tag:blogger.com,1999:blog-42946109126187775102024-03-13T18:57:48.220-07:00Νίκος ΖαχαριάδηςΑΡΧΕΙΟAnasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.comBlogger244125tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-79113907936122074412018-01-02T14:47:00.001-08:002018-01-02T14:47:10.100-08:00Για την επέμβαση στο ΚΚΕ και Τσολάκη (απόσπασμα από γράμμα του)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXvUmJPouVbXI50tsNOKyYpQ90VrZGzl3OG_HT_3RQTFKJzxBnn6QmEbWzSBCdDyf89TSWg39WoPXUoGZ3BY9d8iOMOEbWzIaxVo0Qy7rZQLMBFdwDOA99ncb0_CWdiQCBeeaBSxirj7s/s1600/2018-01-02+%25287%2529.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="799" data-original-width="696" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXvUmJPouVbXI50tsNOKyYpQ90VrZGzl3OG_HT_3RQTFKJzxBnn6QmEbWzSBCdDyf89TSWg39WoPXUoGZ3BY9d8iOMOEbWzIaxVo0Qy7rZQLMBFdwDOA99ncb0_CWdiQCBeeaBSxirj7s/s400/2018-01-02+%25287%2529.png" width="347" /></a></div>
Απόσπασμα από γράμμα του σ. Νίκου Ζαχαριάδη από τον τόπο της εξορίας, Φλεβάρη 1968</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-36686962993375025882017-01-15T01:29:00.001-08:002017-01-15T01:30:10.835-08:00Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: Η KGB δεν ήθελε αυτοκτονίες (1991)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsDSTOHWjmevt0Rmb9hFaWeQbvtOosKedZ-9cHGbMASGKRO8jScdqwZOv7ZLzCbVuIrb9gkgl1ADcRHWi-c_EGWtfwwGM7taSdhM_SGotcV191ihnTLPNL6UHjoZC3gREOuzBuT5_4oqQ/s1600/15590405_1822275491394875_6832627433572344167_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsDSTOHWjmevt0Rmb9hFaWeQbvtOosKedZ-9cHGbMASGKRO8jScdqwZOv7ZLzCbVuIrb9gkgl1ADcRHWi-c_EGWtfwwGM7taSdhM_SGotcV191ihnTLPNL6UHjoZC3gREOuzBuT5_4oqQ/s400/15590405_1822275491394875_6832627433572344167_n.jpg" width="290" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikAGC4YXRqDpF8Ujzbhs8euzg7oiZj8u9y9lCpIyykBzlIfU8LHJI74PCJq6Zz761kqcLnw5ImRSWIa99Cje4EoQjvyrkhdvQBEKxxoSBJgJNJ3ujMyIbfwRugo5-pmGvCB7IJTel2NtE/s1600/15577879_1822275591394865_5652160761452913600_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikAGC4YXRqDpF8Ujzbhs8euzg7oiZj8u9y9lCpIyykBzlIfU8LHJI74PCJq6Zz761kqcLnw5ImRSWIa99Cje4EoQjvyrkhdvQBEKxxoSBJgJNJ3ujMyIbfwRugo5-pmGvCB7IJTel2NtE/s400/15577879_1822275591394865_5652160761452913600_o.jpg" width="300" /></a></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-43524338748087703732017-01-05T14:07:00.000-08:002017-07-01T08:41:49.291-07:00Πολιτικο-ιδεολογική παρέμβαση επαναστατών κομμουνιστών «σταλινικών-ζαχαριαδικών» ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Πολιτικο-ιδεολογική παρέμβαση επαναστατών κομμουνιστών
«σταλινικών-ζαχαριαδικών» ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ μ’ αφορμή τα 70 χρόνια από τη
συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) και τη θεατρική παράσταση
«Ομπίντα» για το Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ του Γιώργου Κοτανίδη</b></h3>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOVeHZKoZymU3RaLNtrO9iD8CV4EDRsHqFbYTUfJVb03dHf5gI05CjPPzNjr5lRNoIlzhkfqOWJlUiZF8QpxCaJ7D0tHKlc3FacR_lTG0OiWFziFn6WsYH5e8pjPYqUJctS4bqDr_EueQV/s1600/nz2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOVeHZKoZymU3RaLNtrO9iD8CV4EDRsHqFbYTUfJVb03dHf5gI05CjPPzNjr5lRNoIlzhkfqOWJlUiZF8QpxCaJ7D0tHKlc3FacR_lTG0OiWFziFn6WsYH5e8pjPYqUJctS4bqDr_EueQV/s1600/nz2.jpg" /></a>Η ενασχόληση με την επαναστατική ζωή και δράση
μεγάλων επαναστατών είναι φυσικό να συναντά πολλές και μεγάλες δυσκολίες. Πολύ
περισσότερες συναντά η μεταφορά της δράσης τους στη θεατρική σκηνή και ακόμα
περισσότερες του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που έδρασε σε μια πολύ ταραχώδη εποχή, δράση
που τον ανέδειξε στη μεγαλύτερη επαναστατική φυσιογνωμία της χώρας μας στον 20<sup>ου</sup>
αιώνα και μιας απ’ τις σημαντικότερες επαναστατικές ηγετικές μορφές του
διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος της λενινιστικής-σταλινικής Γ’ Κομμουνιστικής
Διεθνούς (μέλος της ΕΕ), όπως ορθά εκτιμούσε το 1955 και ο παλιός μπολσεβίκος,
γραμματέας του ΚΚ Ουζμπεκιστάν σύντροφος ΝΙΓΙΑΖΟΦ<b>: </b>«<b>Ο Ζαχαριάδης είναι μια
απ’ τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος</b>»
(Πάνος Δημητρίου<b>:</b> «ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ», σελ.
202-203, Αθήνα 1997)<b>.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Το εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα μεταφοράς του
ηθοποιού Κοτανίδη της επαναστατικής ζωής και δράσης του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στη θεατρική
σκηνή δεν κατόρθωσε να δώσει την επαναστατική προσωπικότητά του, έδωσε,
ανεξάρτητα από τις προθέσεις του, έναν ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ «άγνωστο» σε μας τους <b>ζαχαριαδικούς</b> αντάρτες των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ
συντρόφους του, που τον γνωρίσαμε από κοντά και κάτω από την
πολιτικο-ιδεολογική καθοδήγησή του αγωνιστήκαμε κατά τη διάρκεια της ένοπλης
πάλης απ’ τις γραμμές του ένδοξου ΔΣΕ κατά του άγγλο-αμερικάνικου ιμπεριαλισμού
και του ντόπιου μοναρχοφασισμού και της σκληρής πάλης στην αναγκαστική μας
προσφυγιά κατά του <b>προδοτικού αστικού
σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού</b>, μετά το
θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ (δηλητηρίαση-γιατροί) του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Εμείς οι <b>σταλινικοί-ζαχαριαδικοί
αντάρτες των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ</b>, αλλά και οι νεότεροι σύντροφοί μας που είναι
συσπειρωμένοι στη <b>Σταλινική-Ζαχαριαδική</b>
«ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-1955», δεν έχουμε και δεν υπάρχει καμιά πρόθεση
μηδενισμού των προσπαθειών του Γ.Κοτανίδη, γιατί, παρά τη <b>ριζικά διαφορετική εκτίμησή μας</b> της επαναστατικής προσωπικότητας
του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, είμαστε της γνώμης, ότι η ανακίνηση από μόνη της του «<b>ζητήματος Ζαχαριάδη</b>» στην παγερή σιωπή
δεκαετιών και βουνών σκουπιδιών (συκοφαντιών-διαστρεβλώσεων-ψευδών) αλλά και
ωκεανών λάσπης σε βάρος του, ανεξάρτητα από την αποτυχία της, είναι γεγονός
θετικό, επειδή δίνει τη δυνατότητα και παρακινεί σε προβληματισμούς τη νεολαία,
γι’ αυτό συνιστούμε να δει την παράσταση με κριτική ματιά, προβληματισμό και
πρώτα απ’ όλα πληροφόρηση από «πρώτο χέρι» δηλ. από τις ιστορικές πηγές και όχι
απ’ την προπαγανδιστική λάσπη της κατασυκοφάντησης της αντίδρασης, παραδοσιακής
αστικής αλλά και των υπηρετών της, προδοτικής ντόπιας χρουστσοφικής
σοσιαλδημοκρατίας («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ και τα διάφορα παρακλάδια τους ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ
κλπ., τροτσκιστές, αναρχικούς κλπ.) μα πρώτα απ’ όλα να <b>ΔΙΔΑΧΤΕΙ</b> απ’ τις <b>τρεις (3)
μεγάλες και σημαντικότερες συνεισφορές του</b> που ξεπέρασαν τα εθνικά όρια,
αποκτώντας και στις τρείς περιπτώσεις πανευρωπαϊκή και παγκόσμια εμβέλεια και
ανέδειξαν το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ σε μεγάλο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη, και ακριβώς
γι’ αυτές δηλ. τις δυο πρώτες (Γράμμα-ΔΣΕ) ο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ δικαιολογημένα και
ορθότατα τον χαρακτήρισε, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 19<sup style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ου</sup> Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (1952), «<b>μεγάλο ηγέτη</b>», λέγοντας στον τότε
γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν ΝΙΓΙΑΖΟΦ:
«<b>τον βλέπεις αυτόν; Αυτός είναι μεγάλος
ηγέτης. Θα κάνει την επανάσταση όχι μόνο στην
Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη</b>» (Πάνος Δημητρίου<b>:</b> «ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ», σελ. 202-203, Αθήνα 1997<b>):</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Πρώτη</b>, μεγάλη
συνεισφορά αποτελεί η διατύπωση της επαναστατικής μαρξιστικής γραμμής του <b>ιστορικού Γράμματος</b> του 1940, στην
οποία στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε ο αγώνας του ελληνικού λαού κατά των φασιστών
επιδρομέων κατακτητών που κορυφώθηκε στη μεγάλη εποποιϊα της ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικης
Αντίστασης και την απελευθέρωσης της χώρας αποτελώντας ταυτόχρονα αναπόσπαστο
τμήμα της μεγάλης απελευθερωτικής αντιφασιστικής ένοπλη πάλης των λαών κατά του
υπεραντιδραστικού ιμπεριαλιστικού
Ναζι-φασιστικού Άξονα ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΡΩΜΗΣ-ΤΟΚΙΟΥ κατά τη διάρκεια του δευτέρου
παγκοσμίου πολέμου, που ΔΕΝ ήταν «ιμπεριαλιστικός» και απ’ τις ΔΥΟ πλευρές δηλ.
και απ’ την πλευρά της Σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης (<b>μια σοσιαλιστική χώρα και το ένοπλο
αντιιμπεριαλιστικό-κομμουνιστικό κίνημα δεν μπορεί ΠΟΤΕ να κάνουν
ιμπεριαλιστικό πόλεμο</b>), όπως ισχυρίζεται η <b>τροτσκιστική ηγεσία της σοσιαλδημοκρατικής</b> «τριάδας» των
ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΜΑΪΛΗ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ αλλά ΜΟΝΟ απ’ την πλευρά του υπεραντιδραστικού ιμπεριαλιστικού Ναζι-φασιστικού Άξονα,
επαναφέροντας στο πολιτικό προσκήνιο τη μπαγιάτικη πασίγνωστη <b>τροτσκιστική φιλο-Χιτλερική</b> θέση,
αντιφασιστική απελευθερωτική ένοπλη πάλη που οδήγησε στη στρατιωτική συντριβή
του γερμανικού Ναζι-φασισμού και την κατάληψη του Βερολίνου από τον
επαναστατικό Κόκκινο Στρατό με καθοδηγητή το μεγάλο στρατηλάτη ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ. Τέλος,
αν δεν οδηγήθηκε το μεγαλειώδες ελληνικό
κίνημα σε κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, αυτό <b>ΔΕΝ οφείλεται στην εφαρμογή της επαναστατικής γραμμής</b> του «Γράμματος
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ» αλλά εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ<b>:</b>
στην <b>απομάκρυνση, ΠΛΗΡΗ εγκατάλειψη</b> και ΠΡΟΔΟΣΙΑ της ΜΟΝΗΣ τότε μαρξιστικής
γραμμής – <b>που έθετε σαφέστατα ζήτημα
κατάληψης της πολιτικής εξουσίας </b>(«<b>Έπαθλο…
πολιτισμό</b>») – εκείνης της ιστορικής περιόδου, μ’ αποτέλεσμα να οδηγηθεί το
κίνημα στις προδοτικές συμφωνίες ΛΙΒΑΝΟΥ-ΚΑΖΕΡΤΑΣ-ΒΑΡΚΙΖΑΣ, μ’ αποκορύφωμα την
παράδοση των όπλων που οι παλαιότεροι διορισμένοι αλλά και οι σημερινοί ηγέτες
της ντόπιας <b>χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας </b>(«Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
τροτσκιστές κλπ.) απ’ τη μια επιτίθενται στη μαρξιστική γραμμή του «Γράμματος»
και απ΄την άλλη παρουσιάζουν τις <b>προδοτικές συμφωνίες</b> ως απλά «<b>λάθη</b>»(!), δικαιολογώντας έτσι την
προδοσία της δεξιάς οπορτουνιστικής ηγεσίας
Σιάντου-Ιωαννίδη-Παρτσαλίδη, κλπ.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Δεύτερη</b>,
είναι η συγκρότηση και καθοδήγηση του ΔΣΕ απ’ το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, που διεξήγαγε
την 3 ½ χρονη ένοπλη επαναστατική πάλη κατά του ντόπιου μοναρχοφασισμού και του
άγγλο-αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, και για Σοσιαλισμό – η μόνη ένοπλη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό στην Ευρώπη αμέσως
μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο ως τα σήμερα – αναπόσπαστο τμήμα της γενικότερης αντιιμπεριαλιστικής
πάλης του διεθνούς προλεταριάτου και των λαών όλων των χωρών και κορυφαία
έκφραση της ταξικής πάλης εκείνης της περιόδου που επιπλέον ματαίωσε τα
στρατιωτικά επιθετικά σχέδια των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια, ένοπλη πάλη που οι
διορισμένη ενωμένη τότε, σοσιαλδημοκρατικήγ κλίκα των
ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗ-ΒΑΦΕΙΑΔΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. χαρακτήριζε «<b>τυχοδιωκτισμό του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b>» στη χρουστσοφική «7<sup style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">η</sup>
Ολομέλεια» (1957).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Τρίτη</b>,
και τελευταία αλλά κορυφαία <b>συνεισφορά </b>του<b> ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b> στην πολυτάραχη
επαναστατική του ζωή και δράση είναι η σημαντικότατη ιδεολογικο-πολιτική πάλη
κατά του <b>προδοτικού αστικού
σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού</b>. ΠΡΩΤΟΣ αυτός,
«<b>ο ΝΙΚΟΣ μας</b>», στο διεθνές
κομμουνιστικό κίνημα όχι μόνο διείδε μα και συγκρούστηκε ΑΝΟΙΧΤΑ το Σεπτέμβρη
του 1955 στην Τασκένδη, δηλ. πριν την επίσημη εμφάνισή του στο αντεπαναστατικό
20<sup style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ο</sup> Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Εμείς οι επαναστάτες κομμουνιστές αντάρτες των
ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, <b>σταλινικοί-ζαχαριαδικοί</b>
είμαστε και σήμερα ιδιαίτερα υπερήφανοι που χάρη στη θαρραλέα αταλάντευτη
επαναστατική στάση και πάλη του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και τη δική μας μαζικότατη
αντίσταση (στην Τασκένδη πάνω από 95% και στις άλλες χώρες 85-90%) ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ η
βίαιη επιβολή στο επαναστατικό ηρωικό μας ΚΟΜΜΑ του <b>αντεπαναστατικού σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος του χρουστσοφικού
ρεβιζιονισμού</b>. Το επαναστατικό σταλινικό-ζαχαριαδικό ΚΚΕ 1918-1955 υπήρξε
το ΜΟΝΟ επαναστατικό κόμμα του προλεταριάτου των δυτικών καπιταλιστικών χωρών
που δεν μετατράπηκε ΠΟΤΕ σε <b>αστικό κόμμα
ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ τύπου</b>, όπως συνέβηκε δυστυχώς σ’ όλες τις άλλες
καπιταλιστικές χώρες (υπήρξαν, βέβαια, μικρότερες ή μεγαλύτερες αντιστάσεις των
κομμουνιστών σε διάφορα κόμματα). Το ηρωικό μας Κόμμα, το σταλινικό-ζαχαριαδικό
ΚΚΕ, απλά <b>διαλύθηκε</b> βίαια απ’ την
ωμή βάρβαρη επέμβαση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών, ΔΙΑΛΥΣΗ που επισημοποιήθηκε
στη χρουστσοφική παρασυναγωγή της σοσιαλδημοκρατικής διαβόητης «<b>6<sup>ης</sup> Ολομέλειας</b>» (Μάρτης
1956).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η
αντεπαναστατική στρατηγική του ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ του 20<sup style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ου</sup> Συνεδρίου του
ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) για μας τους σταλινικούς-ζαχαριαδικούς αντάρτες των
ΕΛΑΣ-ΔΣΕ και τους νεότερους συντρόφους μας<b>
ΗΤΑΝ και ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ μια αστική-ιμπεριαλιστική στρατηγική: </b>ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ<b> του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού, των
επαναστατικών κομμουνιστικών κομμάτων όλων των χωρών και της προλεταριακής
επαναστατικής ταξικής συνείδησης του διεθνούς προλεταριάτου και της εργατικής
τάξης γενικότερα.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ήταν τόσο
μεγάλη η καταστροφή που προκάλεσε το 20<sup>ο</sup> Συνέδριο στο διεθνές
κομμουνιστικό κίνημα ώστε ακόμα και ένας ρεβιζιονιστής ιστορικός, ο Eric Hobsbawm, ο οποίος μιλάει για «απολυταρχισμό του
Στάλιν»(!), κλπ., υποχρεώνεται να σημειώσει το 2002<b>:</b> «<b>Η Οκτωβριανή Επανάσταση
δημιούργησε ένα παγκόσμιο κίνημα, το 20<sup>ο</sup> Συνέδριο το κατέστρεψε</b>»
(Eric Hobsbawm<b>:</b> «ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ», σελ.242, Αθήνα 2003,
«INTERESTING TIMES, Α TWENTIETH-CENTURY LIFE” London 2002).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Απ’ το Σεπτέμβρη του 1955 ως τα σήμερα εμείς οι εν
ζωή αντάρτες των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ – μαζί και οι δεκάδες χιλιάδες σύντροφοί μας που δεν
ζουν πια – κρατήσαμε και κρατάμε ακόμα ψηλά την ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ της <b>Προλεταριακής Επανάστασης</b> και του <b>Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού</b> αλλά και
εκείνη του <b>ηρωικού επαναστατικού ΚΚΕ
1918-1955</b>, ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟΙ, δυστυχώς, απ’ τη δραματική ιστορική καταστροφική πορεία,
μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, της <b>παλινόρθωσης του καπιταλισμού</b> στη Σοβιετική Ένωση π’ την προδοτική
κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, με κλακαδόρους τους ελάχιστους τότε «<b>μαύρους</b>» της Τασκένδης, όπως τους έλεγαν
εκείνα τα χρόνια οι εκεί <b>ζαχαριαδικοί</b>
αντάρτες, και τους διορισμένους ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ ως ηγεσία στο <b>νέο σοσιαλδημοκρατικό αστικό «Κ»ΚΕ</b> (1956) <b>Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη-Δημητρίου-Τσολάκη-Φλωράκη</b>, κλπ. και
τέλος τη διάλυση της καπιταλιστικής Σοβιετικής ‘Ένωσης και ως κράτος το 1990-91
απ’ τους ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ-ΓΕΛΤΣΙΝ – <b>κι αυτό
τον επαναστατικό ΣΚΟΠΟ υπηρετεί και η τωρινή σταλινική-ζαχαριαδική
πολιτικο-ιδεολογική παρέμβασή μας.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Σ’ αυτό, το παραπάνω ιστορικό πλαίσιο εντάσσεται
και από αυτή την επαναστατική σκοπιά κρίνεται από την πλευρά μας και η μεταφορά
στη θεατρική σκηνή της επαναστατικής ζωής και δράσης του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που
καταλήγει σε αποτυχία, επειδή δίνει ακρωτηριασμένα-παραμορφωμένα την
επαναστατική του προσωπικότητα και μας υποχρεώνει σε δυο σχετικά σύντομες αλλά
βασικές επισημάνσεις<b>:</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>–</b> η <b>πρώτη</b> επισήμανση αφορά την
προδιαγεγραμμένη αποτυχία του εγχειρήματος Κοτανίδη, ανεξάρτητα από τις
προθέσεις του<b>:</b> επειδή η προσέγγιση
της επαναστατικής ζωής και δράσης του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ έγινε με υποκειμενικά
κριτήρια δηλ. τις σημερινές προσωπικές αστικο-ρεφορμιστικές αντιλήψεις του ικανού
κατά τα άλλα ηθοποιού Γ.Κοτανίδη ΑΝΤΙ να μελετηθεί η <b>αντικειμενικά υπαρκτή ιστορική πραγματικότητα της εποχής του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b>
στην οποία εντάσσεται και κινείται ολόκληρη η επαναστατική του δράση, μ’
αποτέλεσμα να δώσει επί σκηνής έναν «δικό του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ» δηλ. έναν λίγο ή πολύ
«αντισταλινικό», λίγο «τροτσκιστή», λίγο «χρουστσοφικό σοσιαλδημοκράτη», λίγο
«αναρχικό», κλπ. και <b>ΟΧΙ τον ιστορικά
υπαρκτό ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b> που ως μέλος της ΕΕ της Γ’ ΚΔ και Γραμματέας του ΚΚΕ κινήθηκε
όχι μόνο εντελώς ΕΞΩ μα και ΕΝΑΝΤΙΑ σ’ αυτά τα αντιμαρξιστικά αντεπαναστατικά
ρεύματα, των οποίων υπήρξε μαχητικός αντίπαλος και σφοδρός πολέμιος, έναν «Κοτανίδειο»
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ να στέκεται επί σκηνής απέναντί μας, αγνώριστος και ξένος, ακόμα και σε
μας τους αντάρτες των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ παρόλο που μας καθοδήγησε στους ένοπλους αγώνες,
αλλά και τον ζήσαμε από πολύ κοντά στα δύσκολα και ταραγμένα χρόνια της <b>πάλης μας κατά της χρουστσοφικής προδοσίας</b>.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>–</b> η <b>δεύτερη</b> επισήμανση αφορά την εκδοχή της
<b>φυσικής εξόντωσης</b> του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Ο Γ. Κοτανίδης επέλεξε να προβάλλει ως «<b>ιστορική αλήθεια</b>»(!) στους θεατές της θεατρικής παράστασης αλλά και
τον ελληνικό λαό, τη δεύτερη, εξίσου ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ όπως και η πρώτη («<b>καρδιακή προσβολή</b>»), περί «<b>αυτοκτονίας</b>»(!) εκδοχή των αδίστακτων
διωκτών και <b>δολοφόνων</b> του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, της προδοτικής σοσιαλφασιστικής σοσιαλδημοκρατικής κλίκας των
ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ – και μάλιστα όταν <b>ΔΕΝ
υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως αξιόπιστο στοιχείο </b>που να στηρίζει αυτή την
ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ εκδοχή και όταν <b>επιπλέον</b> οι
δυο πλευρές ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ως τώρα να δώσουν οποιοδήποτε στοιχείο σχετικά με τη
ΦΥΣΙΚΗ εξόντωση του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ – προτιμώντας έτσι να αυτοδιασυρθεί και να υποβιβάσει
τον εαυτό του σε θλιβερό λαλίστατο φερέφωνο των δολοφόνων, με τη «φιλοδοξία» να
καλύψει με μια διάτρητη θεατρική μάσκα ένα ειδεχθές έγκλημα<b>:</b> τη<b> στυγερή δολοφονία του
ήρωα του λαού μας ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b>. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αφού διάνθησε
το κείμενό του με τα αθώα παιδικά «πειράγματα» στο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ 11-12χρονων
κοριτσιών, παρέλειψε συνειδητά και σκόπιμα την ΟΜΟΛΟΓΙΑ του «σοβιετικού» ιατροδικαστή
στην ώριμη πια γυναίκα <b>Βέρα Κουζνετσόβα</b>,
που σε συνέντευξή της, ανάμεσα στα άλλα, αφού ανέφερε ότι ο ιατροδικαστής «<b>έγραψε ψέματα μετά από πίεση</b>» συνεχίζοντας
είπε<b>:</b> «<b> Ό τ α ν κ ο υ
β έ ν τ ι α σ α μ ε τ ο ν
ι α τ ρ ο δ ι κ α σ τ ή π α ρ α
δ έ χ τ η κ ε ό τ ι
δ ε ν υ π ή ρ χ ε κ α ρ δ ι α κ ή π ρ ο σ β ο λ ή α λ λ ά
δ ο λ ο φ ο ν ί α</b>» (Εφημερίδα της «<b>Αδέσμευτης
Κίνησης Γυναικών</b>», Μάης 1994, σελ. 17).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Όμως η προπαγάνδιση της <b>δεύτερης</b> εκδοχής της <b>φασιστικής </b>KGB
(<b>Αλεξάντρ Πετρούσιν</b>, «Ρ» 9/12/1990)
περί «<b>αυτοκτονίας</b>»(!) του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ως δεύτερης κατά σειρά «<b>ιστορικής
αλήθειας</b>»(!) <b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;">–</b> η πρώτη ήταν το 1973: «<b>καρδιακή
προσβολή</b>»<b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;"> –</b> είναι τόσο «πειστική» όσο και η εκδοχή της ελληνικής <b>φασιστικής</b> Ασφάλειας για «<b>αυτοκτονία</b>» του Μ.ΠΑΠΑΡΗΓΑ το Φλεβάρη
του 1949 στα μπουντρούμια της. Η μόνη «διαφορά» μεταξύ των δυο είναι ότι οι <b>δολοφόνοι</b> του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ της σοσιαλφασιστικής
κλίκας ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗΣ για να <b>σκεπάσουν
το αποτρόπαιο έγκλημά τους</b> και να προσδώσουν κάποια αληθοφάνεια στην εκδοχή
τους επιστράτευσαν, ίσως εθελοντικά, την πρώην γυναίκα του, αποστάτρια σοσιαλδημοκράτισσα
ΡΟΥΛΑ ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ, που, ως γνωστόν, τον <b>πρόδωσε</b>
ΔΙΠΛΑ<b>:</b> <b>ιδεολογικο-πολιτικά αλλά και ως σύζυγος,</b> η οποία αρνούνταν μόνιμα
να επιστρέψει ζωντανός μα ακόμα και νεκρός στην Ελλάδα δηλ. η σορός του
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, γιατί θα διαλύονταν το σοσιαλδημοκρατικό της κόμμα.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ορθότατα σημειώνει ο κομμουνιστής
ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ<b>:</b> «<b>Ο Ν. Ζαχαριάδης ο ηρωικός μάρτυρας του λαού
αυτοκτόνησε όσο και ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Γεν. Συν. Εργ. Ελλάδος Δημ.
Παπαρήγας που η Γενικής Ασφάλεια τον παρουσίασε ότι αυτοκτόνησε με το κορδόνι
της μπιτσάμας του στο κελί που τον κρατούσαν»</b> (Ν. Κεπέσης: «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
γύρω από γεγονότα και πρόσωπα». Αθήνα 2006, σελ. 45-46). Για τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του
ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ μπορεί <b>να μην βρεθούν
ΠΟΤΕ στοιχεία</b>, όπως ΔΕΝ βρέθηκαν για τον Μ.ΠΑΠΑΡΗΓΑ, όμως κανένας αντιφασίστας
και κομμουνιστής <b>ΔΕΝ πίστεψε την εκδοχή
της φασιστικής ελληνικής Ασφάλειας</b> μα ούτε φυσικά το επαναστατικό ΚΚΕ<b>: </b>«<b>το
Φλεβάρη του 1949 τον δολοφόνησαν στην Ασφάλεια της Αθήνας, τον κρέμασαν μέσα
στο μπουντρούμι που τον κρατούσαν. Έτσι οι τύραννοι του λαού σταμάτησαν άνανδρα
την επαναστατική σταδιοδρομία ενός άξιου ηγέτη της εργατικής τάξης και του
λαού, του προλετάριου Παπαρήγα…</b>»(«ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ»,
σελ.222-223, εκδ. «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ», 1952).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Πριν γίνει αναφορά στη δική μας εκδοχή
των ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, ας δοθεί πρώτα ο λόγος στο ΝΙΚΑΝΔΡΟ ΚΕΠΕΣΗ, που, σ’
αντίθεση με τα περί «<b>αυτοκτονίας</b>» ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ
των «ορφανών» ρεφορμιστών της <b>δολοφονικής
κλίκας</b> των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ μέσα και έξω απ’ το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ,
που δυστυχώς-αφελώς αντιγράφει ο Γ.Κοτανίδης, σημειώνει για τον ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ<b>:</b> «<b>Την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ.
Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί
κατακτητές. Με την ΚΑ-ΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν. Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του
ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ.
Φλωράκης θυμάμαι τον παρουσίασε σαν αυτοκτονία</b>», ενώ για το ΦΛΩΡΑΚΗ γράφει:
«<b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;">Υπάρχει
και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν. Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ
στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία
αν δεν της το ζήτησε εκείνος για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη. Όπως και νάχει το
ζήτημα ο Χαρ. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη</b>» (ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ
ΚΕΠΕΣΗΣ:
«Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα», σελ.45-46, Αθήνα 2006).</div>
<div class="MsoBodyText">
</div>
<h3 style="text-align: center;">
<b>Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του
ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b></h3>
<div class="MsoBodyText">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcqX0mmeEmYdZSaoJaTQoMdY1ejPe6psl0b6_rA9IREWTk2ivkE_49ZxuDgmTwOLZDjRUtNwKc5g0CY-FgIVZq_6yeW-8XSx1NUB99IASJi79gc9zAYKLd0ny0ZTPEAfXpg1nfiLKxUHVz/s1600/zaxa-olga2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></div>
<h4 style="text-align: left;">
<b>α. Ολωσδιόλου αναξιόπιστες οι δυο εκδοχές περί </b>«<b>καρδιακής
προσβολής»(!) και «αυτοκτονίας»(!) των διωκτών δολοφόνων του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ της
σοσιαλφασιστικής κλίκας των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ</b></h4>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcqX0mmeEmYdZSaoJaTQoMdY1ejPe6psl0b6_rA9IREWTk2ivkE_49ZxuDgmTwOLZDjRUtNwKc5g0CY-FgIVZq_6yeW-8XSx1NUB99IASJi79gc9zAYKLd0ny0ZTPEAfXpg1nfiLKxUHVz/s1600/zaxa-olga2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcqX0mmeEmYdZSaoJaTQoMdY1ejPe6psl0b6_rA9IREWTk2ivkE_49ZxuDgmTwOLZDjRUtNwKc5g0CY-FgIVZq_6yeW-8XSx1NUB99IASJi79gc9zAYKLd0ny0ZTPEAfXpg1nfiLKxUHVz/s320/zaxa-olga2.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
Όταν στα μέσα του πρώτου δεκαήμερου του Αυγούστου 1973
ανακοινώθηκε απ’ τις σοβιετικές Αρχές και τη χρουστσωφική σοσιαλδημοκρατική
ηγεσία του <b>αποστάτη ΦΛΩΡΑΚΗ</b> ο
θάνατος του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ από «<b>καρδιακή
προσβολή</b>»(!) εμείς οι δεκάδες χιλιάδες αντάρτες των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ (95%) απ’ την
πρώτη στιγμή της θλιβερής είδησης αντιδράσαμε βροντοφωνάζοντας οργισμένα,
αποφασιστικά και δυνατά με μια φωνή<b>:</b>
«<b>ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ το ΝΙΚΟ ΜΑΣ».</b><br />
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Απορρίψαμε</b> κατηγορηματικά τα περί θανάτου του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ από «<b>καρδιακή
προσβολή</b>» ως μυθεύματα της <b>φασιστικής</b>
Μπρεζνιεφικής KGB. Ήμασταν πεπεισμένοι και υποστηρίξαμε τη δική μας <b>εκδοχή:</b> ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ <b> ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ </b>απ’ τους προδότες
χρουστσωφικούς ρεβιζιονιστές σοσιαλδημοκράτες (σοβιετικούς-έλληνες) στον τόπο
της εξορίας του, Σουργκούτ της Σιβηρίας, <b>για
να μην επιστρέψει ζωντανός στην Ελλάδα</b><b> και χαλάσει τα προδοτικά σχέδια της αντεπαναστατικής χρουστσοφικής
σοσιαλδημοκρατίας </b>(σοβιετικής-ελληνικής).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
18 χρόνια αργότερα ο αντισυνταγματάρχης της KGB <b>Αλεξάνδρ Πετρούσιν</b> διέψευσε την <b>πρώτη</b> εκδοχή περί «<b>καρδιακής προσβολής»</b>(!),
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ μας. Ανακοίνωσε μια <b>δεύτερη</b>
εκδοχή<b>:</b> «<b>αυτοκτονία δι’ απαγχονισμού</b>» («Ρ»9/12/1990).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Έτσι
από την πλευρά των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ έχουμε μπροστά μας <b>δύο</b> εκδοχές θανάτου του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ<b> </b>περί «<b>καρδιακής προσβολής</b>»–«<b>αυτοκτονίας</b>», εκδοχές <b>αλληλοσυγκρουόμενες</b>, <b>αλληλοαναιρούμενες
</b>και <b>αλληλοδιαψευδόμενες,</b> κατά
συνέπεια είναι και οι δυο <b>ΨΕΥΔΕΙΣ</b> εκδοχές.<b> </b>Και στις δυο
περιπτώσεις είπαν προφανώς ΨΕΜΑΤΑ <b>για να
σκεπάσουν το αποτρόπαιο έγκλημα της δολοφονίας του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που δεν αποτόλμησαν ούτε οι
Ναζι-φασίστες χιτλερικοί εγκληματίες να διαπράξουν.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Επιπλέον<b> </b>και
οι δυο είναι<b> ολωσδιόλου ατεκμηρίωτες</b>,
και μάλιστα προερχόμενες απ’ τους διώκτες και ΔΗΜΙΟΥΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, και γι’ αυτό εντελώς <b>αναξιόπιστες.</b>
Ακόμα – ας προσεχθεί αυτό <b>ιδιαίτερα</b>
– μετατοπίζουν την αιτία του θανάτου απ’ την KGB και την «φορτώνουν» στο ίδιο
το ΘΥΜΑ τους, νεκρό πλέον ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ («<b>καρδιά</b>»-«<b>αυτοκτονία</b>»)<b>: </b>δηλαδή η μεν ΠΡΩΤΗ (1973) εκδοχή, αποδίδει το θάνατο σε φυσική
σωματική βλάβη του ΘΥΜΑΤΟΣ<b>:</b> «<b>οξεία καρδιακή προσβολή</b>», η δε ΔΕΥΤΕΡΗ
αποδίδει το θάνατο σε «δική» του ενέργεια-πράξη<b>:</b> «<b>αυτοκτονία δι’
απαγχονισμού</b>», αφήνοντας και οι δυο <b>προγραμματισμένα</b>
ΕΝΤΕΛΩΣ στο <b>απυρόβλητο τις </b><b>σοσιαλδημοκρατικές κλίκες των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ-KGB που
διέπραξαν το ειδεχθές ΕΓΚΛΗΜΑ της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ</b>.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Τέλος, και η τελευταία
εκδοχή περί <b>«αυτοκτονίας</b>» είναι <b>ολωσδιόλου ατεκμηρίωτη</b>, αφού και οι δυο
πλευρές ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ <b>αρνήθηκαν</b>
στο παρελθόν αλλά και σήμερα (Ρώσοι-«Κ»ΚΕ<b>)
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να δώσουν στη δημοσιότητα το σχετικό με το «θάνατο» ΦΑΚΕΛΟ του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: </b>η διευθύντρια των Ρωσικών Κρατικών
Αρχείων <b>Ν. ΤΟΜΙΛΙΝΑ</b>, την άνοιξη του
2000, στη Θεσσαλονίκη αποκάλυψε δηλώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «<b>τα
ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του «Αντικειμένου» έχουν διαβαθμιστεί
ως «άκρως απόρρητα», και δεν επιτρέπεται η πρόσβασή τους μέχρις ότου
αποχαρακτηριστούν…» </b>(από το κείμενο
του Γ. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ<b>: </b>«Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ»,<b> </b>στο:
Λευτέρης Αποστόλου: Νίκος Ζαχαριάδης, σελ.15, εκδ. «Φιλίστωρ», Αθήνα 2000).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Πέρα απ’ το γεγονός της<b> αλληλοδιάψευσης</b> <b>των δυο </b>εκδοχών περί θανάτου από «<b>καρδιά»-«αυτοκτονία</b>» της <b>ίδιας
πηγής</b> δηλ. των <b>KGB-ΚΚΣΕ-«Κ»ΚΕ </b>και
της ΑΡΝΗΣΗΣ των δυο πλευρών να δοθεί στη δημοσιότητα ο «ΦΑΚΕΛΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ» μια
σειρά πολύ σημαντικά πολιτικο-ιδεολογικά ερωτήματα και γεγονότα «τινάζουν στον
αέρα» τελείως και τη <b>νέα </b>εκδοχή-ΜΥΘΟ
περί «<b>αυτοκτονίας</b>», την καθιστούν
εντελώς αβάσιμη και ολωσδιόλου <b>αναξιόπιστη:</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
–<b> Γιατί </b>να<b> </b>«επιλέξει» ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ να
«αυτοκτονήσει»(!) μετά 17 ολόκληρα χρόνια εξορίας<b>;</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
–<b> Γιατί</b> να<b> </b>«αποφασίσει» ο ίδιος να «λύσει
εθελοντικά» με την «αυτοκτονία»(!) του, το μόνιμο, πολύ μεγάλο και ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ
πρόβλημα των χρουστσοφικών <b>ρεβιζιονιστών</b>
<b>σοσιαλδημοκρατών</b>
(σοβιετικών-ελλήνων) που εκκρεμούσε απ’ το 1956 και δώθε – ενώ είναι πασίγνωστο
ότι ΑΡΝΗΘΗΚΕ πάντα απ’ την αρχή να το
πράξει, και ΑΚΡΙΒΩΣ γι’ αυτό <b>διάλεξε
συνειδητά</b> το δρόμο της εξορίας που του <b>επιβλήθηκε</b>
– ώστε να διευκολύνει την προώθηση των γενικότερων προδοτικών σχεδίων της <b>σοσιαλφασιστικής</b> κλίκας των
ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ, <b>ειδικότερα εκείνων
ενόψει της τότε σχεδιαζόμενης πολιτικής αλλαγής στην Ελλάδα;</b> </div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
–<b> Πως </b>αλήθεια, <b>συνέπεσε</b>-«επέλεξε»
να «αυτοκτονήσει»(!) <b>παραμονές της
πολιτικής αλλαγής στην Ελλάδα</b> ή μήπως ΑΝΤΙΘΕΤΑ <b>επέλεξαν-αποφάσισαν</b> οι ιδεολογικο-πολιτικοί του αντίπαλοι
χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές (σοβιετικοί-έλληνες) να τον παραμερίσουν ως φυσική
παρουσία δηλ. να τον ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ, ώστε, απαλλαγμένοι πλέον από αυτόν, να εφαρμόσουν
ανενόχλητα τα προδοτικά τους σχέδια στα πλαίσια της προώθησης των γενικότερων
σχεδίων για την «μεταδικτατορική περίοδο» που αναφέρει-<b>ομολογεί</b> ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ το 1995 (παρακάτω γι’ αυτό), προώθηση που
ΚΥΡΙΟ εμπόδιό τους στέκονταν ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, ο οποίος <b>ΔΕΝ έπρεπε να γυρίσει ζωντανός στην Ελλάδα</b>, γιατί το «Κ»ΚΕ θα
γινόταν «φύλλο-φτερό» και θα διαλύονταν<b>;</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
–<b> Πως</b>, λοιπόν, «επέλεξε» να «αυτοκτονήσει» σε μια τόσο πολύ κρίσιμη
πολιτική στιγμή για τον τόπο δηλ. <b>ούτε
καν χρόνο</b> απ’ τη λεγόμενη «μεταπολίτευση» και μάλιστα όταν επιπλέον <b>γνώριζε</b> απ’ τις διεθνείς ειδήσεις
ραδιοφώνου (τουλάχιστον σε τρείς γλώσσες<b>:</b>
ελληνικά-ρωσικά-γερμανικά) την κατάσταση στην Ελλάδα και όταν ο αγώνας της
εργατικής τάξης και του λαού, και πρώτα απ’ όλα της νεολαίας, είχε πάρει μαζική
και ανοιχτή μορφή κατά της στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας<b>: 1. Κινητοποιήσεις εργαζομένων ΟΤΟΕ,
Νοέμβρης 1972, 2. Μέτρα χούντας κατά του φοιτητικού κινήματος, Γενάρης 1973, 3.
Συνεχιζόμενες αποχές φοιτητών και συγκέντρωση χιλιάδων φοιτητών ενάντια στο ΝΔ
1347 στην οποία η Αστυνομία παραβιάζει το Πανεπιστημιακό άσυλο, γίνονται 100
συλλήψεις και 11 φοιτητές παραπέμπονται σε δίκη, 14 Φλεβάρη 1973, 4. Φοιτητικές
συνελεύσεις στη Νομική με περίπου 4000 φοιτητές και πρώτη κατάληψη της Νομικής,
21 Φλεβάρη 1973, 5. Δεύτερη κατάληψη της Νομικής, 20 Μάρτη 1973, κλπ. </b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
– Τέλος, οι κομμουνιστές
δεν αυτοκτονούν και ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ σε καμιά περίπτωση σαν κομμουνιστής
ηγέτης δεν ήταν δυνατόν ν’ αυτοκτονήσει, επειδή δεν είχε ως φιλοσοφία του
θεωρίες περί «αυτοκτονίας» αλλά αντίθετα ως φιλοσοφία του είχε τον επαναστατικό
μαρξισμό<b> </b>δηλ. το <b>λενινισμό-σταλινισμό:
«Ο Σταλινισμός είναι ο μαρξισμός - λενινισμός της εποχής του σοσιαλισμού» </b>(ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEhzqy3Wm0uIAgTqSYaiwBrhyphenhyphend7AiOHG5JUehimG-l3IXoz5jPsGOZBg4v6TTmtGj27JJpx-6QbYS5gndk-xFLB0xu1_9tG9rWuH2KKjWYir7NCOBtV2M_sXmpaKVIpNwiu2DGQfTUm0if/s1600/zaxa-olga1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEhzqy3Wm0uIAgTqSYaiwBrhyphenhyphend7AiOHG5JUehimG-l3IXoz5jPsGOZBg4v6TTmtGj27JJpx-6QbYS5gndk-xFLB0xu1_9tG9rWuH2KKjWYir7NCOBtV2M_sXmpaKVIpNwiu2DGQfTUm0if/s320/zaxa-olga1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<br /></div>
<h4 style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>β. Η
αξιόπιστη εκδοχή των ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ: «ο ΝΙΚΟΣ μας δολοφονήθηκε» </b></h4>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Σχετικά με την <b>ορθότητα</b>
και <b>πειστικότητα</b> της εκδοχής των ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ δηλ. της <b>ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ</b>
του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, την οποία υποστήριξε ευθύς εξαρχής ΠΡΩΤΗ η τεράστια
πλειοψηφία των ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών προσφύγων, αυτές<b> ενισχύονται</b> επιπλέον και από τα
παρακάτω<b>:</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<b>Πρώτο</b>, την <b>ΟΜΟΛΟΓΙΑ</b>-δήλωση
του Σταύρου Ζορμπαλά: «<b>και ο Ζορμπαλάς, καθοδηγητής του ΚΜΕ (Κέντρο
Μαρξιστικών Ερευνών), το 1980 ομολογεί: «πως θα μπορούσε να γίνει Κόμμα όταν θα βρισκόταν στην Ελλάδα ο
Ζαχαριάδης;» </b>(Δ. ΒΥΣΣΙΟΣ: «Ανοιχτή επιστολή προς τον Μπορίς Νικολάγιεβιτς
Πονομαριόφ, πρώην υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΣΕ (Ιανουάριος
1991)», αλλά και του Πάνου Δημητρίου: «<b>σε κάθε περίπτωση το δίλημμα μόνο η
έκθεση της ΚGB για το θάνατό του μπορεί να το λύσει» </b>(«Έθνος», 29/12/1990).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<b>Δεύτερο</b>, τη <b>σημαντικότατη</b> μαρτυρία της δημοσιογράφου Βέρας
Κουζνετσόβα (Σουργκούτ Σιβηρίας) που, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα της «<b>Αδέσμευτης Κίνησης Γυναικών</b>» (Μάης
1994, σελ.17), αφού αναφέρει ότι «<b>ο ιατροδικαστής έγραψε ψέματα μετά από
πίεση</b>»,<b> </b>λέει:<b> «ό τ α
ν κ ο υ β έ ν τ ι α σ α μ ε τ
ο ν ι α τ ρ ο δ ι κ α σ τ ή π α ρ α δ έ
χ τ η κ ε ό τ ι δ ε ν
υ π ή ρ χ ε κ α ρ δ ι α κ ή π ρ ο σ β ο λ ή α λ λ ά
δ ο λ ο φ ο ν ί α</b>».</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<b>Τρίτο</b>, τη δήλωση της
διευθύντριας των Ρωσικών Κρατικών Αρχείων Ν. ΤΟΜΙΛΙΝΑ, την άνοιξη του 2000, στη
Θεσσαλονίκη<b>:</b> «<b>η διευθύντρια των
Ρωσικών Κρατικών Αρχείων, που την άνοιξη του 2000 βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη,
αποκάλυψε ότι οι Ρώσοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΝΙΚΟ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, και κυρίως ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ!…</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<b>Η Τομιλίνα είπε ότι τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του
«Αντικειμένου» έχουν διαβαθμιστεί ως «άκρως απόρρητα», και δεν επιτρέπεται η
πρόσβασή τους μέχρις ότου αποχαρακτηριστούν…» </b>(από
το κείμενο του Γ. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ<b>: </b>«Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ»,<b> </b>στο:
Λευτέρης Αποστόλου: Νίκος Ζαχαριάδης, σελ.15, εκδ. «Φιλίστωρ», Αθήνα 2000).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Η <b>αρνητική</b> αυτή δήλωση της διευθύντριας
των σοβιετικών-ρώσικων «Αρχείων» <b>ενισχύει,
ακόμα περισσότερο, την πειστικότητα</b> της εκδοχής των κομμουνιστών πολιτικών
προσφύγων ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ δηλ. εκείνη της <b>ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ</b> του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Σχετικά με την πειστικότητα της δικής μας εκδοχής
των <b>σταλινικών</b>-<b>ζαχαριαδικών</b> ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ ο <b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ</b>, μοναδική ως τώρα εξαίρεση στο χώρο των
δημοσιογράφων, στα «Ιστορικά» της «Ελευθεροτυπίας» αναφέρει και την εκδοχή μας
σημειώνοντας<b>:</b> «<b>οι φανατικοί οπαδοί του μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν την εκδοχή της
αυτοκτονίας και επιμένουν ότι ο
Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε από την Κα-Γκε-Μπε. Την εκδοχή τους ενίσχυσε η δήλωση
της διευθύντριας των ρωσικών κρατικών αρχείων Ν.Τομιλίνα, η οποία ανέφερε ότι ο
φάκελος του θανάτου του εξόριστου ηγέτη του ΚΚΕ παραμένει πάντα στα κρατικά
αρχεία ως «άκρως απόρρητος», και αποκάλυψε ότι «οι ρώσοι δεν έχουν
δημοσιοποιήσει όλα όσα αφορούν το Νίκο Ζαχαριάδη και κυρίως τα ντοκουμέντα για
τις συνθήκες του θανάτου του». Η Τομιλίνα πρόσθεσε ότι «κάτι τέτοιο θα έβλαπτε
τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας…</b>» (Γιώργου Α. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ<b>:</b> «Το τέλος του Νίκου Ζαχαριάδη», στο<b>: </b>«Ελευθεροτυπία» <i style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ε </i>ΙΣΤΟΡΙΚΑ, «Νικος Ζαχαριάδης, Άρης Βελουχιώτης, Νίκος
Μπελογιάννης, Βίοι παράλληλοι και… τεμνόμενοι», σελ. 63-64, χωρίς χρονολογία).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Σχετικά με τους «φανατικούς οπαδούς» του Νίκου
Ζαχαριάδη, αυτοί δεν ήταν και δεν είναι άλλοι απ’ τις πολλές δεκάδες χιλιάδες <b>σταλινικούς-ζαχαριαδικούς</b> αντάρτες των
ΕΛΑΣ-ΔΣΕ και τους σημερινούς νεότερους. Ο χαρακτηρισμός «<b>ζαχαριαδικός</b>» αποτελεί για μας <b>τίτλο
ιδιαίτερης και ξεχωριστής τιμής και είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτόν τον
τιμητικό χαρακτηρισμό</b>.</div>
<div style="line-height: 11.0pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
</div>
<h4 style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<b>γ. Το στυγερό έγκλημα της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
διαπράττεται παραμονές της πολιτικής «αλλαγής» στην Ελλάδα.</b></h4>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAYxPPA_GLWzRFYWaCYpYKxBbg8Rl0FPeu9lCzP0dRukJjmw2EdtFmdJjVzdSaL2dGDRtPqVhwJB9mTL3SvZisfrLpVXBVeH2Suh14oGw0Ew7kOzp5BuYLrvW2LdjXR5BKPSe_3aBrsBzy/s1600/ContentSegment_16889499%2524W1000_H0_R0_P0_S1_V1%2524Jpg.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAYxPPA_GLWzRFYWaCYpYKxBbg8Rl0FPeu9lCzP0dRukJjmw2EdtFmdJjVzdSaL2dGDRtPqVhwJB9mTL3SvZisfrLpVXBVeH2Suh14oGw0Ew7kOzp5BuYLrvW2LdjXR5BKPSe_3aBrsBzy/s320/ContentSegment_16889499%2524W1000_H0_R0_P0_S1_V1%2524Jpg.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Δεν είναι καθόλου τυχαίο
ότι το στυγερό έγκλημα της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ διαπράχτηκε <b>παραμονές</b> της <b>πολιτικής
«αλλαγής» στην Ελλάδα.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Οι σοβιετικοί χρουστσωφικοί ρεβιζιονιστές γνώριζαν απ’ τη
συνεργασία τους με τους αμερικανούς ιμπεριαλιστές ότι επίκειται πολιτική
«αλλαγή» στην Ελλάδα δηλ. παραμερισμός-αντικατάσταση της στρατιωτικο-φασιστικής
δικτατορίας με μια αστική «δημοκρατική» κυβέρνηση. Για να εξασφαλιστεί όμως ο
«δημοκρατικός» μανδύας της νέας κυβέρνησης έπρεπε να νομιμοποιηθεί το
ρεβιζιονιστικό-σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ και να επιτραπεί <b>οπωσδήποτε</b> η
επιστροφή των πρώην ανταρτών του ΔΣΕ, κομμουνιστών πολιτικών προσφύγων ανταρτών
των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ στις ρεβιζιονιστικές<b>-καπιταλιστικές
</b>χώρες. Επίσης ήταν πληροφορημένοι για το ίδιο ζήτημα και απ’ την πλευρά της
ηγεσίας του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ, (ΦΛΩΡΑΚΗΣ) όπως συμπεραίνει κανείς από την <b>αποκαλυπτικότατη</b> γραπτή τοποθέτηση-<b>ΟΜΟΛΟΓΙΑ</b> του πρώην πρόεδρου του
μοναροφασιστικού κόμματος της ΝΔ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ στον πρόλογο του βιβλίου του
Θ.ΣΚΥΛΑΚΑΚΗ (1995) στην οποία αποκαλύπτει ότι είχε συζητήσει με ΟΛΑ τα πολιτικά
κόμματα («<b>συμπεριλαμβανομένου και του
ορθόδοξου κομμουνιστικού κόμματος</b>») δηλ. το «Κ»ΚΕ με γραμματέα τον αποστάτη
ΦΛΩΡΑΚΗ και είχαν συμφωνήσει <b>από κοινού</b>
το πλαίσιο της «μεταδικτατορικής πολιτικής αλλαγής»<b>:</b> «<b>συγκεκριμένα κατά τη
διάρκεια της δικτατορίας, όταν συνεργαζόμουν στενά με τον Κωνσταντίνο
Καραμανλή, είχα συζητήσει το πρόβλημα, στα πλαίσια της ευρύτερης συνεννόησης
των πολιτικών δυνάμεων, με την ελληνική αριστερά και είχαμε συμφωνήσει ότι μεταδικτατορικά θα υπήρχε
αναγνώριση του ΚΚΕ και επιστροφή όλων των πολιτικών προσφύγων με την εξαίρεση
των Σλαβομακεδόνων</b>» (Θεόδωρος ΣΚΥΛΑΚΑΚΗ: «Στο όνομα της Μακεδονίας»,
σελ.3-4, ελληνική ευρωεκδοτική, Αθήνα 1995).</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
ΚΑΝΕΝΑΣ απ’ τους <b>άμεσα ΕΝΟΧΟΥΣ </b>δεν τόλμησε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ την παραπάνω <b>αποκαλυπτικότατη</b> γραπτή <b>ΟΜΟΛΟΓΙΑ</b> του Κ.Μητσοτάκη για τους
πολιτικούς <b>σχεδιασμούς</b> και τις <b>συμφωνίες</b> μεταξύ των μεγαλο-αστικών
κομμάτων <b>–</b>
«Κ»ΚΕ εκείνη την περίοδο<b>:</b> <b>ούτε ο αποστάτης φίλος του Χ.ΦΛΩΡΑΚΗΣ, που
συνεργάστηκε μαζί του, ούτε η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ</b>.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Όμως η επιστροφή των ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ – όπως και έγινε <b>πλην των Σλαβομακεδόνων</b> (η χειρότερη
και <b>μεγαλύτερη προδοσία</b> των
χρουστσοφικών ηγετών του «Κ»ΚΕ) – συνδέονταν στενά και <b>άνοιγε ΑΜΕΣΑ το δρόμο της επιστροφής του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στη Ελλάδα</b>,<b> </b>επειδή η συντριπτικότατη πλειοψηφία
(90-95%) των δεκάδων χιλιάδων ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών προσφύγων ήταν <b>σταλινικοί-ζαχαριαδικοί</b>
– κι’ αυτό ήταν πολύ καλά γνωστό στους σοβιετικούς και έλληνες ρεβιζιονιστές
της κλίκας των <b>Μπρέζνιεφ-Φλωράκη</b> – και
με την επιστροφή τους στην Ελλάδα θα έθεταν θέμα <b>απελευθέρωσης</b> του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ απ’ την εξορία με καθημερινές διαδηλώσεις στη σοβιετική Πρεσβεία και
με διεθνή καμπάνια θα ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ την απελευθέρωσή του, <b>οπότε οι σοβιετικοί
ρεβιζιονιστές, κάτω απ’ αυτή τη μεγάλη πίεση, θα ήταν υποχρεωμένοι-αναγκασμένοι
να τον απελευθερώσουν για να επιστρέψει στην πατρίδα του.</b></div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Οι σοβιετικοί
ρεβιζιονιστές της <b>αντικομμουνιστικής</b>
κλίκας του ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων, τις οποίες ούτε να <b>παρεμποδίσουν</b> μπορούσαν ούτε να <b>ελέγξουν,</b> και γνωρίζοντας <b>το μεγάλο
κύρος </b>του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στους έλληνες κομμουνιστές και στο εργατικό
κίνημα της χώρας, αποφάσισαν να ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ τον μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη και
μέλος της ΕΕ της Γ΄ ΚΔ με τη σύμφωνη <b>γνώμη-ΑΠΑΙΤΗΣΗ</b> της
σοσιαλδημοκρατικής κλίκας ΦΛΩΡΑΚΗ για <b>τρεις</b> λόγους, και συγκεκριμένα
επειδή η <b>επιστροφή του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στην
πατρίδα του</b> σήμαινε<b>:</b> <b>α) </b>την
<b>αναπόφευκτη διάλυση</b> των στηριγμάτων
τους στην Ελλάδα δηλ. τη διάλυση των δυο σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων
«Κ»ΚΕ-«Κ»ΚΕ εσ. λόγω της μεγάλης του επιρροής στους έλληνες κομμουνιστές, <b>β)</b>
την ανασύνταξη των κομμουνιστών και τη συγκρότηση επαναστατικού μαζικού ΚΚΕ,
καθοδηγούμενου απ’ τον επαναστατικό μαρξισμό δηλ. το <b>λενινισμό-σταλινισμό</b>
(τα πάνω από <b>20.000 μέλη</b> του παλιού
ΚΚΕ στην προσφυγιά ήταν <b>το 1974 από
43-64 χρονών, ενώ ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ήταν μόνο 71 χρονών</b>) με παράλληλη αυτονόητη <b>διατήρηση
</b>του αντιφασιστικού-αντιϊμπεριαλιστικού κόμματος<b> </b>της<b> ΕΔΑ</b> (που
οι ντόπιοι ρεβιζιονιστές διέλυσαν σκόπιμα με στόχο να πάρει τη θέση της το
ακίνδυνο για την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ), και
επιπλέον <b>γ) </b>η δημιουργία-ύπαρξη επαναστατικού ΚΚΕ, που, σε συνεργασία με
την τότε σοσιαλιστική Αλβανία, αποτελούσε σ’ εκείνη την περίοδο σοβαρότατο
κίνδυνο σ’ ολόκληρη την Ευρώπη για την τύχη του αντεπαναστατικού αστικού
ρεύματος του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού, για την ύπαρξη και δράση των
σοβιετικών και ευρωπαίων ρεβιζιονιστών.</div>
<div style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
Οι
σοβιετικοί ρεβιζιονιστές έτρεμαν το μέγεθος της ηγετικής φυσιογνωμίας του ΝΙΚΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και γνώριζαν πολύ καλά το νανοειδές πολιτικο-ιδεολογικό ανάστημα των
διαφόρων ΦΛΩΡΑΚΗΔΩΝ, αφού κάμποσες 12δεκάδες απ’ αυτούς ΔΕΝ έφταναν ούτε στο
ύψος του αστράγαλου του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, γι’ αυτούς ΑΚΡΙΒΩΣ τους λόγους τον ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ,
κρατώντάς τον <b>μια ολόκληρη</b> <b>35ετία εξόριστο στη Σιβηρία</b> (17 χρόνια
«ζωντανό νεκρό» και 18 πεθαμένο), ενώ η μεταφορά της σορού του επιτράπηκε μόλις
στα τέλη Δεκέμβρη 1991 δηλ. <b>μετά τη
διάλυση του αστικού σοσιαλφασιστικού ΚΚΣΕ</b>.</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-4915246908994176202016-09-07T12:36:00.004-07:002016-09-07T12:36:43.569-07:00Δημήτρης ΠΑΝΟΣ: Χαίρε Νίκο Ζαχαριάδη!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr">
<div align="center">
<b><span style="font-family: "arial"; font-size: large;">Χαίρε Νίκο Ζαχαριάδη!</span></b></div>
<div align="center">
<b>«Η υπόθεσή μας είναι δίκαιη, η
νίκη θα 'ναι με το μέρος μας» Ι.Β. Στάλιν</b></div>
<div align="center">
<table border="0" style="width: 90%px;">
<tbody>
<tr>
<td valign="top">Επαναστάτης μέγας
στους αγώνες.<br />
Θα ζεις. Θα σ' αγαπάει ο λαός.<br />
Άστρο του κομμουνισμού μες στους αιώνες.<br />
Ήλιος στις καρδιές μας λαμπερός.
Το Ηρωικό σου Γράμμα το
Σαράντα<br />
πανεγερτήριο σάλπισμα της λεβεντιάς.<br />
Θε να φλογίζει τις ψυχές μας πάντα,<br />
καμίνι ιερό λυτρωτικής φωτιάς.<br />
Πάλι μας σήκωσες
αντρειωμένα<br />
για το γενναίο Δημοκρατικό Στρατό<br />
Ελλάδας μ' άλλους αδελφούς μαζί και μένα.<br />
Το μετερίζι μου ακόμα το κρατώ.<br />
Συ του λαού μας ήρωας
προστάτης<br />
μ' απέραντη αγάπη σου χρυσή.<br />
Ο Στάλιν: «Να, ο μεγάλος επαναστάτης!»<br />
Πρώτος κατακεραύνωσες το Χρουστσόφ εσύ.<br />
Τριγύρω σου θεριά, το
ξεροβόρι.<br />
Μα συ στητός στην κάθε αναποδιά.<br />
Δε σε λυγίζουνε εχθροί μοβόροι.<br />
Συ ύψωσες σαν Ντάγκο στην καρδιά.<br />
Απάν από καιρούς,
πολέμους, χρόνια,<br />
Νίκο, τρεις φασισμούς ποδοπατάς.<br />
Μπουντρούμια, κάτεργα και καταφρόνια.<br />
Συ κεραυνούς του δίκιου μας κρατάς.<br />
Μα σαν τον Ρήγα το
Φεραίο σένα<br />
στην Σιβηρία εκεί την παγερή<br />
σε πνίξαν δολοφόνοι, κτήνη ξένα,<br />
<span lang="en-us">CIA, Χρουστσοφοδήμιοι
στυγεροί.<br />
Το
τρέμαν το δικό σου άγιο δίκιο,<br />
που πάλευες για το λαό σκληρά,<br />
ορθός με ηρωισμό και πνεύμα αντρίκιο,<br />
τσακίζοντας σκλαβιά και συμφορά...</span></td>
<td valign="top">Τώρα το Κόμμα μας
σμπαραλιασμένο<br />
απ' τους προδότες, το χρουστσοφισμό,<br />
με το λαό στους ξένους πουλημένο<br />
βορά στο λύκο-καπιταλισμό.
Δουλοφροσύνης Δήλωση
Φλωράκη:<br />
«Όχι βία στους εχθρούς, υποταγή»,<br />
που πρόσταξαν οι ντόπιοι, ξένοι δράκοι.<br />
Ζαχαριάδης: «Γράμμος! Μ' όπλων την κλαγγή!»<br />
Ξανά οι προλετάριοι
κι' οι ξώμαχοι<br />
για το ψωμί, το φως, τη λευτεριά<br />
με λαοθάλασσες θα ξεχυθούν στη μάχη<br />
ενάντια στου κεφαλαίου τα θεριά.<br />
Στον Περισσό πορτρέτο
σου κανένα.<br />
Και νιώθουν οι εχθροί καλά και γκουτ,<br />
που σ' αλυσόδεσαν φρικτά εσένα<br />
στην Κέρκυρα, Νταχάου και Σουργκούτ.<br />
Σαν μαχητής σου, Νίκο
το δηλώνω:<br />
για του λαού τη λευτεριά θα πολεμώ.<br />
Οπλίζεις συ την τόλμη μας, τον πόνο<br />
να φέρουμε τον ζείδωρο σοσιαλισμό.<br />
Η Νέα Τάξη ΗΠΑ, σάπιοι
θρόνοι<br />
θα σαρωθούν γοργά απ' τους λαούς.<br />
Συ, Νίκο, πλάι στον Κολοκοτρώνη<br />
θα ζεις μ' επαναστάτες μας θεούς.<br />
Σε σκότωσαν το Κόμμα ν'
αφανίσουν.<br />
Τα νιάτα θα το χτίσουν πιο γερά!<br />
Εσύ λεβέντης Αρχηγός μας ήσουν.<br />
Μας δίνεις θάρρος, δύναμη, φτερά.</td>
</tr>
</tbody></table>
</div>
<div align="center">
<b>Δημήτρης ΠΑΝΟΣ</b></div>
<div align="center">
<b>19.6.2001</b></div>
</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-51370359774130759962016-09-07T12:36:00.003-07:002016-09-07T12:36:30.326-07:00Δημήτρης ΠΑΝΟΣ: ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr">
<div align="center">
<b><b>
</b></b>ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<b>Ζ</b>ει
ρωμαλέος, χαμογελαστός ο Νίκος,<br />
<b>Α</b>θάνατος
μες στους λαού μας την ψυχή.<br />
<b>Χ</b>αρούμενος
επαναστάτης-Μπολσεβίκος.<br />
<b>Α</b>γωνιά
και μάχεται, ανησυχεί<br />
<b>Ρ</b>ομαντικός,
πονόψυχος και παλικάρι.<br />
<b>Ι</b>δεολόγος
- μαρξιστής, μυαλό γερό.<br />
<b>Α</b>ντρείος,
τέτοιοι να 'μαστε μακάρι.<br />
<b>Δ</b>εσμά
δεν τον λύγισαν, κρύο παγερό.<br />
<b>Η</b>
πίστη του νικά τρεις φασισμούς-θηρία<br />
<b>Σ</b>την
Κέρκυρα, Νταχάου, Σιβηρία.<br />
</div>
<div align="center">
Μας εμψυχώνει πάντα, μας εμπνέει<br />
το Γράμμα του, λαμπρό, πατριωτικό<br />
επαναστάτες, να 'μαστε γενναίοι,<br />
κομμουνιστές με φως σταλινικό.</div>
<div align="center">
"ΜΠΡΟΣ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ
ΑΓΩΝΑ, μας καλεί,<br />
Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΝΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ"<br />
</div>
<div align="center">
Δημήτρης ΠΑΝΟΣ<br />
27.2.2003</div>
<b>
</b></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-59162866856093368852016-08-01T09:34:00.001-07:002016-08-01T09:34:06.726-07:00Κομσομόλσκαγια Πράβντα: Ο Μυστικός δεσμώτης του ΚΚΣΕ (9.12.1990)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ma5Lfh4UbLpJhmsPDoQ9QIY7FuJ3khMU0AgyEUqfos3PJT49UcpBFHLRJtcyqd0dAIS23XoGfYtMElKuPPmi96kTTduO7NAagle7PpF2nIviwCTv4aUP_Akz6VUZbof-wyjiNCntU90/s1600/2016-08-01+%25282%2529.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ma5Lfh4UbLpJhmsPDoQ9QIY7FuJ3khMU0AgyEUqfos3PJT49UcpBFHLRJtcyqd0dAIS23XoGfYtMElKuPPmi96kTTduO7NAagle7PpF2nIviwCTv4aUP_Akz6VUZbof-wyjiNCntU90/s400/2016-08-01+%25282%2529.png" width="266" /></a></div>
<b>ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>ΣΑΝ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΗΣ "ΚΟΜΣΟΜΟΛΣΚΑΓΙΑ ΠΡΑΒΝΤΑ"</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ, ΔΥΝΑΤΟΣ, ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΟΣ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς
της εφημερίδας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Με τον τίτλο: "Ο Μυστικός δεσμώτης του
ΚΚΣΕ...", η "Κομσομόλσκαγια Πράβντα" στις 9.12.1990 δημοσίευε
εκτεταμένο άρθρο, στηριζόμενη σε προηγούμενο δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, της
"Τιουμένσκαγια Ιζβέστια" (Τιουμένικες Ειδήσεις) που πρώτη, με
υπόδειξη της Μόσχας, δημοσίεψε άρθρο του αντισυνταγματάρχη της KGB Πετρούσκιν για την αυτοκτονία... του Νίκου Ζαχαριάδη. Το έναυσμα δόθηκε
από το ρεβιζιονιστικό χαλκείο του Κρεμλίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Για τον αστικό τύπο που περνάει αγιάτρευτη κρίση,
αυτή η "είδηση" ήταν θεόπεμτο δώρο, και μη μας πούνε πως ταξίδεψαν
μεσοχείμωνα στη Βόρεια Σιβηρία με τους 50 βαθμούς θερμοκρασία κάτω από το
μηδέν, γιατί άξαφνα τους πήρε ο πόνος να ερευνήσουν σε βάθος τα αίτια της
παράνομης κράτησης και της στυγερής δολοφονίας του Νίκου Ζαχαριάδη!!! Αν ναι,
τότε γιατί δεν το έκαναν αυτό έντεκα ολόκληρα χρόνια από το 1962; Άρπαξαν
λοιπόν το κελεπούρι στον αέρα, το σουλούπωσαν στα μέτρα τους, σκάρωσαν και
τερατώδη τίτλο: "Η αυτοκτονία του Ν. Ζαχαριάδη", και άρχισε η γνωστή
ακατάσχετη... ανούσια φλυαρία, στοχεύοντας σε δυο κατευθύνσεις: Πρώτο, στον
εξευμενισμό και προβολή της "αναδόμησης" και του πατενταρισμένου
αντικομμουνιστή Γκορμπατσόφ. Και δεύτερο, στην αύξηση της κυκλοφορίας των
εντύπων τους, "αρπάζοντας" τα κατοστάρικα των μεροκαματιάρηδων, τα
οποία σε συνέχεια, αφού μετατρέπουν σε ολοστρόγκυλα εκατομμύρια, ρέουν στις
τσέπες των μεγαλοεκδοτών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αλλά δεν είναι μόνο οι αστικές εφημερίδες, που
ανεπίτρεπτα επεμβαίνουν στα εσωκομματικά μας ζητήματα και βάναυσα κακοποιούν
και παραμορφώνουν την ιστορία του επαναστατικού ΚΚΕ και του εκλεγμένου αρχηγού
του που έμεινε πιστός στην ιδέα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, στην ιερή
υπόθεση της εργατικής τάξης. Είναι και οι εξ αγχιστείας "συγγενείς"
τους ο "Ριζοσπάστης", η θλιμένη "γεροντοκόρη"
"Αυγή" και φυσικά τα δυο ρεβιζιονιστικά ΚΚ-παγίδες, ο ΣΥΝ και τα άλλα
υποπροϊόντα τους, που άψογα στοιχίζονται με την αστική τάξη και τα μέσα
προπαγάνδα τους, στην προσπάθεια τους να δυσφημίσουν την επαναστατική πολιτική
του παλιού ΚΚΕ, να συγκαλύψουν την προδοσία τους για την τεχνητή κρίση, την
πολυδιάσπαση και τη διάλυση , το 1957, τόσο του κόμματος της Εργατικής Τάξης
όσο και ολόκληρου του αριστερού κινήματος, της ΕΔΑ, κλπ. και να αποφύγουν τις
πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την άγρια δολοφονία του εκλεγμένου ΓΓ, της
ΚΕ του ΚΚΕ σύντροφου Νίκου Ζαχαριάδη. Γι' αυτό 35 ολόκληρα χρόνια κρύβουν από
τα μέλη τους και το λαό την αλήθεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ακόμα και τέτοια δημοσιεύματα, φιλικών σ' αυτούς
εντύπων, σαν αυτό της "Κομσομόλσκαγια Πράβντα" με την τόση άγνοια,
ασάφειες και παραποιήσεις των γεγονότων δεν τόλμησαν μέχρι σήμερα να το
δημοσιέψουν ολόκληρο, όπως έχει, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως και μέσα από
αυτό το "νεφέλωμα" ξεπηδάνε και κάποιες τσεκουράτες αλήθειες που
καίνε τους σοβιετικούς και έλληνες οπορτουνιστές - συνθηκολόγους, την ύπουλη
αυτή εφεδρεία της αστικής τάξης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ξεχνάνε όμως οι παραπάνω "σύντροφοι",
ότι οι έλληνες κομμουνιστές δεν είναι ούτε σοβιετικοί, ούτε πολωνοί, ούτε
βούλγαροι "κομμουνιστές", αλλά ιδεολόγοι επαναστάτες και μοιάζουν
πολύ με τον αδάμαστο αρχηγό τους. Δεν φοβούνται και δεν υποτάσσονται στο
σοβιετικό ρεβιζιονισμό. Αντίθετα από το 1956 αντιστέκονται μαζικά, τον
ξεμασκαρεύουν και οργανωμένα τον αντιπαλεύουν. Κι αυτό γιατί στηριζόμαστε στο
δίκαιο, στην αλήθεια, "Σωστή πολιτική", λέει ο Λένιν, "είναι η
αληθινή πολιτική", την οποία τρέμουν οι αναθεωρητές
"συντηρητικοί" και "ανανεωτικοί".</div>
<div style="text-align: justify;">
Δίνουμε σήμερα σε πιστή μετάφραση το άρθρο της
"Κομσομόλσκαγια Πράβντα". Και οι εργάτες, οι αδικημένοι, οι
σύντροφοι, όσοι θέλουν να ξαναγεννηθεί από τη στάχτη του το παλιό, μα πάντα νέο
ΚΚΕ, ο μόνος συνεπής υπερασπιστής των συμφερόντων τους Ας βγάλουν μόνοι τους τα
συμπεράσματά τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η μόνη "επέμβασή" μας στο άρθρο είναι
να κάνουμε ορισμένες διευκρινίσεις και επεξηγήσεις τις οποίες ίσως από άγνοια
αποσιωπάει ή παραποιεί ο ανταποκριτής της κ. Φ. Σίζιϊ.<br />
<br />
*** </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
ΤΟΥ ΚΚΣΕ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ "ΑΔΕΛΦΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ"</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><i>ΑΡΘΡΟ </i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>ΤΗΣ "ΚΟΜΣΟΜΟΛΣΚΑΓΙΑ ΠΡΑΒΝΤΑ"</i></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Η πολιτική τους στέρησε
τα παιδικά τους χρόνια. Και τους αφαίρεσε την Πατρίδα. Η πολιτική τους έκλεψε
τα ονοματεπώνυμα. Ο Αλέξης<sup>1</sup> (Ιωσήφ) έγραφε στη μάνα του γράμματα στη
φυλακή "άλλης χώρας". Η Όλγα* συναντήθηκε με τον πατέρα της ύστερα
από επίσημη άδεια της ΚΕ του ΚΚΣΕ μια μοναδική φορά στη ζωή της. Τον 13χρονο
Παύλο<sup>3</sup> (Κόρο) κρυφά τον έστειλαν στην Ελλάδα στο ΔΣΕ όπου και τραυματίστηκε.
Τους έκαναν σωματική έρευνα. Τους ανέκριναν<sup>4</sup>. Αυτά ήταν όχι μόνο
τόσο παιδιά παράνομων κομμουνιστών, όσο παιδιά της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ<sup>5</sup>. Ήταν
ιδιόμορφα παιδιά, χωρίς παιδική ηλικία. Αυτά υποθέτω, νωρίτερα από κάθε άλλον
συνομήλικό τους γνώρισαν τι θα πει υποκρισία.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ίσως γι' αυτό, κάποια στιγμή λυπημένος ο θρυλικός πατέρας τους παρατήρησε:
"Υπάρχει ένα βρώμικο πράγμα στη ζωή - η πολιτική". Ο Νίκος Ζαχαριάδης
ο ίδιος ανήκε μόνο στην πολιτική. Ολοκληρωτικά. Και η πολιτική τον πλήρωσε με
το παραπάνω. Εθελοντικά αρνήθηκε όλες τις απολαύσεις της ζωής - εκτός από την
ιδέα της οικοδόμησης του κομμουνισμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πρώην Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, επιφανής παράγοντας της
Κομμουνιστικής Διεθνούς πιστός συναγωνιστής του Στάλιν. Ο άνθρωπος που έπαιξε
σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην νεότατη ιστορία της Ελλάδας αλλά και στο διεθνές
κίνημα. Ο Νίκος Ζαχαριάδης αργά πέθαινε στον Τιουμένικο Βορρά, στο Σούργκουτ,
εγκατελειμένος σε μια ξύλινη συνοικία. Κάτω από την άγρυπνη παρακολούθηση της
τοπικής KGB<sup>6</sup> Νο 1, που
βρίσκονταν δίπλα στο σπίτι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Νίκος Ζαχαρώδης πέρασε από τα βασανιστήρια της Γκεστάπο, τα στρατόπεδα
των ναζιστών, τις φυλακές της πατρίδας του<sup>7</sup>. Στάθηκε τιμητική φρουρά
στη σωρό του Στάλιν. Παραβρέθηκε στην κηδεία του Λένιν το 1924.</div>
<div style="text-align: justify;">
Με το όνομα του Νίκου Ζαχαριάδη πολεμούσαν και πέθαιναν οι έλληνες
πατριώτες Στην αρχή ενάντια στους ντόπιους διχτάτορες και αργότερα ενάντια
στους φασίστες επιδρομείς.</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι υπόθεση των ιστορικών να <i>ερευνήσουν</i> τις αιτίες της ήττας του
Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας το 1949. Όμως όπως θυμάται ο Παύλος το 1946 στην
Αθήνα συγκεντρώνονταν πάνω από 200 χιλιάδες λαού. Σήμερα από ορισμένους
ερμηνεύονται διαφορετικά αυτά τα γεγονότα του σαραντάχρονου παρελθόντος Όμως το
γεγονός που παραμένει είναι ότι, ο ,Νίκος Ζαχαριάδης από το βήμα του 19ου
Συνεδρίου του ΚΚ(μπ) της ΕΣΣΔ το 1952, με οργή στιγμάτισε την προδοτική κλίκα
του Τίτο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς·του 1950, ο Στάλιν κάλεσε το Νίκο Ζαχαριάδη
στο εξοχικό σπίτι στην Πιτσούντα<sup>8</sup>, εκεί ο Στάλιν καθησύχαζε τον
πιστό σύντροφό του: " Ότι η ήττα του ΔΣΕ είναι προσωρινή. Ότι οι έλληνες
κομμουνιστές οπωσδήποτε θα νικήσουν. Μόνο λίγο αργότερα".</div>
<div style="text-align: justify;">
Επιστρέφοντας ο Νίκος Ζαχαρώδης από την Πιτσούντα έδωσε στη γυναίκα του ένα
μεγάλο αχλάδι: "Ορίστε είναι από τον ίδιο τον Στάλιν"<sup>9</sup>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όμως ο Στάλιν πέθανε. Τον Ζαχαριάδη στην πατρίδα του τον είχαν καταδικάσει
ερήμην σε θάνατο...</div>
<div style="text-align: justify;">
Στο ΚΚΕ, ανάμεσα σε πολλούς πολιτικούς πρόσφυγες<sup>10</sup> που ζούσαν
στην ΕΣΣΔ άρχισαν διαφωνίες καυγάδες υποψίες κατηγορίες. Αναμφίβολα όχι χωρίς
την υποκίνηση και βοήθεια των σοβιετικών κομμουνιστών. Το Προεδρείο της ΚΕ του
ΚΚΣΕ πήρε μια απόφαση "για την κατάσταση στην Κ.Ο. των πολιτικών προσφύγων
της Τασκένδης"<sup>11</sup>. Και οι έλληνες άρχισαν να εκπληρώνουν τις
οδηγίες του "μεγάλου αδελφού κόμματος". Η πίεση αποδείχθηκε σκληρή.
Αφού οι "φιλοξενούμενοι" αποτάνθηκαν για βοήθεια στον Α' Γραμματέα
του ΚΚ Ουζμπεκιστάν Μουχιντίνοφ<sup>12</sup>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αργότερα ορισμένα μέλη του κόμματος παρουσίασαν τον Ζαχαριάδη σαν υπεύθυνο
για τα λάθη. Μια Διεθνή Επιτροπή<sup>13</sup> με την αιγίδα του ΚΚΣΕ γενίκευσε
τις κατηγορίες κατά του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ. Το 1956 συνήλθε μια
ολομέλεια της ΚΕ του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος και καθαίρεσαν το Νίκο
Ζαχαριάδη από τα καθοδηγητικά πόστα, χαρακτηρίζοντάς τον προδότη για τον αγώνα
κατά των άγγλων καταχτητών<sup>14</sup>.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
-
Μπορείς να παραμείνεις μέλος της ΚΕ - του πρότειναν
συγκαταβατικά και μεγαλόψυχα...</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
-
"Οι προδότες δεν μπορεί να είναι μέλη της
Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ" - τους δήλωσε ο περήφανος Νίκος</div>
<div style="text-align: justify;">
Τον διέγραψαν από το κόμμα. Και από τότε εξαφανίστηκε από τη Μόσχα.</div>
<div style="text-align: justify;">
... Ο νέος διευθυντής του Δασικού Συνεταιρισμού "Ρώσικος" - της
επαρχίας Μποροβιτσί του νομού Νόβγκοροντ- Νικολάϊ Νικολάγεβιτς Νικολάεφ
αγαπήθηκε αμέσως από τους εργάτες και τους συνεργάτες του. Ήξερε να δουλεύει με
τους ανθρώπους. Κατείχε θαυμάσια τη ρούσικη γλώσσα γι' αυτό και δεν
υποψιάζονταν. ότι ο διευθυντής τους ήταν<sup>15</sup> ο πρώην Γενικός Γραμματέας
του ΚΚΕ. Ώσπου μια μέρα πολλοί κατάλαβαν την αλήθεια και ένιωσαν μια ευχάριστη
έκπληξη: Όταν ο Νικολάγεφ συνδέθηκε απευθείας τηλεφωνικά με τον αρμόδιο Υπουργό
στη Μόσχα, όταν χρειάστηκε να υπερασπιστεί δυο εργάτες Τότε κατάλαβαν πως ο
Νίκος δεν ήταν ένας απλός Διευθυντής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μαζί με το Νίκο μεγάλωνε και ο μικρότερος γιός του Αλέξης Ακριβέστερα -
Ιωσήφ. Αργότερα, ο γιός συνειδητοποιώντας όλο το βάρος των εγκλημάτων του
ανθρώπου, προς τιμή του οποίου τον ονόμασαν, ουσιαστικά θα αρνηθεί το
"κακούργο"<sup>16</sup> όνομα.</div>
<div style="text-align: justify;">
... Πατέρας και γιός Νικολάγεφ ασχολούνταν πολύ με τα βιβλία. Ο μεγάλος
Νικολάγεφ, σαν άτομο χωρίς υπηκοότητα<sup>17</sup>, χωρίς πατρίδα, βρίσκονταν
πάντα κάτω από την άγρυπνη παρακολούθηση της KGB. Πως ζούσε ο μικρός Νικολάγεφ, που η μάνα του, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ,
βρίσκονταν κρατούμενη στις ελληνικές φυλακές;</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Αλέξη, ο Παύλος Νικολάγεβιτς Αντώνοφ (Αντώνοφ -
αυθαίρετο επίθετο που του δώσαν οι ρουμάνοι), σπούδασε στο πανεπιστήμιο της
Μόσχας. Μετά τη διαγραφή του πατέρα του από το ΚΚΕ, το 1957, βρέθηκε στο δρόμο.
Κι αυτός χωρίς υπηκοότητα και σπίτι, τον βοήθησε η Φουρτσέβα, Γραμματέας της ΚΕ
του ΚΚΣΕ, και σ' αυτό βοήθησε μια ομαδική φωτογραφία που φαίνονταν και ο Παύλος
δίπλα στη Φουρτσέβα. Ήταν ακόμα τότε 1950 που ο πατέρας του μόλις είχε
επιστρέφει από την επίσκεψή του στο Στάλιν στην Πιτσούντα<sup>18</sup>. Με δυο
λόγια, δώσανε στο νεαρό ζευγάρι, ένα δωμάτιο 9τμ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 1962 ο Ζαχαριάδης - Νικολάγεφ κατάλαβε, ότι "προσωρινή εξορία
του" στο Μποροβιτσί, ήταν μόνιμη και ισόβια. Επαναστάτησε, θέλησε να του
δώσουν την πραγματική του ταυτότητα:</div>
<div style="text-align: justify;">
Νίκος Ζαχαριάδης.Το Μάη
του 1962 πήγε στη Μόσχα στην Ελληνική Πρεσβεία ζητώντας διαβατήριο για την
Ελλάδα.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
-
Πρέσβης:
Γνωρίζετε ότι σας έχουν καταδικάσει σε θάνατο...</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
-
Νίκος
Ζαχαριάδης: Το γνωρίζω, είμαι έτοιμος να αναλάβω τις ευθύνες μου και μπροστά
στο δικαστήριο...<sup>19</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Ήρθε η άρνηση από την
Αθήνα. Για τον Ζαχαριάδη δεν ίσχυε το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα. Όλο κι
όλο ήταν ένας Νικολάγεφ Νικολάι Νικολάγεβιτς ένας άνθρωπος με ταυτότητα
προσωρινής παραμονής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ανυπακοή του να
εγκαταλείψει τον τόπο εξορίας δυσαρέστησε την ΚΕ του ΚΚΣΕ. Ήταν η εποχή της
εξομάλυνσης των σχέσεων με τον Μπροζ Τίτο και της αντισταλινικής υστερίας.<sup>20</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Τον Νικολάγεφ τον χώρισαν
από τον γιό του Αλέξη και κατεπείγον τον έστειλαν στο Σουργκούτ<sup>21</sup>.
Υπολογίζοντας ο Τιουμενικός Βορράς να λυγίσει τον υπέρμετρα θαρραλέο Έλληνα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τον τοποθέτησαν στη
δουλιά. Πολύ ευχάριστο. Αυτή την ικανοποίηση δεν του τη στέρησαν. Για ένα
διάστημα ο αγαπημένος του γιός Αλέξης ή Ιωσήφ δεν μπορούσε να τον επισκευθεί.
Το γιό του τον έστειλαν στη Στρατιωτική Σχολή Σούβοροφ, όσο γίνεται μακρύτερα
από τον πατέρα του. Αρχίζει τώρα τη "μάχη" ο μεγαλύτερος αδελφός ο
Παύλος ή Κύρος που την εποχή αυτή ήταν δημοσιογράφος. Ήξερε καλά να γράφει.
Μετά την πρώτη απεργία πείνας του πατέρα του το 1966 έγραφε επανηλειμένα στους
Μπρέζνιεφ, Κοσίγκιν και Ποτγκόρνιϊ. Το 1977 μετά τη δεύτερη απεργία πείνας
διαρκείας ο Πάβελ Αντώνοφ έγραφε: "...Σύντροφοι από το τμήμα Διεθνών
Υποθέσεων της ΚΕ του ΚΚΣΕ δήλωσαν, ότι τον αδελφό μου δεν τον άφησε να πάει στο
Σουργκούτ ο διευθυντής της Σχολής αυτός δεν επέτρεψε. Αρνήθηκαν στον πατέρα,
την τελευταία του ίσως επιθυμία της ζωής του, να δει το γιο του. Μιλώντας για
τελευταία επιθυμία δεν προσπαθώ καθόλου να υπερβάλω. Εγώ μόλις τώρα επέστρεψα
από το Σουργκούτ - ο οργανισμός του πατέρα μας κλονίστηκε από την περσινή
απεργία πείνας και γρήγορα χειροτερεύει. Η αδύνατη καρδιά του μπορεί να
σταματήσει σε κάθε λεπτό, αφού δεν τρώει, ήδη 18η μέρα..."</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ζαχαριάδης με δυσκολία
αναγνώρισε το μεγαλύτερο γιό του. Μετά την ένεση γλυκόζης που του κάνανε οι
γιατροί, χωρίς ο Νίκος να αισθάνεται. Συνήλθε, κρέμασε το κυνηγητικό του όπλο
στο κρεβάτι και σιγανά πρόσφερε στο γιό του: "Εάν ξανάρθει ο γιατρός - εγώ
θα αυτοπυροβοληθώ..."<sup>22</sup>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν τον ξαναεπισκέφθηκαν
γιατροί. Μόνο τα παιδιά του έρχονταν κι αυτά με δυσκολία. Τον Αλέξη αρκετές
φορές τον συνέλαβαν στο αεροδρόμιο της Μόσχας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μια φορά με τη
δικαιολογία ότι έμοιαζε με κάποιον εγκληματία. Μετά τον ερεύνησαν εξονυχιστικά.<sup>23</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Η κόρη του Όλγα, από την
Τσεχοσλοβακία, επισκέφτηκε τον πατέρα της μόνο μια φορά. Μοναδική φορά στη ζωή
της είδε τον βασανισμένο μα ακατάβλητο, αδάμαστο πατέρα της Κι αυτό στις
προσπάθειες και την επιμονή του μεγαλύτερου αδελφού της Παύλου. Την Όλγα, με
τσεχοσλοβάκικη υπηκοότητα, κατά την επιστροφή της την κράτησαν τα όργανα της KGB, την έγδυσαν τελείως και την έκαναν εξονυχιστική
έρευνα. Της βρήκαν ένα γράμμα για τους έλληνες κομμουνιστές..</div>
<div style="text-align: justify;">
Αμέσως κάλεσαν τον Παύλο
στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΣΕ και αυστηρά τον παρατήρησαν: Εσείς
φταίτε. Μας δώσατε το λόγο ότι οι επισκέπτες δεν θα μεταφέρουν τίποτα. Θα σας
διώξουμε από τη Μόσχα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Από την άλλη μεριά ο
Νίκος Ζαχαριάδης επέμεινε να φύγει απ' την εξορία. Δραπέτευε. Τον έπιαναν και
σαν κλέφτη συνοδεία τον έφερναν πίσω σπίτι. Ποιό σπίτι; Ο Ζαχαριάδης απαιτούσε
να του δοθεί ο τίτλος του πολιτικού πρόσφυγα. Και το 1970 πέτυχε την πρώτη
νίκη. Του επιστράφηκε το πραγματικό του όνομα και επίθετο.<sup>24</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Επέτρεψαν να τον
επισκέπτονται ορισμένοι, πολύ λίγοι σύντροφοι. Από την ΚΕ του ΚΚΣΕ του κάνανε
πολύ καθοριστική πρόταση, όπως εάν σταματήσει την πολιτική του δραστηριότητα,
θα του δώσουν τη δυνατότητα να μεταφερθεί στις νότιες περιοχές της Σοβιετικής
Ένωσης<sup>25</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Γιατί η ΚΕ του ΚΚΣΕ έβαζε
τέτοιους όρους; Τι τους ένοιαζαν οι πολιτικές πεποιθήσεις του καθαιρεμένου
έλληνα Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ; Όλα αυτά αποτελούν αινίγματα.<sup>26</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Αν ο Νίκος Ζαχαριάδης
έμεινε παλιός δυνατός και ακατάβλητος δυνατός και μάλιστα στις συνθήκες της
εξορίας στη Σιβηρία. Αδάμαστος ακόμα και σε συνθήκες του Δεσμώτη του ΚΚΣΕ.<sup>27</sup></div>
<div style="text-align: justify;">
Τον Ιούλη του 1973
τελευταία φορά συναντήθηκε με τον αγαπημένο του ,γιο Αλέξη - Ιωσήφ. Με την
ευκαιρία αναφέρω ότι ο Αλέξης μέχρι το 1980 ήταν άτομο χωρίς ταυτότητα. Ο
πατέρας του τον παρακάλεσε να δώσει στη μάνα του (όχι στη γυναίκα του, σημ.
μεταφ.), ένα γράμμα, να το δώσει όμως μετά την 1η Αυγούστου. Ένα γράμμα διαθήκη<sup>28</sup>.
Την 1η Αυγούστου απαγχονίστηκε.</div>
<div style="text-align: justify;">
"...Υπάρχει ένα
βρώμικο πράγμα στη ζωή - η πολιτική". Τους προειδοποίησε - αν δεν του
επιτρέψουν να φύγει στην πατρίδα του θα έβαζε τέρμα στη ζωή του<sup>29</sup>...
Η Σοβιετική Ένωση γι αυτόν δεν ήταν ποτέ πατρίδα του<sup>30</sup>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Παρακάλεσε να μεταφέρουν
τα λείψανά του στην Ελλάδα<sup>30</sup> Τώρα τα παιδιά του θέλουν να
εκπληρώσουν αυτή τη θέληση του πατέρα τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Κομσομόλσκαγια
Πράβντα"</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Κυριακή, 9 Νοέμβρη 1990</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Φ. Σίζιϊ</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">(Του ανταποκριτή μας)</b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>*** </b><br />
<br />
<b>ΜΕΡΙΚΕΣ </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ <i>ΤΗΣ "ΚΟΜΣΟΜΟΛΣΚΑΓΙΑ ΠΡΑΒΝΤΑ"</i></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Ο Νίκος Ζαχαριάδης είχε
τρία παιδιά. Τον Κύρο και την Όλγα από την πρώτη του γυναίκα την Τσέχα Μαρία
Νοβάκοβκ, και τον Ιωσήφ από την Κουκούλου.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
1)
Αλέξης, ο
ίδιος Ιωσήφ γεννήθηκε το 1950. Τον ονόμασαν Ιωσήφ προς τιμή του Ιωσήφ Στάλιν.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
2)
Όλγα
Ζαχαριάδη, τώρα Ντουριτσιόβα - Ζαχαριάδη, γεννήθηκε στην Πράγα το 1947.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
3)
Παύλος, ο
ίδιος Κύρος, γεννήθηκε το 1937. Το όνομα Κύρος του δώθηκε προς τιμή του
συμφοιτητή και φίλου του Νίκου, εξέχοντα κομματικού παράγοντα του ΚΚΣΕ, Γραμματέα
της Κ.Ο. του Λένινγκραντ Σ.Μ.Κύροφ που δολοφονήθηκε από την αντεπαναστατική,
τρομοκρατική, τροτσκιστική ομάδα το 1934.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
4)
Οι ανακρίσεις
και οι έρευνες από τους Καγκεμπίτες ήταν χιτλεροφασιστικού τύπου και
αποσκοπούσαν στην ταπείνωση και τον εκφοβισμό.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
5)
ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ:
Κομμουνιστίτσεσκαγια Ιντερνατσιονάλ-Κομμουνιστική Διεθνής</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
6)
KGB, Επιτροπή
Κρατικής Ασφάλειας</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
7)
Ο σ. Νίκος
Ζαχαριάδης έμεινε στις φυλακές και εξορίες συνολικά 26 χρόνια. Από αυτά: 5 στην
Ελλάδα, 4 στο Νταχάου και 17 (1956 - 1973) στη Σοβιετική Ένωση. Έξη στο_
Μποροβι τσί και δυο στο Σουργκούτ, από τους αντισταλινικούς
"κομμουνιστές" με περισσότερη... δημοκρατία!!!</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
8)
Πιτσούντα: Το
αρχαίο ελληνικό θείο. Ένα από τα θέρετρα για τους εργαζόμενους στη Μαύρη
Θάλασσα. Εδώ και το εξοχικό σπίτι του Στάλιν και άλλων ανώτατων στελεχών. Σ' αυτό
την Πρωτοχρονιά του 1950 ο Στάλιν κάλεσε το Νίκο Ζαχαριάδη για γεύμα και
συνεργασία. Ο Στάλιν σπάνια προέβαινε σε τέτοιες ενέργειες Ο σ. Νίκος
αποτελούσε εξαίρεση. Τον εκτιμούσε αφάνταστα για το θάρρος την εξυπνάδα του και
την απλότητά του, γι' αυτό τον καλούσε συχνά για φαγητό και συζήτηση, πράγμα
που δεν έκανε ούτε για τους πολύ στενούς του συνεργάτες.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
9)
Το περιβόητο
αχλάδι. Πάνω στη συζήτηση για τις αιτίες της ήττας του ΔΣΕ, ο Στάλιν μίλησε
αυτοκριτικά. Συμφώνησε απόλυτα με τη θέση της ΚΕ του ΚΚΕ, χαραχτηρίζοντάς την
προσωρινή. Κάποια στιγμή πρόσφερε στο Νίκο ένα μεγάλο αχλάδι, με τη συμβολική
έννοια, ότι πίσω έχει το αχλάδι το κοτσάνι. Εδώ ο Στάλιν υποσχέθηκε στο σ.
Ζαχαριάδη ολόπλευρη βοήθεια στην επόμενη φάση του αγώνα μας που ωρίμαζε το 1951
- 1953 με τον πόλεμο στην Κορέα. Αυτό που οι εχθροί του σοσιαλισμού το ονόμαζαν
πανικόβλητοι: Τρίτο γύρο.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
10)
Δεν ήταν
πολλοί, όπως αφήνει να νοηθεί ο
ανταποκριτής παρά μια δράκα κάπου 300 - 500 όλοι κι όλοι φραξιονιστές -
πράκτορες των σοβιετικών αναθεωρητών στο ΚΚΕ.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
11)
Πρόκειται για
την απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ Σούσλοφ κ.α. μετά το μίνι αποτυχημένο
πογκρόμ στις 9.9.1955, όπου αναγνώριζαν το Νίκο Ζαχαριάδη σαν ΓΓ του ΚΚΕ και
τον εξουσιοδοτούσαν εν λευκώ να χειριστεί το κομματικό ζήτημα της ΚΟΤ. Μια
απόφαση που, με μυστική υπόδειξη του Χρουστσιόφ, ο Π. Δημητρίου. με τους
φραξιονιστές του σαμποτάρισαν, για να πραγματοποιήσουν το Μάρτη του 1956 το
πραξικόπημα στο ΚΚΕ και να το διαλύσουν.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
12)
Μουχιντίνοφ:
Στο κόμμα μπήκε το 1942. Τον ανάδειξε ραγδαία ο Χρουστσιόφ. Ως τελευταία
παρακολουθούσε κοκορομαχίες στο παζάρι της παλιάς Τασκένδης. Αντισταλινικός
φραξιονιστής εχθρός του επαναστατικού ΚΚΕ. Διαφθαρμένο επικείμενο. Καθαιρέθηκε
αργότερα για ανάμιξη σε μαύρη αγορά διαμαντιών στις Ινδίες.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
13)
Δεν ήταν
Διεθνή Επιτροπή, αλλά διορισμένα στελέχη από υποταχτικές ηγεσίες έξη
"αδελφών" κομμάτων: ΕΣΣΔ, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας και
Τσεχοσλοβακίας. Αυθαίρετα αποκλείστηκαν τα ΚΚ Κίνας, Β. Κορέας, Αλβανίας Αν. Γερμανίας
κ.α. που αποτελούσαν το Γραφείο Πληροφοριών, στη Διεθνή Επιτροπή.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
14)
Εννοεί το
δεύτερο ένοπλο αγώνα, το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
15)
Διευθυντής
Κρατικού Δασικού Συνεταιρισμού. Οι εξόριστοι στη Σιβηρία και το <i>Καρακαλπάκι</i>
με πρόταση των συντρόφων Σάββα Παλαί και Γιάννη Βλαμόπουλου, για λόγους
συνομωτικότητας τον αναφέραμε σαν "δασοφύλακα".</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
16)
Είναι κατάφορο
ψέμμα, ότι το όνομά του από Ιωσήφ σε Αλέξη το άλλαξε ο ίδιος. Τα ονοματεπώνυμα
των Ζαχαριάδη τα άλλαξαν οι Πανομαριόφ, Κουουσίνεν, η KGB μετά το 1956, για να μην γνωρίζουν οι σοβιετικοί
ποιοί είναι και να κοπούν οι συνδέσεις με τους πολιτικούς πρόσφυγες της
Τασκένδης. Απόδειξη ότι και η Φούρτσεβα αναγνώρισε τον Κύρο από τη φωτογραφία.
Ο Νίκος πάντα τον φώναζε Σήφη. Όταν το 1974 συναντήθηκα στην Πράγα με την Όλγα
και τη μητέρα της τους έλεγαν Γιόσα - Ιωσήφ και Κύρο.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
17)
Με καφέ ή
πράσινη ταυτότητα, σαν αυτές που έδιναν σε αποφυλακισμέ νους ή εκτοπισμένους εγκληματίες, κακούργους,
κλέφτες, αλήτες, κ.α, με μόνο δικαίωμα την εργασία. Δεν μπορεί να μη θαυμάσει
κανείς την "αποσταλινοποίηση" και το "κράτος όλου του
λαού", που κατά κόρο διακήρυξαν οι Χρουστσιόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
18)
Τότε ο Παύλος
λεγόνταν ακόμα Κύρος.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
19)
Πρόκειται για
το γράμμα του σ. Νίκου προς τον εισαγγελέα Αθηνών μέσω της Ελληνικής Πρεσβείας
στη Μόσχα, όχι το Μάη, αλλά την 1 Φλεβάρη 1962.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
20)
Για την
εξομάλυνση των σχέσεων Τίτο - ΕΣΣΔ, ο πρώτος έβαλε ορισμένους όρους. Δυο από
αυτούς ήταν: Να βγάλουν από το Μαυσωλείο και να εξαφανίσουν τη σωρό και όλα τα
αγάλματα του Ι.Β.Στάλιν, και να εξοντώσουν το Νίκο Ζαχαριάδη, τον οποίο έτρεμε
και μισούσε για το ανελέητο ξε μασκάρεμα που δημόσια του έκανε, χωρίς ο Ιούδας
να μπορέσει ούτε μια φορά να τον αντικρούσει.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
21)
Στις 4.6.1962
τον εξόρισαν στο Σουργκούτ. Ένα μικρό χωριό με ξύλινα σπίτια, χτισμένο το 1593
στην όχθη του ποταμού 'Ομπ. Με την ανακάλυψη πετρελαίου το 1965 άρχισε να
οικοδομείται το σύγχρονο Σουργκούτ, που το 1985 αριθμούσε 203 χιλιάδες
κατοίκους. Ο Ν. Ζαχαριάδης έμεινε στην παλιά συνοικία. Σ' αυτό το άγριο μέρος
με το πολικό ψύχος, τους βάλτους με δισεκατομμύρια κουνούπια, εξόρισαν το
σύντροφο Ζαχαριάδη για να τον εξοντώσουν βιολογικά. Είναι άξιο προσοχής το
γεγονός, ότι σε κανέναν από τα σοβιετικά και ξένα στελέχη που οι αντισταλινικοί
εξόρισαν, όπως το Μολότοφ, Μπουλγκάνιν, Ράκοσι, κ.α. δεν συμπεριφέρθηκαν με
τόση αγριότητα όσο κατά του Ν. Ζαχαριάδη. Κι αυτό γιατί ο Ζαχαριάδης έμεινε
ακλόνητος στις πιέσεις τους και πιστός στις ιδέες του κομμουνισμού. Πάλευε
συνεχώς. Ενώ οι άλλοι υποτάχθηκαν στη μοίρα τους και πέθαναν στην αφάνεια. Και
αυτό ήταν φυσικό, αφού ο ίδιος ο σ. Νίκος, όχι μόνο μας δίδασκε αλλά ήταν και η
προσωποποίηση της αρχής: "Σκλάβος δεν γίνεται κανείς όταν του περνάνε τις
αλυσίδες, αλλά όταν πάψει να πιστεύει και να παλεύει".</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
22)
Προσοχή στη
λεπτό μέρια. Ο Νίκος δεν είπε... θα κρεμαστώ, αλλά "θα
αυτοπυροβοληθώ". Η απειλή βέβαια στόχευε μόνο στο να τρομοκρατήσει τους
Καγκεμπίτες γιατρούς, τύπου Πλετενιόφ, που δεν θέλαν να πεθάνει πάνω στον αγώνα
του - στην απεργία πείνας.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
23)
Τους
ερευνούσαν με εξεφτελιστικό, κντηνώδικο τρόπο, που υποβάθμιζε τον
"λογικό" άνθρωπο κάτω και από το επίπεδο κι αυτών των θηρίων. Την
Όλγα, μια κοπελίτσα 20 - 22 χρόνων, την ξεγύμνωσαν και οι Καγκεμπίτες την
ερεύνησαν και γυναικολογικά μήπως στην εφηβική της μήτρα είχε "κρυμμένο"
κάποιο μικροφίλμ από τον μεγαλοπράκτορα... Ζαχαριάδη. Όταν αποδειγμένοι
πράκτορες βρίσκονταν και βρίσκονται μέσα στο ίδιο το Κρεμλίνο.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
24)
Τον Αλέξη ή
Ιωσήφ του έδωσαν την ιθαγένεια μόλις το 1980. Ως τότε ήταν άνθρωπος χωρίς δικό
του ονοματεπώνυμο, χωρίς εθνικότητα. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τους
"ανανεωτές" που βάλθηκαν να διορθώσουν... τα εγκλήματα του Στάλιν!!!</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
25)
Του πρότειναν
δήλωση μετάνοιας, πράγμα που ο Νίκος Ζαχαρώδης με οργή και αγανάκτηση απέρριψε.
Βλέπετε δεν έμοιαζε με τους "νεοφώτιστους" ηγέτες... του
"Κ"ΚΕ Φλωράκη και ΣΙΑ, που για να εξασφαλίσουν την καλοπέρασή τους,
υποτάχθηκαν στην αστική τάξη με το νόμο 59/1974, όπου παραδέχονται μόνο την
κοινοβουλευτική πάλη... και χαντάκωσαν το λαϊκό - εργατικό κίνημα της χώρας μας.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
26)
Να γιατί την
πολιτική δράση των κομμουνιστών - εδώ του Νίκου Ζαχαριάδη - φοβούνται οι ταξικοί
μας εχθροί, οι σοβιετικοί και οι έλληνες συνθηκολόγοι.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
27)
Θέλει να
υπογραμμίσει, ότι αν οι συνθήκες της Σιβηρίας για έναν οποιοδήποτε ποινικό
κρατούμενο ήταν πολύ σκληρές, για τον πολιτικό, μυστικό κρατούμενο Ζαχαριάδη,
από το ίδιο το ΚΚΣΕ ήταν απίστευτα σκληρότερες, πιο απάνθρωπες και πολλαπλάσια
πιο επικίνδυνες.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
28)
Αν υπήρχε
τέτοιο γράμμα η κ. <b>Κουκούλου έπρεπε αμέσως να το </b>κάνει γνωστό, αφού μετά
το 1956 τα αποκάλυψαν όλα... μπροστά στην αστική τάξη, χειρότερα και από την
Τσιτσιολίνα, στο γράμμα του Νίκου τους πήρε η ντροπή;</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
29)
Την εποχή
αυτή δεν μπορούσε ο σ. Ζαχαριάδης να βάλει τέτοιον ανεδαφικό όρο. Η απαίτησή
του για τώρα ήταν να του επιστραφεί η ιθαγένεια και να μεταφερθεί σε νοτιότερες
περιοχές της χώρας για να ζήσει γιατί έβλεπε την αλλαγή.</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
30)
Ο δημοσιογράφος
συχνά κάνει αυθαίρετες κρίσεις. Η Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1956, ήταν για όλους
μας και πρώτα για το Νίκο η δεύτερη πατρίδα μας η μάνα των εργαζομένων όλου του
κόσμου. Ο σ. Ζαχαριάδης δεν μπορούσε να βάλει άλλη θέση, ότι "ποτές δεν
ήταν πατρίδα του".</div>
<div style="margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;">
31)
Αγαπούσε όσο
λίγοι έλληνες την πατρίδα μας την Ελλάδα, είχε πάντα μαζί του λίγο χώμα
ελληνικό. Το 1953, όταν επισκέφθηκε την Τασκέντη, παρατήρησε τον πρόεδρο της
9ης Πολιτείας γιατί στην εκδήλωση για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, υποχώρησε
στις πιέσεις του Π. Δημητρίου να μην αναρτήσει δίπλα στην κόκκινη και την
ελληνική σημαία. Ο Ζαχαριάδης του είπε: "Σύντροφε έπρεπε να την υψώσεις
και ας σε διέγραφαν. Ο ελληνικός λαός κάτω από τη γαλανόλευκη σημαία
παλεύει". Έτσι η επιθυμία του να πεθάνει και να ταφεί στην Ελλάδα είναι
ανθρώπινη και απόλυτα δικαιολογημένη, και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε στην
προσπάθεια αυτή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Νομίζω πως τόσο η
εισαγωγή, όσο και η κατά λέξη σχεδόν μετάφραση, καθώς και οι διευκρινήσεις
είναι απαραίτητες για τη σωστή κατανόηση από τους απλούς ανθρώπους του άρθρου
της "Κομσομόλσκαγια Πράβντα"</div>
<div style="text-align: justify;">
Αλμυρός
31.3.1991 Γιάννης Β. Καραστάθης<br />
<br />
Επανάσταση, αρ.φυλ. 106 Μάρτης-Απρίλης 1991, σελ.. 4-6 </div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-20113719560801958092016-07-30T10:40:00.003-07:002016-07-30T10:40:42.068-07:00ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - Να ανοίξουν όλα τα Αρχεία που αφορούν στον αρχηγό του ΚΚΕ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8613398605031666213" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFRc77Q9wfWHmKHnyV5Cfmb4MCozXj5KF1-JRyDqn3RQ8QFGcE2KxRyRhOvGClfZw6dYWi0Rk68UREu0VcAz4T6LqsXJCx3QXG4b5ChPrLJZ2SI5TOQLur9wlzMD0XAZ7XDTAwnnfBpdmf/s1600/kke-01.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFRc77Q9wfWHmKHnyV5Cfmb4MCozXj5KF1-JRyDqn3RQ8QFGcE2KxRyRhOvGClfZw6dYWi0Rk68UREu0VcAz4T6LqsXJCx3QXG4b5ChPrLJZ2SI5TOQLur9wlzMD0XAZ7XDTAwnnfBpdmf/s640/kke-01.jpg" width="452" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Να ανοίξουν όλα τα Αρχεία της Ασφάλειας, των
ελληνικών και ξένων υπηρεσιών για τις διώξεις όλων των επαναστατών
κομμουνιστών, τις διώξεις και τη δολοφονία του αρχηγού του ΚΚΕ</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Να
δοθούν στη δημοσιότητα όλοι οι φάκελοι Ζαχαριάδη απ' τις σοσιαλδημοκρατικές
ηγεσίες «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Να δοθούν στη δημοσιότητα ΟΛΕΣ οι καταθέσεις των
αντιφασιστών και κομμουνιστών στη </b>«<b>Επιτροπή</b>»<b>
(1957) για τη στάση του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στο Νταχάου</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Αρχές
Αυγούστου του 1973, μόλις τρεις μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου και
μισό χρόνο μετά την εξέγερση της Νομικής στην Αθήνα, η KGB ανακοινώνει ότι ο ηγέτης του
λαού μας ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ πέθανε από ανακοπή καρδιάς. 20 χρόνια αργότερα η ίδια
η KGB,
αυτοαναιρούμενη και αυτοδιαψευδόμενη - γελοιοποιώντας όλους τους πολιτικούς,
ιστορικούς και δημοσσιογραφους που είχαν δεχτεί τηνα αρχική εκδοχή - ανακοινώνει
ότι ο Ζαχαριάδης αυτοκτόνησε. 43 χρόνια μετά οι ακριβής συνθήκες θανάτου του
παραμένουν αδιευκρίνιστες.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Αφού για
τους σοβιετικούς και έλληνες χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές ο Νίκος Ζαχαριάδης «αυτοκτόνησε»
(!), τι φοβούνται και κρατούν ως τώρα απόρρητο το φάκελο του;</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«<i>Την
1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα
που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές.</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Με
την ΚΑ-ΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν. Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του ΚΚΕ και μέλος
της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ. Φλωράκης θυμάμαι
τον παρουσίασε σαν αυτοκτονία...</i>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Υπάρχει
και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν. Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ
στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία
αν δεν της το ζήτησε εκείνος για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη.</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Όπως και νάχει το ζήτημα ο Χαρ.
Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη</i>» (Ν. ΚΕΠΕΣΗΣ, 2006)</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Το
κρίσιμο αρχειακό υλικό για τον Ζαχαριάδη βρίσκεται ακόμη στο σκοτάδι» (ΣΗΦΗΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, 2011)</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Οταν
κουβέντιασα με τον ιατροδικαστή παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε καρδιακή προσβολή
αλλά ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» (Β. ΚΟΥΖΝΕΤΣΟΒΑ, 1994)</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Οι
φανατικοί οπαδοί του [Ζαχαριάδη] μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν την εκδοχή της
αυτοκτονίας και επιμένουν ότι ο Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε από την Κ.G.B. Την
εκδοχή τους ενίσχυσε η δήλωση της διευθύντριας των ρωσικών κρατικών αρχείων Ν.
Τομιλίνα, η οποία ανέφερε ότι ο φάκελος του θανάτου του εξόριστου ηγέτη του ΚΚΕ
παραμένει πάντα στα [ρωσικά] κρατικά αρχεία ως ''άκρως απόρρητος'', και
αποκάλυψε ότι ''οι Ρώσοι δεν έχουν δημοσιοποιήσει όλα όσα αφορούν τον Νίκο
Ζαχαριάδη και κυρίως τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του...''. Η Τομιλίνα
πρόσθεσε ότι ''κάτι τέτοιο θα έβλαπτε τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας...''.» (Γ.
ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ: «Ελευθεροτυπία», Ε Ιστορικά, 2009, σελ. 63-64.)</div>
</div>
</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-17566660205119086612016-07-26T07:05:00.001-07:002016-07-26T07:05:17.266-07:00Σ. Ζαχαριάδης: «Να μη χαθεί άλλος χρόνος»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<strong>Σ. Ζαχαριάδης: «Να μη χαθεί άλλος χρόνος»</strong><br />
Ο γιος του <em>Νίκου Ζαχαριάδη</em>, του επί 25ετία γενικού γραμματέα
του ΚΚΕ (1931-1956), του πλέον δοξασμένου αλλά και πιο αμφιλεγόμενου
προσώπου στην Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας, έχει
καταβάλει εδώ και πολλά χρόνια μεγάλες προσπάθειες, τόσο στην Ελλάδα όσο
και στη Ρωσία, προκειμένου να ανοίξουν τα αρχεία για τον πατέρα του. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
«Ασφαλώς είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος από τον πατέρα μου αλλά οφείλω
να ομολογήσω ότι μεγάλωσα ως ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη. Σε κάθε βήμα
της ζωής μου με ακολουθούσε η μορφή του και τα βιώματα που είχα μαζί
του. Αυτό, όμως, ήταν κάτι εντελώς προσωπικό για εμένα. Στις κοινωνικές
μου σχέσεις, στην επαφή μου με την κοινωνία, με ακολουθούσε και με
ακολουθεί ο Νίκος Ζαχαριάδης ως το ιστορικό πρόσωπο. Ολα όσα του
αναγνώριζαν και όλα όσα του καταμαρτυρούσαν οι σύντροφοί του και οι
πολιτικοί του αντίπαλοι» αναφέρει ο Σήφης Ζαχαριάδης. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Και προσθέτει: «Αναζητώντας να μάθω περισσότερα για τον πατέρα μου
κατέληξα πολύ νωρίς στο συμπέρασμα πως ό,τι τον αφορούσε έπρεπε να δοθεί
στη δημοσιότητα. Να μπορεί να το βρει ο ιστορικός ερευνητής αλλά και ο
τελευταίος έλληνας πολίτης που θα είχε το ενδιαφέρον της αναζήτησης της
Ιστορίας μέσα από ντοκουμέντα και στοιχεία. Προσωπικά αυτό κάνω. Κάθε τι
καινούργιο που βρίσκω γύρω από τη ζωή και την πολιτική δράση του πατέρα
μου φροντίζω να το δημοσιοποιώ». </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Οπως εξηγεί όμως «το θέμα δεν είναι τι κάνω εγώ ως άτομο ή τι κάνουν
ιδιωτικά οι ερευνητές της Ιστορίας». «Το θέμα είναι τι κάνει το κράτος
ώστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ή οι συγγενείς τους, οι ερευνητές και οι
ιστορικοί επιστήμονες να έρθουν σε επαφή με αυτό το υλικό και να το
αξιοποιήσουν για την καλύτερη γνώση της Ιστορίας του τόπου μας»
συνεχίζει ο κ. Ζαχαριάδης και καταλήγει: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
«Επιτέλους έχουμε αποτέλεσμα. Χαιρετίζω την απόφαση της κυβέρνησης και
των αρμοδίων υπουργών να ανοίξουν οι φάκελοι. Είναι μια θαυμάσια
ενέργεια που βάζει τέλος σε μια εποχή κατά την οποία στη χώρα μας
κυριάρχησαν τα πάθη και ο πολιτικός ρατσισμός σε βάρος των κομμουνιστών,
των αριστερών, των προοδευτικών πολιτών. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Ελπίζω όλα να προχωρήσουν γρήγορα. Να μην κολλήσουμε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Να μη χάσουμε άλλο χρόνο».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ΤΟ ΒΗΜΑ, 03/07/2016 05:45 </div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-70212621283498839392016-05-27T08:31:00.000-07:002016-05-29T00:13:51.616-07:00Συνέντευξη Β. Κουζνετσόβα στην εφημερίδα της Αδέσμευτης Κίνησης Γυναικών 1994<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5e8gHSFqH7u9eV90YTzgPP6dPYrVjdDvAhGwnAY-WbjcjNeIMhzYnsaTZqBHG7blHnrSJuKdUHYCGKnFUk92XXK3WsulYF6dR0KzbbEB5E27A0oUQLX5dKFjkvK2WCXI7CpduALN27E/s1600/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5e8gHSFqH7u9eV90YTzgPP6dPYrVjdDvAhGwnAY-WbjcjNeIMhzYnsaTZqBHG7blHnrSJuKdUHYCGKnFUk92XXK3WsulYF6dR0KzbbEB5E27A0oUQLX5dKFjkvK2WCXI7CpduALN27E/s400/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+1.jpg" width="280" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4XoNevfBXd8atvZFldrhS6F6kF6v72nrBA0n-Qn_P1Dk4b9E4Zv9cW92IlsDggG9VrE55A-22P3kS3dI1aORp2Z7u-0ei5hIQs8uWNYjOgRfS-tfmhqCubfPzG7OvAYaLA5Y2XAP_W0/s1600/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4XoNevfBXd8atvZFldrhS6F6kF6v72nrBA0n-Qn_P1Dk4b9E4Zv9cW92IlsDggG9VrE55A-22P3kS3dI1aORp2Z7u-0ei5hIQs8uWNYjOgRfS-tfmhqCubfPzG7OvAYaLA5Y2XAP_W0/s400/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+2.jpg" width="277" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWu_TlN54CmUibnhu14BMGojdg3P_ln-GSMZH1M2DDw9Lq5iXPtLy6jg076oCdkQjlarMm5cyRAVaNDcnQT3QdE7x7NS9Dgvd3e2ldNJb1xItzOFxaIY1Kt5g9llozwgCU7yvn-TjqkqY/s1600/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2596%25CE%259D%25CE%2595%25CE%25A4%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2592%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWu_TlN54CmUibnhu14BMGojdg3P_ln-GSMZH1M2DDw9Lq5iXPtLy6jg076oCdkQjlarMm5cyRAVaNDcnQT3QdE7x7NS9Dgvd3e2ldNJb1xItzOFxaIY1Kt5g9llozwgCU7yvn-TjqkqY/s400/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591+%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2596%25CE%259D%25CE%2595%25CE%25A4%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2592%25CE%2591.jpg" width="255" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijHT0RlHp06kVKCiM8NAq_DOFCt6VIQAr2NNNyt5_l7iG7_JtjTvxnIdsx0kF9gpoYVVfX5Hp9ie3gGSqm_9Z9mpcnyCXF0yiC4SE92RZiyRqQOiQ2tt2sBYG3KiJVJ8Vd8Y3VWLlfBns/s1600/%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%25A3%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijHT0RlHp06kVKCiM8NAq_DOFCt6VIQAr2NNNyt5_l7iG7_JtjTvxnIdsx0kF9gpoYVVfX5Hp9ie3gGSqm_9Z9mpcnyCXF0yiC4SE92RZiyRqQOiQ2tt2sBYG3KiJVJ8Vd8Y3VWLlfBns/s400/%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%25A3%25CE%2591.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk83JBvIxcruB699sLcgmRgpQ6zyOsb__S2fcy6nrmfWwURIAs2Gu0-oi_Z7_PX0ir7waccgqlkDYv5XM_OpdVe6SD5auu2g6dyEl8qV6STxyo-7TXj3Lx7BoWBwYFgMLIyqPq38bUDWA/s1600/%25CE%25A3%25CE%25A0%25CE%2599%25CE%25A4%25CE%2599+%25CE%2596%25CE%2591%25CE%25A7%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk83JBvIxcruB699sLcgmRgpQ6zyOsb__S2fcy6nrmfWwURIAs2Gu0-oi_Z7_PX0ir7waccgqlkDYv5XM_OpdVe6SD5auu2g6dyEl8qV6STxyo-7TXj3Lx7BoWBwYFgMLIyqPq38bUDWA/s400/%25CE%25A3%25CE%25A0%25CE%2599%25CE%25A4%25CE%2599+%25CE%2596%25CE%2591%25CE%25A7%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2597.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<b> </b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<b>- Πες μας τώρα για το Νίκο Ζαχαριάδη.</b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
- Το 1962 ήμουν 11 χρόνων. Στο σπίτι της γιαγιάς της φίλης μου που ήταν απέναντι από το δικό μου ζούσε ένας άνδρας περίπου 60 χρόνων. Δεν μπορώ να καταλάβω τι με τράβηξε σ' αυτόν αλλά ενδόμυχα πίστευα ότι δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Αρχισε έτσι μεταξύ μας ένα παιχνίδι και τον παρακολουθούσα συστηματικά, ήταν διαφορετικός από τους άλλους ανθρώπους στο Σουργκούτ. Αρχίσαμε με δυο φίλες μου να παρακολουθούμε συστηματικά αυτόν τον όμορφο και ασυνήθιστο άνθρωπο. Πότε έφευγε και πότε γύριζε στο σπίτι, ποιος τον επισκεπτόταν, τι έγραφε. Αργότερα άλλαξε δυο σπίτια, αλλά με την παιδική μου περιέργεια ήθελα να μάθω περισσότερα γι' αυτόν τον άνθρωπο. Ηξερα ότι ήταν Ελληνας και τον έκρυψαν στο Σουργκούτ. Ηταν ένα βαθύ μυστήριο. Οταν μεγάλωσα διάβασα βιβλία και προσπάθησα να βρω φωτογραφίες και να μάθω κάτι γι' αυτόν. Κυκλοφορούσαν πολλές εκδοχές στην πόλη. Η πιο διαδεδομένη ήταν ότι πρόκειται για τον Μανώλη Γλέζο. Οταν ήμουν 16 ετών ο Νικολάϊ Ιβάνιτσι που έψαχνε το θέμα αυτό μου μίλησε για τις διάφορες αυτές εκδοχές. Λίγο αργότερα ο συγγραφέας Λιρπακώφ είδε τυχαία στην παλιά σοβιετική εγκυκλοπαίδεια του 1950-52 ένα βιογραφικό σημείωμα και τη φωτογραφία του Ζαχαριάδη. Ο Λιρπακώφ είχε αναλάβει μια εργασία για το Νίκο Ζαχαριάδη με τίτλο "Από τους Ελληνες στους Βαριάγκους". Αυτή όμως την εργασία την απαγόρευσαν.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
Σκαλίζοντας δε την εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψε ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος. Εχασα κάθε επαφή όταν έφυγα για το Πανεπιστήμιο στο Τιουμέν που απείχε περίπου 700 χιλιόμετρα από το Σουργκούτ. Οταν επέστρεψα στην πόλη μου το 1973 έμαθα από τις φίλες μου αυτές που ασχολούμασταν με την "κατασκοπεία" και την παρακολούθηση του Νίκου Ζαχαριάδη, ότι Νικολάϊ Νικολάγιεβιτς Νικολάγιεφ είχε πεθάνει αλλά ο κόσμος δεν ήξερε από τι πέθανε, πως πέθανε και κυκλοφορούσαν πολλές εκδοχές για το θάνατο του. Μετά το γεγονός άρχισε να ξεχνιέται. Εμείς όμως οι παλιές φιλενάδες το συζητούσαμε συχνά, και γενικά θυμόμασταν τα 3 Ν (έτσι είχαμε ονομάσει αυτόν τον περίεργο ξένο). Τελευταία το συζητούσαμε πιο συχνά. Ισως να ήτανε και μια σύνδεση της μοίρας, της τύχης. Ισως να ήτανε και πραγματικά γραφτό να ξαναπαρουσιαστεί, να ξαναβγεί στην επιφάνεια, να αναστηθεί αυτό το όνομα. Ενα πρωί γύρω στα 1990 παρουσιάστηκε στο "Βήμα του Σουργκούτ" μια μικρή ανταπόκριση. "Υπήρξε άραγε στο Σουργκούτ ο Μανώλης Γλέζος;". Σ' αυτό απάντησα μόνο εγώ. Πέρασε καιρός. Πολλές φορές σκεπτόμουν αυτή την ιστορία. Και τότε έγραψα ένα κείμενο με τίτλο "Από τους Ελληνες στους Βαριάγκους". Αυτό το έκανα προς τιμήν του παλιού συγγραφέα, κάτι σαν μνημόσυνο, γιατί δεν του είχαν επιτρέψει να το δημοσιεύσει. Εγώ έγραψα μια από τις εκδοχές για τα 3 Ν και πάλι μπέρδεψα τον Νικολάϊ Νικολάγιεβιτς Νικολάγιεφ με το Μανώλη Γλέζο. Το άρθρο μου έκανε μεγάλη εντύπωση σ' όλη την πόλη γιατί βγήκε στην επιφάνεια μια κρυφή ιστορία. Στη σύνταξη κατέφθασαν δεκάδες γράμματα άλλα καλά και άλλα με σκληρή κριτική. Κάποιοι έγραψαν ότι ο μυστικός δεσμώτης δεν ήταν ο Γλέζος αλλά ο Ζαχαριάδης. Και τότε αρχίσαμε να ψάχνουμε και πάλι τις παλιές εγκυκλοπαίδειες να βρούμε το όνομα του Ζαχαριάδη και να κάνουμε σύγκριση. Μόλις είδα τη φωτογραφία του, τον αναγνώρισα και κατάλαβα. Το σκοτάδι έφυγε και θυμήθηκα αυτό που μου είχε πει ο Λιρπακώφ πριν 20 χρόνια.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
Και τα θυμήθηκα όλα. Και έτσι άρχισα την έρευνα. Στη διάθεση μου υπήρχαν δυστυχώς μόνο η θέληση μου, οι παιδικές μου αναμνήσεις και τα πολύ θερμά αισθήματα μου γι' αυτόν τον άνθρωπο. Αφησα τη δουλειά μου και επί τρεις μέρες έψαχνα στην πόλη και την παλιά πόλη, να βρω στοιχεία και πιθανούς μάρτυρες. Σε μια εβδομάδα μέσα συγκέντρωσα πάρα πολύ υλικό και έγραψα ένα καινούργιο άρθρο με τίτλο "Ποιος είσαι τέλος πάντων Νικολάϊ Νικολάγιεβιτς Νικολάγιεφ;". Σ' αυτό το άρθρο μιλάω καθαρά για το Νίκο Ζαχαριάδη. Εκανα αυτοκριτική για το άρθρο μου και περιέγραψα όλες μου τις αναμνήσεις. Πολλοί αντέδρασαν. Μου έλεγαν "μη χώνεις τη μύτη σου παντού" ή "θα έχεις συνέπειες". Αλλά εγώ συνέχισα. Εγραψα πολλά άρθρα και ερχόμουν σε επικοινωνία με πρόσωπα που είχαν σχέση με την παλιά ιστορία. Τότε κατά περίεργο τρόπο γράφτηκαν μικρά και μεγάλα άρθρα σε άλλα μέρη, ότι στο Σουργκούτ, αυτή την απομακρυσμένη πόλη αποκαλύφθηκε το μυστικό ενός διάσημου δεσμώτη. Μετά ακολούθησε η επίσκεψη του Γ. Μαύρου ανταποκριτή της "Ελευθεροτυπίας" Εφερα το Γ. Μαύρο σε επαφή με αρμόδια πρόσωπα όπως το φρουρό του Ζαχαριάδη, τον ιατροδικαστή που έγραψε ψέματα μετά από πίεση ότι ο Ν. Ζαχαριάδης πέθανε από την καρδιά του. Οταν κουβέντιασα με τον ιατροδικαστή παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε καρδιακή προσβολή αλλά ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. Αργότερα κάναμε μια τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο "Τα παιδιά της επανάστασης που δεν αγαπήθηκαν". Αυτή η εκπομπή έκανε το γύρο πολλών πόλεων και έφτασε μέχρι το Μποροβίτσι την πόλη που ο Ν. Ζαχαριάδης είχε εξοριστεί για πρώτη φορά κάπου 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα. Τώρα συνεχίζω αυτή τη δουλειά. Βρήκα παλιές φωτογραφίες του Σουργκούτ και τα σπίτια που κατά καιρούς έμεινε, μίλησα με πάρα πολλά πρόσωπα και έψαξα αρχεία. Είναι ένα έργο ζωής για μένα. Προσπαθώ να μάθω και ελληνικά για να διαβάζω μόνη μου αυτά που χρειάζομαι.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<b>- Του είχες μιλήσει ποτέ Βέρα;</b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<b> </b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.48px; orphans: auto; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
- Βέβαια. Τον φωνάζαμε θείο Νικολάϊ ή προσπαθούσαμε να του δώσουμε κάτι για να τραβήξουμε την προσοχή του. Αυτός γενικά ήταν ατάραχος και υπέφερε με χαμόγελο τα πειράγματα που του κάναμε. Του είχαμε γίνει τόσο "κολλιτσίδες" που τον ακολουθούσαμε και στο ποτάμι όπου πήγαινε για μπάνιο. Είχε μια περίεργη βαθιά φωνή που πάντα τη φέρνω στη μνήμη μου. Ηταν μια μαλακιά ευχάριστη φωνή. Μιλούσε τα ρώσικα πολύ καλά και καθαρά. Θάλεγα θαυμάσια. Πολλοί έλεγαν ότι είχε ένα ξενικό τόνο στην προφορά. Οπως σας είπα για μένα είναι έργο ζωής και θα το συνεχίσω, ίσως έτσι εκπληρώσω ένα παλιό όνειρο που είχα από παιδί. Τη σχέση μου με την Ελλάδα.</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-76698965310027729062016-04-26T10:13:00.003-07:002016-04-26T10:17:22.286-07:00ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΤΑΦΗΣ ΤΗΣ ΣΟΡΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><b>«ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»,
Δεκέμβρης 1991 – Γενάρης 1992, Αριθ. Φύλλου
110</b></span></span></span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><b>,
</b></span></span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><b>σελ.
5</b></span></span></span>
<br />
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Η
Οργάνωση σε συνεργασία με παλιούς
κομμουνιστές, μέ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">λη
του ΚΚΕ 1918-1956, τύπωσε </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">και
κόλλησε χιλιάδες αφίσες σε Αθήνα και
Πειραιά. όπου </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">κατάγγελνε
στο λαό τη δολο</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">φονία
του Νίκου Ζαχαριάδη από τους σοβιετικούς
και έλλη</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">νες
ρεβιζιονιστές και καλούσε </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">το
λαό να τιμήσει με την πα</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ρουσία
του στην τελετή της </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ταφής
της σορού στην πατρί</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">δα
του τη μνήμη </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">του
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">μεγά</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">λου
ηγέτη της εργατικής τά</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ξη</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ς</span></span></span></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Επίσης
σε στενή συνεργασία </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">με
την "Επιτροπή Στάλιν" και </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">παλιούς
κομμουνιστές, κυρίως </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">πολιτικούς
πρόσφυγες από την </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Τασκένδη,
αποδέχτηκε και υ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ποστήριζε
την ορθή πρότασή </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τους
να μιλήσει στην τελετή </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">μόνο
ένας παλιός κομμουνι</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">στής,
που με το κύρος του </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">και
το ανάλογο περιεχόμενο </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">της
ομιλίας του (καταγγέλλοντας</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">
τους ρεβιζιονιστές) θα ε</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">πιτυχάνονταν
τρεις στόχοι: </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><b>πρώτο,</b></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">
ανατροπή στην πράξη </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">του
"καπελώματος της τελε</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τής
από τους ρεβιζιονιστές η</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">γέτες
του "Κ"ΚΕ, </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><b>δεύτερο,</b></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">
ξε</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">σκέπασμα
της καπηλείας τους </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">και
συνάμα, </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><b>τρίτο,</b></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">
διασφάλιση </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">της
σοβαρότητας και του απ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">αιτούμενου
υψηλού επιπέδου </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">της
τελετής που άρμοζε στο </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">μεγάλο
γιό και οδηγητή της </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">εργατιάς
και του λαού μας </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Νίκο
Ζαχαριάδη αποφεύγοντας </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ταν
παρέλαση "στρατιάς" ομιλ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ητών
των διαφόρων ομάδων, </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">οι
οποίοι, πέρα από τη ζημιά </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">του
υποβιβασμού της τελε</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τής,
δεν θα είχαν να προσθέ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">σουν
απολύτως τίποτε στα όσ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">α
θα αναφέρονταν στην ομι</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">λία
ενός παλιού κομμουνιστή </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">(απλά
θα είχαμε επίδειξη του </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">γνωστού
αθεράπευτου μικροα</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">στισμού
των διαφόρων οπορ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τουνιστικών
ομάδων).</span></span></span></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Απορρίψαμε
παρόμοιες προ</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τάσεις
διαφόρων άλλων ομά</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">δων.
αλλά και την πρόταση </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">για
μια ξεχωριστή εκδήλωση, </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">απομονωμένη
από τη μάζα των </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">συμμετεχόντων
και που αναπόφευχτα</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">
θάπαιρνε περιθωριακό </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">χαραχτήρα.</span></span></span></span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Σχετικά
με την ομιλία του </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">παλιού
κομμουνιστή είναι ανα</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">κρίβεια
αυτό που γράφτηκε </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">(μάλλον
από άγνοια και όχι α</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">πό
πρόθεση συκοφάντησης των </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">παλιών
κομμουνιστών πως τά</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">χα
οι παλιοί κομμουνιστές ζή</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τησαν
άδειο να μιλήσουν από </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τους
"Κύρο και Κουκούλου και </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ότι
αυτοί "δέχτηκαν μόνο ο </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Τουλούδης
να μιλήσει Οι πα</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">λιοί
κομμουνιστές δεν ζήτη</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">σαν
άδεια από τους "Κύρο και </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Κουκούλου"
να μιλήσουν. Απλά </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">πριν
την τελετή γνωστοποίη</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">σαν
μόνο στον Κύρο - και ό</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">χι
στην Κουκούλου - ότι θα </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">μιλήσει
ένας από τους παλι</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">ούς
κομμουνιστές (δεν γνω</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">στοποιήθηκε
το όνομα) και ό</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">τι
δεν έχει νόημα να παρε</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">μποδιστεί.</span></span></span></span></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-10855000653244593102016-04-26T00:54:00.003-07:002016-04-26T00:55:22.121-07:00Ομιλία του συν. Γιάννη Καραστάθη στον τάφο του Νίκου Ζαχαριάδη (28/12/1991)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="RIGHT" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;">
“<span style="font-size: small;">Επανάσταση”, Δεκέμβρης 1991 –
Γενάρης 1992</span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><b>Ομιλία
του συν. Γιάννη Καραστάθη στον τάφο του
Ν. Ζαχαριάδη</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Αγαπητέ μας σύντροφε
Νίκο.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ
σε τούτη την πένθιμη συγκέντρωση για
μια ασυνήθιστη ταφή παλιοί συνεξόριστοί
σου, νέοι σύντροφοι και φίλοι του παλιού,
μα πάντα νέου ΚΚΕ για να αποτείσουμε
στερνό χαιρετισμό μαζί και όρκο, σε σένα
τον εκλεγμένο, τον νόμιμο και αναγνωρισμένο,
από το 90% των κομμουνιστών, των μαχητών
του ΔΣΕ που για 42 ολόκληρα χρόνια ήσουνα
ο Αρχηγός και Οδηγητής, του ενωμένου
τότε, γι’ αυτό και ισχυρού ΚΚΕ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Σύντροφοι, φίλοι
αποχαιρετάμε σήμερα το σύντροφο Νίκο
Ζαχαριάδη, τον άνθρωπο που έγινε θρύλος
και τραγούδι για το λαό, για όλους τους
πονεμένους και βραχνάς για τους πολιτικούς
του αντιπάλους σοβιετικούς και έλληνες.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ποιος ήταν ο Νίκος
Ζαχαριάδης, που όσο βαθιά και αν τον
θάψανε στην παγωμένη και αφιλόξενη
Σιβηρία, όσο μελάνη και ρύπο κι αν
σκόρπισαν, όσο κι αν τον διέσυραν οι
φραξιονιστές, οπορτουνιστές, αντιηγετικοί,
του μετά το 1956 “Κ”ΚΕ για να λησμονηθεί
από τους κομμουνιστές, το λαό και να
αγνοηθεί από τη νέα γενιά που δεν γνωρίζει
τα πραγματικά γεγονότα, γιατί Πολιτεία
και “νέα ηγεσία του ΚΚ” δεν τους τα
δίδαξαν ποτέ αληθινά: Ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
θα μένει άτρωτος και πάντα ζωντανός στη
συνείδησή μας για να φλογίζει τις καρδιές
των αγωνιστών σαλπίζοντάς τους σε νέους
αγώνες για ψωμί, εθνική ανεξαρτησία για
Λαϊκή Δημοκρατία και Σοσιαλισμό. Για
να θυμίζει ακόμα στους φραξιονιστές -
αναθεωρητές το άγριο και στυγερό έγκλημά
τους.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ο Νίκος Ζαχαριάδης ήταν
ιδεολόγος με σταθερές αρχές κομμουνιστής-
διεθνιστής και μεγάλος έλληνας πατριώτης.
“Δεν μπορεί να είσαι καλός κομμουνιστής
αν πρώτα δεν είσαι καλός πατριώτης”,
μας έλεγε. Κι αυτό το απόδειξε με έργα
και με το πρώτο ΟΧΙ! που είπε στη
Μουσολινική εισβολή στη χώρα μας με το
περίφημο γράμμα του προς το λαό της
Ελλάδας στις 31 Οχτώβρη 1940, το οποίο
έθαψαν οι οπορτουνιστές. Θάβοντας όμως
την ιστορία κόβουν τις ρίζες του ΚΚΕ με
την εργατική τάξη, με το λαό. Διδάσκοντας
όμως την αληθινή ιστορία, αφυπνίζονται
οι λαοί κι αυτό δεν το θέλουν οι
συνθηκολόγοι.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ήταν ορκισμένος εχθρός
των ιμπεριαλιστών μα και κάθε επεμβασιών.
Γι’ αυτό το 1945 -1946, είπε το δεύτερο ΟΧΙ!
στους αγγλο-αμερικανούς νεοκατακτητές,
και οργάνωσε τη δεύτερη αντίσταση, το
ΔΣΕ, ρίχνοντας το σύνθημα: “ΟΛΟΙ ΣΤ'
ΑΡΜΑΤΑ, ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ!”</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Με την προδοσία του
Τίτο, ο συσχετισμός των δυνάμεων άλλαξε
σε βάρος μας, και ο Μ. Παρτσαλίδης κ.α.
πρότειναν ελιγμό... του Δημοκρατικού
Στρατού προς Νότο, δηλαδή την συντριβή
του. Ο Ν. Ζαχαριάδης που υπολόγιζε τη
ζωή και του τελευταίου μαχητή του,
σύμπτυξε ανέπαφες τις δυνάμεις του ΔΣΕ
στις Λαϊκές Δημοκρατίες και τη Σοβιετική
Ένωση, όπου αναπτυσσόμασταν και
προετοιμαζόμασταν για τους νέους αγώνες
που ωρίμαζαν και επέρχονταν.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ο Ν. Ζαχαριάδης είναι
ο κύριος εμπνευστής της ανασυγκρότησης
των παράνομων κομματικών οργανώσεων
στην Ελλάδα, ο δημιουργός του νόμιμου
κόμματος της ΕΔΑ με την “Αυγή” και της
συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων
σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα: Ψωμί, δουλιά,
εθνική ανεξαρτησία, όπου η “Δημοκρατική
Ένωση” στις εκλογές του '56 πήρε το 55%
των ψήφων του λαού και το 1958 η ΕΔΑ σημείωσε
εκείνη την ανεπανάληπτη επιτυχία,
βγάζοντας 79 βουλευτές. Και όλα αυτά μέσα
σε 5-6 χρόνια από την ήττα του ΔΣΕ, με το
Κόμμα σε βαθιά παρανομία, τις φυλακές
γεμάτες από αγωνιστές και με τις δυνάμεις
του ΔΣΕ στο εξωτερικό, όταν η Ισπανία
και η Πορτογαλία χρειάστηκαν 40-50 χρόνια
για να συνέλθουν από παρόμοιες καταστάσεις.
Ήταν τότε που οι αμερικανοί δήλωναν:
“Μικρός ο τόπος, πολύς ο κομμουνισμός”.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Την ανοδική αυτή πορεία
του κινήματος κατάστρεψαν οι σοβιετικοί
φραξιονιστές Χρουτσώφ, κ.α. μετά τη
δολοφονία του Ι.Β. Στάλιν, όταν με τους
υποταχτικούς τους Παρτσαλίδη, Κολιγιάννη,
Βαφειάδη, Δημητρίου, Τσολάκη. κ.α. το
Μάρτη του 1956, πραξικοπηματικά διέλυσαν
το επαναστατικό μας ΚΚΕ και στη θέση
του σκάρωσαν το σημερινό μωσαϊκό. Αυτήν
τη στιγμή ο σύντροφος Ζαχαριάδης
βροντοφώναξε το τρίτο ΟΧΙ!, τούτη τη
φορά ενάντια στους σοβιετικούς
αναθεωρητές-νεκροθάφτες του σοσιαλισμού,
λέγοντάς τους: “Μην πετάτε με το βρώμικο
νερό και το μωρό”. Τους οπορτουνιστές
όμως δεν τους ένοιαζαν τα βαλτονέρια,
μ’ αυτά έμαθαν να συνυπάρχουν. Τους
ενδιέφερε, σαν τον Ηρώδη, να σκοτώσουν
το μωρό, να καταστρέψουν το Κόμμα. Ήταν
ο μόνος ηγέτης που αντιστάθηκε στην
αναθεώρηση γενικά, στην αντιλενινιστική
εισβολή στο ηρωικό μας ΚΚΕ, μα και σε
άλλα αδελφά κόμματα ειδικότερα.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ο Ν. Ζαχαριάδης πέρασε
24 χρόνια, το τρίτο μέρος της ζωής του,
πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Από
αυτά πέντε στην Ελλάδα, τέσσερα στο
Νταχάου και δέκα επτά στη Σοβιετική
Ένωση. Εδώ την 1.8.1973 συντελέστηκε το
φοβερό έγκλημα από τους “κομμουνιστές
με ανθρώπινο πρόσωπο” Χρουτσώφ,
Μπρέζνιεφ. Κουουσίνεν. Είναι φοβερό,
αυτό που δεν τόλμησαν να κάνουν οι
χιτλερικοί να το πραγματοποιήσουν οι
“σοβιετικοί σύντροφοι”. Η δολοφονία
του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλους της ΕΕ
της Κομμουνιστικής Διεθνούς σ. Νίκου
Ζαχαριάδη θα κηλιδώνει αιώνια τη
μετασταλινική ηγεσία του Κρεμλίνου και
τους διορισμένους ηγέτες του “Κ”ΚΕ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ηθικοί και φυσικοί
αυτουργοί της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδης,
την 1η Αυγούστου 1973, έντεκα μόλις μήνες
πριν τη μεταπολίτευση και τη νομιμοποίηση
του ΚΚΕ, είναι οι Χρουτσωφικοί, Μπρέζνιεφ,
Κουουσίνεν. Μπ. Πανομαριόφ, Κοσύγκιν,
Ποντγκόρνι και όλο το μετά το 1956 νέο
Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ. Από το “Κ”ΚΕ,
οι Παρτσαλίδης, Κολιγιάννης, Βαφειάδης,
Δημητρίου, Τσολάκης. κ.α.. και από την
μετά του 1972 διορισμένη ηγεσία, την
κρισιμότερη δηλαδή περίοδο για τη ζωή
του Ν. Ζαχαριάδη είναι ο Φλωράκης,
Φαράκος, Λουλές, Κουκούλου και ο
τοποτηρητής του Ταπόρικοφ στο ΚΚΕ
Τσολάκης.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Αυτοί οι δημαγωγοί, στο
“Ριζοσπάστη” της 24.12,1991. ανακοίνωσαν
ότι “εκπληρώνεται η επιθυμία του Ν.
Ζαχαριάδη ν’ αναπαυθεί στην ελληνική
γη”.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Τι υποκρισία στ’
αλήθεια! Αυτή άραγε ήταν η επιθυμία του
Ν. Ζαχαριάδη, να τον φέρετε νεκρό στην
κάσα; Λέτε ψέμματα και μάλιστα δημόσια
κύριοι του “Κ”ΚΕ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η επιθυμία του Νίκου
ήταν να επιστρέφει ζωντανός στην Ελλάδα
να συνεχίσει τους αγώνες του και δω να
πεθάνει. Αυτό το δήλωσε ρητά και στη
συνέντευξή του το 1962, στον Ορφέα Οικονομίδη
των “NEΩN”. Ο Χρουτσώφ και σεις, αντί για
την Ελλάδα τον στείλατε από το Μποροβίτσι
στο Σουργκούτ, πίσω από τον ήλιο. Αλλά
ας πάρουμε τη δική σας άποψη σαν ειλικρινή,
τότε γιατί χρειάστηκαν 18 χρόνια να
εκπληρώσετε αυτή τη θέλησή του; Την
απόφαση την πήρατε μόνο τότε όταν μάθατε
ότι οι σύντροφοι του Ζαχαριάδη ανένταχτοι
και ταγμένοι στις μαρξιστικές οργανώσεις
του επαναστατικού ΚΚΕ, αποφάσισαν με
δικά τους έξοδα να μεταφέρουν τη σωρό
του στην πατρίδα του, που τόσο σφιχτά
έκλεισε στην καρδιά του. Αν τώρα
“προλάβατε” και τη φέρατε εσείς, αυτό
το κάνατε όχι από αγάπη. αλλά από πολιτικό
υπολογισμό. Τίποτα όμως, δεν αλλάζει τα
πράγματα.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Και είναι πράγματι
ιεροσυλία, τα χέρια, που έστω συμβολικά
κρατούσαν την άκρη του σκοινιού και
έσφιγγαν με τους καγκεμπίτες μαζί και
έναν γερμανό (συμβολική σύμπτωση,
Νταχάου-Σουργκούτ) τη θηλιά γύρω από το
λαιμό του αρχηγού και οδηγητή του ΚΚΕ,
να τολμάτε να στέκεστε δίπλα και να
ρίχνετε κόκκινα γαρύφαλλα στο φέρετρό
του. Τέτοια ντροπή δεν θα την αντέξει η
Αττική Γη!</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Σύντροφε ΝΙΚΟ, από μέρος
ομάδας εξόριστων στη Σιβηρία, μα και
πολλών χιλιάδων παλιών και νέων
επαναστατών κομμουνιστών καταθέτω το
στεφάνι και τα λουλούδια και σε
διαβεβαιώνουμε, ότι οι οπορτουνιστές
μπορεί να σφετερίστηκαν τον τίτλο, τα
σύμβολα, το “Ριζοσπάστη”, τις παραδόσεις
μας, μα ποτέ δεν θα μπορέσουν να φτιάξουν
κόμμα αντάξιο του ηρωικού ΚΚΕ που εσύ
ήσουνα ο φυσικός αρχηγός του. Και οι
μενσεβίκοι άρπαξαν την “ΙΣΚΡΑ” από το
Λένιν, όμως μ’ αυτήν μόνο έμειναν. Ο
Λένιν, ο Στάλιν, ο Σβερντλόφ και οι
μπολσεβίκοι πραγματοποίησαν την
επανάσταση του Οκτώβρη, την οποία σήμερα,
από το 1956 καταστρέφουν οι “ανανεωτές”...</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Έτσι και μεις ορκιζόμαστε
και σου υποσχόμαστε, ότι δεν θα κλείσει
αυτός ο αιώνας και το ΚΚΕ, το κόμμα που
τόσο αγάπησες και έπεσες μαχόμενος γι’
αυτό, θα <b>ξαναγεννηθεί, </b>μαζί με έναν
ΝΕΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ που πάνω στην προμετωπίδα
του θα φέρει την προτομή σου και τα
αθάνατα λόγια σου: “Από τη στάχτη του
θα ξαναγεννηθεί το ΚΚΕ”.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ας είναι αλαφρό το χώμα
αυτού του μικρού τάφου που σκεπάζει
έναν τόσο πιστό ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ, γενναίο
άντρα και μεγάλο Έλληνα Πατριώτη.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
Αθήνα 28 Δεκέμβρη
1991</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
Γιάννης Β.
Καραστάθης</div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
Μέλος της
Γραμματείας του Συντονιστικού Γραφείου
<br />
της Κ.Ο. Τασκέντης ως το 1962</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-8901552767054518792016-04-26T00:43:00.003-07:002016-04-26T00:43:46.041-07:00Ομιλία Πέτρου Τουλούδη στον τάφο του Νίκου Ζαχαριάδη (28/12/1991)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Οι Κουκουέδες της
Τασκένδης, οι χιλιάδες ανένταχτοι
σύντροφοί μας, οι αγωνιστές της εθνικής
αντίστασης αποχαιρετούν στην τελευταία
κατοικία του τον αδιάλαχτο και
αδιαφιλονίκητο ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ
σ. Νίκο Ζαχαριάδη που απάνθρωπα και με
τον πιο βάρβαρο τρόπο εξοντώθηκε από
την χρουτσωφική ηγεσία και τους
διορισμένους του ΚΚΕ Παρτσαλίδη,
Κολιγιάννη, Βαφειάδη Μάρκο και την παρέα
τους με τις σκηνοθετημένες κατηγορίες
του χαφιέ, ύποπτου, αντισοβιετικού,
διχτάτορα κλπ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Τον διέγραψαν από το
Κόμμα του που τόσο αγάπησε και πόνεσε
και τον έστειλαν εξορία 17 ολόκληρα
χρόνια στην παγωμένη Σιβηρία στο
Σουργκούτ χωρίς δίκη και καταδίκη χωρίς
δικαστική απόφαση, κάτω από αυστηρή
παρακολούθηση σε εικοσιτετράωρη βάση
έξω από το σπίτι του από τα όργανα της
KGB, απαγορεύοντάς του κάθε επικοινωνία
με τους συντρόφους του και με τα παιδιά
του ακόμα.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“Το έγκλημά του” ήταν
γιατί δεν συμβιβάστηκε με τον χρουτσωφισμό,
γιατί υπερασπίστηκε τα ιδανικά του, τις
αρχές του μαρξισμού- λενινισμού.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ο σ. Ν. Ζαχαριάδης πέθανε
όρθιος παλικαρίσια χωρίς συμβιβασμούς
και υποχωρήσεις στις αρχές και τα ιδανικά
του.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
37 ολόκληρα χρόνια με
μαεστρία προσπάθησαν οι καθοδηγητές
του ΚΚΕ Φλωράκης, Φαράκος, Καλούδης,
Κουκούλου. ο μικρός Πατακός Τσολάκης,
όπως τον αποκαλούσε ο σ. Νίκος στα
γράμματά του, να αποκρύψουν από το κόμμα
μας και τον λαό μας την αλήθεια για το
έγκλημα που έγινε στο ΚΚΕ το 1956 στην 6η
πραξικοπηματική ολομέλεια της ΚΕ με
την αντιδιεθνιστική χρουτσωφική επέμβαση
παραβιάζοντας κατάφορα αρχές και
καταστατικό, διαγράφοντας χιλιάδες
τίμιους κομμουνιστές και πρώτα απ’ όλα
εσένα σ. Νίκο, διαλύοντας τις παράνομες
οργανώσεις στην Ελλάδα, ρίχνοντας το
ηρωικό Κουκουέ στο δεξιό οπορτουνισμό.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Η αλήθεια όμως για πάντα
δεν κρύβεται, ήλθε η ώρα να θριαμβεύσει.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Η αποκατάστασή σου
σύντροφε Νίκο έστω και μετά θάνατο, όπως
και η ανοιχτή καταδίκη της 6ης
πραξικοπηματικής Ολομέλειας του 1956
είναι πρώτιστη σημασία απαραίτητη και
επιβεβλημένη, είναι η αποκατάσταση των
αρχών στο ηρωικό ΚΚΕ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Σύντροφε Κουκουέ Νίκο
η παλικαριά σου, η διορατικότητά σου, η
αδιαλλαξία σου και η πίστη σου στις
αρχές σου θάναι το φωτεινό αστέρι στις
επόμενες γενιές του Κουκουέ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ας είναι ελαφρύ το χώμα
της πατρίδας μας που σε σκεπάζει.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
ΠΕΤΡΟΣ ΤΟΥΛΟΥΔΗΣ </div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-34787652496763665962016-04-26T00:40:00.001-07:002016-04-26T00:40:03.971-07:00Νίκος Ζαχαριάδης - Ο δεσμώτης των σοβιετικών ρεβιζιονιστών για 35 χρόνια, αναπαύεται πλέον στην πατρίδα του<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
“Επανάσταση”,
Δεκέμβρης 1991 – Γενάρης 1992</div>
<h2 class="western" style="text-align: center;">
Νίκος Ζαχαριάδης
</h2>
<h2 class="western" style="text-align: center;">
Ο δεσμώτης των
σοβιετικών ρεβιζιονιστών για 35 χρόνια,
αναπαύεται πλέον στην πατρίδα του</h2>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η σορός του
μεγάλου επαναστάτη ηγέτη του ΚΚΕ
1918-1956 και δεσμώτη των χρουτσωφικών
ρεβιζιονιστών για 35 ολόκληρα χρόνια
(17 χρόνια ζωντανός και 18 νεκρός) Νίκου
Ζαχαριάδη έφθασε από τη Μόσχα (νωρίτερα
είχε μεταφερθεί εκεί από το Τιούμεν της
Σιβηρίας) στο Ανατολικό Αεροδρόμιο στις
23 Δεκέμβρη, ημέρα Δευτέρα, ώρα 11.20 π.μ.
και το Σάββατο, 28 Δεκέμβρη έγινε η τελετή
της ταφής στο Α’ Νεκροταφείο.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Όπως έγινε
και στο τύπο γνωστό, οι σοβιετικοί και
έλληνες ρεβιζιονιστές όχι μόνο κράτησαν
εξορία το Νίκο Ζαχαριάδη 17 ολόκληρα
χρόνια στα βάθη της παγωμένης Σιβηρίας
(στο Σουργκούτ με 55<sup>0</sup> υπό του μηδέν)
και τελικά τον δολοφόνησαν στις αρχές
Αυγούστου του 1973, αλλά και άλλα 18 χρόνια
δεν επέτρεψαν να μεταφερθεί η σορός του
και να ταφεί στην πατρίδα του. Οι προδότες
ρεβιζιονιστές ηγέτες τον έτρεμαν ακόμα
και νεκρό.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Οι γιοι του
Ζαχαριάδη, Κύρος και Ιωσήφ, τέσσερες
περίπου μήνες πριν το λεγόμενο
“πραξικόπημα” του Αυγούστου στην πρώην
Σοβιετική Ένωση είχαν απευθύνει επιστολή
στην ηγεσία του ρεβιζιονιστικού “Κ”ΚΕ
και ζήτησαν να μεσολαβήσει στη σοβιετική
ηγεσία ώστε να επιτραπεί η μεταφορά της
σορού του Νίκου Ζαχαριάδη στην Ελλάδα.
Δεν πήραν όμως καμιά απάντηση (προφανώς
επειδή δεν ήθελαν τη μεταφορά του). Γι’
αυτό λίγες μέρες μετά το “πραξικόπημα”
με μια δεύτερη επιστολή αναίρεσαν την
πρώτη. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Κύρος
Ζαχαριάδης σε ερώτηση του δημοσιογράφου
Γ. Μαύρου ("Ελευθεροτυπία") στις 16
Δεκέμβρη κατά τη διάρκεια συνέντευξης
τύπου στην αίθουσα ανταποκριτών ξένου
τύπου.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Τελικά η
μεταφορά στην Ελλάδα της σορού του
ηρωικού ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη
έγινε δυνατή μόνο μετά την πλήρη και
οριστική διάλυση του ρεβιζιονιστικού
“Κ”ΚΣΕ. Οι προδότες σοβιετικοί και
έλληνες ρεβιζιονιστές ηγέτες κράτησαν
ακόμα και πεθαμένο εξορία (άλλα τόσα
χρόνια όσα τον κράτησαν ζωντανό) το
σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη και αρνούνταν
να επιτρέψουν τη μεταφορά του στην
Ελλάδα. Γι’ αυτό και ο κύριος υπεύθυνος
για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη από την
πλευρά των ελλήνων ρεβιζιονιστών (ως
Γραμματέας του “Κ”ΚΕ το ’73), ο λακές
της αστικής τάξης X. Φλωράκης έλεγε, με
κομπασμό και προκλητικό τρόπο, πριν ένα
χρόνο, σε επίσκεψη παλιών κομμουνιστών
στον Περισσό ότι “εμείς βάλαμε ταφόπετρα
στο Ζαχαριάδη”.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η τελετή της
ταφής της σορού (που είχε διατηρηθεί
σχεδόν ανέπαφη λόγω του ψύχους της
Σιβηρίας) του Ζαχαριάδη έγινε στις 28
Δεκέμβρη, ημέρα Σάββατο και ώρα 12.00 στο
Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Από νωρίς
(ώρα 10.00) άρχισαν να προσέρχονται αγωνιστές
στο Νεκροταφείο για να αποτίσουν φόρο
τιμής στο μεγάλο γιο και οδηγητή της
εργατιάς και του λαού μας Νίκο Ζαχαριάδη.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Παρά το
τσουχτερό κρύο χιλιάδες αγωνιστές,
παλιοί και νέοι κομμουνιστές, μαχητές
του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού
Ελλάδας τίμησαν με την παρουσία τους
και συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία
το δολοφονημένο από τους σοβιετικούς
και έλληνες ρεβιζιονιστές ηγέτη του
ΚΚΕ 1918-1956 Νίκο Ζαχαριάδη.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η ΟΚΜΛΕ πήρε
δραστήρια μέρος στην τελετή του
ενταφιασμού της σορού του αγαπημένου
και χιλιοτραγουδισμένου ηγέτη του
ελληνικού προλεταριάτου και μέλους της
Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής
Διεθνούς Νίκου Ζαχαριάδη και κατέθεσε
στεφάνι προς τιμήν του. Ανάμεσα σ’
άλλους πήρε μέρος και η “Επιτροπή
Υπεράσπισης της Μνήμης και του Έργου
του Στάλιν”, κατέθεσε στεφάνι και
μοίρασε στους παρευρισκόμενους αγωνιστές
το τραγούδι του Ζαχαριάδη “Το μπουντρούμι
δεν τον λυγά”.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Μετά τις
ομιλίες των ρεβιζιονιστών - μνημεία
θράσους και υποκρισίας, καπηλείας,
ψευτιάς και πολιτικού αμοραλισμού -
μίλησε ο Πέτρος Τουλούδης επαναπατρισθείς
πολιτικός πρόσφυγας από την Τασκένδη.
Δημοσιεύουμε παρακάτω ολόκληρο το
κείμενο της ομιλίας του:</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Οι Κουκουέδες
της Τασκένδης, οι χιλιάδες ανένταχτοι
σύντροφοί μας, οι αγωνιστές της εθνικής
αντίστασης αποχαιρετούν στην τελευταία
κατοικία του τον αδιάλαχτο και
αδιαφιλονίκητο ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ
σ. Νίκο Ζαχαριάδη που απάνθρωπα και με
τον πιο βάρβαρο τρόπο εξοντώθηκε από
την χρουτσωφική ηγεσία και τους
διορισμένους του ΚΚΕ Παρτσαλίδη,
Κολιγιάννη, Βαφειάδη Μάρκο και την παρέα
τους με τις σκηνοθετημένες κατηγορίες
του χαφιέ, ύποπτου, αντισοβιετικού,
διχτάτορα κλπ.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Τον διέγραψαν
από το Κόμμα του που τόσο αγάπησε και
πόνεσε και τον έστειλαν εξορία 17 ολόκληρα
χρόνια στην παγωμένη Σιβηρία στο
Σουργκούτ χωρίς δίκη και καταδίκη χωρίς
δικαστική απόφαση, κάτω από αυστηρή
παρακολούθηση σε εικοσιτετράωρη βάση
έξω από το σπίτι του από τα όργανα της
KGB, απαγορεύοντάς του κάθε επικοινωνία
με τους συντρόφους του και με τα παιδιά
του ακόμα.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
“Το έγκλημά
του” ήταν γιατί δεν συμβιβάστηκε με
τον χρουτσωφισμό, γιατί υπερασπίστηκε
τα ιδανικά του, τις αρχές του μαρξισμού-
λενινισμού.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ο σ. Ν.
Ζαχαριάδης πέθανε όρθιος παλικαρίσια
χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις
στις αρχές και τα ιδανικά του.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
37 ολόκληρα
χρόνια με μαεστρία προσπάθησαν οι
καθοδηγητές του ΚΚΕ Φλωράκης, Φαράκος,
Καλούδης, Κουκούλου. ο μικρός Πατακός
Τσολάκης, όπως τον αποκαλούσε ο σ. Νίκος
στα γράμματά του, να αποκρύψουν από το
κόμμα μας και τον λαό μας την αλήθεια
για το έγκλημα που έγινε στο ΚΚΕ το 1956
στην 6η πραξικοπηματική ολομέλεια της
ΚΕ με την αντιδιεθνιστική χρουτσωφική
επέμβαση παραβιάζοντας κατάφορα αρχές
και καταστατικό, διαγράφοντας χιλιάδες
τίμιους κομμουνιστές και πρώτα απ’ όλα
εσένα σ. Νίκο, διαλύοντας τις παράνομες
οργανώσεις στην Ελλάδα, ρίχνοντας το
ηρωικό Κουκουέ στο δεξιό οπορτουνισμό.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η αλήθεια
όμως για πάντα δεν κρύβεται, ήλθε η ώρα
να θριαμβεύσει.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Η αποκατάστασή
σου σύντροφε Νίκο έστω και μετά θάνατο,
όπως και η ανοιχτή καταδίκη της 6ης
πραξικοπηματικής Ολομέλειας του 1956
είναι πρώτιστη σημασία απαραίτητη και
επιβεβλημένη, είναι η αποκατάσταση των
αρχών στο ηρωικό ΚΚΕ.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Σύντροφε
Κουκουέ Νίκο η παλικαριά σου, η
διορατικότητά σου, η αδιαλλαξία σου και
η πίστη σου στις αρχές σου θάναι το
φωτεινό αστέρι στις επόμενες γενιές
του Κουκουέ.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ας είναι
ελαφρύ το χώμα της πατρίδας μας που σε
σκεπάζει.</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-74746605486656443242016-04-15T14:05:00.002-07:002016-04-15T14:05:23.528-07:00ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ σ. ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: ΣΑΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ, ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Όργανο της Οργάνωσης των
Κομμουνιστών Μαρξιστών - Λενινιστών Ελλάδας, Χρόνος 10ος, Αριθ. Φύλλου
105, Γενάρης-Φλεβάρης 1991<br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="bookmark0"></a><b>ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</b><br />
<br />
<div align="center">
<b>ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ</b><b> σ.</b><b> ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ <br /> ΣΑΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ <br />ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΩΝ</b></div>
Το ζήτημα Ζαχαριάδη θα έρχεται πάντα στην επικαιρότητα γιατί συνδέεται
άμεσα με την ιστορία του ΚΚΕ και δεν θα κλείσει ποτέ όσο θα συνεχίζεται η
τεχνητή κρίση στο κόμμα. Αντίπαλοι και φίλοι, άθελα ή θεληματικά θα
επανέρχονται στο θέμα αυτό, γιατί ο Νίκος Ζαχαριάδης ήταν αληθινός
κομμουνιστής - διεθνιστής ήταν ΦΩΣ και όχι πυγολαμπίδες σαν τον
λιποτάκτη το Βαφειάδη και τους σημερινούς «ηγέτες των 2 ΚΚ». Γι’ αυτό θα
ζει πάντα στις καρδιές των ελλήνων επαναστατών κομμουνιστών, στην
εργατική τάξη και στη φτωχολογιά που τον γέννησε και τον τίμησε
αναδείχνοντάς τον ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ.<br />
Επειδή ο Ν. Ζαχαριάδης κατηγορείται από τους φραξιονιστές δολοφόνους του
για υπαρχτά, μα κυρίως για ανύπαρχτα λάθη του ΚΚΕ της περιόδου 1931 -
1956 καθώς και για την απόφαση του να κατέβει στην Ελλάδα για να
δικαστεί, παρουσιάζοντάς το σαν δειλία και λιποψυχία - ενώ γνωρίζουν
πολύ καλά ότι στο χέρι του ήταν να παραμείνει ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αν
υποχωρούσε στις πιέσεις των σοβιετικών αναθεωρητών - δίνω στη
δημοσιότητα τα δυο γράμματα του σ. Νίκου Ζαχαριάδη προς την Εισαγγελία
πλημμελειοδικών Αθηνών, και στον τότε συντάχτη της εφημερίδας «Τα Νέα»,
Ορφέα Οικονομίδη.<br />
Λίγα λόγια για τους νέους αγωνιστές που αγνοούν τα γεγονότα.<br />
Η «6η Ολομέλεια» του 1956, συγκλήθηκε από τους σοβιετικούς αναθεωρητές
με σκοπό να περάσουν την οπορτουνιστική γραμμή τους, το «ειρηνικό
πέρασμα» από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό... Είναι αντικαταστατική και
παράνομη, γιατί πριν 71 μέρες, στις 28-29.12.1955 είχε συνέλθει η 5η
Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που οι αποφάσεις της ψηφίστηκαν σχεδόν
ομόφωνα. Καταψήφισε μόνο ο Κ. Κοληγιάννης και βασικά το σημείο που
αφορούσε την κριτική στο άτομό του για τη λούφα του στην παρανομία.
Είναι δε και παράνομη γιατί τη συγκαλεί ξένο κόμμα, το ΚΚΣΕ με
διαγραμμένα από το κόμμα μας «στελέχη» τύπου Μ. Παρτσαλίδη, Μ. Βαφειάδη,
Ζ. Ζωγράφου, Δ. Παπαδόπουλο, κ.α. Είναι ακόμα αντικαταστατική και
παράνομη γιατί σ’ αυτή δεν πήραν μέρος ο ΓΓ του ΚΚΕ σ. Ν. Ζαχαριάδης,
πολλά μέλη της ΚΕ που βρίσκονταν στο εξωτερικό, μα και χωρίς την έγκριση
ή έστω τη συγκατάθεση των παράνομων και φυλακισμένων μελών του Π.Γ. και
της ΚΕ του ΚΚΕ στην Ελλάδα.<br />
Αυτό το ομολόγησε και ο Χ. Φλωράκης ύστερα από απαίτησή μας, σε μια
συγκέντρωση στελεχών στην Τασκένδη, στις 28.12.1972 μέρα Πέμπτη και το
επανέλαβε το 1973 και ο Κ. Λουλές λέγοντας: «Εμείς τις αποφάσεις της 6ης
Ολομέλειας τις πληροφορηθήκαμε μέσω της ΕΔΑ ύστερα από (2) δυο χρόνια».
Κι αυτό τη στιγμή που γνώριζαν, ότι μέχρι το 1956 τις αποφάσεις του
Κόμματος τα μέλη της ΚΕ στις φυλακές ή στην παρανομία τις πληροφορούνταν
την ίδια ή το πολύ την άλλη μέρα. Στην «Ολομέλεια» καθαίρεσαν το Ν.
Ζαχαριάδη και άλλα μέλη του ΠΓ και της ΚΕ του Κόμματος. Αυτό όμως δεν
ήταν αρκετό, για το θάψιμο της επαναστατικής γραμμής του ΚΚΕ,
απαιτούνταν και διοικητικά, εξοντωτικά μέτρα και αυτό έγινε στην «7η
Ολομέλεια» το 1957.<br />
Στη συναγωγή αυτή εξαπολύθηκε ένα οργανωμένο εξοντωτικό πογκρόμ ενάντια
σε όποιον αντιστέκονταν στο χρουτσωφικό αναθεωρητισμό. Κύριος πάντα
στόχος ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο ατρόμητος και ο συνεπέστερος
κομμουνιστής της Ελλάδας. Στην «7η Ολομέλεια» του 1957, που άρχισε κι
αυτή στο Βουκουρέστι και «τέλειωσε» στο βαγόνι καθοδόν προς τη Μόσχα,
γιατί οι διαφωνίες του χωρίς αρχές συγκολήματος έφτασαν σε αδιέξοδο,
ύστερα από το ανελέητο ξεσκέπασμα που τους έκανε ο σ. Νίκος Ζαχαριάδης,
παρά του ότι του δώσαν μόνο είκοσι λεπτά να μιλήσει για μια δράση 26
χρόνων. Εκείνον όμως που κουρέλιασε κυριολεχτικά ήταν η μαριονέτα του
Χρουστσόφ, ο Φιλανδό - εβραίος Οτο Κουουσίνεν. Αυτόν λοιπόν τον
«εκπρόσωπο» ο Νίκος τον «διέλυσε» μόνο με μια φράση: «Εσένα σου στείλανε
εδώ να μας διορθώσεις τα φρύδια και συ μας έβγαλες τα μάτια».<br />
Σ’ αυτήν τη συναγωγή κάθε αντικομματικού στοιχείου, διέγραψαν το σ. Νίκο
Ζαχαριάδη από το κόμμα και αμέσως τον εξόρισαν στο Μποροβιτσί ένα χωριό
της επαρχίας Νόβγκοροντ, τοποθετώντας τον «Δασοφύλακα». Ο Ν.
Ζαχαριάδης, όντας εξόριστος ούτε στιγμή δεν έπαψε να αγωνίζεται ενάντια
στη συμφορά που βρήκε το ΚΚΕ, όσο και κατά της προσωπικής του τραγωδίας.
Με την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΣΕ έγραψε πολλά γράμματα στο Προεδρείο
του ΚΚΣΕ, στο «Κ»ΚΕ και στα «αδελφά» κόμματα να κατεβάσουν τα πορίσματά
τους και να αποδείξουν την ενοχή του προβοκάτορα, που του καταλόγισαν
στην «7η Ολομέλεια».<br />
Τους έγραφε επίσης να του επιτρέψουν να φύγει στην Ιταλία ή στη Γαλλία
και από κει θάβρισκε τρόπο να κατεβεί στην Ελλάδα παράνομα. Παρόλο που
του σ. Νίκου του είχε γίνει πια συνείδηση, ότι στου κουφού την πόρτα όσο
θέλεις βρόντα, ωστόσο στις 2 Γενάρη του 1962 ξανάγραψε στο Προεδρείο
του ΚΚΣΕ με την απαίτηση να του απαντήσουν μέσα σε ένα μήνα, σε αντίθετη
περίπτωση θα ενεργούσε μόνος του. Ποιός απλός θνητός έχει το δικαίωμα
να στερήσει από έναν άνθρωπο να του αποδείξουν την ενοχή του; Έγραφε. Οι
τυχοδιώκτες όμως Χρουτσώφ, Πανομαριώφ, Τοπόρικοφ, κ.α. θρασύδειλοι και
ύπουλοι όπως είναι προτίμησαν και τούτη τη φορά να φυγοδικήσουν. Ύστερα
από όλα αυτά ο σύντροφος Ζαχαριάδης προέβηκε στις ποιό κάτω ενέργειες:<br />
Την 1 του Φλεβάρη 1962 γράφει γράμμα στην Ελληνική Πρεσβεία στη Μόσχα.
Επειδή όμως δεν πήρε απάντηση, γιατί το γράμμα του κατακρατήθηκε από τις
σοβιετικές αρχές γι’ αυτό στις 11 του ίδιου μήνα πήγε προσωπικά στην
Πρεσβεία και επέδωσε αντίγραφο του προηγούμενου γράμματος . Δίνω αμέσως
τα δυο γράμματα όπως έχουν στο πρωτότυπο:<br />
«Προς την Ελληνικήν Πρεσβείαν στη Μόσχα.<br />
Σας παρακαλώ αν δεν έχετε αντίρρηση να στείλετε το γράμμα αυτό στον
προορισμό του. Θα σας ενοχλήσω μετά ένα μήνα όταν θα θελήσω να μάθω αν
ήρθε απάντηση. Μόσχα, 1 του Φλεβάρη 1962. <br />Διατελώ<br />
Νίκος Ζαχαριάδης».<br />
«Προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.<br />
Παρακαλώ να μου γνωρίσετε αν εκκρεμούν ενάντιά μου, κατηγορίες για την
κομμουνιστική - επαναστατική μου δράση ενάντια στην αστιτσιφλικάδικη
αντίδραση και την υποδούλωση της Ελλάδας στον ξένο, τον αμερικάνικο
ιμπεριαλισμό. Πιστεύω ότι στις κρίσιμες στιγμές που περνάει ο λαός και η
Ελλάδα και η παραμικρή συμβολή στον αγώνα για τη Δημοκρατία, Ειρήνη,
την Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό, για την υπεράσπιση της τύχης και των
επαναστατικών παραδόσεων του Λαού μας είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.<br />
Εφόσον ενάντιά μου εκκρεμούν κατηγορίες και εφόσον θα μου επιτραπεί,
είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσω και ανατρέψω
ακόμα μια φορά και μπροστά στην Καραμανλική Δικαιοσύνη την υπόθεση του
Λαού που με γέννησε με ανάδειξε και μου έδωσε την τιμή να με
συγκαταλέξει στις γραμμές του σαν αγωνιστή.<br />
Μόσχα, 1 του Φλεβάρη 1962.<br />
Νίκος Ζαχαριάδης».<br />
Στις 8 του Απρίλη 1962 ο Εισαγγελέας επέστρεψε το παραπάνω γράμμα στην
Πρεσβεία με συνημμένο σημείωμα πως η αίτηση του Νίκου Ζαχαριάδη δεν
έγινε δεκτή και το γράμμα να δοθεί στον αποστολέα.<br />
Ύστερα από την αρνητική απάντηση που πήρε απ’ τον Εισαγγελέα, ο σ. Ν.
Ζαχαριάδης έδωσε, στις 10 Απρίλη του 1962 στον κ. Ορφέα Οικονομίδη στο
Λονδίνο, την παρακάτω απάντηση. Δίνω ολόκληρο το κείμενο της απάντησης
επίσης από το χειρόγραφο:<br />
1) «Θεωρεί τον εαυτό του υποχρεωμένο να δώσει λόγο στον Ελληνικό Λαό για
τη δράση του. Και μιας και δεν έχει άλλον τρόπο, είναι έτοιμος να το
κάνει αυτό και από το Βήμα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.<br />
2) Πάντα αισθάνεται ένα βάρος, γιατί αυτός ο κύριος «ένοχος» έμεινε
λεύτερος, ενώ άλλοι καλοί αγωνιστές βρίσκονται φυλακή και εξορία.<br />
3) Γέρασε, πάτησε κοντά τα εξήντα και θέλει να πεθάνει στην Ελλάδα.<br />
Υστερόγραφο: Ο Ζαχαριάδης ξεκαθάρισε, με το ΚΚΕ δεν έχει κανέναν ανοιχτό
λογαριασμό και δεν θα επιτρέψει να γίνεται καμιά εκμετάλλευση ούτε σε
βάρος του ΚΚΕ, ούτε σε βάρος του ΚΚΣΕ, ούτε σε βάρος του αγώνα του Λαού
μας, ούτε σε βάρος του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος».<br />
Γιατί ο σ. Ν.Ζαχαριάδης κατέφυγε σ’ αυτήν την ενέργεια; Απλούστατα γιατί
στη θέση που βρίσκονταν ήταν ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να
υπερασπιστεί την ορθότητα της πολιτικής του Κόμματος και μαζί μ’ αυτό να
αποδείξει και την αθωότητά του, μιας και στην «7η Ολομέλεια» και μετά
δεν του δίνονταν τέτοια δυνατότητα.<br />
Η σωστότητα των επαναστατικών ενεργειών του Ν.Ζαχαριάδη φάνηκε και από
την άρνηση της κυβέρνησης του Κ.Καραμανλή και του Εισαγγελέα να του
δεχτούνε έστω και χειροδεμένο σαν κρατούμενο, γιατί καταλάβαιναν πως ο
σ. Ζαχαριάδης από κρατούμενος θα μετατρέπονταν σε δεινός κατήγορος
επικίνδυνος για το καθεστώς της Αθήνας γι’ αυτό και απόφυγαν την ανοιχτή
αναμέτρηση μαζί του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ασφάλεια απαγόρευσε
τη δημοσίευση τόσο του γράμματος προς τον Εισαγγελέα, όσο και της
συνέντευξης<br />
Δεν ήταν μικρότερο το ξάφνιασμα, η σύγχυση και ο πανικός των σοβιετικών
και ελλήνων φραξιονιστών - πραξικοπηματιών γιατί ένοιωθαν πολύ καλά το
ανελέητο ξεσκέπασμα που τους περίμενε. Γι’ αυτό χωρίς καθυστέρηση,
ενεργώντας πάλι «λενινιστικά» τον εξόρισαν τούτη τη φορά στο
απομακρυσμένο, παγωμένο και άγνωστο ως τότε Σουργκούτ, αφού το 1965
χτίστηκε το χωριό αυτό και απέχει από το επαρχιακό κέντρο Τιουμέν 850
χιλιόμετρα περίπου, με τη σταθερή απόφαση να τον εξοντώσουν βιολογικά.
Πράγμα που το πραγματοποίησαν την 1η Αυγούστου 1973 έντεκα μόλις μήνες
πριν τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Το θάνατό του μας τον ανήγγειλαν στην
Τασκέντη στις 10 Αυγούστου, για ευνόητους λόγους ενώ την είδηση για το
θάνατο του Γ. Παπανδρέου την δημοσίευσαν την ίδια μέρα.<br />
Πριν κλείσω θέλω να διευκρινίσω δυο σημεία της συνέντευξης<br />
α) Γιατί ο Ν.Ζαχαριάδης έδωσε τη συνέντευξη του σε τρίτο πρόσωπο; Οι
ιδιόρρυθμες συνθήκες κράτησής του επέβαλαν αυτή την εξαίρεση από τον
κανόνα. Τώρα μπορούμε να το πούμε, δεν έγιναν ερωτήσεις - απαντήσεις
αλλά με ενδιάμεσο, τρίτο πρόσωπο στάλθηκαν οι απαντήσεις αφού ο ένας
ήταν κρατούμενος στο Μποροβιτσί και ο άλλος ο δημοσιογράφος στο
εξωτερικό.<br />
β) Γιατί ο Ν .Ζαχαριάδης λέει δεν έχω ανοιχτό λογαριασμό ούτε με το ΚΚΕ,
κλπ.; Μα γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Λογαριασμό είχε ως την τελευταία
στιγμή της ζωής του, που αντίκρισε τους δήμιούς του Μπρέζνιεφ -Κοσύγκιν,
με ορισμένα εκφυλισμένα σοβιετικά - κομματικά στελέχη και τις θλιβερές
ηγεσίες - μαριονέτες των 2 "Κ"ΚΕ, τους φραξιονιστές. <br />
Γιατί ακόμα ο διορατικός Ζαχαριάδης που έβλεπε 25-30 χρόνια μπροστά,
ήθελε να αποφευχθεί ο διασυρμός και η κατασυκοφάντηση του επαναστατικού
ΚΚΕ ειδικά, του σοσιαλιστικού συστήματος και η κομμουνιστική ιδέα
γενικότερα. Καημένε Νίκο που είσαι να δεις σήμερα πολλούς από τους
«συνεργάτες σου» αυτούς που έστελνες σε ανώτατες κομματικές στρατιωτικές
και άλλες σχολές σαν το Φλωράκη, το Φαράκο, την Κουκούλου, τον
«διαφωτιστή» Λ. Ελευθερίου και τόσους και τόσους άλλους καριερίστες -
μηδενιστές που δεν άφησαν ούτε λιθαράκι όρθιο από το Κόμμα της Εργατικής
Τάξης το ηρωικό Κουκουέ, που εσύ επικεφαλής με χιλιάδες πρωτοπόρους
κομμουνιστές - αγωνιστές έχτιζες και στερέωνες τόσα χρόνια.<br />
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία των γραμμάτων του ΓΓ. του ΚΚΕ και καμιά διαστρέβλωση από τους φραξιονιστές δεν θα περάσει. <br />
Αλμυρός, 2 Γενάρη 1991<br />
Γιάννης Β. Καραστάθης</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-2827580694283493092016-04-15T14:04:00.003-07:002016-04-15T14:04:50.257-07:00ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Όργανο της Οργάνωσης των
Κομμουνιστών Μαρξιστών - Λενινιστών Ελλάδας, Χρόνος 10ος, Αριθ. Φύλλου
105, Γενάρης-Φλεβάρης 1991<br />
<br />
<br />
<div align="CENTER" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><b>ΝΙΚΟΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</b></span></div>
<div align="CENTER" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><b>Η
ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ </b></span>
</div>
<div align="CENTER" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><b>ΟΙ
ΦΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ</b></span></div>
<div align="CENTER" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
Το Δεκέμβρη- Γενάρη παρατηρείται μια
έξαρση στον αστικό τύπο σχετικά με τη
ζωή και το θάνατο του Γ.Γ. του ΚΚΕ, 1931 -
1956, Νίκου Ζαχαριάδη. Δεν είναι δύσκολο
να μαντέψει κανείς, ότι πίσω από όλη
αυτή τη δημοσιογραφική “ευορία”
κρύβονται πολιτικές σκοπιμότητες και
οικονομικά συμφέροντα. Μέσα όμως από
αυτή τη συκοφαντική εκστρατεία ξεπηδάει
και ένα θετικό στοιχείο: Η συνεχής
αναφορά και μνημόνευση στον ατρόμητο
κομμουνιστή - επαναστάτη, στον συνεπέστερο
εκφραστή των συμφερόντων της Εργατικής
Τάξης και της φτωχολογιάς της Πατρίδας,
στο Νίκο Ζαχαριάδη. Αυτός ήταν πάντα το
καρφί στα μάτια όλων των εχθρών του
κομμουνισμού, γι’ αυτό και βιολογικά
έπρεπε να εξοντωθεί. Που το στηρίζουμε
αυτό; Και γιατί είμαστε τόσο κατηγορηματικοί,
ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε;<br />
1) Γιατί κομμουνιστές της τάξης του
Ζαχαριάδη δεν αυτοκτονούν. Ο Νίκος
στάθηκε πάντα υπόδειγμα συνέπειας,
σταθερότητας, αντοχής και θάρρους στην
πάλη για την επικράτηση της κομμουνιστικής
ιδεολογίας στην Ελλάδα. Πέρασε αγέροχος
αλύγιστος και άσπιλος όλες τις δοκιμασίες
από εχθρούς και “φίλους”, όσο κανένας
άλλος κομμουνιστής ηγέτης: Ασφάλειες,
την Ακτίνα "Θ" στην Κέρκυρα, το
Νταχάου, το Μποροβιτσί, και τέλος το
τρομερό Σουργκούτ της αχανούς Σιβηρίας
και ΑΝΤΕΞΕ.<br />
2) Ο Νίκος Ζαχαριάδης έκανε δυο απεργίες
πείνας την 1.5.1966 και την 1.5.1967 από 19 και
17 μέρες αντίστοιχα σε συνθήκες απόλυτης
απομόνωσης γνωρίζοντας πως από στιγμή
σε στιγμή, μπορεί να πεθάνει. Ο θάνατός
του όμως θα ήταν συνέπεια της πάλης για
ένα συγκεκριμένο σκοπό και όχι έκφραση
απελπισίας όπως πάνε να το παρουσιάσουν
ο ελεεινός ψεύτης και υποκριτής Μπ.
Πανομαριόφ και οι μαριονέτες του στην
Ελλάδα. Οι δειλοί και οι απελπισμένοι
κάνουν δήλωση, τσαλαπατόντας ιδανικά
και αξιοπρέπεια και σώζουν το σαρκίο
τους όπως έχουν κάνει όλοι οι μετά το
1956 “καθοδηγητές” των 2 "Κ"Κ.<br />
3) Δεν γνωρίζουμε ακόμα με σιγουριά
τις αιτίες του θανάτου του. Μα και αν
ακόμα υπήρχαν ίχνη απαγχονισμού, αυτά
σ’ ένα καθεστώς ανυπόληπτων και
αναξιόπιστων “ηγετών”, δεν αποτελούν
τεκμήρια αυτοκτονίας. Η παγκόσμια και
η ελληνική ιστορία έχει παρουσιάσει
αρκετές περιπτώσεις “αυτοκτονιών”
πολιτικών αντιπάλων. Ας θυμηθούμε το
στραγκαλισμό του Οδυσέα Ανδρούτσου, το
πέταγμα από την ταράτσα της ασφάλειας
του Μανιαδάκη του κομμουνιστή-δημοσιογράφου
Νίκου Μαρουκάκη, την “αυτοκτονία"
με απαγχονισμό... μέσα στο κελί του
προέδρου της ΓΣΕΕ σ. Μήτσου Παπαρήγα.
Το θάνατο ακόμα από “καρδιακή προσβολή”
του αξέχαστου Μιλτιάδη Πορφυρογένη,
στην Πράγα, γιατί στην 5η Ολομέλεια το
1955 έκανε κριτική στον Κ. Κοληγιάννη για
αδράνεια, απραξία και λούφα στην
παρανομία, μα προπάντως γιατί δεν
συμφώνησε με τις αποφάσεις της “6ης
Ολομέλειας” το 1956.<br />
4) Έχουμε το ιστορικό των πέντε
προηγουμένων απόπειρων δολοφονίας κατά
του Νίκου Ζαχαριάδη στην Τασκένδη μόνο
μέσα σε 25 μέρες από 15.8 μέχρι 10.9.1955.<br />
Μια φορά σε μια συγκέντρωση στελεχών
στο θέατρο “Σβερντλόφ” με δηλητηριασμένο
παγωτό. Γλύτωσε χάρη στην επαγρύπνηση
κάποιου συντρόφου μας που πληροφορήθηκε
ή αντιλήφθηκε την ενέργειά τους<br />
Η επόμενη προσπάθεια έγινε πάλι σε
συγκέντρωση στελεχών όπου μέσα σε μια
τεχνητά οξυμένη από τους φραξιονιστές
ατμόσφαιρα, ο Ξενοφώντας Στράτος ή
Φώντας από το φεγκίτη της σκηνής έριξε
ένα μεγάλο τούβλο πάνω στο βήμα που
μιλούσε ο Ν. Ζαχαριάδης ο οποίος μόνο
από καθαρή σύμπτωση γλύτωσε από το
χτύπημα αφού το τούβλο πέρασε ξιστά από
το κεφάλι του. Δεν έχει μόνο η Δεξιά
Γκοτζαμάνηδες έχει και ο Π. Δημητρίου.
Τον παραλίγο δολοφόνο τον φυγάδεψαν
αμέσως στην "Γκαλόντναγια Στέπ" -
"Πεινασμένη Στέπα", με πολλαπλάσιο
μισθό από ότι έπερνε στην Τασκένδη. Το
“κατόρθωμά” του αυτό το διηγούνταν με
κομπάσο και ο ίδιος ο Φώντας μετά την
“6η Ολομέλεια” του '56. Τέτοιου και
μεγαλύτερου ακόμα μεγέθους “μαργαριτάρια”
βρίθουν στους κόλπους των μετά του 1956
2 "Κ"ΚΕ και του ΣΥΝ.<br />
Έγιναν άλλες δυο, γνωστές απόπειρες
δολοφονίας κατά του Νίκου Ζαχαριάδη.
Θα αναφέρω την τελευταία που είναι και
η χαρακτηριστικότερη από πλευράς
σύλληψης..<br />
Ο Ν. Ζαχαριάδης τα βράδυα έμενε στη
βίλα για τους σοβιετικούς και ξένους
επισκέπτες σ' ένα προάστειο της Τασκένδης.
Στην οδό Σάστρι και στη θέση "Λουνατσάρσκι"
στις 9.9.1955 έστησαν την ενέδρα τους οι
φραξιονιστές πάντα με την εποπτία του
αντισυνταγματάρχη της Κα Γκε Μπε Σαάκοφ.
Με το ξέσπασμα του πογκρόμ στην 7η
Πολιτεία, θα ειδοποιούνταν ο Ν. Ζαχαριάδης
να επιστρέψει, με το αυτοκίνητο "Πομπέντα"
της KΟT (Χοτούρα - Δημητρίου) που
χρησιμοποιούσε, στο χώρο που εκδηλώθηκε
το πραξικόπημα 9.9.1955 κατά της ηγεσίας
του ΚΚΕ, στον οποίο όμως δεν θα έφτανε
ποτέ, αφού το σχέδιο εξόντωσής του ήταν
από κάθε άποψη τέλειο... εκτός από μια
λεπτομέρεια... . Ότι ο Α' Γραμματέας του
ΚΚ Ουζμπεκιστάν σ. Α.Ι. Νιγιάζωφ θα
έστελνε το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο
"Τσάϊκα" με τον έμπιστο οδηγό του
να πάρει από τη βίλα το Ζαχαριάδη και
αντί για την 7η Πολιτεία να τον κατευθύνει
στο αεροδρόμιο και από κει στις δυο η
ώρα μετά τα μεσάνυχτα για τη Μόσχα.
Βέβαια στη βίλα έτρεξαν αμέσως οι σ.
Βαϊνάς Φωκάς και άλλοι σύντροφοί μας
για ασφάλεια του Ν. Ζαχαριάδη, χωρίς να
γνωρίζουν για την ενέδρα. Έτσι οι επίδοξοι
δολοφόνοι μπερδεύτηκαν και η απόπειρά
τους έπεσε ξανά στο κενό.<br />
Δυο λόγια για το σ. Α.Ι. Νιγιάζωφ. Ηταν
παλιός μπολσεβίκος πήρε μέρος στην
επανάσταση του 1917, φίλος του Ν. Ζαχαριάδη.
Στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ όταν μιλούσε
ο Ζαχαριάδης ο Στάλιν έγνεψε του Νιγιάζωφ
να πλησιάσει λέγοντάς του. Τον βλέπεις
τον νεαρό Έλληνα, αυτός είναι ο μόνος
ικανός να χτίσει το σοσιαλισμό στην
Ελλάδα. Στο ακτίφ του Μου Κιμί, δεν
δέχτηκε διερμηνέα, λέγοντας δεν
χρειάζεται, ξέρω τι λέτε, άλλωστε έχω
απεριόριστη εμπιστοσύνη στον Αρχηγό
σας. Πρασίνισαν οι φραξιονιστές από την
απάντησή του.<br />
Ύστερα από την αποτυχία της ενέδρας
ο Π. Δημητρίου με υπόδειξη των προϊσταμένων
του, έγραψε έκθεση στον Χρουστσιώφ κατά
του σ. Νιγιάζωφ. Ο Α.Ι. Νιγιάζωφ ξηλώθηκε
από όλα τα πόστα και εργάζονταν Πρόεδρος
σ’ ένα Κολχόζ. Έτσι “δημοκρατικά” και
με “διαφάνεια” ενεργούν πάντα οι
οπορτουνιστές. Αν κάπου μου ξεφεύγουν
κάποιες λεπτομέρειες παρακαλώ τους
πραξικοπηματίες Μέλνικωφ, Σαάκωφ,
Δημητρίου, Χοτούρα, κ.α., να με διορθώσουν...
αυτοί γνωρίζουν καλύτερα, και όλες τις
λεπτομέρειες τα γεγονότα.<br />
5) Ο χρόνος και ο τρόπος της ανακοίνωσης
του θανάτου του. Οι φραξιονιστές της
ΚΟΤ και το όργανό τους "Νέος Δρόμος"
ανακοίνωσαν το θάνατο του σ. Ν. Ζαχαριάδη
στις 10 Αυγούστου ενώ είχε πεθάνει την
1.8.1973. Κι αυτό για να μη κατακλείσουμε
το Σουργκούτ στην κηδεία του και
απαιτήσουμε νεκροψία, οπότε και θα
διαπιστώνονταν τα πραγματικά αίτια του
θανάτου του. Τι ποιο απλό και ποιο τίμιο
από το να ανακοινώσουν το θάνατό του
την ίδια μέρα; Γιατί τάχα το θάνατο του
Γ. Παπανδρέου κ.α. τον ανακοίνωσαν αμέσως;
Βλέπετε η ρήση: “σοσιαλισμός με ανθρώπινο
πρόσωπο” είναι σχετική και μπλοκάρεται
όταν δεν συμφέρει τους υποκριτές
αναθεωρητές.<br />
6) Οι αλληλοσυγκρουόμενες ανακοινώσεις
για τα αίτια του θανάτου του Νίκου
Ζαχαριάδη, “καρδιακή προσβολή” η πρώτη,
αυτοκτονία με απαγχονισμό η δεύτερη.
Δυο λοιπόν διαφορετικές ψευδείς και
ανεύθυνες διαγνώσεις.. και με μια
καθυστέρηση μόνο... 17 χρόνων. Αφελής
αλήθεια και παράλληλα εξοργιστική
είδηση. Μα για ποιους τέλος πάντων
περνάνε τους έλληνες οι αρκουδάνθρωποι
Γκορμπατσώφ, Πανομαριόφ και η κλίκα
τους για εσκιμώους ή λάπονες;<br />
7) Αυτά που δίνουν... στη δημοσιότητα
τα παιδιά του Νίκου Ζαχαριάδη είναι
αποτελέσματα ψυχολογικών και άλλων
πιέσεων καθώς και η περιέργεια και το
πάθος των δικών μας δημοσιογράφων... να
βγάλουν αβασάνιστα είδηση για ένα τόσο
σοβαρό ζήτημα, από δυο ανθρώπους με
ελάχιστες γνώσεις για το αριστερό κίνημα
της χώρας μας και τελείως αποσπασμένους
από τα ελληνικά πράγματα και τεχνάσματα
ορισμένων δημοσιογράφων. Πιστεύω πως
αν ήταν εδώ θα μιλούσαν, για το ίδιο θέμα
πολύ διαφορετικότερα.<br />
8) Σχετικά με το “γράμμα” του Ν.
Ζαχαριάδη που προειδοποιούσε για την
“αυτοκτονία του”. Αν υπήρχε, το πρώτο
που θα έλεγε ο Νίκος στο Σήφη ήταν να το
φωτοτυπήσει. Δεύτερο θα του έδινε και
ένα αντίγραφο στα ρώσικα. Τρίτο, ο Νίκος
απ’ ότι θυμάμαι, μας έλεγε ότι είχε
διακόψει με την Ρ. Κουκούλου για την
απαράδεχτη στάση της απέναντί του, πως
λοιπόν θα εμπιστεύονταν σ’ αυτήν την
ανάξια σύζυγο ένα τόσο σοβαρό γράμμα;
Τέταρτο, αν όντως έχει το γράμμα η κ.
Κουκούλου υπάρχει η λύση: να το παραδώσει
σε ειδική επιτροπή γραφολόγων και
εμπειρογνωμόνων για να διαπιστωθεί η
αυθεντικότητά του. Για πότε τέλος πάντων
το κρατάνε, για μετά τη δεύτερη παρουσία;
Δεν υπάρχει τέτοιο γράμμα του Νίκου.
Εκτός και αν το κατασκεύασαν, οι ασφάλειες
είναι ειδικές για κάτι τέτοια, όμως θα
αποδειχτεί η πλαστογράφηση. Πάνω σ’
αυτό έχω και προσωπική εμπειρία.<br />
Όταν μετά το σ. Ζαχαριάδη εξόρισαν και
μας στη Σιβηρία, απομονωμένους δεκάδες
και εκατοντάδες χιλιόμετρα τον έναν
από τον άλλον, μας πίεζαν να υπογράψουμε
δηλώσεις ότι “εθελοντικά ήρθαμε στους
νέους τόπους διαμονής”. Ότι λέει ο
αχρείος Πανομαριόφ για το σ. Ζαχαριάδη,
ότι μόνος του πήγε στο Σουργκούτ, που
δεν ήταν τόπος εξορίας !!!<br />
Όταν το 1963 κατηγορηματικά αρνήθηκα
να υπογράψω τέτοια δήλωση, οι καγκεμπίτες
την σκάρωσαν οι ίδιοι, πλαστογραφώντας
την υπογραφή μου και όλα τα στοιχεία
μου. Επειδή με φωτογράφησαν κρυφά και
επειδή κάπου δεν ταίριαζε η φωτογραφία
μου για την πλαστή ταυτότητα, κόλησαν
μόνο το κεφάλι μου σε σώμα υπαλλήλου
της υπηρεσίας τους τον οποίο αναγνώρισα
από τα ρούχα και τη γραβάτα του. Στη
διαμαρτυρία μου για την κατάφωρη αυτή
πλαστογραφία, ο διευθυντής του τμήματος
Ου.Μ. μου είπε: “Σας συμπαθούμε, αλλά
πιεζόμαστε από τη Μόσχα για σας να μην
φαίνεστε πουθενά σαν εξόριστοι...”.<br />
Όταν λοιπόν για απλές περιπτώσεις
καταφεύγουν σε τέτοιες πλαστογραφίες
σκεφτείτε τι μπορούν να σκαρώσουν
προκειμένου να δικαιολογήσουν ένα
έγκλημα κατά του Γ.Γ. του Κ.Κ. Ελλάδας.<br />
9) Τέλος ο χρόνος του θανάτου του, έντεκα
μήνες πριν την πτώση της χούντας είναι
πάρα πολύ ύποπτος αλλά και αποκαλυπτικός<br />
Ο διορατικότατος Νίκος Ζαχαριάδης
δεν μπορούσε να μη βλέπει τη στιγμή αυτή
την αλλαγή που επέρχονταν στην πολιτική
ζωή της Ελλάδας με τη σίγουρη πτώση της
χούντας και το πέρασμα της εξουσίας σε
πολιτικά πρόσωπά. Έβλεπε τη νομιμοποίηση
του ΚΚΕ και τον επαναπατρισμό των
πολιτικών προσφύγων και του δικού του
να είναι απλώς ζήτημα λίγου, ενός - δυο,
χρόνων, γιατί με δημοκρατία στην Ελλάδα,
ήταν αδύνατη η παραπέρα κράτησή του
στην εξορία.<br />
Με Ζαχαριάδη όμως ελεύθερο δεν θα
περνούσε ο αναθεωρητισμός όχι μόνο στο
ΚΚΕ, μα και σε πολλά άλλα Κομμουνιστικά
Κόμματα του κόσμου, γιατί ο Ν. Ζαχαριάδης
ήταν δραστήριος αποφασιστικός ικανότατος
και με τεράστιο κύρος ηγέτης στο διεθνές
εργατικό - κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό
φοβούνταν οι σοβιετικοί και έλληνες
αντίπαλοί του - αναθεωρητές<br />
Την περίοδο αυτή, Αύγουστος 1973,
διαγράφονταν για το σ. Ζαχαριάδη οι πιο
ευοίωνες συνθήκες και προοπτικές για
την απελευθέρωσή του και για την ζωή
του. Λογικά, λοιπόν, ήταν αδύνατο αυτή
την ώρα να αυτοκτονήσει ο Νίκος Ζαχαριάδης.
Αυτοί είναι οι βασικότεροι λόγοι που
κάνουν ατράνταχτη την πεποίθησή μας
ότι ο Γ.Γ. του ΚΚΕ σ. Νίκος Ζαχαριάδης
δολοφονήθηκε.<br />
Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της
εξόντωσης του εκλεγμένου Γ.Γ. του ΚΚΕ
Νίκου Ζαχαριάδη είναι οι σοβιετικοί
αναθεωρητές Ν. Χρουστσιώφ, ο Φιλανδό -
εβραίος Ότο Κουουσίνεν, Μπ. Πανομαριόφ,
Λ. Μπρέζνιεφ, Αλ. Κοσύγκιν, Ν. Ποτγκόρνι,
κ.α.<br />
Από την μετά του 1956 πραξικοπηματική
ηγεσία του "Κ"ΚΕ είναι οι: Μ.
Παρτσαλίδης, Κ. Κοληγιάννης. Μ. Βαφειάδης,
Αχ. Γκρόζος, Π. Δημητρίου, Κ. Τσολάκης
κ.α.<br />
Από τη "νέα” μετά το 1972 ηγεσία του
“Κ”ΚΕ, την κρισιμότερη δηλαδή περίοδο
για τη ζωή του Ν. Ζαχαρώδη είναι οι: X.
Φλωράκης, πάλι ο υπεργραμματέας Τσολάκης,
Κ. Λουλές, Ρ. Κουκούλου, κ.α. Οι οποίοι
δεν έκαναν απολύτως τίποτα, ενώ ήταν
στο χέρι τους να τον γλυτώσουν. Και το
πρώτο που έπρεπε να κάνουν μόλις
διορίστηκαν, σύμφωνα και με αιτήσεις
και διαμαρτυρίες μας, ήταν να τον
μεταφέρουν στην Τασκένδη ή σε άλλη πόλη
που θα επιθυμούσε ο ίδιος ο Νίκος. Αυτοί
όμως δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου, γιατί
υποταχτικοί όπως είναι δεν είχαν το
θάρρος να βάλουν τέτοιο ζήτημα στους
"προϊσταμένους τους", προτίμησαν
την Αθλια καριέρα τους. Να γιατί είναι
και οι περισσότερο υπεύθυνοι για την
εξόντωση του σ. Νίκου Ζαχαρώδη, του
ανθρώπου που τους έβγαλε από την αφάνεια
και καμαρώνουν σήμερα σαν "στελέχη".<br />
Οι κομμουνιστές και η Εργατική Τάξη
της Ελλάδας, στο πρόσωπο του Νίκου
Ζαχαριάδη, έχασαν τον πιστό και δοκιμασμένο
αρχηγό τους. Έμεινε όμως το αθάνατο έργο
του και το φωτεινό παράδειγμά του, που
θα εμπνέει και θα καθοδηγεί τους
σημερινούς και μελλοντικούς κομμουνιστές
- επαναστάτες στους σκληρούς μα δίκαιους
και ωραίους αγώνες, που υπερώριμοι και
ραγδαία θα ξεσπάσουν, για τη Λαϊκή
Δημοκρατία και το σοσιαλισμό στη χώρα
μας και σ’ όλον τον κόσμο. Ιδανικά για
τα οποία αγωνίστηκε με συνέπεια, και
άνανδρα από θρασύδειλους, δολοφονήθηκε,
ο μεγάλος ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ.<br />
<br />
ΑΛΜΥΡΟΣ, 15 Γενάρη 1991
Μέλος της Γραμματείας του Συντονιστικού
Γραφείου της Κομματικής Επιτροπής της
<br />
Κομματικής Οργάνωσης Τασκέντης (ΚΟΤ)
μέχρι το 1962, του παλιού ΚΚΕ.<br />
<br />
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΑΡΑΣΤΑΘΗΣ</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-82125925548042849852015-12-22T08:17:00.002-08:002015-12-22T08:17:57.953-08:00Οι ποινικές διώξεις του Νίκου Ζαχαριάδη στον Εμφύλιο και οι δύο υποθέσεις για συκοφαντική δυσφήμηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1wNWRouJZqS7LdKue3XYJWmg1TlT7I1fBFOvr-SCrq_s-vMDI5lPp8uFz2dPJIv15r2a0SFLEbxZn0-zMMTIn9fhte4BM-PHF8WDjpSCQBrwH2kuG82Hpluw2kcCgg-tEcsb410aO29c/s1600/ZAXARIADIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1wNWRouJZqS7LdKue3XYJWmg1TlT7I1fBFOvr-SCrq_s-vMDI5lPp8uFz2dPJIv15r2a0SFLEbxZn0-zMMTIn9fhte4BM-PHF8WDjpSCQBrwH2kuG82Hpluw2kcCgg-tEcsb410aO29c/s400/ZAXARIADIS.jpg" width="260" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuIG8GyRDNgtefsP4xMAQvVos9fTq0HOs-kKCtqSGuot4keV3D4-6fBE6yhgH0Uh9frsRM4y4_YaIGs51tLH9NKAfILe7hob5TY5sBuieEtKulm1-9hAe3IFn_929pPdmj5uVmOZQ2yQE/s1600/IMG_0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuIG8GyRDNgtefsP4xMAQvVos9fTq0HOs-kKCtqSGuot4keV3D4-6fBE6yhgH0Uh9frsRM4y4_YaIGs51tLH9NKAfILe7hob5TY5sBuieEtKulm1-9hAe3IFn_929pPdmj5uVmOZQ2yQE/s400/IMG_0001.jpg" width="400" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Από Εφημερίδα των Συντακτών, 22 Δεκέμβρη 2015 </div>
<br /></div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-74752890565102563012015-12-21T12:47:00.002-08:002015-12-21T12:48:19.205-08:00Ντοκουμέντο: Ο απόρρητος φάκελος 26029/Α' του Νίκου Ζαχαριάδη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYuQt6LdQndfQj1P3wTJ1YgH6YjT2nKPv3ucmw5LgSpygYJxCpkgFOM5EIUbb7M9qNPHPpqpZZ7TTLdbmOkkZtFGt5Axert0pQVuvXlLCfCCgJ0JvBAX_t963hNmLMLmbVeJcIbWAsnKM/s1600/nikos-zaxariadis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYuQt6LdQndfQj1P3wTJ1YgH6YjT2nKPv3ucmw5LgSpygYJxCpkgFOM5EIUbb7M9qNPHPpqpZZ7TTLdbmOkkZtFGt5Axert0pQVuvXlLCfCCgJ0JvBAX_t963hNmLMLmbVeJcIbWAsnKM/s320/nikos-zaxariadis.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="field field-name-field-caption field-type-text field-label-hidden"><span class="field-items"><span class="field-item even">Ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Νίκος Ζαχαριάδης</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="article_meta">
21.12.2015, 18:21 | <span class="field field-name-field-tag-refs field-type-entityreference field-label-inline clearfix">Εφημερίδα των Συντακτών<a href="http://www.efsyn.gr/etiketes/diktatoria"></a> </span>
</div>
<h4>
Κείμενα: Νίκολας Ζηργάνος - Γιώργος Πετρόπουλος - Νίκος Χατζηδημητράκος</h4>
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα τον φάκελο ποινικών διώξεων κατά του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ,<b> Νίκου Ζαχαριάδη</b>,
τον οποίο δημιούργησε, κρατούσε και ενημέρωνε διαρκώς η Υποδιεύθυνση
Γενικής Ασφάλειας της Αστυνομίας Πόλεων Αθηνών. Ο φάκελος φέρει αριθμό
26029/Α’.<br />
Στο εσωτερικό μέρος του φακέλου υπάρχει η εξής διευκρινιστική,
χειρόγραφη σημείωση: «Το κομμουνιστικόν περιεχόμενον μετεφέρθη εις τον
υπ’ αριθ. 1493 απόρρ. Φάκ. 18/1/39 (σ.σ.: από κάτω ακολουθεί χειρόγραφη
δυσανάγνωστη υπογραφή)».<br />
Από αυτή τη σημείωση μπορούμε βάσιμα να εξαγάγουμε το συμπέρασμα πως ο
αρχικός φάκελος του Ν. Ζαχαριάδη, στην Υποδιεύθυνση της Γενικής
Ασφάλειας Αθηνών, ήταν ενιαίος και συμπεριλάμβανε τόσο τα έγγραφα
ποινικών διώξεων όσο και τα στοιχεία της πολιτικής του δράσης που
συγκέντρωναν οι διωκτικές αρχές. Ο<b> ενιαίος αυτός φάκελος είχε τον αριθμό 26029/Α’.</b><br />
Στις 18 Ιανουαρίου του 1939 διαχωρίστηκε. Τα έγγραφα που αφορούσαν
την πολιτική δράση του Ζαχαριάδη συγκεντρώθηκαν σε έναν νέο απόρρητο
φάκελο στον οποίο δόθηκε ο αριθμός 1493. Ετσι, στον φάκελο 26029/Α’
έμειναν μόνον οι ποινικές υποθέσεις.<br />
Ο διαχωρισμός του φακέλου σε ποινικό και πολιτικό προφανώς έγινε για
λειτουργικούς λόγους: για διευκόλυνση δηλαδή των υπηρεσιών και -το πιο
πιθανό- για την καλύτερη διασφάλιση του απορρήτου κάποιων εγγράφων.<br />
Ο ενιαίος φάκελος εκ των πραγμάτων περιείχε διαβαθμισμένα και μη
διαβαθμισμένα έγγραφα καθώς το ποινικό μέρος των υποθέσεων αφορά κατά
βάση δημόσια έγγραφα (απαγγελία κατηγοριών, εντάλματα δίωξης, δικαστικές
αποφάσεις) που ήταν χαρακτηρισμένα για μικρό χρονικό διάστημα ως
απόρρητα.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC5RAMa1DqD_ZhtptzXUAjw8JAVMFIEQW-TL3-iBun5dx23EbdtvebpMYUZq5yQ3xuzfhOtdh1T_KF1PsDZNs1S8hMTcbgfCRTqEYfYQKMwZV2O5vsvES0m5oD1Y0cxr_bVLycXFLVVUU/s1600/12410513_198643040476597_2812593077701656282_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC5RAMa1DqD_ZhtptzXUAjw8JAVMFIEQW-TL3-iBun5dx23EbdtvebpMYUZq5yQ3xuzfhOtdh1T_KF1PsDZNs1S8hMTcbgfCRTqEYfYQKMwZV2O5vsvES0m5oD1Y0cxr_bVLycXFLVVUU/s400/12410513_198643040476597_2812593077701656282_n.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="field field-name-field-caption field-type-text field-label-hidden"><span class="field-items"><span class="field-item even">Το
εξώφυλλο του ποινικού φακέλου του Ν. Ζαχαριάδη που κρατούσε η Ασφάλεια
και δεξιά, η εσωτερική πλευρά του εξώφυλλου όπου σημειώνεται ο
διαχωρισμός του πολιτικού από το ποινικό μέρος | </span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Αντίθετα, το πολιτικό μέρος αφορά κυρίως διαβαθμισμένο, αορίστου
χρόνου, απόρρητο υλικό, δηλαδή παρακολουθήσεις, εκθέσεις και έγγραφα που
περιείχαν πληροφορίες και ονόματα πληροφοριοδοτών - στοιχεία τα οποία
έπρεπε να είναι γνωστά σε πολύ στενό κύκλο ανθρώπων. Συνεπώς, έπρεπε να
αποφευχθεί άνθρωποι που είχαν πρόσβαση -στις διάφορες χρονικές
περιόδους- στο ποινικό υλικό να βλέπουν και το πολιτικό.<br />
Ο διαχωρισμός, επίσης, του υλικού σε ποινικό και πολιτικό δεν σημαίνει ότι το πρώτο δεν είναι πολιτικό.<br />
Ολες οι ποινικές διώξεις τόσο σε βάρος του Ζαχαριάδη όσο και σε βάρος
των κομμουνιστών και γενικότερα των αριστερών αφορούσαν πολιτικές
πράξεις που είχαν ποινικοποιηθεί με διάφορους νόμους και ποινικές
ερμηνείες πολιτικών πράξεων που δεν είχαν καμία βάση αλλά
χρησιμοποιούνταν στο πλαίσιο της προστασίας του αστικού καθεστώτος.<br />
Ο φάκελος 26029/Α’, όπως έχει φτάσει στα χέρια μας, περιλαμβάνει
συνολικά έγγραφα 114 σελίδων (εντάλματα σύλληψης, βουλεύματα, εντολές
για παύση διώξεων σε συγκεκριμένα αδικήματα λόγω παραγραφής, δελτία
εγκληματικότητας που συγκεντρώνουν περιγραφικά τις διώξεις κατά του
ηγέτη του ΚΚΕ κ.ά.).<br />
Εχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι, στο παρελθόν, ο φάκελος ήταν πολύ
πιο πλούσιος αλλά αφαιρέθηκε απ’ αυτόν υλικό -το οποίο ενδεχομένως
καταστράφηκε- καθώς προέκυπταν παραγραφές αδικημάτων και συνεπώς παύσεις
διώξεων.<br />
Δεν αποκλείεται, επίσης, κατά καιρούς να αφαιρέθηκε υλικό από πρόσωπα
που είχαν πρόσβαση στον φάκελο και που για δικούς τους λόγους το ήθελαν
στην κατοχή τους. Αυτό αφορά διάφορες περιόδους και κυρίως την περίοδο
που αυτός ο φάκελος έκλεισε οριστικά, καθώς οι αρχές διαπίστωσαν με
βεβαιότητα ότι ο διωκόμενος είχε φύγει από τη ζωή.<br />
Το ζήτημα των φακέλων που αφορούν τον Ν. Ζαχαριάδη -της συστηματικής
δηλαδή συγκέντρωσης, από το κράτος, στοιχείων και εγγράφων γι’ αυτόν-
δεν σταματάει στα όσα προαναφέραμε.<br />
Οι φάκελοι δεν φαίνεται πως είναι μόνο δύο: ο πολιτικός 1493 και ο
ποινικός 26029/Α’. Είναι πολύ πιθανό διάφορες υπηρεσίες, όπως η
χωροφυλακή, οι κατά τόπους αστυνομικές διευθύνσεις, οι δικαστικές αρχές,
τα υπουργεία Αμυνας, Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης, Εξωτερικών αλλά και
άλλες υπηρεσίες να κρατούσαν φακέλους για τον Ν. Ζαχαριάδη στο πλαίσιο
των αρμοδιοτήτων τους.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzm0JTGyw9rv7UgxH0TqzIAninoyr_JyyO6UV8Cgaz7c9GwrFjZxKzpAE7WVRwjHTxHyIFgBD5HZgf4oGurrlWZo0sSUtZOGMZtOSbYfijbxCc-D8k_oPW8bosWvl_I6x-lTtJsmBCl90/s1600/14-5-630.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzm0JTGyw9rv7UgxH0TqzIAninoyr_JyyO6UV8Cgaz7c9GwrFjZxKzpAE7WVRwjHTxHyIFgBD5HZgf4oGurrlWZo0sSUtZOGMZtOSbYfijbxCc-D8k_oPW8bosWvl_I6x-lTtJsmBCl90/s400/14-5-630.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="field field-name-field-caption field-type-text field-label-hidden"><span class="field-items"><span class="field-item even">Εγγραφα του 1975 (αριστερά) και του 1980 (κέντρο) για διαγραφή του Ν. Ζαχαριάδη ως φυγόποινου λόγω θανάτου |</span></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Στο υπουργείο Εσωτερικών, για παράδειγμα, επί πολλά χρόνια ήταν
ενταγμένη η ανώτατη διεύθυνση της Αστυνομίας και από εκεί ξεκίνησε και
εκτελέστηκε το 1948 η αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας από τον ηγέτη
του ΚΚΕ. Για τη δράση του στο εξωτερικό, το υπουργείο Εξωτερικών σίγουρα
λάμβανε αναφορές από τις πρεσβείες.<br />
Η εμπλοκή του είναι αυτονόητη για το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Οπως
και για το υπουργείο Αμυνας λόγω του εμφύλιου πολέμου 1946-1949.
Συνεπώς, πρέπει να διερευνηθεί πού βρίσκεται αυτό το υλικό, να διασωθεί
και να έρθει στο φως της δημοσιότητας.<br />
<br />
<b>Τον κυνηγούσαν και μετά θάνατον</b><br />
<br />
Ο Νίκος Ζαχαριάδης έφυγε από τη ζωή την 1η Αυγούστου του 1973. Λίγες
ημέρες αργότερα υπήρξε σχετική ανακοίνωση από τον ραδιοσταθμό του ΚΚΕ
«Φωνή της Αλήθειας» και στη συνέχεια αναπαραγωγή της είδησης από τους
ξένους ραδιοσταθμούς, όπως το BBC, που είχαν ελληνικό πρόγραμμα. Οι
ελληνικές εφημερίδες έγραψαν σχετικά στις 8-8-1973. Εντούτοις, οι
ελληνικές αρχές τον διέγραψαν ως φυγόποινο και τοποθέτησαν στο αρχείο
τις διώξεις σε βάρος του πολύ καθυστερημένα, στις 4-6-1981.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqwA8DUrv6Q4S2bx8kMAf5wIOPpeotEJZuNbYVAqOW-qepjS0Kel7DxypJ4gicCUNoooUa7RJs_n_OHS42RpJBHXRfx01w4EkTPo8fBVW0_ntHW4zrCGXsc_dOsfZ6Rnh0XaEqTInaq6o/s1600/14-7-630.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqwA8DUrv6Q4S2bx8kMAf5wIOPpeotEJZuNbYVAqOW-qepjS0Kel7DxypJ4gicCUNoooUa7RJs_n_OHS42RpJBHXRfx01w4EkTPo8fBVW0_ntHW4zrCGXsc_dOsfZ6Rnh0XaEqTInaq6o/s400/14-7-630.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="field field-name-field-caption field-type-text field-label-hidden"><span class="field-items"><span class="field-item even">το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΝΕΑ» 8/8/1973 όπου αναγγέλλεται στην πρώτη σελίδα ο θάνατος του Ν. Ζαχαριάδη | </span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Αναλυτικά, στον φάκελο 26029/Α’ υπάρχουν δύο έγγραφα για παύση της δίωξης εναντίον του λόγω θανάτου. Τα παρουσιάζουμε ως έχουν:<br />
<br />
<b>Πρώτο έγγραφο 1974</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Στις 16 Ιουνίου του 1975, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Νίκου
Ζαχαριάδη, η Υποδιεύθυνση της Γενικής Ασφάλειας (υπηρεσία Καταδιωκτικών)
εκδίδει έγγραφο προς τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Υπηρεσιών (τμήμα
αρχείων - Γραφείο Καταδιωκτικών) με θέμα: «Διαγραφή Φυγόποινου λόγω
θανάτου», στο οποίο λέει:</div>
<div style="text-align: justify;">
«Λαμβάνομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν όπως διατάξητε την διαγραφήν
εκ των υπ’ αριθ. 9, 107 και 122 Δ.Ε.Α. (σ.σ.: μάλλον Διεύθυνση
Εγκληματολογικών Αρχείων) του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ Νικόλαου του Παναγιώτου και της
Ερατούς, γεν. τω 1902 εις Κων/πολιν καθ’ όσον ως προκύπτει εκ του εν
φωτοτυπία προσηρτημένου αποκόμματος εφημερίδος υπό ημερομηνίαν 8-8-1973,
ούτος απεβίωσεν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συνημμένως υποβάλλομεν δελτία καταδιωκόμενου εις α αναφέρονται τα δι’
α είναι καταχωρημένος εις ΔΕΑ διωκτικά έγγραφα δι’ ων και κατεζητείτο.-</div>
<br />
<b>Τούτον διαγράψαμεν των βιβλίων διωκομένων της υπηρεσίας μας.</b><br />
<div style="text-align: right;">
<i>Ο Διοικητής<br />ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΜΑΡΑΣ</i><br />
<i>ΑΣΤΥΝ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Α’»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πριν προχωρήσουμε οφείλουμε να κάνουμε μία παρένθεση. Τόσο το
παραπάνω έγγραφο όσο και τα περισσότερα που βρίσκονται στον ποινικό
φάκελο του Ν. Ζαχαριάδη αναφέρουν γι’ αυτόν λάθος ημερομηνία και τόπο
γέννησης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ν. Ζαχαριάδης γεννήθηκε το 1903 (και όχι το 1902) στην Αδριανούπολη
(και όχι στην Κωνσταντινούπολη), όπως ο ίδιος αναφέρει σε βιογραφικό
του προς το ΚΚΕ. Πιθανότατα αυτό το λάθος των διωκτικών αρχών να
οφείλεται σε παραπλανητικά στοιχεία που, για ευνόητους λόγους, ο ίδιος
είχε δώσει στις ελληνικές αρχές όταν τη δεκαετία του ’20 για πρώτη φορά
πολιτογραφήθηκε Ελληνας πολίτης.</div>
<br />
<b>Δεύτερο έγγραφο 1980</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Θα περίμενε κανείς ότι μετά το προαναφερόμενο έγγραφο θα έπρεπε να
είχε σταματήσει κάθε δίωξη εναντίον του Ν. Ζαχαριάδη. Εντούτοις, στα
τέλη του 1980, η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών διαπίστωσε ότι στα δικά της
αρχεία ο Ν. Ζαχαριάδης φερόταν ακόμη ως διωκόμενος για αδικήματα που
προβλέπονταν στο περιβόητο Γ’ Ψήφισμα του 1946 και στον Αναγκαστικό Νόμο
453 του 1945. Και τούτο παρά το γεγονός ότι τόσο το Γ’ Ψήφισμα όσο και ο
Α.Ν. 453/1945 είχαν καταργηθεί με νόμους του 1974, του 1975 και του
1976, ενώ ο διωκόμενος είχε φύγει από τη ζωή τον Αύγουστο του 1973!</div>
<div style="text-align: justify;">
Ετσι, στις 29-12-1980 ο εισαγγελέας Εφετών Αθηνών Ηλ. Σπυρόπουλος
εξέδωσε εντολή την οποία κοινοποίησε στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών
Υπηρεσιών (Τμήμα Καταδιωκτικών) και στην Υποδιεύθυνση Γενικής Ασφάλειας
Αθηνών (Υπηρεσία Καταδιωκτικών), όπου έλεγε τα εξής:</div>
<div style="text-align: justify;">
«Εχοντας υπ’ όψη ότι στην Εισαγγελία εκκρεμή με αριθμό ΒΩΚ 267/50 η δικογραφία κατά του κατωτέρω</div>
<b>1. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ Νικόλαος, κάτοικος Αθηνών</b><br />
<b>2.</b><br />
<b>3·</b><br />
<b>4.</b><br />
<b>5.</b><br />
<b>6.</b><br />
<b>7.</b><br />
που κατηγορούνται για Εγκλήματα του ψηφίσματος Γ’/1946 και Α.Ν.
453/45 αλλά και για εγκλήματα του ποινικού νόμου που απέβλεπον στην
ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως.<br />
Επειδή το άρθρον 1 του Ν. 233/75, όπως ετροποποιήθη με το άρθρο 23
του Ν. 410/76, κατήργησε το ψήφισμα Γ’/1946 και ώρισε ότι οι δικογραφίες
του ψηφίσματος αυτού και του Α.Ν. 433/45 τοποθετούνται στο αρχείο με
πράξη του Εισαγγελέως και τα διωκτικά έγγραφα επιστρέφονται ανεκτέλεστα.
Εξ άλλου τα άρθρα 1 και 2 του Π.Δ. 519/74 αμνήστευσαν τα εγκλήματα του
ποινικού νόμου που απέβλεπαν στην ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως, και
όρισαν ότι αι σχετικαί δικογραφίαι τοποθετούνται στο αρχείο με πράξη του
Εισαγγελέως, ενώ σύμφωνα και με τα άρθρα 309 παρ. 1β’, 310 παρ. 2β και
588 β’ Κ.Π.Δ., παύει η ισχύς των αντιστοίχων διωκτικών έγγραφων.<br />
<b>ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ</b><br />
Τοποθετούμε στο αρχείο την ως άνω δικογραφία ως προς τους
προαναφερομένους κατηγορουμένους και παραγγέλλομε την διαγραφήν τους από
τα βιβλία φυγοδίκων σχετικά με τη 2594/49 παρ/νή Δ/γη ΑΣΔΑΝ και τα
συναφή με αυτό διωκτικά και την αρχειοθέτηση τούτων στην αστυνομική αρχή
που βρίσκονται.<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Ο Εισαγγελέας Εφετών<br />ΗΛ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ</i></div>
Κοινοποίηση<br />
1. Δ/νση Εγκλημ/κών Υπηρεσιών<br />
Τμήμα Καταδιωκτικών<br />
2. ΥΓΑ Αθηνών<br />
Υπηρεσία Καταδιωκτικών».<br />
Τελικά, όπως προκύπτει από χειρόγραφη εγγραφή πάνω στην εν λόγω
παραγγελία του εισαγγελέα Εφετών, ο Ν. Ζαχαριάδης διαγράφεται ως
φυγόποινος στις 4-6-1981 και ο φάκελος 26029/Α’ τοποθετείται στο Αρχείο.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6KZK1MNAJctOlTwf96HjSVJDOfcupfrOEKNB1jnSl5VOAIGXyMzcdDLfcYB6yREI9bZZZ_LK69erEL5QaAIgQFgvM3BzOZH93cXcFCCCokIcky6Qg2DNDoYcsL8on-t-OtJyQp7zvtwo/s400/14-4-630_1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="350" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="field field-name-field-caption field-type-text field-label-hidden"><span class="field-items"><span class="field-item even">Εγγραφο της Ασφάλειας με ονόματα διωκόμενων ηγετών του ΚΚΕ και τους αριθμούς των φακέλων τους</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πέρα από τους φακέλους που αφορούν τον Νίκο Ζαχαριάδη, φάκελοι
κρατούνταν και για τα υπόλοιπα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ κι ευρύτερα της
Αριστεράς. Υποθέτουμε βάσιμα πως κι αυτοί οι φάκελοι ήταν διαχωρισμένοι
σε πολιτικούς και ποινικούς. Από τα έγγραφα που υπάρχουν στον ποινικό
φάκελο 26029/Α’ του Νίκου Ζαχαριάδη προκύπτει ότι οι αστυνομικές αρχές
στα εντάλματα σύλληψης και σε άλλα διαβιβαστικά τους έγγραφα, πέραν των
άλλων στοιχείων, σημείωναν και τον αριθμό του φακέλου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ίδιο έκαναν και για τους αριθμούς των φακέλων άλλων προσώπων στα
οποία αναφέρονταν μαζί με τον ηγέτη του ΚΚΕ. Δηλαδή, κάθε διωκόμενο
πρόσωπο που καταγραφόταν στα έγγραφα συνοδευόταν πάντα και με τον αριθμό
του φακέλου του. Ετσι, στις 4 Οκτωβρίου του 1951 η Υπηρεσία
Καταδιωκτικών της Υποδιεύθυνσης Γενικής Ασφάλειας Αθηνών με έγγραφό της
ενημερώνει τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ότι οι -με αριθμό φακέλου
26029, 3442, 3443, 3286, 97545, 264239, 83574, 67311, 272745- Ζαχαριάδης
Νικόλαος, Παρτσαλίδης Δημήτριος, Πορφυρογένης Μιλτιάδης, Μπαρτζώτας
Βασίλειος, Χατζηβασιλείου Χρύσα, Βλαντάς Δημήτριος, Τζήμας Ανδρέας,
Βαφειάδης Μάρκος, Νεφελούδης Βασίλειος «ευρίσκονται εις το Σιδηρούν
Παραπέτασμα».</div>
<div style="text-align: justify;">
Με δεδομένο ότι ο πρώτος αριθμός φακέλου είναι του Ζαχαριάδη,
θεωρούμε ότι οι υπόλοιποι αντιστοιχούν στα πρόσωπα που ακολουθούν κατά
σειρά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι φάκελοι αυτών των προσώπων -όπως και πολλών άλλων- πρέπει να
αναζητηθούν, να διασωθούν και να δοθούν στην ιστορική έρευνα. Επίσης, η
υπουργική απόφαση του 2009 (ΦΕΚ Β, αρ. 1832) που κρατάει κλειστούς,
μέχρι το 2029, τους πολιτικούς φακέλους (φακέλους φρονημάτων) των
ιστορικών προσώπων πρέπει να καταργηθεί.</div>
<br /></div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-43659378180591494382015-12-15T01:41:00.001-08:002015-12-15T01:41:06.098-08:00Επιστολή προς την εφημερίδα ΑΥΓΗ (10/4/1962)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Προς την εφημεριδα "Αυγή"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κύριε Διευθυντά,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παρακαλώ να δημοσιεύσετε το παρακάτω γράμμα μου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στην 1η Φλεβάρη 1962 έστειλα γράμμα στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και ζητούσα να μου γνωριστεί αν εκκρεμούν ενάντια μου κατηγορίες για την κομμουνιστική μου επαναστατική δράση δηλώνοντας ότι είμαι έτοιμος να παρουσιαστώ μπροστά στη δικαιοσύνη για να αντιμετωπίσω, ανασκεβάσω και ανατρέψω κάθε κατηγορία που η αντίδραση πρόβαλε ενάντια στο Λαϊκοεπαναστατικό κίνημα που κι εγώ στεκόμουν ενεργός αγωνιστής του.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στις 8 του Απρίλη 1962 πήρα την απάντηση που είνια κατηγορηματικά αρνητική, ούτε καν πήραν την αίτησή μου και μου γνώρισαν ότι την γυρνούν πίσω.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι ο Καραμανλής μαζί με τα υπερωκεάνια αφεντικά του ξεσκεπάζονται.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ξέρουν, μπορού να συκοφαντούν, να διαβάλλουν και να προσπαθούν να λερώσουν το λαϊκό κίνημα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μα όταν του δίνεται η εφκαιρία να καθίσουν στο σκαμνί έναν που υποτίθεται πως είναι από τους πιο υπέφθυνους "εγκληματίες" σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο στην μεταπολιτευτική ιστορία μας μαζέβουν την ουρά μέσα στα σκέλια τους και το βάζουν στα πόδια, γίνονται λαγοί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν έχουν το θάρρος να δούνε στα μάτια και να δικάσουν την αλήθεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Διαμαρτύρομαι με όσες δυνάμεις έχω ενάντια στην παρανομία αφτή της κυβέρνησης και δηλώνω πως θα συνεχίσω τις προσπάθειες μου ναεξαναγκάσω τον Καραμανλή και Σία να δεχθούν το αντιπάλεμα που προτείνω.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Με την ευκαιρία θέλω να ξεκαθαρίσω τούτο εδώ. Έξω από τους εχθρούς του λαού της εθνική υπόστασης και ανεξαρτησίας ντόπιων και ξένων, έξω από τους εχθρούς και αντπάλους της Δημοκρατίας της Ελλάδας και του κομμουνισμού, ανοιχτό λογαριασμό δεν έχω και ούτε μπορώ να έχω με κανέναν άλλο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όταν είδα πως αντιμετώπισαν την αίτησήμου η κυβέρνηση μαζί με όλη την αντίδραση, πείστηκα για ακόμη μια φορά ότι ενήργησα σωστά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παρακαλώ να με συγχωρήσετε για την ενόχληση και εφχαριστώ για την φιλοξενία.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
10 Απρίλη 1962</div>
<div style="text-align: right;">
Με σεβασμό</div>
<div style="text-align: right;">
Νίκος Ζαχαριάδης</div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-25736268525313827042015-11-03T00:19:00.001-08:002015-11-03T00:19:19.341-08:00Με τον Νίκο Ζαχαριάδη στο Νταχάου: Μαρτυρία του συγκρατούμενου του Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Τζελαλή, Έλληνα από τη Μαριούπολη-Ανατολική Ουκρανία (αφήγηση στο Στέλιο Ελληνιάδη)<p align="justify"><b>Με τον Νίκο Ζαχαριάδη στο Νταχάου </b> <p align="center"><b>Μαρτυρία του συγκρατούμενου του Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Τζελαλή,</b><b> Έλληνα από τη Μαριούπολη-Ανατολική Ουκρανία (αφήγηση στο Στέλιο Ελληνιάδη)</b> <p align="justify"><b></b> <p align="justify"><b><a href="http://lh3.googleusercontent.com/-VXpEan7wRqY/VjhuAOIuBAI/AAAAAAAAET8/y2eHG83L5fE/s1600-h/clip_image002%25255B7%25255D.jpg"><img title="clip_image002" style="border-top: 0px; border-right: 0px; background-image: none; border-bottom: 0px; float: none; padding-top: 0px; padding-left: 0px; margin-left: auto; border-left: 0px; display: block; padding-right: 0px; margin-right: auto" border="0" alt="clip_image002" src="http://lh3.googleusercontent.com/-XSqcbro1YyI/VjhuBHivKiI/AAAAAAAAEUE/ba2jU1eh1mA/clip_image002_thumb%25255B4%25255D.jpg?imgmax=800" width="474" height="154"></a></b></p><b></b> <p align="justify"><b></b> <p align="justify"><b>ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ: «Συγκρατούμενοι στο Νταχάου</b> <p align="justify"><i>Το Νταχάου ήταν Konzentrationslager, ένα από τα πιο γνωστά στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας, με δεκάδες διάσπαρτα «παραρτήματα», όχι πολύ μακριά από το Μόναχο. Κατά την απελευθέρωση, τον Απρίλη του 1945, υπήρχαν περίπου 30 χιλιάδες κρατούμενοι στο Νταχάου. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του είχαν «περάσει» από τα παραπήγματά του πάνω από 200.000 άτομα, εκ των οποίων πάρα πολλά, μεταξύ 32 και 42 χιλιάδων, άφησαν την τελευταία τους πνοή στο lager και αποτεφρώθηκαν στα κρεματόριά του.</i> <p align="justify"><i>Ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Νίκος Ζαχαριάδης, κρατούμενος στις φυλακές της δικτατορίας του Μεταξά από τις 17 Σεπτεμβρίου 1936, παραδόθηκε, στις 26 Απριλίου 1941, από τις ελληνικές αρχές, μαζί με άλλους κομμουνιστές φυλακισμένους στη Γκεστάπο, η οποία τον προώθησε στη Βιέννη κι από εκεί, στις 30 Νοεμβρίου 1941, στο Νταχάου, όπου παρέμεινε μέχρι την άφιξη του αμερικάνικου στρατού, στις 29 Απριλίου 1945· Συνολικά, είχε συμπληρώσει στις ελληνικές φυλακές και τα γερμανικά κάτεργα κάτι παραπάνω από αδιάσπαστα οκτώμισι χρόνια. Σ’ αυτό το στρατόπεδο, όπου «η εργασία απελευθέρωνε», ο Έλληνας κρατούμενος Βλαδίμηρος Τζελαλή, από τη Μαριούπολη, με αριθμό εγγραφής στους «φιλοξενούμενους» του Νταχάου «32771», συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, παλιότερο τρόφιμο, με αριθμό «28777»·</i> <p align="justify"><i>(Η συνέντευξη έγινε με τη βοήθεια της Αλεξάνδρας Προτσένκο Πιτσατζή, της Ίνγκας Αμπγκάροβα και της Ναταλίας Μηάσενκο Κόρμαλη).»</i> <p align="justify"><i></i> <p align="justify"><b>Με τις οδηγίες του Ζαχαριάδη</b> <p align="justify"><b>ΤΖΕΛΑΛΗΣ: </b>«<b>Σ” αυτό το εργοστάσιο δούλευε και ο Νίκος. Ήταν ο άνθρωπος που στην αρχή της βάρδιας μας έδινε τα εργαλεία με τα οποία δουλεύαμε. Σμίλη, πριόνι και άλλα. Εγώ βεβαίως δεν γνώριζα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, Είδα ότι είναι κάπως σκουρόχρωμος, έμοιαζε με “Ελληνα, αυτός όμως εμένα με κατάλαβε αμέσως από τη φάτσα. Αυτός ονόμαζε τον εαυτό του Νικόλα, και εμείς τον φωνάζαμε Νικόλα. Με κατάλαβε και ρώτησε με καθαρά ρωσικά, «είσαι Έλληνας;». Απάντησα, «ναι, αλλά πώς με καταλάβατε;». «Από το πρόσωπό σου», μου είπε και με ρώτησε από πού είμαι. Εγώ απάντησα ότι είμαι από τη Μαριούπολη και αυτός στη συνέχεια μου είπε κάτι για τον εαυτό του. Τον ρώτησα, πρώτα, από πού ξέρει τόσο καλά τα ρωσικά, αφού είναι από την Ελλάδα, και τότε μου είπε ότι τελείωσε την Ανώτατη Κομματική Σχολή στη Μόσχα, ότι έχει ζήσει και στο Λένινγκραντ και είναι παντρεμένος με μία Τσέχα με την οποία έχει μία κόρη. (σημ. Ο Ζαχαριάδης είχε και ένα γιο με την Τσέχα Μάνια ΝόΒακ).</b> <p align="justify"><b>Κάθε φορά που πήγαινα στη δουλειά με καλούσε και μου έδινε λίγο φαγητό, ένα κομματάκι ψωμί ή κάτι άλλο. Επειδή ήταν εκεί από πολύ καιρό πριν πάω εγώ, είχε σχέσεις με τους κατοίκους (των γύρω περιοχών που εργάζονταν στον ίδιο χώρο) και γι’ αυτό είχε καλή εμφάνιση, δηλαδή δεν πεινούσε. Και μετά, όχι από την αρχή, μου ζητούσε να περνάω κάποια πράγματα που ήταν μυστικά στο στρατόπεδο. Αυτός ανήκε σε μία οργάνωση μυστική. Δεν μου επέτρεπε να δω το περιεχόμενο των πραγμάτων που μετέφερα. Ήταν μικρά δεματάκια. Εγώ τον ρωτούσα τι είναι μέσα. Μου έλεγε ότι ήταν κάποιες πληροφορίες για την κατάσταση στο μέτωπο. Μου τα έδινε και έπρεπε να τα παραδώσω στον ίδιο ή σε ένα φίλο του μόλις περάσουμε τον έλεγχο στην είσοδο του στρατοπέδου. Σ” αυτόν μπορεί να έκαναν έλεγχο, εμένα όμως, επειδή ήμουν πιτσιρίκι, δεν με ψάχνανε και τα έβαζα στο ξύλινο παπούτσι που είχα, κάτω από τους πάτους. κι αυτό περισσότερο γινόταν τις νυχτερινές βάρδιες όταν γυρίζαμε πίσω στο στρατόπεδο. Και με παρακαλούσε να τα περνάω από την πύλη. Πολύ συχνά έκανα αυτή την εξυπηρέτηση, έγινα μεταφορέας.</b> <p align="justify"><b>Κάποια στιγμή, ο Ζαχαριάδης μου είπε να γραφτώ σε ομάδα εξωτερικών εργασιών. Την ομάδα αποτελούσαν περίπου 300 άτομα και δουλεύανε σε όλα τα εργοστάσια. Έτσι και έκανα, και βρέθηκα σε μία μικρή κωμόπολη, σε ένα στρατόπεδο μικρό μόνο με μία σειρά συρματοπλέγματος. Εκεί αναγκάστηκα να δουλέψω με φτυάρι, παράγαμε τσιμέντο, φόρτωνα και ξεφόρτωνα· ένα όχημα 60 τόνων γεμάτο με τσουβάλια 50 κιλών έπρεπε να το ξεφορτώσουμε τρία άτομα στη Βάρδια.</b> <p align="justify"><b>Όταν γνώρισα τον Ζαχαριάδη, στο στρατόπεδο, υποψιαζόμουν ότι μπορεί να ήταν σοβιετικός πράκτορας, γιατί μιλούσε άπταιστα ρώσικα. Και δεν μου έλεγε και πολλά πράγματα. Τα περισσότερα για αυτόν τα έμαθα αργότερα. Μετά το στρατόπεδο. Ο εγγονός μου βρήκε στοιχεία στο ίντερνετ για αυτόν, όταν του μίλησα για τον Ζαχαριάδη. Από το ίντερνετ μάθαμε ότι ήταν στη Σιβηρία κι ότι ξαναπαντρεύτηκε. Όμως, δεν μπορούσε να φύγει από εκεί γιατί ανοιχτά δεν συμφωνούσε με τη σοβιετική πολιτική σε πολλά πράγματα, και δεν απαγχονίστηκε μόνος του, τον απαγχόνισαν, Έτσι νομίζω. Επικοινωνούσε με τους Γερμανούς, αλλά μόνο με αυτούς που του χρειάζονταν, με Γερμανούς κομμουνιστές. Στο στρατόπεδο ήταν οι περισσότεροι κομμουνιστές, γιατί μόλις ήρθε ο Χίτλερ στην εξουσία έβαλε όλους τους κομμουνιστές στα στρατόπεδα. Όλους που ήταν ενάντια στον εθνικοσοσιαλισμό.</b> <p align="justify"><b>Δεν μου έλεγε αν είχε επαφή με έξω κόσμο, αλλά σίγουρα είχε με αυτούς που μπορούσαν να τον βοηθήσουν, να φέρουν τρόφιμα και φάρμακα. Τέτοιες ήταν οι επαφές του Ζαχαριάδη και όχι συνεργασία με τους ναζί. Ήταν μυστική η οργάνωση αυτή και γι” αυτό ήταν λογικό να μην ρωτάμε και να μην συζητάμε. Γνώριζα μόνο δύο άτομα από την οργάνωση, τον ίδιο τον Ζαχαριάδη και ένα φίλο του. “Ηταν ένας Αυστριακός, μιλούσε πολύ καλά γερμανικά, μιλούσε και ρώσικα, αλλά με λάθη. Κι αυτός κομμουνιστής. Δεν ήξερα ποιοι άλλοι ήταν, θα σας τα πω έτσι όπως μου τα είπε μία φορά ο ίδιος ο Ζαχαριάδης: «Εμείς παλεύουμε για να βοηθήσουμε τους κρατουμένους, για παράδειγμα με φάρμακα. Και εσύ πρόσεχε – μην το λες πουθενά. Και αν έχεις έμπιστους φίλους, πρόσεχε και αυτούς, μην λες τίποτα. Να παρατηρείς σε ποιούς μπορείς να μιλήσεις και σε ποιους όχι». Στρατόπεδο ήταν, φρικτό πράγμα, για μία λέξη μπορούσαν να σε σκοτώσουν</b>.» <p align="justify"><i>(Αναδημοσίευση αποσπασμάτων από: «δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» 10-10-2015, σελ.31,πρώτο μέρος)</i> <p align="justify"><i></i> <p align="justify"><a href="http://zaxariadis.blogspot.gr/2015/10/blog-post_18.html"><b>Βλαδίμηρος Τζελαλής: Δραπέτευσα από το Νταχάου με παρότρυνση του Ζαχαριάδη</b></a><b></b> <p align="justify"><b>ΕΛΗΝΙΑΔΗΣ-ΤΖΕΛΑΛΗΣ:</b> <p align="justify">«‘Ο Βλαδίμηρος Τζελαλή , Έλληνας της Μαριούπολης από μητέρα και πατέρα, ενηλικιώθηκε στο Νταχάου, στα καταναγκαστικά έργα που δούλεψε σαν ξυλουργός, εκεί που γνώρισε τον Νίκο Ζαχαριάδη και πήρε μέρος στο σαμποτάζ που οργάνωναν οι παράνομες «τρόικες» μέσα στο στρατόπεδο, από το οποίο δραπέτευσε με παρότρυνση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ και κρύφτηκε μέχρι το τέλος του πολέμου σε ένα φιλικό γερμανικό αγροτόσπιτο. Τον συνάντησα, στα ενενήντα του, στην καρδιά της εμπόλεμης Ανατολικής Ουκρανίας, διαυγή και φιλικό, να γράφει ποιήματα… <p align="justify"><b>Η δεύτερη δραπέτευση</b> <p align="justify">Ακούγοντας την αφήγηση του Τζελαλή, τον ρώτησα τι εντύπωση σχημάτισε για τον Ζαχαριάδη ως άνθρωπο. «<b>Στις πολιτικές του, πώς να το πω, δεν είχα διεισδύσει. Σαν άνθρωπος ήταν καλός.</b>» Η απάντησή του ήταν σαφής και λιτή. Όταν, όμως, του είπα ότι προκειμένου να τον καθαιρέσουν από Γενικό Γραμματέα, και στη συνέχεια να τον στείλουν εξορία στη Σιβηρία, όπου και πέθανε, τον είχαν κατηγορήσει ότι, στο στρατόπεδο, είχε σχέσεις με τους Γερμανούς ναζί, είδα τον Τζελαλή να κρατάει για λίγο την ανάσα του και να λέει με κατηγορηματικό ύφος: «<b>ο Νικόλας με τους φασίστες δεν συνεργαζόταν!</b>» Και να συμπληρώνει: «<b>ήμουν περίπου ένα χρόνο μαζί με τον Ζαχαριάδη. Ευθέως είπα στο γιο του ότι ο πατέρας σου δεν αυτοκτόνησε, τον σκότωσαν γιατί δεν συμφωνούσε με την πολιτική των κυβερνητών μας.</b>» <p align="justify">Και ποιος ήταν ο λόγος που ο Ζαχαριάδης σας είπε να αλλάξετε τόπο εργασίας; «<b>Επειδή ήταν αδύνατο να δραπετεύσεις από το Νταχάου. Υπήρχαν σοβαρές οχυρωματικές εγκαταστάσεις, συρματοπλέγματα, παρατηρητήρια με πυροβόλα, φαρδιά τάφρος με νερό. Αλλά, από το απλό στρατόπεδο των εξωτερικών εργασιών, μπορούσες να φύγεις· και από τη δουλειά και από το στρατώνα. Τη δεύτερη φορά, εμείς φύγαμε κατευθείαν από το στρατώνα, τη νύχτα, σκάβοντας δίοδο κάτω από τα συρματοπλέγματα. Ο Νικόλας με συμβούλευσε να προσπαθήσω να ξεφύγω από το στρατόπεδο επειδή τέλη 1944 η φύλαξη είχε χαλαρώσει. Και έτσι τον άκουσα και δραπέτευσα για δεύτερη φορά. Αλλά, αυτή τη φορά, ήμουν και μεγαλύτερος και πιο έξυπνος. Πριν κάνω ο,τιδήποτε, κανόνισα με έναν αγρότη, που είχε κτήμα κοντά στο στρατόπεδο, ότι θα με κρύψει για μερικές μέρες</b>.» <p align="justify">Εννοείτε ότι υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι απ’ έξω, Γερμανοί, που ήταν δημοκρατικοί, όπως αυτός ο αγρότης, άρα μπορούμε να υποθέσουμε ότι μ’ αυτούς είχε σχέση ο Ζαχαριάδης, για να του δίνουν φάρμακα, τρόφιμα και πληροφορίες;<br>«<b>Ακριβώς. Ανάμεσα στους Γερμανούς υπήρχαν πολλοί τίμιοι άνθρωποι. Όταν δούλευα στο εργοστάσιο, ένας Γερμανός με έστελνε σε ένα καφεκοπτείο (καφές από καμένο κριθάρι) που υπήρχε κοντά και εκεί δούλευε μια φράου, μια γυναίκα. Αυτή, όταν γέμιζε το δοχείο με τον καφέ για το φρουρό, μου έδινε πάντα κάτι να τσιμπήσω, μήλο, μανταρίνι, πορτοκάλι ή ένα μικρό σάντουιτς. Και έλεγε, “φάε πρώτα και μετά θα πάς μέσα. Και μην το λες πουθενά”. Παντού υπάρχουν άνθρωποι</b>».</p> <p align="justify">«<b>Το κανόνισα με το φίλο μου, τον Κόλια, ότι θα δραπετεύσουμε και αυτός έφερε ένα ψαλίδι και ένα λαστιχένιο γάντι. Διαλέξαμε μία νύχτα σκοτεινή, κι επειδή οι Αμερικανοί βομβαρδίζανε σχεδόν κάθε νύχτα, στο στρατόπεδο σβήνανε τα φώτα. Για να φύγουμε έπρεπε να κόψουμε μία σειρά από το συρματόπλεγμα, που συνδεόταν με ηλεκτρικό ρεύμα. Όμως, την ώρα των βομβαρδισμών κόβανε το ρεύμα παντού. Στο σκοτάδι, βγήκαμε από το στρατώνα, κόψαμε την κάτω γραμμή του συρματοπλέγματος, που ήταν μόνο μία σειρά, και έτσι ξεφύγαμε με το φίλο μου.</b> <p align="justify"><b>Στην αρχή, κρυφτήκαμε στο δάσος, κι όταν πλησίασε το πρωί και είχε ακόμη σκοτάδι, πήγαμε σε έναν αγρότη, που είχα κανονίσει από πριν μαζί του ότι θα μας έκρυβε .Ήταν κατά των ναζί. Και μας έκρυψε στο πατάρι. Από το πατάρι φαινόταν το στρατόπεδο, ήταν πάνω σε ένα λόφο. Έμεινα εκεί, στον αγρότη, μάκρυναν τα μαλλιά μου, πήρα και κάποια κιλά και είχα ντυθεί με πολιτικά. Αυτός ο Γερμανός μάς έκανε και μία έκπληξη: στο στρατόπεδο αυτό, πριν από εμάς, κρατούνταν Γάλλοι Εβραίοι. Όταν τους βγάλανε για εκτέλεση, δύο από αυτούς δραπέτευσαν. Ήταν νέοι, δουλεύανε ως κουρείς, κουρεύανε τους Γερμανούς. Ήταν νύχτα και είχαν συμφωνήσει ότι, όταν θα τρέχουν θα αλλάζουν, μία θα είναι ο ένας μπροστά – μία ο άλλος, και όποιος θα είναι τυχερός, αφού πίσω τους πυροβολούσαν. Και έτσι, ο ένας σκοτώθηκε από τα πυρά και ο δεύτερος κρύφτηκε στον αγρότη το δικό μας. Τον έκρυψε σε ένα χώρο που έφτιαξε ανάμεσα στο ταβάνι και τη σοφίτα. Και όταν φεύγαμε από τον αγρότη, άνοιξε την κρυψώνα και από εκεί βγήκε ένας νεαρός με μακρύ μούσι. Μας διηγήθηκε την ιστορία του και το ότι τον έκρυβε σχεδόν δύο χρόνια.</b> <p align="justify"><b>Υπήρχαν και μεταξύ των Γερμανών άνθρωποι με κεφαλαία γράμματα. Τη δεύτερη φορά θα μπορούσα να δραπετεύσω πολύ πιο νωρίς, όμως, το έκανα όταν πλησίαζε το τέλος του πολέμου. Είχα πολλές ευκαιρίες και πριν. Μας πηγαίνανε για δουλειά στο δάσος, να πριονίσουμε ξυλεία. Ο φρουρός μας ήταν ένας ηλικιωμένος στρατιώτης. Δεν υπήρχαν άλλοι πιο νέοι για να μας φρουρήσουν. Ήταν όλοι στο μέτωπο. Ο ίδιος ο φρουρός πεινούσε μαζί μας. Με έστελνε στο χωριό, γιατί ήμουν ο πιο μικρός και συμπαθητικός στο πρόσωπο. Πήγαινε, μου έλεγε, και ζήτα ο,τιδήποτε φαγώσιμο. Και πήγαινα και μάζευα ό,τι δίνανε. Δίνανε και ψωμί και κρέας και γάλα. Κάτι τι έτρωγα στο δρόμο, τα υπόλοιπα τα έφερνα στο φρουρό. Τα έπαιρνε για τον εαυτό του και έδινε κάτι κομματάκια στα αγόρια μας. Μας φρουρούσαν γέροι, 60-70 ετών. Οι άλλοι, οι νεότεροι, είχαν σταλεί στο μέτωπο. Και αποφάσισα να δραπετεύσω όταν κατάλαβα ότι πλησιάζει το τέλος του πολέμου</b>.» <p align="justify"><i>(Αναδημοσίευση αποσπασμάτων από: «δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» 17-10-2015, σελ.30,δεύτερο μέρος)</i> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-45832241586574764432015-10-28T03:54:00.001-07:002015-10-28T03:54:15.549-07:00Το Ανοιχτό Γράμμα του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ (χειρόγραφο)<p><a href="http://lh3.googleusercontent.com/-VAM-XHUiAUQ/VjCpUXV6iPI/AAAAAAAAES8/VIejps3Pfdw/s1600-h/autopic1785%25255B4%25255D.jpg"><img title="autopic1785" style="border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; background-image: none; border-bottom-width: 0px; float: none; padding-top: 0px; padding-left: 0px; margin-left: auto; display: block; padding-right: 0px; border-top-width: 0px; margin-right: auto" border="0" alt="autopic1785" src="http://lh3.googleusercontent.com/--Mi2KT2fQJc/VjCpVtk9PyI/AAAAAAAAETE/lXTtI_KZzCY/autopic1785_thumb%25255B2%25255D.jpg?imgmax=800" width="517" height="772"></a></p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-36306776847444643852015-10-18T09:07:00.001-07:002015-10-18T09:07:24.832-07:00Βλαδίμηρος Τζελαλή: Δραπέτευσα από το Νταχάου με παρότρυνση του Ζαχαριάδη<p align="justify"><a href="http://lh3.googleusercontent.com/-LbSB9NoVnaI/ViPDsBcEUuI/AAAAAAAAERU/hXsSY63goq4/s1600-h/image0025%25255B3%25255D.png"><img title="image0025" style="float: left; display: inline" alt="image0025" src="http://lh3.googleusercontent.com/-l06Rd7OdtXM/ViPDtOrnXCI/AAAAAAAAERc/mse8PfHwiSg/image0025_thumb%25255B1%25255D.png?imgmax=800" width="156" align="left" height="240"></a></p> <p align="justify"><strong>Ο Βλαδίμηρος Τζελαλή</strong> , Έλληνας της Μαριούπολης από μητέρα και πατέρα, ενηλικιώθηκε στο Νταχάου, στα καταναγκαστικά έργα που δούλεψε σαν ξυλουργός, εκεί που γνώρισε τον Νίκο Ζαχαριάδη και πήρε μέρος στο σαμποτάζ που οργάνωναν οι παράνομες «τρόικες» μέσα στο στρατόπεδο, από το οποίο δραπέτευσε με παρότρυνση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ και κρύφτηκε μέχρι το τέλος του πολέμου σε ένα φιλικό γερμανικό αγροτόσπιτο. Τον συνάντησα, στα ενενήντα του, στην καρδιά της εμπόλεμης Ανατολικής Ουκρανίας, διαυγή και φιλικό, να γράφει ποιήματα… <p align="justify"><strong>Η δεύτερη δραπέτευση</strong> <p align="justify">Ακούγοντας την αφήγηση του Τζελαλή, τον ρώτησα τι εντύπωση σχημάτισε για τον Ζαχαριάδη ως άνθρωπο. «Στις πολιτικές του, πώς να το πω, δεν είχα διεισδύσει. Σαν άνθρωπος ήτανκαλός.» Η απάντησή του ήταν σαφής και λιτή. Όταν, όμως, του είπα ότι προκειμένου να τον καθαιρέσουν από Γενικό Γραμματέα, και στη συνέχεια να τον στείλουν εξορία στη Σιβηρία, όπου και πέθανε, τον είχαν κατηγορήσει ότι, στο στρατόπεδο, είχε σχέσεις με τους Γερμανούς ναζί, είδα τον Τζελαλή να κρατάει για λίγο την ανάσα του και να λέει με κατηγορηματικό ύφος: «ο Νικόλας με τους φασίστες δεν συνεργαζόταν!» Και να συμπληρώνει: «ήμουν περίπου ένα χρόνο μαζί με τον Ζαχαριάδη. Ευθέως είπα στο γιο του ότι ο πατέρας σου δεν αυτοκτόνησε, τον σκότωσαν γιατί δεν συμφωνούσε με την πολιτική των κυβερνητών μας.» <p align="justify">Και ποιος ήταν ο λόγος που ο Ζαχαριάδης σας είπε να αλλάξετε τόπο εργασίας; «Επειδή ήταν αδύνατο να δραπετεύσεις από το Νταχάου. Υπήρχαν σοβαρές οχυρωματικές εγκαταστάσεις, συρματοπλέγματα, παρατηρητήρια με πυροβόλα, φαρδιά τάφρος με νερό. Αλλά, από το απλό στρατόπεδο των εξωτερικών εργασιών, μπορούσες να φύγεις· και από τη δουλειά και από το στρατώνα. Τη δεύτερη φορά, εμείς φύγαμε κατευθείαν από το στρατώνα, τη νύχτα, σκάβοντας δίοδο κάτω από τα συρματοπλέγματα. Ο Νικόλας με συμβούλευσε να προσπαθήσω να ξεφύγω από το στρατόπεδο επειδή τέλη 1944 η φύλαξη είχε χαλαρώσει. Και έτσι τον άκουσα και δραπέτευσα για δεύτερη φορά. Αλλά, αυτή τη φορά, ήμουν και μεγαλύτερος και πιο έξυπνος. Πριν κάνω ο,τιδήποτε, κανόνισα με έναν αγρότη, που είχε κτήμα κοντά στο στρατόπεδο, ότι θα με κρύψει για μερικές μέρες.» <p align="justify">Εννοείτε ότι υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι απ’ έξω, Γερμανοί, που ήταν δημοκρατικοί, όπως αυτός ο αγρότης, άρα μπορούμε να υποθέσουμε ότι μ’ αυτούς είχε σχέση ο Ζαχαριάδης, για να του δίνουν φάρμακα, τρόφιμα και πληροφορίες;<br>«Ακριβώς. Ανάμεσα στους Γερμανούς υπήρχαν πολλοί τίμιοι άνθρωποι. Όταν δούλευα στο εργοστάσιο, ένας Γερμανός με έστελνε σε ένα καφεκοπτείο (καφές από καμένο κριθάρι) που υπήρχε κοντά και εκεί δούλευε μια φράου, μια γυναίκα. Αυτή, όταν γέμιζε το δοχείο με τον καφέ για το φρουρό, μου έδινε πάντα κάτι να τσιμπήσω, μήλο, μανταρίνι, πορτοκάλι ή ένα μικρό σάντουιτς. Και έλεγε, “φάε πρώτα και μετά θα πάς μέσα. Και μην το λες πουθενά”. Παντού υπάρχουν άνθρωποι».</p> <p align="justify">«Το κανόνισα με το φίλο μου, τον Κόλια, ότι θα δραπετεύσουμε και αυτός έφερε ένα ψαλίδι και ένα λαστιχένιο γάντι. Διαλέξαμε μία νύχτα σκοτεινή, κι επειδή οι Αμερικανοί βομβαρδίζανε σχεδόν κάθε νύχτα, στο στρατόπεδο σβήνανε τα φώτα. Για να φύγουμε έπρεπε να κόψουμε μία σειρά από το συρματόπλεγμα, που συνδεόταν με ηλεκτρικό ρεύμα. Όμως, την ώρα των βομβαρδισμών κόβανε το ρεύμα παντού. Στο σκοτάδι, βγήκαμε από το στρατώνα, κόψαμε την κάτω γραμμή του συρματοπλέγματος, που ήταν μόνο μία σειρά, και έτσι ξεφύγαμε με το φίλο μου. <p align="justify">Στην αρχή, κρυφτήκαμε στο δάσος, κι όταν πλησίασε το πρωί και είχε ακόμη σκοτάδι, πήγαμε σε έναν αγρότη, που είχα κανονίσει από πριν μαζί του ότι θα μας έκρυβε .Ήταν κατά των ναζί. Και μας έκρυψε στο πατάρι. Από το πατάρι φαινόταν το στρατόπεδο, ήταν πάνω σε ένα λόφο. Έμεινα εκεί, στον αγρότη, μάκρυναν τα μαλλιά μου, πήρα και κάποια κιλά και είχα ντυθεί με πολιτικά. Αυτός ο Γερμανός μάς έκανε και μία έκπληξη: στο στρατόπεδο αυτό, πριν από εμάς, κρατούνταν Γάλλοι Εβραίοι. Όταν τους βγάλανε για εκτέλεση, δύο από αυτούς δραπέτευσαν. Ήταν νέοι, δουλεύανε ως κουρείς, κουρεύανε τους Γερμανούς. Ήταν νύχτα και είχαν συμφωνήσει ότι, όταν θα τρέχουν θα αλλάζουν, μία θα είναι ο ένας μπροστά – μία ο άλλος, και όποιος θα είναι τυχερός, αφού πίσω τους πυροβολούσαν. Και έτσι, ο ένας σκοτώθηκε από τα πυρά και ο δεύτερος κρύφτηκε στον αγρότη το δικό μας. Τον έκρυψε σε ένα χώρο που έφτιαξε ανάμεσα στο ταβάνι και τη σοφίτα. Και όταν φεύγαμε από τον αγρότη, άνοιξε την κρυψώνα και από εκεί βγήκε ένας νεαρός με μακρύ μούσι. Μας διηγήθηκε την ιστορία του και το ότι τον έκρυβε σχεδόν δύο χρόνια. <p align="justify">Υπήρχαν και μεταξύ των Γερμανών άνθρωποι με κεφαλαία γράμματα. Τη δεύτερη φορά θα μπορούσα να δραπετεύσω πολύ πιο νωρίς, όμως, το έκανα όταν πλησίαζε το τέλος του πολέμου. Είχα πολλές ευκαιρίες και πριν. Μας πηγαίνανε για δουλειά στο δάσος, να πριονίσουμε ξυλεία. Ο φρουρός μας ήταν ένας ηλικιωμένος στρατιώτης. Δεν υπήρχαν άλλοι πιο νέοι για να μας φρουρήσουν. Ήταν όλοι στο μέτωπο. Ο ίδιος ο φρουρός πεινούσε μαζί μας. Με έστελνε στο χωριό, γιατί ήμουν ο πιο μικρός και συμπαθητικός στο πρόσωπο. Πήγαινε, μου έλεγε, και ζήτα ο,τιδήποτε φαγώσιμο. Και πήγαινα και μάζευα ό,τι δίνανε. Δίνανε και ψωμί και κρέας και γάλα. Κάτι τι έτρωγα στο δρόμο, τα υπόλοιπα τα έφερνα στο φρουρό. Τα έπαιρνε για τον εαυτό του και έδινε κάτι κομματάκια στα αγόρια μας. Μας φρουρούσαν γέροι, 60-70 ετών. Οι άλλοι, οι νεότεροι, είχαν σταλεί στο μέτωπο. Και αποφάσισα να δραπετεύσω όταν κατάλαβα ότι πλησιάζει το τέλος του πολέμου.» <p align="justify"><strong>Κατάσταση στο στρατόπεδο</strong> <p align="justify">«Ευτυχώς εγώ δεν αρρώστησα ποτέ. Τους αρρώστους τους εκτελούσαν αμέσως. Υπήρχε ένας χώρος όπου ήταν οι άρρωστοι· όποιος βρισκόταν εκεί δεν επέστρεφε ποτέ. Πρώτα από όλα ήμουν νέος, άντεχα, είμαι γερή κράση. Είμαστε γερό σόι. Είχα θείους και θείες, και από την πλευρά της μητέρας μου, που έζησαν πάνω από 100 χρόνια. Πρέπει να είναι κληρονομικό. Στο στρατόπεδο γίνονταν βασανιστήρια και εκτελέσεις. Αν έκανες κάτι αμέσως έβγαζαν στην πλατεία το μηχανισμό των βασανισμών· βάζανε μέσα τα πόδια του ανθρώπου, τα στήριζαν για να είναι ακίνητα, κρατούσαν το κεφάλι του και τον χτυπούσαν μέχρι θανάτου. Τα κρεματόρια κάπνιζαν συνεχώς. Όποιος πέθαινε τον καίγανε. Καθώς και τους αρρώστους και αδύναμους. <p align="justify">Στις πύλες υπήρχε η επιγραφή «Arbeit macht frei» (Η εργασία απελευθερώνει)! Μέσα υπήρχαν άνθρωποι απ’ όλες τις φυλές, μέχρι και δύο Αλβανοί. Όταν οι Έλληνες στρατιώτες αρνήθηκαν να συνταχθούν με τα γερμανικά στρατεύματα, υπήρξε, ένας ξεχωριστός στρατώνας όπου ήταν οι Έλληνες με τις δικές τους στολές. Τρώγανε λίγο καλύτερα, παίρνανε και γάλα. Και εμάς, τις μέρες που δεν δουλεύαμε, μας επιτρέπανε να βγαίνουμε στην πλατεία, που ήταν κοντά στο στρατώνα τους. Πήγαινα κι εγώ εκεί. Και με ρωτάγανε από πού είμαι, αλλά δεν τους καταλάβαινα. Μεταξύ τους βρέθηκε κι ένας Έλληνας που ζούσε κάποτε στη Σοβιετική Ένωση και είχε γυρίσει στην Ελλάδα, το 1933· Κάτι τι θυμόταν στα ρώσικα και έτσι συνεννοηθήκαμε. Του είπα από πού είμαι, με ρώτησε πού δουλεύει ο πατέρας μου και τότε έμαθα τι σημαίνει τρένο. Και μετά, αυτοί οι Έλληνες ερχόντουσαν τα σαββατοκύριακα κοντά στο στρατώνα μας και μας κερνάγανε σοκολάτες και άλλα πράγματα. <p align="justify">Μαθαίναμε τα νέα από τους Γερμανούς, τους κρατούμενους που ήταν μαζί μας. Καταλαβαίναμε τι γίνεται στο μέτωπο κι από τη συμπεριφορά των Γερμανών φρουρών απέναντι μας · όσο κατέρρεαν, γινόταν κάπως καλύτερη. Στα στρατόπεδα γίνονταν φρικτά πράγματα. Εμείς ήμασταν σε ένα παράρτημα, που δεν ήτανε τόσο σκληρή η συμπεριφορά τους. Ήμασταν 300 άτομα, και όλοι γύρω μας καταλαβαίνανε ότι τελειώνει ο πόλεμος, απλώς δουλεύαμε πολύ, μας πίεζαν με τη δουλειά. Τα παιδιά που απελευθερώθηκαν από το κεντρικό στρατόπεδο, μας έλεγαν τι φρίκη υπήρχε εκεί. Ήταν πεινασμένοι, τους βγάζανε έξω, περπατούσανε πολύ και τους δέρνανε οι άντρες των SS, οι οποίοι μετά τους εγκατέλειψαν για να διαφύγουν. Χαμός! Περπατούσαμε σαν τις σκιές. Πεθάναμε πολλές φορές και ξαναγεννηθήκαμε.» <p align="justify"><strong>Μετά την απελευθέρωση</strong> <p align="justify">«Εγώ δεν γύρισα το ’45 στη Μαριούπολη. Όταν πέρασα τα σύνορα της Σοβιετικές Ζώνης, στην Τσεχία, αμέσως παρουσιάστηκα στο σοβιετικό στρατιωτικό σώμα και λόγω ηλικίας επιστρατεύτηκα και μπήκα στην ίλη τεθωρακισμένων. Επειδή έπαιζα μουσικά όργανα, τοποθετήθηκα στη μουσική διμοιρία. Και έκανα τη στρατιωτική θητεία μου μέχρι το 1948. Ένα χρόνο έμεινα στη Γερμανία. Όταν έγινε η πρώτη μείωση των σοβιετικών στρατευμάτων, πολλούς απλούς στρατιώτες τους μεταφέρανε στη Σοβιετική Ένωση. Άφησαν μόνο το στρατιωτικό εξοπλισμό, τανκς και άλλα. Βρέθηκα στο Ταγκανρόκ, και εκεί ολοκλήρωσα τη θητεία μου στη συμφωνική ορχήστρα της ταξιαρχίας. <p align="justify">Ο διευθυντής και μαέστρος της ορχήστρας παρατήρησε το ταλέντο μου, εγώ εν τω μεταξύ άρχισα να παίζω κλαρινέτο, σαξόφωνο και άλλα πνευστά όργανα, και μου πρότεινε να πάω στη Μόσχα να σπουδάσω. Πρώτα βρέθηκα στο Κίεβο, στο Ωδείο. Από κει μου προτείνανε να σπουδάσω διεύθυνση ορχήστρας, συμφώνησα και πήγα στη Μόσχα . Έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις, έκθεση, γλώσσα, κλαρινέτο και όταν μου έμεινε να δώσω το τελευταίο μάθημα με κάλεσαν στο πρυτανείο και μου ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να με πάρουν, γιατί είχα τελειώσει μόνο οκτώ τάξεις. Μαζί μου ήρθε και ένα ορφανό αγόρι που το πήραν παρ’ όλο που είχε τελειώσει μόνο επτά τάξεις. Τουςτ ο ανέφερα, και ο υπεύθυνος μου είπε ότι δεν ήθελα να σας προσβάλω, άλλα εσείς ζήσατε στο εξωτερικό. Του απάντησα ότι βρέθηκα εκεί παρά τη θέλησή μου. Μου είπαν ότι είμαστε ανώτατο εκπαιδευτικό στρατιωτικό και δεν μπορούμε να σας πάρουμε. Αυτό ήταν το πρώτο κατακέφαλο χτύπημα. <p align="justify">Αργότερα κατάφερα να πάω στη Μόσχα, όταν αποστρατεύτηκα το 1948. Τελείωσα μέσα σε μία χρονιά δύο τάξεις, την 9η και την 10η, και μπήκα στην Οικονομική Αγροτική Ακαδημία του Τεμιριάζεφ. Δούλευα ως επικεφαλής γεωπόνος του κρατικού αγροτικού συνεταιρισμού. Εκεί έφτιαξα μία ορχήστρα. Δύο χρόνια αργότερα, αρρώστησα, είχα προβλήματα με τη σπονδυλική στήλη. Μάλλον δεν πέρασε χωρίς να αφήσει ίχνη το στρατόπεδο. Άφησα τη δουλειά του γεωπόνου και ασχολήθηκα με τη μουσική. Τελείωσα δι’ αλληλογραφίας τη Μουσική Σχολή του Ντονιέτσκ και δούλευα ως καθηγητής μουσικής. Παίζω σχεδόν όλα τα μουσικά όργανα. Και διάφορα είδη μουσικής. Από το 1966 δουλεύω και ως χορδιστής πιάνου.» <p align="justify"><strong>Μετά…</strong> <p align="justify">Την ιστορία του Τζελαλή δεν την ήξεραν ούτε οι δραστήριοι ακτιβιστές του Ελληνισμού στη Μαριούπολη. Σεμνός άνθρωπος, τι να πει σε μια κοινωνία που κάθε οικογένεια έχει τις δικές της τραγικές ιστορίες από πολέμους και διωγμούς;<br>«Σ’ αυτούς που ενδιαφέρονταν πώς ήταν μέσα σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, τους έλεγα. Είχαμε και μία οργάνωση των πρώην κρατουμένων. Ήμασταν πάνω από 20 άτομα, συζητούσαμε μεταξύ μας και γράφαμε σε εφημερίδες. Εγώ έγραφα στην τοπική ημερήσια εφημερίδα Πριαζόβσκι ραμηότσι. Όταν με κάλεσαν σε εκδηλώσεις μνήμης στο Νταχάου, έδωσα και συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση. Φέτος, ήταν και η Μέρκελ. Touc έπαιξα μουσική και διάβασα ποιήματά μου. Τελευταία, μίλησα στον εγγονό μου για το στρατόπεδο και αυτός έψαξε το όνομα Ζαχαριάδης στο ίντερνετ, βρήκε τον Σήφη (Αλεξέι) και επικοινώνησε μαζί του.»</p> <p align="justify"><a href="http://lh3.googleusercontent.com/-XaCpB7NsrN8/ViPDt-vpoZI/AAAAAAAAERk/vHfP-ni4n6k/s1600-h/image0041%25255B3%25255D.jpg"><img title="image0041" style="float: left; display: inline" alt="image0041" src="http://lh3.googleusercontent.com/-nsCr1j_TuH8/ViPDu_vXp1I/AAAAAAAAERo/IxSBy5e-cYA/image0041_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" width="240" align="left" height="201"></a></p> <p align="justify"><strong>Ποιήματα μνήμης</strong> <p align="justify">Ο Τζελαλή έστειλε στον Σήφη Ζαχαριάδη ένα ποίημά του, αντιφασιστικό, που αναφέρεται στην εμπειρία του στρατοπέδου. Και ο Σήφης, στην ταυτότητα Αλέξιος, παρέδωσε το ποίημα για μετάφραση στον Αλέξη Πάρνη, τον συγγραφέα που έγραψε, μεταξύ άλλων, τα έργα «Νησί της Αφροδίτης», «Ο διορθωτής», «Λεωφόρος Πάστερνακ» και, πρόσφατα, (από τις εκδόσεις Καστανιώτη), «Οδύσσεια των διδύμων», «Γεια χαρά, Νίκος» και «Ο άλλος εμφύλιος». <p align="justify">«Μακάρι να είχα αρχίσει να γράφω νωρίτερα», έλεγε με παράπονο ο Τζελαλή. Δεν είχε φανταστεί ότι θα μπορούσε να εκφραστεί τόσο καλά με αυτό τον τρόπο. Εκτός από τη μουσική, είχε δοκιμάσει τον εαυτό τους και στις μικροκατασκευές. Στο στρατόπεδο έφτιαχνε ταμπακιέρες με τα ξύλα καλής ποιότητας που περίσσευαν στο ξυλουργείο και δαχτυλίδια με μέταλλο από σωλήνες. <p align="justify">«Χρησιμοποιούσα διαφορετικά είδη ξύλου και διαφορετικού χρώματος. Για παράδειγμα, κολλούσα το καπάκι μαύρο και τα πλαϊνά άσπρα, και μου έκαναν πολλές παραγγελίες. Μαζί μας ήταν Τσέχοι και Πολωνοί κληρικοί, που είχαν πλούσιους ενορίτες απ’ έξω, που τους στέλνανε φαγητά και διάφορα γλυκά. Αυτοί δεν έδιναν τίποτα στους άλλους, αλλά έδιναν σ’ εμένα, ολόκληρη φραντζόλα ψωμί για μία ταμπακιέρα, που την έφτιαχνα σε δυο-τρεις ημέρες. Οι παπάδες καπνίζανε, και μερικές φορές ζητούσαν να σκαλίσω και κάποιο μονόγραμμα να γράψω κάτι πάνω στο καπάκι. Τα έφτιαχνα και έπαιρνα την φραντζόλα μου. <p align="justify">Παράλληλα, ο φίλος συγκροτούμενος Κόλια Οκόποβ, μεγαλύτερος μου, δούλευε τεχνίτης οξυγονοκολλητής στο εργοστάσιο και μου έφερνε κομμάτια από ανοξείδωτους σωλήνες, με τα οποία έφτιαχνα δαχτυλίδια, πολύ όμορφα. Μια φορά, ένας παπάς μου παρήγγειλε να του φτιάξω ένα σταυρό. Τον έφτιαξα, και πάνω του σκάλισα τον Ιησού και μου έδωσε τέσσερις φραντζόλες ψωμί. Αυτό το ψωμί το έκρυβα ανάμεσα στα τσουβάλια με το τσιμέντο, γιατί δεν μπορούσα να το περάσω στο στρατόπεδο· θα με ρωτούσαν πού το πήρα. Έδινα βεβαίως και στο φίλο μου απ’ αυτό το ψωμί. Αργότερα, οι φρουροί ανακαλύψανε τα δαχτυλίδια, γιατί μερικοί τα κρατούσανε κάτω από τα στρώματα. <p align="justify">Ένας είχε φτιάξει ένα κουτί όπου μάζευε διάφορα πράγματα. Εγώ δεν κρατούσα τίποτα μέσα, τα έκρυβα έξω από το στρατώνα.»<br>Στη Μαριούπολη, ο Τζελαλή μου έδωσε πολλά ποιήματά του, υπαρξιακά, λυρικά και κοινωνικά, για να αποδοθούν στα ελληνικά. «Τα ρώσικα είναι η καλύτερη γλώσσα για την ποίηση, δεν σε δεσμεύει για τη θέση της λέξης, δεν έχει άρθρα όπως τα ελληνικά και τα ιταλικά. Επίσης, τώρα πια δεν είναι τόσο δεσμευτική η ομοιοκαταληξία που κυριαρχεί από τον Πούσκιν και τον Μαγιακόβσκι μέχρι σήμερα. Ο Γιεφτουσένκο γράφει ελεύθερα, με “λευκούς στίχους” (χωρίς ρίμα). Εγώ καταλαβαίνω την ελληνική διάλεκτο της περιοχής, αλλά δεν μιλάω άνετα για να μπορώ να γράψω σ’ αυτή τη γλώσσα. Μεγαλωμένος στην πόλη είμαι. Αυτοί που ζουν στα χωριά μιλάνε περισσότερο. Όσο ζούσαν οι γονείς μου άκουγα τη διάλεκτο και καταλάβαινα. Στο στρατόπεδο, οι Έλληνες συγκροτούμενοι μού έμαθαν το “από πού είσαι;”». Εμείς, στη διάλεκτο, λέμε “πουχ είσαι; Από πιου μέρη ’σαι;”.</p> <p align="justify">Οικογενειακά <p align="justify">Τα ελληνικά χωριά, στη στέπα της Αζοφικής, από τη Μαριούπολη ως το Ντονιέτσκ, έχουν πολλούς ήρωες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, όπως τον αποκαλούν. Τα ονόματα των πεσόντων Ελλήνων δεν λείπουν από κανένα μεγαλοπρεπές μνημείο, πολλά από τα οποία έχουν σχεδιαστεί από εντόπιους Ρωμιούς γλύπτες. Σε μερικά, βλέπεις στη σειρά τα ονόματα ολόκληρων οικογενειών και συγγενών. Και από το σόι του Τζελαλή, ο Βλαδίμηρος δεν είναι το μόνο θύμα των ναζί. <p align="justify">«Ξάδερφός μου είναι ο Τάλαχ, ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, από το Μπουγάς· το σχολείο του χωριού έχει το όνομά του. Το επώνυμο της μητέρας μου ήταν Τάλαχ. Του έχω αφιερώσει ένα ποίημα. Ο παππούς μου είχε 18 παιδιά. Ζούσανε στο Μπουγάς. Και όλοι είχαν ταλέντο. Ο Τάλαχ ήταν γιος ενός από τους θείους μου, τελείωσε την παιδαγωγική σχολή και δούλευε δάσκαλος. Και όταν άρχισε ο πόλεμος πήγε στο μέτωπο εθελοντής. Τον γνώριζα καλά. Ήταν χειριστής πολυβόλου και διακρίθηκε στις μάχες για την απελευθέρωση της Κριμαίας. Σε μία μάχη εξουδετέρωσε πάνω από 300 Γερμανούς στρατιώτες και αξιωματικούς. Σκοτώθηκε ένα χρόνο μετά την παρασημοφόρησή του, στο μέτωπο, κοντά στο Τιλσίτ, στο Καλίνινγκραντ, κατά τη διάρκεια της διέλευσης του ποταμού Neman, πολύ μακριά από τη Μαριούπολη.» <p align="justify"><strong>Το «μυστικό»</strong> <p align="justify">Πλησιάζοντας στο τέλος της τρίωρης συζήτησής μας, που περιλάμβανε κι άλλες οικογενειακές ιστορίες του συνομιλητή μου, ο Τζελαλή μου εξέφρασε την επιθυμία να συναντήσει τον Σήφη Ζαχαριάδη, τον Αλεξέι, κάτι που και ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη επιθυμεί πολύ. Προς το παρόν, η επικοινωνία τους περιορίζεται στην ηλεκτρονική αλληλογραφία και την ανταλλαγή μηνυμάτων και ποιημάτων. «Χαίρομαι που τα παιδιά του Αλεξέι σπουδάζουν μουσική. Μόλις εκδοθεί η ποιητική μου συλλογή θα τη στείλω στον Αλεξέι. Του εύχομαι να είναι υγιής και να μεγαλώνει τα παιδιά του στο πνεύμα του Ελληνισμού.» <p align="justify">Τον ευχαρίστησα εκ βαθέων και του ζήτησα συγγνώμη για την πολύωρη απασχόληση. «Μα τι λες! Είμαι πολύ εργατικός, αντέχω.» Και πιο είναι το «μυστικό» της αντοχής σας; τον ρώτησα. «Δεν καπνίζω, δεν πίνω, αγαπάω τη ζωή – αυτά είναι. Κακές σκέψεις δεν πρέπει να κρατάς μέσα σου· αυτές σκοτώνουν τον άνθρωπο.» <p align="justify">(Ευχαριστίες στη φιλόλογο Ναταλία Μπάσενκο-Κόρμαλη για την απομαγνητοφώνηση και μετάφραση της συνέντευξης) <p align="justify"><strong>Στέλιος Ελληνιάδης</strong> <p align="justify"></p> <p align="center"><em>Αναδημοσίευση από ΔΡΟΜΟ της Αριστεράς 17/10/2015</em></p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-18419452117495733232015-10-12T12:34:00.003-07:002015-10-12T12:34:38.793-07:00Μαρτυρία Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Τζελαλή συγκρατούμενου του Νίκου Ζαχαριάδη στο Νταχάου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="entry-title" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">Με τον Νίκο Ζαχαριάδη: Ενας Ελληνας από τη Μαριούπολη, στο Νταχάου!</span></h1>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQncAwbtqV0u6ZrnNRsGrzGvSgMIR4QbRxZGv2k6hrRsS2Ht5XHFUKnLb5fQ71kXSE1Tmc9__5q3GJ4uswrJclGnMjOZSyzqLpjYHCxDJYT-qDSZfG9WIx5P6fbI8VnfRpIfI_VCtRXXSZ/s1600/ge002.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQncAwbtqV0u6ZrnNRsGrzGvSgMIR4QbRxZGv2k6hrRsS2Ht5XHFUKnLb5fQ71kXSE1Tmc9__5q3GJ4uswrJclGnMjOZSyzqLpjYHCxDJYT-qDSZfG9WIx5P6fbI8VnfRpIfI_VCtRXXSZ/s320/ge002.jpg" width="320" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;"></span></h1>
<h1 class="entry-title" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: red;"><b>Ο Στέλιος Ελληνιάδης μιλά με τον Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Τζελαλή, στην εμπόλεμη Ανατολική Ουκρανία – «Δρόμος της Αριστεράς»</b></span>
</span></h1>
<div style="text-align: justify;">
«Υπάρχει ένας Ελληνας στη Μαριούπολη που ήταν συγκρατούμενος του
πατέρα μου, στο Νταχάου», μου είπε ένα πρωί με την ήρεμη φωνή του, στο
καφενείο «Πανελλήνιον», στη Μαυρομιχάλη, που παίζει σκάκι, ο Σήφης
Ζαχαριάδης, γιος του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. «Έχει
κλείσει τα ενενήντα, και με βρήκε, μέσα από το ίντερνετ, ο εγγονός του,
στον οποίο αφηγήθηκε την ιστορία». Έμεινα άναυδος. Υπάρχει τέτοιος
άνθρωπος στη Μαριούπολη που συνδέεται με μια πολύ σημαντική
προσωπικότητα της ελληνικής ιστορίας και του κομμουνιστικού κινήματος;
Ξαφνικά, απέκτησα μεγάλη ανυπομονησία, να τον συναντήσω, να μου πει
λεπτομέρειες, αλλά ένα πρόβλημα υγείας που με ταλαιπώρησε όλο το
καλοκαίρι, ευτυχώς με αίσια έκβαση, και οι σοβαρές εξελίξεις στον
ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς με άσχημη έκβαση, καθυστέρησαν τη συνάντησή μου με τον
ενενηντάχρονο βετεράνο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ήταν όμως γραφτό να εκπληρωθεί η επιθυμία μου τάχιστα, αφού οι
Έλληνες της Ουκρανίας, μετά από πολλές δυσκολίες και δισταγμούς λόγω της
εμπόλεμης κατάστασης, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τη «Μέγα Γιορτή»,
μια καθιερωμένη ολοήμερη εκδήλωση που γίνεται κάθε δύο χρόνια, με τη
συμμετοχή αντιπροσωπειών από τις ελληνικές κοινότητες όλης της χώρας,
την οποία παρακολουθώ και καταγράφω ανελλιπώς από το 1997. Οπότε, ο
συνδυασμός με παρακίνησε να επισπεύσω το ταξίδι μου στη Μαριούπολη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σήμερα, αυτό το ταξίδι που κάποτε ήταν εύκολο, έχει γίνει πολύπλοκο.
Επειδή το αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ μέσω του οποίου έφτανε κανείς στη
Μαριούπολη, δεν υφίσταται πια, όχι επειδή ανήκει πλέον στην αυτόνομη
Δημοκρατία του Ντονιέτσκ, αλλά γιατί έχει ολοσχερώς καταστραφεί από τους
βομβαρδισμούς, το ταξίδι έχει αποκτήσει τρία σκέλη. Αεροπορικώς
Αθήνα-Κίεβο, σιδηροδρομικώς Κίεβο-Ζαπαρόζιε (700 χλμ.) και οδικώς
Ζαπαρόζιε-Μαριούπολη (300 χλμ.), που σημαίνει περίπου μιάμιση μέρα
δρόμος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εντωμεταξύ, οι δικοί μου στη Μαριούπολη, που επίσης δεν γνώριζαν την
ύπαρξη του ηλικιωμένου βετεράνου, τον εντόπισαν και τον ενημέρωσαν για
το αίτημά μου να συναντηθούμε, που αποδέχτηκε με μεγάλη προθυμία. Την
Κυριακή, τη Σεπτεμβρίου, το μεσημέρι, ένας μικροκαμωμένος,
καλοστεκούμενος και σβέλτος ενενηντάρης, ονόματι Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς
Τζελαλή, κατέφθασε ασυνόδευτος στο κτήριο του Πολιτιστικού Κέντρου της
Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας, στην οδό των Ελλήνων, για μια
συνομιλία που κράτησε χωρίς διακοπή κάτι παραπάνω από τρεις ώρες και
σταμάτησε μόνο επειδή είχε εξαντληθεί η διερμηνέας, η οποία προσπαθούσε
φιλότιμα να μεταφράζει σωστά μια πυκνή και γεμάτη ουσία αφήγηση
συγκλονιστικών περιστατικών της ζωής ενός απλού Έλληνα της Μαριούπολης,
τα οποία, κατά ένα μέρος, αφορούσαν και την προσωπική ιστορία του Νίκου
Ζαχαριάδη. Η συζήτηση έγινε στα ρωσικά, γιατί ο Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς
γνωρίζει τη διάλεκτο των Ελλήνων της Μαριούπολης, αλλά όχι νέα ελληνικά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Από τη Μαριούπολη στο Νταχάου</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι Γερμανοί χρειάζονταν εργάτες για τα εργοστάσια της πολεμικής τους
βιομηχανίας που δούλευε στο φουλ για να καλύψει τις ανάγκες ενός
τεράστιου στρατού που μαχόταν σε πολλά μέτωπα, από τη Ρωσία μέχρι την
Αφρική. Γι’ αυτό, στις περιοχές που καταλάμβαναν οι ναζί μάζευαν τους
ικανούς για εργασία και τους έστελναν στη Γερμανία. Μόνο από τη
Σοβιετική Ένωση έστειλαν στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία περίπου
2.200.000 άτομα! Συνολικά, οι ξένοι που εργάζονταν παρά τη θέλησή τους
στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο του1944, ανέρχονταν στον εξωφρενικό αριθμό
των 7,5 εκατομμυρίων ανθρώπων!</div>
<div style="text-align: justify;">
Στην περιοχή της Μαριούπολης, την οποία κατέλαβαν τα στρατεύματα
κατοχής κατά την προέλασή τους προς το Στάλινγκραντ, ανάμεσα στους νέους
μέχρι 35 ετών με τους οποίους οι ναζί γέμιζαν βιαίως τα φορτηγά τρένα,
ήταν και 120 άντρες και γυναίκες ελληνικής καταγωγής, τους οποίους
διασκόρπισαν σε πολλά εργοστάσια και στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας
σε διάφορα σημεία της Γερμανίας. Απ’ αυτούς, τρεις βρέθηκαν στο
Νταχάου. Κι ένας απ’ αυτούς ήταν ο Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Τζελαλή, που
επέζησε και επέστρεψε στη Μαριούπολη όπου ζει μέχρι σήμερα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εδώ, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αιχμάλωτοι στρατιώτες και οι άμαχοι
σοβιετικοί πολίτες που συνελήφθησαν από τους ναζί και στάλθηκαν στη
Γερμανία κατά τη διάρκεια της γερμανικής επίθεσης ξεπέρασαν τα επτά
εκατομμύρια, από τα οποία πάνω από τρία εκατομμύρια αφανίστηκαν στα
στρατόπεδα και τα εργοτάξια, από αρρώστιες, πείνα και εκτελέσεις! Ο
Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς, το 1942, ήταν μόλις 17 ετών. Οι γονείς του τον
είχαν στείλει στο χωριό με την ελπίδα ότι θα αποφύγει τη σύλληψη, αλλά
το σχέδιο απέτυχε και βρέθηκε στο τρένο που έφευγε από το Ντονιέτσκ,
στριμωγμένος στα βαγόνια μεταφοράς ζώων και εμπορευμάτων μαζί με
εκατοντάδες άλλους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες.</div>
<div style="text-align: justify;">
«Μερικοί από μας κάναμε την ανάγκη μας εκεί που υπήρχαν μικρά
ανοίγματα στο πάτωμα του βαγονιού. Οι άλλοι όπου έβρισκαν, στις γωνίες.»
Αυτό το ταξίδι δεν κράτησε πολύ γιατί δεν έκανε ενδιάμεσες στάσεις,
πέρα από μία ή δύο, και έφτασε στον προορισμό του πολύ γρήγορα σε σχέση
με άλλες μεταφορές ανθρώπων που διαρκούσαν εβδομάδες. «Έτσι, όσοι είχαμε
προλάβει να πάρουμε κάτι μαζί μας, δεν πεινάσαμε. Στο Νταχάου,
επιζούσαμε γιατί οι ίδιοι οι κρατούμενοι καλλιεργούσαν καρότα, παντζάρια
και άλλα λαχανικά, τα οποία τα αποθήκευαν και μετά τα βράζανε στα
καζάνια. Μας δίνανε κι ένα κομματάκι ψωμί, το πρωί, που ήταν κατά το
ήμισυ πριονίδια και δεν το τρώγαμε όλο για να έχουμε το βράδυ που μας
έδιναν κάτι υγρό καφετί, ενώ το μεσημέρι είχαμε σούπα από γογγύλια.
Φρικτό. Και το βραδινό το δίνανε μόνο σ’ αυτούς που δουλεύανε όλη μέρα.
Γιατί οι καινούργιοι, οι αδύναμοι και οι άρρωστοι δεν δούλευαν. Μόνο στα
γενέθλια του Χίτλερ μας έδιναν μακαρόνια, έτσι τα έλεγαν, κάτι λίγα που
κολυμπούσαν στο νερό.»</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Έλληνες στα στρατόπεδα</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Γεννήθηκα το 1925, στις 10 Μαρτίου, στη Βολνοβάχα. Ο πατέρας μου
ήταν Έλληνας από το χωριό Αναντόλ. Είναι από τη λέξη Ανατολία. Που είναι
τώρα η Τουρκία. Ο ίδιος γεννήθηκε στη Ρωσία, δηλαδή στη σημερινή
Ουκρανία. Οι συγγενείς του ζούσαν στην Ανατολία, και όταν άκουσαν ότι η
Μεγάλη Αικατερίνη έδινε χωράφια στην Κριμαία, μετοίκισαν στην Κριμαία,
και από εκεί ήρθαν εδώ, στη Μαριούπολη. Το Τζελαλή δεν είναι ελληνικό.
Διάβασα στην εγκυκλοπαίδεια ότι κάπου τον 16ο αιώνα έγινε στην Ανατολία
μία εξέγερση των αγροτών και επειδή επικεφαλής των εξεγερμένων ήταν ο
Τζελαλή, από κει και πέρα, όλοι που έλαβαν μέρος στην εξέγερση πήραν το
παρατσούκλι Τζελαλή. Και η μητέρα μου κατάγεται από το Μπουγάς. Και τα
δύο είναι ελληνόφωνα χωριά της περιοχής (της Αζοφικής Θάλασσας, στην
Ανατολική Ουκρανία).</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο πατέρας μου ήταν σιδηροδρομικός υπάλληλος, γι’ αυτό συνέχεια
αλλάζαμε τόπο διαμονής. Είχαμε μείνει σχεδόν σε όλους τους
σιδηροδρομικούς σταθμούς από την Γιελένοβκα μέχρι τελευταία εδώ στη
Μαριούπολη. Πριν τον πόλεμο, τελείωσα οκτώ τάξεις του σχολείου. Είχα και
δύο αδελφές, τη μεγαλύτερη Νάντια και τη μικρότερη Άννα. Όταν ήρθαν οι
Γερμανοί στη Μαριούπολη, εγώ δεν δούλευα πουθενά· είχαμε συγγενείς στο
Κάλτσικ και έτσι πηγαινοερχόμουν εδώ κι εκεί. Οι αδελφές μου, αμέσως
στην αρχή, έφυγαν για το χωριό για να μην τις πιάσουν οι Γερμανοί. Μία
μέρα ήρθε ο γείτονάς μας, Ποπώφ ήταν το επώνυμό του, ήταν δημογέροντας
της συνοικίας μας, και είπε «να μην πάει πουθενά ο Βόβκα, γιατί μπορεί
να τον πάρουν στη Γερμανία». Αλλά, αργότερα, με πήραν. Είπε ότι μπορεί
να πάρουν τους γονείς μας και τελικά πήραν εμένα. Μας έβαλαν στα
βαγόνια, στο Ντονιέτσκ, πολύς κόσμος. Σε βαγόνια για τη μεταφορά των
ζώων με μεγάλες συρόμενες πόρτες. Με πάρα πολλούς. Γέμισε μια ολόκληρη
αμαξοστοιχία. Στο δρόμο σχεδόν δεν σταμάτησαν καθόλου, ίσως δύο φορές
για λίγο από το Ντονιέτσκ μέχρι την πόλη Μπρότσεν. Μέσα από τις τρύπες
στο πάτωμα κάναμε τις φυσιολογικές μας ανάγκες. Στην πλειονότητα ήταν
νέοι άνθρωποι. Τους γέρους δεν τους έπαιρναν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όταν φτάσαμε στον τελευταίο σταθμό και κατεβήκαμε, μας εκθέσανε σαν
σκλάβους για να μας επιλέξουν οι εργοστασιάρχες. Εκεί χώρισαν τους
άντρες από τις γυναίκες. Έτσι, εγώ βρέθηκα στον πόλη Neunkirchen κοντά
στο Saarbriicken. Εκεί με πήραν στο μεταλλουργικό εργοστάσιο, αφού ήμουν
από τη Μαριούπολη που είναι μεταλλουργική πόλη και επειδή τους είπα ότι
ο πατέρας μου ήταν σιδηροδρομικός υπάλληλος με έβαλαν βοηθό του
μηχανοδηγού. Από το εργοστάσιο έβγαινε μία γραμμή με μικρό πλάτος των
σιδηροτροχιών όπου κινούνταν τα φορτηγά τρένα γεμάτα με τα υπολείμματα
των μετάλλων.»</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Πρώτη απόδραση</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Εκεί δούλεψα μόνο για 15 μέρες. Πολύ κοντά υπήρχε ένα στρατόπεδο
αιχμαλώτων Γάλλων στρατιωτών. Δεν ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης σαν το
Νταχάου, απλώς ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων. Επικοινωνούσαμε μαζί τους μέσα
από τα συρματοπλέγματα, μιλώντας λίγες λέξεις γερμανικές και γαλλικές.
Αυτοί μας έλεγαν να αποδράσουμε, να φύγουμε για τη Γαλλία. Μετά από 15
μέρες δουλειάς, μας είχαν φάει οι ψείρες. Άρχισα να μαζεύω ψωμί και
αλάτι. Και μετά από μία νύχτα που εργαζόμουν, ήμουν στο μηχανισμό της
αλλαγής κατεύθυνσης των σιδηροτροχιών, έβαλα ένα κομμάτι μέταλλο και
μπλόκαρα τον μηχανισμό -η μηχανή του φορτηγού τρένου πέρασε, τα βαγόνια
όμως όχι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Παρόμοια πράγματα μάλλον είχαν συμβεί και άλλες φορές. Έτσι, ο
Γερμανός μηχανοδηγός δεν είχε υποψιαστεί τίποτα και μου είπε, «κάτσε
εδώ, και εγώ θα πάω να φέρω εργάτες». Κι όταν έφυγε ο Γερμανός, εγώ
τσούλησα από το λόφο που σχημάτιζαν τα τρίμματα από τα μέταλλα και
έτρεξα στο δάσος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή ήταν η πρώτη απόδρασή μου από τη δουλειά. Περπατούσα τις νύχτες
και κρυβόμουν τις μέρες. Προσανατολιζόμουν με τον ήλιο- έπρεπε να πάω
δυτικά. Τι έτρωγα; Όταν τελείωσε το ψωμί, επειδή ήταν Μάιος μήνας,
ξέσκαβα τις πατάτες που ήταν φυτεμένες, και μετά τις έψηνα στη φωτιά-
αυτά έτρωγα. Έκανα, όμως, ένα λάθος. Μια φορά, άναψα φωτιά νωρίς το
πρωί, ήταν ήσυχα και είχε άπνοια, και ο καπνός ανέβαινε ψηλά σαν στήλη
.Έτσι με κατάλαβαν και με βρήκαν. Δύο αστυνομικοί και τέσσερις με
πολιτικά με περικύκλωσαν και με συνέλαβαν. Με κράτησαν πρώτα στην
αστυνομία και μετά έκατσα ένα μήνα φυλακή. Μετά, με στείλανε στο
στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο Νταχάου. Στη φυλακή με έδερναν. Έβαζαν τα
πόδια μου σε ένα μηχανισμό, όπως και το λαιμό, για να σκύβω και να με
χτυπούν, βγάζοντας βέβαια και το πουκάμισο, στο πίσω μέρος με ειδικά
μαστίγια. Με χτύπησαν και στο πρόσωπο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σαν νέος έκανα κάποιες βλακείες- είχα ένα ημερολόγιο, στο οποίο
σημείωνα διάφορα πράγματα στα ρώσικα, κωδικοποιημένα. Το πήραν, όπως και
το διαβατήριο. Με ρωτούσαν, από πού έφυγες; Γιατί έφυγες; Πού πας;
Γιατί έκλεβες τις πατάτες; Κι απαντούσα ότι κάτι έπρεπε να φάω. Είχα
περάσει ήδη τη γραμμή Μαζινό, που ήταν μια σειρά γαλλικών οχυρωματικών
έργων. Είχα δει αυτά τα οχυρώματα. Αλλά εκεί ζούσαν ακόμα Γερμανοί. Και
με έπιασαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στο στρατόπεδο με έγδυσαν, έγινε απολύμανση, μου ξύρισαν το κεφάλι
και μου έδωσαν τη στολή (με τις ρίγες). Κρατούσαν τους νέους σαν κι
εμένα ξεχωριστά. Στην αρχή, προσπαθούσαν να μας κάνουν υπηρέτες των
Γερμανών, μας μάθαιναν κάποια γερμανικά, να τραγουδάμε γερμανικά
τραγούδια, να βαδίζουμε σε γραμμές. Και μετά από ένα χρόνο περίπου, όταν
συνέβησαν οι αποτυχίες των Γερμανών στο μέτωπο, στη Μόσχα και αλλού,
μας έβαλαν όλους να δουλεύουμε.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εγώ δούλευα σε μία φάμπρικα επίπλων που ήταν κοντά στο στρατόπεδο.
Σαν φύλακας. Υπήρχαν εκεί μεγάλα αποθέματα ξυλείας και μάλιστα ακριβής.
Εμείς, όμως, δεν φτιάχναμε έπιπλα. Κάναμε τα κιβώτια για να τοποθετούν
μέσα σφαίρες και άλλα πυρομαχικά. Εκεί δουλεύανε και Πολωνοί, και Ρώσοι,
και Τσέχοι. Ανάμεσά μας υπήρξαν και Γερμανοί φυλακισμένοι. Εκεί άρχισα
να κάνω σαμποτάζ. Δεν κάρφωνα σωστά τα κιβώτια, μόνο από πάνω περνούσα
λίγη κόλλα. Οι βίδες κρατούσανε τον πάτο, αλλά με ένα καλό τράνταγμα
διαλυόταν το κιβώτιο.»</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Συγκρατούμενοι στο Νταχάου</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Το Νταχάου ήταν Konzentrationslager, ένα από τα πιο γνωστά στρατόπεδα
συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας, με δεκάδες διάσπαρτα
«παραρτήματα», όχι πολύ μακριά από το Μόναχο. Κατά την απελευθέρωση, τον
Απρίλη του 1945, υπήρχαν περίπου 30 χιλιάδες κρατούμενοι στο Νταχάου.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του είχαν «περάσει» από τα παραπήγματά
του πάνω από 200.000 άτομα, εκ των οποίων πάρα πολλά, μεταξύ 32 και 42
χιλιάδων, άφησαν την τελευταία τους πνοή στο lager και αποτεφρώθηκαν στα
κρεματόριά του.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Νίκος
Ζαχαριάδης, κρατούμενος στις φυλακές της δικτατορίας του Μεταξά από τις
17 Σεπτεμβρίου 1936, παραδόθηκε, στις 26 Απριλίου 1941, από τις
ελληνικές αρχές, μαζί με άλλους κομμουνιστές φυλακισμένους στη Γκεστάπο,
η οποία τον προώθησε στη Βιέννη κι από εκεί, στις 30 Νοεμβρίου 1941,
στο Νταχάου, όπου παρέμεινε μέχρι την άφιξη του αμερικάνικου στρατού,
στις 29 Απριλίου 1945· Συνολικά, είχε συμπληρώσει στις ελληνικές φυλακές
και τα γερμανικά κάτεργα κάτι παραπάνω από αδιάσπαστα οκτώμισι χρόνια.
Σ’ αυτό το στρατόπεδο, όπου «η εργασία απελευθέρωνε», ο Έλληνας
κρατούμενος Βλαδίμηρος Τζελαλή, από τη Μαριούπολη, με αριθμό εγγραφής
στους «φιλοξενούμενους» του Νταχάου «32771», συναντήθηκε με τον γενικό
γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, παλιότερο τρόφιμο, με αριθμό «28777»·</div>
<div style="text-align: justify;">
(Η συνέντευξη έγινε με τη βοήθεια της Αλεξάνδρας Προτσένκο Πιτσατζή, της Ίνγκας Αμπγκάροβα και της Ναταλίας Μηάσενκο Κόρμαλη).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #993300;"><b>(Τέλος πρώτου μέρους)</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim65r8ewHYhH1ndAt8asnpCc_vgeYXAocdKc2xZQvrMCBU4BgSfagp4Y6J8fb_xNoE_OzS_6c5pqFzhWzJfmrsX_d6gOXz0bOFeaToBnbwCWbQNiYH74dumJxc607EBcI_xWD43mFQgcuW/s1600/image00211.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="124" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim65r8ewHYhH1ndAt8asnpCc_vgeYXAocdKc2xZQvrMCBU4BgSfagp4Y6J8fb_xNoE_OzS_6c5pqFzhWzJfmrsX_d6gOXz0bOFeaToBnbwCWbQNiYH74dumJxc607EBcI_xWD43mFQgcuW/s320/image00211.jpg" width="320" /></a></b></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<b>Με τις οδηγίες του Ζαχαριάδη</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
«Σ” αυτό το εργοστάσιο δούλευε και ο Νίκος. Ήταν ο άνθρωπος που στην
αρχή της βάρδιας μας έδινε τα εργαλεία με τα οποία δουλεύαμε. Σμίλη,
πριόνι και άλλα. Εγώ βεβαίως δεν γνώριζα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος,
Είδα ότι είναι κάπως σκουρόχρωμος, έμοιαζε με “Ελληνα, αυτός όμως εμένα
με κατάλαβε αμέσως από τη φάτσα. Αυτός ονόμαζε τον εαυτό του Νικόλα, και
εμείς τον φωνάζαμε Νικόλα. Με κατάλαβε και ρώτησε με καθαρά ρωσικά,
«είσαι Έλληνας;». Απάντησα, «ναι, αλλά πώς με καταλάβατε;». «Από το
πρόσωπό σου», μου είπε και με ρώτησε από πού είμαι. Εγώ απάντησα ότι
είμαι από τη Μαριούπολη και αυτός στη συνέχεια μου είπε κάτι για τον
εαυτό του. Τον ρώτησα, πρώτα, από πού ξέρει τόσο καλά τα ρωσικά, αφού
είναι από την Ελλάδα, και τότε μου είπε ότι τελείωσε την Ανώτατη
Κομματική Σχολή στη Μόσχα, ότι έχει ζήσει και στο Λένινγκραντ και είναι
παντρεμένος με μία Τσέχα με την οποία έχει μία κόρη. (σημ. Ο Ζαχαριάδης
είχε και ένα γιο με την Τσέχα Μάνια ΝόΒακ).</div>
<div style="text-align: justify;">
Κάθε φορά που πήγαινα στη δουλειά με καλούσε και μου έδινε λίγο
φαγητό, ένα κομματάκι ψωμί ή κάτι άλλο. Επειδή ήταν εκεί από πολύ καιρό
πριν πάω εγώ, είχε σχέσεις με τους κατοίκους (των γύρω περιοχών που
εργάζονταν στον ίδιο χώρο) και γι’ αυτό είχε καλή εμφάνιση, δηλαδή δεν
πεινούσε. Και μετά, όχι από την αρχή, μου ζητούσε να περνάω κάποια
πράγματα που ήταν μυστικά στο στρατόπεδο. Αυτός ανήκε σε μία οργάνωση
μυστική. Δεν μου επέτρεπε να δω το περιεχόμενο των πραγμάτων που
μετέφερα. Ήταν μικρά δεματάκια. Εγώ τον ρωτούσα τι είναι μέσα. Μου έλεγε
ότι ήταν κάποιες πληροφορίες για την κατάσταση στο μέτωπο. Μου τα έδινε
και έπρεπε να τα παραδώσω στον ίδιο ή σε ένα φίλο του μόλις περάσουμε
τον έλεγχο στην είσοδο του στρατοπέδου. Σ” αυτόν μπορεί να έκαναν
έλεγχο, εμένα όμως, επειδή ήμουν πιτσιρίκι, δεν με ψάχνανε και τα έβαζα
στο ξύλινο παπούτσι που είχα, κάτω από τους πάτους. κι αυτό περισσότερο
γινόταν τις νυχτερινές βάρδιες όταν γυρίζαμε πίσω στο στρατόπεδο. Και με
παρακαλούσε να τα περνάω από την πύλη. Πολύ συχνά έκανα αυτή την
εξυπηρέτηση, έγινα μεταφορέας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κάποια στιγμή, ο Ζαχαριάδης μου είπε να γραφτώ σε ομάδα εξωτερικών
εργασιών. Την ομάδα αποτελούσαν περίπου 300 άτομα και δουλεύανε σε όλα
τα εργοστάσια. Έτσι και έκανα, και βρέθηκα σε μία μικρή κωμόπολη, σε ένα
στρατόπεδο μικρό μόνο με μία σειρά συρματοπλέγματος. Εκεί αναγκάστηκα
να δουλέψω με φτυάρι, παράγαμε τσιμέντο, φόρτωνα και ξεφόρτωνα· ένα
όχημα 60 τόνων γεμάτο με τσουβάλια 50 κιλών έπρεπε να το ξεφορτώσουμε
τρία άτομα στη Βάρδια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όταν γνώρισα τον Ζαχαριάδη, στο στρατόπεδο, υποψιαζόμουν ότι μπορεί
να ήταν σοβιετικός πράκτορας, γιατί μιλούσε άπταιστα ρώσικα. Και δεν μου
έλεγε και πολλά πράγματα. Τα περισσότερα για αυτόν τα έμαθα αργότερα.
Μετά το στρατόπεδο. Ο εγγονός μου βρήκε στοιχεία στο ίντερνετ για αυτόν,
όταν του μίλησα για τον Ζαχαριάδη. Από το ίντερνετ μάθαμε ότι ήταν στη
Σιβηρία κι ότι ξαναπαντρεύτηκε. Όμως, δεν μπορούσε να φύγει από εκεί
γιατί ανοιχτά δεν συμφωνούσε με τη σοβιετική πολιτική σε πολλά πράγματα,
και δεν απαγχονίστηκε μόνος του, τον απαγχόνισαν, Έτσι νομίζω.
Επικοινωνούσε με τους Γερμανούς, αλλά μόνο με αυτούς που του
χρειάζονταν, με Γερμανούς κομμουνιστές. Στο στρατόπεδο ήταν οι
περισσότεροι κομμουνιστές, γιατί μόλις ήρθε ο Χίτλερ στην εξουσία έβαλε
όλους τους κομμουνιστές στα στρατόπεδα. Όλους που ήταν ενάντια στον
εθνικοσοσιαλισμό.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Δεν μου έλεγε αν είχε επαφή με έξω κόσμο, αλλά σίγουρα είχε με αυτούς
που μπορούσαν να τον βοηθήσουν, να φέρουν τρόφιμα και φάρμακα. Τέτοιες
ήταν οι επαφές του Ζαχαριάδη και όχι συνεργασία με τους ναζί. Ήταν
μυστική η οργάνωση αυτή και γι” αυτό ήταν λογικό να μην ρωτάμε και να
μην συζητάμε. Γνώριζα μόνο δύο άτομα από την οργάνωση, τον ίδιο τον
Ζαχαριάδη και ένα φίλο του. “Ηταν ένας Αυστριακός, μιλούσε πολύ καλά
γερμανικά, μιλούσε και ρώσικα, αλλά με λάθη. Κι αυτός κομμουνιστής. Δεν
ήξερα ποιοι άλλοι ήταν, θα σας τα πω έτσι όπως μου τα είπε μία φορά ο
ίδιος ο Ζαχαριάδης: «Εμείς παλεύουμε για να βοηθήσουμε τους
κρατουμένους, για παράδειγμα με φάρμακα. Και εσύ πρόσεχε – μην το λες
πουθενά. Και αν έχεις έμπιστους φίλους, πρόσεχε και αυτούς, μην λες
τίποτα. Να παρατηρείς σε ποιούς μπορείς να μιλήσεις και σε ποιους όχι».
Στρατόπεδο ήταν, φρικτό πράγμα, για μία λέξη μπορούσαν να σε σκοτώσουν.»<br />
<br />
<i>Αναδημοσίευση από ΔΡΟΜΟ της Αριστεράς</i></div>
</div>
Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-48852903300954384642015-08-05T04:14:00.001-07:002015-08-05T04:14:09.058-07:00Να δοθούν στη δημοσιότητα όλοι οι φάκελοι Ζαχαριάδη<p align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJH8hOjzSx4vmeY5k-iLpaJv0AcKSjZqpgOJWENeOmQoHzTrqdBCACbj_exkBXbsUOQOu50yXHBrLBii7hKEf7Ruc6gojIbFO5IIRX6zMFdiJqvxl6_CM0Fv8he_lsBQ0EpyIM2c7Nadc/s1600-h/nz7.jpg"><img border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJH8hOjzSx4vmeY5k-iLpaJv0AcKSjZqpgOJWENeOmQoHzTrqdBCACbj_exkBXbsUOQOu50yXHBrLBii7hKEf7Ruc6gojIbFO5IIRX6zMFdiJqvxl6_CM0Fv8he_lsBQ0EpyIM2c7Nadc/s200/nz7.jpg" width="140" align="left" height="200"></a>Η δήλωση της διευθύντριας των Ρωσικών Κρατικών Αρχείων Ν. Τομιλίνα, την άνοιξη του 2000 στη Θεσσαλονίκη: «η διευθύντρια των Ρωσικών Κρατικών Αρχείων, που την άνοιξη του 2000 βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, αποκάλυψε ότι οι Ρώσοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, και κυρίως ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ!…</p> <p align="justify">Η Τομιλίνα είπε ότι τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του «Αντικειμένου» έχουν διαβαθμιστεί ως «άκρως απόρρητα», και δεν επιτρέπεται η πρόσβασή τους μέχρις ότου αποχαρακτηριστούν…» (Λευτέρης Αποστόλου: Νίκος Ζαχαριάδης, σελ.15, εκδ. «Φιλίστωρ», Αθήνα 2000) <p align="justify">«Η κ. Τομιλίνα λέει ότι στα αρχεία της υπάρχουν ντοκουμέντα για τις σχέσεις του ΚΚΣΕ με το ΚΚΕ, όπως επίσης και για τον Νίκο Ζαχαριάδη. “Μερικά από αυτά έχουν αποχαρακτηριστεί και έχουν δημοσιευτεί απ' ότι ξέρω και στον ελληνικό Τύπο. Άλλα όμως παραμένουν απόρρητα. Ίσως με τον καιρό ανοίξουν και αυτοί οι φάκελοι, όπως και πολλοί άλλοι”, λέει.» («Καθημερινή», 10/8/2003) <p align="justify">«Οι φανατικοί οπαδοί του [Ζαχαριάδη] μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν την εκδοχή της αυτοκτονίας και επιμένουν ότι ο Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε από την Κ.G.B. Την εκδοχή τους ενίσχυσε η δήλωση της διευθύντριας των ρωσικών κρατικών αρχείων Ν. Τομιλίνα, η οποία ανέφερε ότι ο φάκελος του θανάτου του εξόριστου ηγέτη του ΚΚΕ παραμένει πάντα στα [ρωσικά] κρατικά αρχεία ως ''άκρως απόρρητος'', και αποκάλυψε ότι ''οι Ρώσοι δεν έχουν δημοσιοποιήσει όλα όσα αφορούν τον Νίκο Ζαχαριάδη και κυρίως τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του...''. Η Τομιλίνα πρόσθεσε ότι ''κάτι τέτοιο θα έβλαπτε τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας...''.» (Γ. Λεονταρίτης: «Το τέλος του Νίκου Ζαχαριάδη» στο «Νίκος Ζαχαριάδης (1903-1973)» «Ελευθεροτυπία», Ε Ιστορικά, τ. 235, 6/5/2004, σελ. 49. Αναδημοσιεύτηκε στο «Νίκος Ζαχαριάδης, Άρης Βελουχιώτης, Νίκος Μπελογιάννης: βίοι παράλληλοι και... τεμνόμενοι», «Ελευθεροτυπία», Ε Ιστορικά, 2009, σελ. 63-64.)</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-57778633846759193052015-08-03T09:45:00.001-07:002015-08-03T09:45:28.601-07:00Επιστολή προς την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών (15/2/1962)<p>Πρός τόν Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών <p>Απευθύνομαι σε σάς με τήν παράκλησιν να μού κάνετε γνωστό άν εκρεμούν εναντίον μου κατηγορίες σχετικά με τήν κομμουνιστική επαναστατική μου δράση κατά τής αστοτσιφλικάδικης πλουτοκρατικής αντίδρασης και τής υποδούλωσης τής Ελλάδος στούς ξένους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές. <p>Στίς δύσκολες στιγμές που περνά ο λαός μας και η παραμικρή συμβολή στόν αγώνα του για τήν λεφτεριά και τήν επιβίωσή του, τήν ειρήνη, τή δημοκρατία και τό σοσιαλισμό δέν πάει χαμένη. <p>Πιστέβω ότι η ανασκεβή και η ανατροπή και μπροστά στά στρατοδικεία ή τα ταχτικά δικαστήρια και τής ελάχιστης αντικομμουνιστικής συκοφαντίας και η υπεράσπιση τής επαναστατικής τιμής και υπόληψης τού λαού μας, είναι έργο χρήσιμο και αναγκαίο ιδιαίτερα σήμερα. <p>Εφόσο θα μού κάνετε γνωστό, ότι εναντίον μου εκρεμούν κατηγορίες και εφόσο θα μου δοθεί η δυνατότητα να γυρίσω στήν Ελλάδα είμαι έτοιμος και πάλι και μπροστά στήν καραμανλική δικαιοσύνη να κάνω το καθήκον μου απέναντι στο λαό που με γένησε και με δέχτηκε στίς γραμμές του σάν αγωνιστή του. <p>Διατελώ<br>Ν. Ζαχαριάδης<br>Μόσχα, 15 Φεβρουαρίου 1962<br>Στερνόγραφο. Μετά ένα μήνα θ' αποτανθώ στήν Ελληνική Πρεσβεία τής Μόσχας για να γνωρίσω τήν απάντησή σας <p>Παρμένο από : Καθημερινή, 06.04.2011</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4294610912618777510.post-48776474479877891342015-07-07T13:06:00.001-07:002015-07-07T13:06:58.531-07:00Nikos Zachariadis– der Held der nationalen Befreiungsbewegung des griechischen Volkes<p><a href="http://lh3.googleusercontent.com/-3lAZStKvOEw/VZwxXDqfh2I/AAAAAAAAEDE/EAaIFWr88oc/s1600-h/11114233_463744003800495_9086381653094080426_o%25255B4%25255D.jpg"><img title="11114233_463744003800495_9086381653094080426_o" style="border-top: 0px; border-right: 0px; background-image: none; border-bottom: 0px; padding-top: 0px; padding-left: 0px; border-left: 0px; display: inline; padding-right: 0px" border="0" alt="11114233_463744003800495_9086381653094080426_o" src="http://lh3.googleusercontent.com/-atf-JKFUNJE/VZwxYMXJ_cI/AAAAAAAAEDI/OF3Ub9t7YbU/11114233_463744003800495_9086381653094080426_o_thumb%25255B2%25255D.jpg?imgmax=800" width="525" height="254"></a></p> <p>Εφημερίδα «Neues Deutschland» (Fr. 17. April 1953, Jahrgang 8 / Ausgabe 89 / Seite 2): Νίκος Ζαχαριάδης – Ο ήρωας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ελληνικού λαού</p> Anasintaxihttp://www.blogger.com/profile/10222356990889898292noreply@blogger.com0