιστική.

Η γνώμη μου είναι πως η διαφορά βρίσκεται αλλού. Είναι η διαφορά ανάμεσα στη δογματική, κούφια, και πολλές φορές ανεύθυνη θεωρητικολογία και τη μελετημένη, ψύχραιμη, ζωντανή πολιτική πράξη, που γι' αυτήν η θεωρία δεν είναι δόγμα μα καθοδήγηση για δράση, όπως τόνισαν τόσες φόρες οι δάσκαλοί μας Μαρξ, Εγκελς, Λένιν, Στάλιν.

Το αποτέλεσμα απ' τη διαφορά αυτή είναι τούτο δω, στητό, σταράτο, καταπειστικό, συντριπτικό. Το ΕΑΜ δημιουργήθηκε σε αποφασιστική λαϊκή δύναμη. Ο Μαρξ είπε κάποτε: Όταν η θεωρία κατακτά τις μάζες γίνεται υλική δύναμη. Και η καλύτερη απόδειξη για την ορθότητα μιας θεωρίας είναι να κατακτήσει τις μάζες. Αυτό είναι το κριτήριο της ζωής, που είναι και το πρωταρχικό, το μοναδικό. Και η ζωή έχει κιόλας κρίνει ανάμεσα στο ΕΑΜ και το ΕΛΔ-ΣΕΚ ως το ευρύτερο ΕΛΔ-ΣΕΚ που λέγεται ΕΣΣΑΚ και που αποτελεί μια οικτρή απόπειρα για ένα Αντί-ΕΑΜ. Είναι κάτι σαν κι αυτό που λέει ο Μαρξ : Η δεύτερη επανάληψη στην ιστορία είναι πολλές φόρες κωμωδία, δηλαδή γελοιοποίηση.

Με το σ. Β θάμαστε σύντομοι. Κάνει μια πολύ σοβαρή αποφασιστική διαπίστωση: «Όποιος κερδίζει τη μεσαία τάξη (και τούτο παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη χώρα μας) κερδίζει τον αγώνα».

Όλο το πρόβλημα της Λαϊκής Δημοκρατίας στην Ελλάδα συγκεντρώνεται στο σημείο αυτό. Αυτού ο σ. Β πιάνει κυριολεκτικά τον ταύρο από τα κέρατα. Μα μόνο σα ......... χειρονομία, γιατί τον αφήνει να του ξεφύγει κι έτσι χάνει το παιχνίδι.

Το πρόβλημα της αγροτιάς (67 % του πληθυσμού της χώρας) είναι το αποφασιστικό πρόβλημα της Λαϊκής Δημοκρατίας. Και η ΕΛΔ-ΣΕΚ ακριβώς αγνοεί το αγροτικό κίνημα και δεν ξέρει τον Έλληνα αγρότη όπως (άλλο θεμελιακό αυτό λάθος) αγνοεί ακόμα τη σοβαρή οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας μας απ' το ξένο κεφάλαιο. Κάθε πολίτικος και κάθε πολιτική οργάνωση στην Ελλάδα που θέλει να λέγεται σοσιαλιστής για σοσιαλιστική, είτε θέλει νάχει κάποια σχέση μ' αυτά τα πράγματα, είναι ανέκκλητα καταδικασμένος στη λαϊκή άγνοια όταν «ξεχνά» αυτά τα δυο θεμελιακά νεοελληνικά προβλήματα. Αυτό παθαίνει το ΕΛΔ-ΣΕΚ και δε θα το ωφελήσει απόλυτα σε τίποτα οποιαδήποτε προσπάθεια κι αν κάνει να παρουσιάζεται πιο αριστερά (!) και απ' το Κ.Κ.Ε.

Τα πρώτα δέκα χρόνια και ύστερα ακόμα μετά από τον πόλεμο 1914-1918 για τη πλατιά λαϊκή μάζα Κ.Κ.Ε. ισοδυναμούσε με ακαταλαβίστικα σανσκριτικά και για τα μικρά παιδιά ήταν μπαμπούλας. Απ' τη στιγμή όμως που το Κ.Κ.Ε. έγινε Κουκουές η μάχη για το λαό είχε κερδηθεί, γιατί το Κ.Κ.Ε. μίλησε στη λαϊκή ψυχή και την κέρδισε. Για να προφέρει ένας Έλληνας αγρότης το ΕΛΔ-ΣΕΚ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα χαλίκια του Δημοσθένη όταν προσπαθούσε να υπερνικήσει την τραυλότητά του. Είναι ζήτημα αν θα βρεθούν πολλοί Έλληνες αγρότες που θάναι πρόθυμοι να κάνουν πολιτικούς αγώνες κρατώντας χαλίκια κάτω απ' τη γλώσσα τους.

* * *

Ο σ. Β λέει ότι στη Λ.Δ. κυριαρχούσα μορφή οικονομίας είναι η σοσιαλιστική. Τότε δεν πρόκειται για τη Λ.Δ. μα για Σοσιαλιστική, όπου εκτός απ' τα άλλα θα πραγματοποιήσουμε την «κατάργηση του ιδιωτικού εσωτερικού εμπορίου» (!) και στην αγροτική οικονομία θάχουμε «κολεκτιβιστικές μορφές» (!!).

Παρακάτω ο σ. Β λέει ότι η Λ.Δ. «αρχίζοντας έτσι θα μεταχειρισθεί την πολιτική κυριαρχία για ν' αποσπάσει ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ απ' τα χέρια της αστικής τάξης όλο το κεφάλαιο».

Έκτος απ' όλα τα άλλα, όλα αυτά δείχνουν και ιδεολογική σύγχυση. Για μας το πρόβλημα είναι ξεκαθαρισμένο:

Για να νικήσουμε τις κυρίαρχες τάξεις πρέπει να πάρουμε την αγροτιά μαζί μας απαλασσοντάς την, μέσα στην πάλη, απ' όλες τις μισοφεουδαρχικές σχέσεις και την οικονομική καταπίεση που τη δέρνουν (τσιφλίκια, μοναστηριακά, πληρωμή για τις απαλλοτριώσεις που έγιναν, ΑΣΟ που το παρακράτημά του είναι στην ουσία μισοφεουδαρχικό υπόλειμμα με καπιταλιστικό περικάλυμμα, χρέη, φορολογία) και κάνοντάς την λεύθερη, ανεξάρτητο ιδιοκτήτη και παραγωγό. Έτσι κατακτάμε πολιτικά τον αγρότη και ταυτόχρονα τον κάνουμε και γερή, στέρεη οικονομική βάση για μια πλατιά εσωτερική αγορά απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη των εσωτερικών παραγωγικών δυνάμεων. Απαραίτητο συμπλήρωμα είναι η απαλλαγή της χώρας απ' τη ξενική οικονομική εξάρτηση που θα επιτρέψει το περίσσευμα της δουλειάς μας να το χρησιμοποιούμε για τον εσωτερικό μας εμπλουτισμό αντί να μας το κλέβουν οι ξένοι.

Ο μαρξισμός – λενινισμός διδάσκει ότι τα δυο αυτά προβλήματα είναι από κείνα που υπάγονται στην αστικοδημοκρατική επανάσταση. Επειδή όμως στη χώρα μας η αστική τάξη πρόδωσε την αποστολή της αυτή, γιατί συμμάχησε με τους τσιφλικάδες και το ξένο κεφάλαιο ενάντια στο λαό, δε μένει παρά να τα λύσει ο ίδιος ο λαός ενάντια στους τσιφλικάδες, το ξένο κεφάλαιο, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Αυτή είναι η Λαϊκή Δημοκρατία που παίρνει τη πολιτική εξουσία απ' τις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τη δίνει στο λαό, που θα λύσει πρώτ' απ' όλα τα δυο βασικά αυτά προβλήματα του αστικοδημοκρατικού μετασχηματισμού για να περάσουμε μετά στο σοσιαλισμό. Ο χαρακτήρας της επανάστασης καθορίζεται σε τελευταία ανάλυση απ' το συσχετισμό των ταξικών δυνάμεων. Εμείς μέσα απ' το δημοκρατικό μετασχηματισμό κερδίζουμε τη φτωχομεσαία αγροτιά και για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Εμείς κτίζουμε απ ' τα θεμέλια. Γι' αυτό μας καταλαβαίνει ο λαός. Το ΕΛΔ-ΣΕΚ κτίζει αρχίζοντας απ' τα κεραμίδια. Γι' αυτό και μένει ............. στον αέρα και καταντά ουσιαστικά να διασπά την ενότητα δράσης της Λ.Δ. ωφελώντας με το Αντί – ΕΑΜ δημιούργημά του, το ΕΣΣΑΚ, μόνο τους εχθρούς του λαού, ντόπιους και ξένους.

Ν.Ζ.