Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 4-11-1945

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ

Η μεταδεκεμβριανή τραγωδία συνεχίζεται. Και κάθε μια πράξη της, που περνά, αποκορυφώνει την νεοελληνική τραγωδία. Μα παράλληλα ξεκαθαρίζει ακόμα πιο πολύ ότι ο πλουτοκρατικός δοσιλογισμός, που, απ' τον Δεκέμβρη και δω, ασχημονεί και οργιάζει σε βάρος του λαού και της Ελλάδας, χάρη στην υποστήριξη των Σκόμπυ – Λήπερ και της Σανοχίτικης τρομοκρατίας του Μαύρου Μετώπου, είναι πέρα για πέρα ανίκανος να μας εξασφαλίσει ακόμα και την πιο παραμικρή πολιτική ομαλότητα και οικονομική βιωσιμότητα.

Κάτω απ' το μεταδεκεμβριανό καθεστώς η Ελλάδα είναι αμείλιχτα καταδικασμένη να τραβά απ' το κακό ολοένα προς στο χειρότερο. Ούτε ο κ. Κανελλόπουλος μπορεί και πρόκειται ν' αλλάξει κάτι, ακόμα και το παραμικρό, στον κατήφορο που τραβάμε. Καμιά σοφία, καμιά επιστημονική διάθεση και ακόμα ούτε η πιο ειλικρινής καλή θέληση, και αν υποτεθεί ότι υπάρχει, πρόκειται εδώ να βοηθήσει. Γιατί το πράγμα είναι πολύ απλό και η λύση ακόμα πιο απλή, ώστε να μη χρειάζεται καμιά σοφία, μα ταυτόχρονη και τόσο δύσκολη, ώστε να μη βοηθά και η πιο ειλικρινής καλή θέληση.

Η απλότητα βρίσκεται σε τούτο: Με το λαό θα πας για με τη πλουτοκρατία; Με το λαό για ενάντιά του;

Και η δυσκολία είναι ότι όταν θέλεις και αποφασίσεις να πας με το λαό, θα πρέπει νάσαι αποφασισμένος και έτοιμος ν' αντιμετωπίσεις συντριπτικά την πολυκέφαλη αντίδραση, που σήμερα είναι γερά ταμπουρωμένη στις θέσεις που της εξασφάλισε η ένοπλη εξωελληνική υποστήριξη τον περασμένο Δεκέμβρη και που απ' τις θέσεις αυτές ξαπόλησε το πιο ανόσιο και τραγικό ξεφάντωμα ενάντια στο λαό και τον τόπο.

Την πρωταρχική και βασική ευθύνη για τη σημερινή μας κατάντια τη φέρνει η επίσημη αγγλικοί πολιτική στην Ελλάδα και ο προσωπικός της φορέας και ερμηνευτής κ. Λήπερ. Αυτού βρίσκεται η πηγή για τη μεταδεκεμβριανή νεοελληνική κακοδαιμονία. Η επίσημη αγγλική πολιτική στη χώρα μας, πολιτική που τη συνεχίζει αμετάβλητη και η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος της Αγγλίας, θέλει να διατηρήσει τις σχέσεις αποίκου προς δούλο, που απ' το 1821 ακολουθεί και εφαρμόζει στον τόπο μας. Σήμερα, ύστερα απ' τον πεντάχρονο σχεδόν αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, που διάπλασε και διαμόρφωσε μια καινούργια Ελλάδα και ένα ξαναγεννημένο λαό, την Ελλάδα και το λαό της Λαϊκής Δημοκρατίας, η επίσημη αυτή αγγλική πολιτική έρχεται σε αποφασιστική και ασυμφιλίωτη αντίθεση και σύγκρουση με τα πιο ιερά και άγια συναισθήματα του ελληνικού λαού. Η έννοια της νεοελληνικής ανεξαρτησίας, ελευθερίας και εθνικής αξιοπρέπειας έρχεται σε αμείλικτη και αδυσώπητη σύγκρουση, δε μπορεί να δεχτεί κανένα συμβιβασμό με την αποικιακή πολιτική που εφαρμόζει η επίσημη Αγγλία στην Ελλάδα. Η πολιτική αυτή, που και πριν ακόμα, μα ιδιαίτερα απ' το 1821 και δω, δημιούργησε στην Ελλάδα τις πιο τραγικές συμφορές, της έφερε και στη σύγκρουση του Δεκέμβρη. Από τότε οι σχέσεις ανάμεσα στον ελληνικό λαό και στην επίσημη Αγγλία έχουν σκοντάψει σε αδιέξοδο. Έχουν μεταβληθεί σε μια πληγή γιομάτη πύο και σαπίλα. Έχει δημιουργηθεί ένα χάσμα που το κρατά αγεφύρωτο η αγγλική ιμπεριαλιστική αδηφαγία με όργανά της το ντόπιο δοσιλογισμό και τους πλουτοκράτες εκμεταλλευτές, που η ιστορία τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιστορία από χοντρικό ξεπούλημα της Ελλάδας και του λαού της, φτάνει μονάχα να εξασφάλιζαν κι αυτοί μερικά υπόλοιπα απ' το ξεζούμισμα που εφάρμοζαν οι ξένοι λαογδάρτες.

Δεν έχουμε κανένα δισταγμό να πούμε τα πράγματα έτσι όπως έχουν. Η αιτία του κακού βρίσκεται στην Αγγλία. Στην επίσημη πολιτική της, που εφαρμόζει στην Ελλάδα. Αν έλειπε η αγγλική ένοπλη παρέμβαση τον περασμένο Δεκέμβρη, η Ελλάδα θάχε από καιρό λύσει τα βασικά εσωτερικά προβλήματά της, και θα βρισκόταν σήμερα σε ένα οργασμό ανοικοδόμησης, απαλλαγμένη απ' την πολιτική αναρχία και το οικονομικό χάος. Αν σήμερα ακόμα έλειπε η αγγλική κατοχή, θα μπορούσαμε μέσα σε δυο μήνες ν' αποκαταστήσουμε μια τέτοια εσωτερική λαϊκή βάση, που θα μας εξασφάλιζε τη δυνατότητα γρήγορα να γιατρέψουμε τις μεταδεκεμβριανές πληγές και να προχωρήσουμε σταθερά στο δύσκολο έργο της εσωτερικής λαϊκοδημοκρατικής ανόρθωσης.

Την αλήθεια αυτή για την πρωταρχική και μοναδική ευθύνη της επίσημης Αγγλίας πρέπει να τη γνωρίζει πρώτ' απ' όλα ο αγγλικός λαός και η δημοκρατική και σοσιαλιστική Αγγλία για να μπορέσει δίχως συγχύσεις, προκαταλήψεις και αυταπάτες να εκπληρώσει και άντικρα στη μικρή Ελλάδα το δημοκρατικό της χρέος, να ξεκαθαρίσει τις δικές της ευθύνες και να κάνει το σοσιαλιστικό της καθήκον.

Την αλήθεια αυτή πρέπει να τη βροντοφωνάμε ακούραστα και στην επίσημη Αγγλία. Ζητήσαμε και θέλουμε πάντοτε μια έντιμη, ισότιμη, δημοκρατική, αξιοπρεπή συνεννόηση μαζί της. Μα δε θα δεχθούμε ποτέ μια αποικιακή κακομεταχείριση, θα την αποκρούσουμε και θα την πολεμήσουμε με όλα τα μέσα και ας κοστίσει όσες θυσίες και όσο χρόνο θέλει. Είναι καιρός η επίσημη Αγγλία να προσπαθήσει να μας κάνει να ξεχάσουμε λίγο τη ληστεία του Έλγιν, τον αποκλεισμό του Πάρκερ, τον εκβιασμό της πείνας του 1917, τον τυχοδιωκτισμό της Ουκρανίας και της Μικρασίας, για ν' αναφέρουμε μερικά μονάχα απ' τα αχαρακτήριστα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος της Ελλάδας οι διαχειριστές της Στερλίνας στον τόπο μας. Αγγλοελληνική φιλία και συνεργασία δε μπορεί ούτε σα σκέψη να σταθεί όσο θα συνεχίζεται η κακομεταχείριση της Ελλάδας απ' την επίσημη αγγλική πολιτική άσχετα αν ταγοί της πολιτικής αυτής είναι οι Τσόρτσιλ – Ήντεν είτε οι Άτλυ – Μπέβιν.

Ακόμα την αλήθεια αυτή πρέπει να την κάνουμε καθημερινή προσευχή για το κάθε τίμιο Έλληνα. Ο λαός δεν πρέπει ούτε λεπτό να ξεχνά ότι τη λευτεριά και το ξανάσασμά του δε θα το πάρει χάρισμα από κανέναν αν δεν το κερδίσει με την πάλη του. Μας έχουν μπλέξει άσχημα, μα αν δεν ξεμπλέξουμε μόνοι μας, θα μείνουμε για πάντα μπερδεμένοι. Και το ξέμπλεγμα αυτό σημαίνει να μείνουμε ενωμένοι στην πάλη. Να διεκδικήσουμε βήμα προς βήμα τη λευτεριά μας. Να αγωνισθούμε για το ψωμί και τη ζωή μας. Ν' ανοίξουμε με αγώνες το δρόμο για τη ομαλή δημοκρατική εξέλιξη τσακίζοντας κάθε αντιλαϊκή αντίδραση απ' όποια μεριά κι αν έρχεται. Να εξασφαλίσουμε μια τέτοια εσωτερική κατάσταση, όπου ο λαός λεύτερα, ανόθευτα, ανεπηρέαστα θ' αποφασίσει για την κυβέρνηση, την τύχη, το μέλλον του.

Η καινούργια κυβέρνηση του κ. Κανελλοπούλου δεν πρόκειται να καλυτερέψει την κατάσταση. Είναι ξένη προς το λαό και ξένοι είναι αυτού που την φέραν και στηρίζουν. Θα μας ρίξει ακόμα πιο βαθιά στο οικονομικό χάος και την πολιτική αναρχία. Για να πέσει και αυτή σε ένα το πολύ δυο μήνες. Και η νεοελληνική τραγωδία και κατηφοριά θα συνεχίζεται όσο δε δώσει ο λαός τη λύση που θέλει, σωφρονίζοντας τη ντόπια αντίδραση και συμμορφώνοντας τους ξένους που τη στηρίζουν.

Ο δρόμος μας δεν είναι ανθόσπαρτος. Αντίθετα, είναι πολύ δύσκολος. Και η πάλη μας πολύ τραχιά και σκληρή. Μα άλλο γιατρικό δεν υπάρχει αν θέλουμε να ζήσουμε σα λαός και σαν Ελλάδα. Οι δυσκολίες που βρισκόμαστε και οι μπόρες που θ' ανταμώσουμε ακόμα, αν κάθε μέρα μας βρίσκουν πιο ενωμένους, πιο οργανωμένους, πιο ατσαλωμένους, πιο αποφασιστικούς ν' αντιμετωπίσουμε κάθε αντίπραξη και κάθε χτύπημα από όποια μεριά κι αν έρχεται, δε μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία και κανένας δισταγμός ότι στο τέλος, έτσι είτε αλλιώς, νικητής θάναι ο λαός και μονάχα αυτός.

Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ