- Στη διαπαιδαγώγηση που σας έκανε ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρχε κάτι το οποίο έδειχνε το δικό του χαρακτήρα;
Ο ίδιος ήταν ανθρώπινος, κομμουνιστής και αγωνιστής. Μας έκανε κάποιες ασκήσεις θάρρους για να γίνουμε σαν κι αυτόν. Τα ψέματα απαγορεύονταν. Μία φορά μόνο είπα ψέματα και έφαγα ξύλο. Μία φορά.
- Το σπίτι στη Σιβηρία πως ήταν;
Πάνω από το κρεβάτι του είχε τρεις φωτογραφίες: του Μπετόβεν, του Χέμινγουεϊ και του Αϊνστάιν. Δίσκους του Μπετόβεν είχε παντού. Κάτω από το κρεβάτι, παντού. Τον Μπετόβεν τον αγαπούσε, τον άκουγε σε ένα γραμμόφωνο που είχε. Θυμάμαι ήμουν 15 χρονών και με ρώτησε: "Τι ακούτε εκεί στο σχολείο στον Καύκασο, μόνο μουσική ποπ;" Του είπα ότι ακούγαμε και κλασσική μουσική. Με ρώτησε λοιπόν τι ακουγόταν εκείνη τη στιγμή και όταν του είπα η "Ενάτη" του Μπετόβεν, χάρηκε πάρα πολύ. Ήταν το τέταρτο τμήμα της "Ενάτης".
- Είχε βιβλία του Χέμινγουεϊ;
Τα είχε όλα στα Ρώσικα. Το Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα ήταν το αγαπημένο του βιβλίο. Ο πρώτο συγγραφέας που μου έδωσε να διαβάσω ήταν ο Χέμινγουεϊ. Ήξερε τα πάντα για τη ζωή του.
- Ντοστογιέφσκι διάβαζε;
Ναι. Ήξερε όλα του τα βιβλία. Ήξερα τέλεια τα Ρώσικα, τόσο που κάποιοι δεν ήξεραν μέχρι το τέλος ότι ήμασταν Έλληνες.
- Υπάρχουν κάποιοι γνωστοί Αριστεροί οι οποίοι αργότερα να σου μίλησαν για τον πατέρα σου;
Αυτός είναι ο βασικό λόγος που θέλω να μάθουν οι Έλληνες ποιος ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης ως άνθρωπος. Ο Θεοδωράκης όταν μιλήσαμε μου είπε: "Ένα πράγμα πρέπει να ξέρεις. Τέτοιοι άνθρωποι δεν υπήρχαν ούτε θα υπάρξουν".
- Είδατε πότε τον πατέρα σας να κλαίει;
Μια φορά. Όταν πέθανε ο Στάλιν. Λάθος, δύο φορές. Ήμουν 8 χρονών όταν μου είπε ότι πέθανε η γιαγιά μου, η μάνα του. Την αγαπούσε πάρα πολύ. Είχε ατύχημα με αυτοκίνητο. Όταν μου το είπε είχε δάκρυα στα μάτια του.
