Στις 1/4/1949, λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, ξεκινά η έκδοση της εφημερίδας «Νέος κόσμος», με υπότιτλο «Επιλογή άρθρων από τον παγκόσμιο Δημοκρατικό τύπο», ως δεκαπενθήμερη έκδοση από το «Εκδοτικό Νέα Ελλάδα».
Από το Φλεβάρη του 1950 γίνεται μηνιαία έκδοση και στη συνέχεια, στην πολιτική προσφυγιά, ως περιοδικό παραμένει θεωρητικό όργανο του ΚΚΕ.
Η έκδοση του «Νέου Κόσμου», που ξεκινά το 1949, συνεχίζεται έως το 1974.
Έως τις αρχές του 1956, μέσα από τις σελίδες του, καταγράφονται οι θέσεις στη θεωρία και την πολιτική του ΚΚΕ και των αδελφών κομμάτων, οι οποίες είναι αποτέλεσμα της ανάλυσης των γεγονότων στην Ελλάδα και στον κόσμο με βάση την επαναστατική θεωρία και πρακτική των κλασσικών δασκάλων του προλεταριάτου, Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Στάλιν.
Το 1956, μετά το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, το οποίο αποτέλεσε την αφετηρία παλινόρθωσης και επικράτησης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (έως τη διάλυσή της το 1991) και στις πρώην λαϊκές δημοκρατίες, στις σελίδες του «Νέου Κόσμου» μεταφέρεται η εικόνα της αναθεώρησης των βασικών θέσεων του Μαρξισμού-Λενινισμού και της παλινόρθωσης του καπιταλισμού μέσα από αστικές και σοσιαλδημοκρατικές θέσεις με κυρίαρχο τον αντισταλινισμό, κατ’ επέκταση αντικομουνισμό, όπως αυτές καταγράφονται κύρια στα συνέδρια του ΚΚΣΕ 20ο, 21ο, 22ο κλπ.
Στα πρώτα χρόνια της έκδοσης του «Νεου Κοσμου», 1949 – αρχές 1956, μεταξύ άλλων εντοπίζεται ένας σημαντικός αριθμός (23) άρθρων του τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, τα οποία και καταγράφουμε ως συμβολή στην ορθογραφία του και στη βιβλιογραφία στα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε.
Στη συνέχεια, μετά την επικράτηση του Ν. Χρουτσώφ, με την αναθεώρηση του Μαρξισμού-Λενινισμού στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και μετά και με την συμβολή των Ελλήνων πουλημένων αναθεωρητών Κολιγιάννη, Παρτσαλίδη, Βαφιάδη, Φλωράκη κλπ, ο Νίκος Ζαχαριάδης αρχικά καθαιρείται (1956) από Γενικός Γραμματέας, διαγράφεται από μέλος του ΚΚΕ (1957) και στέλνεται εξορία πρώτα στο Μπόροβιτς, και στη συνέχεια στο Σοργκούτ της Σιβηρίας στο οποίο δολοφονήθηκε στις 1/8/1973.
Στη συνέχεια οι θύτες του το 1973 γράψανε στο «Νέο Κόσμο» ότι πέθανε από καρδιά, αργότερα το 1991 είπαν ότι αυτοκτόνησε δηλ. τον αυτοκτόνησαν.
Ακολουθεί η καταγραφή των άρθρων το Νίκου Ζαχαριάδη στο «Νέο Κόσμο» το διάστημα 1949 - αρχές 1956.
Νίκος Ζαχαριάδης
Η καταγραφή των άρθρων είναι από την εργασία του Κ.Ι. Τζιάρα με τίτλο : Πίνακες περιεχομένων του «Νέου Κόσμου» 1949-1974.
Από το Φλεβάρη του 1950 γίνεται μηνιαία έκδοση και στη συνέχεια, στην πολιτική προσφυγιά, ως περιοδικό παραμένει θεωρητικό όργανο του ΚΚΕ.
Η έκδοση του «Νέου Κόσμου», που ξεκινά το 1949, συνεχίζεται έως το 1974.
Έως τις αρχές του 1956, μέσα από τις σελίδες του, καταγράφονται οι θέσεις στη θεωρία και την πολιτική του ΚΚΕ και των αδελφών κομμάτων, οι οποίες είναι αποτέλεσμα της ανάλυσης των γεγονότων στην Ελλάδα και στον κόσμο με βάση την επαναστατική θεωρία και πρακτική των κλασσικών δασκάλων του προλεταριάτου, Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Στάλιν.
Το 1956, μετά το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, το οποίο αποτέλεσε την αφετηρία παλινόρθωσης και επικράτησης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (έως τη διάλυσή της το 1991) και στις πρώην λαϊκές δημοκρατίες, στις σελίδες του «Νέου Κόσμου» μεταφέρεται η εικόνα της αναθεώρησης των βασικών θέσεων του Μαρξισμού-Λενινισμού και της παλινόρθωσης του καπιταλισμού μέσα από αστικές και σοσιαλδημοκρατικές θέσεις με κυρίαρχο τον αντισταλινισμό, κατ’ επέκταση αντικομουνισμό, όπως αυτές καταγράφονται κύρια στα συνέδρια του ΚΚΣΕ 20ο, 21ο, 22ο κλπ.
Στα πρώτα χρόνια της έκδοσης του «Νεου Κοσμου», 1949 – αρχές 1956, μεταξύ άλλων εντοπίζεται ένας σημαντικός αριθμός (23) άρθρων του τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, τα οποία και καταγράφουμε ως συμβολή στην ορθογραφία του και στη βιβλιογραφία στα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε.
Στη συνέχεια, μετά την επικράτηση του Ν. Χρουτσώφ, με την αναθεώρηση του Μαρξισμού-Λενινισμού στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και μετά και με την συμβολή των Ελλήνων πουλημένων αναθεωρητών Κολιγιάννη, Παρτσαλίδη, Βαφιάδη, Φλωράκη κλπ, ο Νίκος Ζαχαριάδης αρχικά καθαιρείται (1956) από Γενικός Γραμματέας, διαγράφεται από μέλος του ΚΚΕ (1957) και στέλνεται εξορία πρώτα στο Μπόροβιτς, και στη συνέχεια στο Σοργκούτ της Σιβηρίας στο οποίο δολοφονήθηκε στις 1/8/1973.
Στη συνέχεια οι θύτες του το 1973 γράψανε στο «Νέο Κόσμο» ότι πέθανε από καρδιά, αργότερα το 1991 είπαν ότι αυτοκτόνησε δηλ. τον αυτοκτόνησαν.
Ακολουθεί η καταγραφή των άρθρων το Νίκου Ζαχαριάδη στο «Νέο Κόσμο» το διάστημα 1949 - αρχές 1956.
Νίκος Ζαχαριάδης
- Το στιλέτο του Τίτο χτυπά πισώπλατα της λαϊκοδημοκρατική Ελλάδα, 1949, τχ. 9 (5-8-1949), σ. 1-2
- Ο άξονας Αθήνα-Βελιγράδι απειλή ενάντια στην ειρήνη, 1950, 7-348
- Δέκα χρόνια πάλης, Συμπεράσματα-Διδάγματα-Καθήκοντα (Α), 1950, 8-397
- Δέκα χρόνια πάλης, Συμπεράσματα-Διδάγματα-Καθήκοντα (Β), 1950, 9-509
- Εισήγηση του σ. Ν. Ζαχαριάδη (στη γ’ συνδιάσκεψη), 1950, 11-12-811
- Τελικός λόγος του σ. Ν. Ζαχαριάδη (στη γ’ συνδιάσκεψη), 1950, 11-12-818
- Οι εσωμοναρχοφασιστικές φαγωμάρες και το Δημοκρατικό στρατόπεδο, 1950, 11-12-783
- Έλληνες ενωθείτε, παλέψτε !, 1951, 8-8
- Προβλήματα του Ενιαίου Μετώπου, 1951, 12-1
- Απάντηση σε επονίτες και επονοπούλες, 1952, 6-5
- Το πρόβλημα των στελεχών στο ΚΚΕ (μέρος πρώτο), 1952, 7-8
- Χαιρετιστήριος λόγος στο ΧΙΧ Συνέδριο του ΚΚ της Σοβιετικής Ένωσης, 1952, 11-10
- Μια ολομέλεια Κομματικής Επιτροπής, 1952, 10-46
- Η κατάσταση και μερικά φλέγοντα ζητήματα της κομματικής δουλειάς και ανάπτυξης, 1953, 8-15
- Συνέντευξη του σ. Ν. Ζαχαριάδη με τον ανταποκριτή της εφημερίδας «Ακρόπολις» κ. Σόλωνα Γρηγοριάδη, 1953, 9-26
- Για τη δημοκρατική νομιμότητα στην Ελλάδα για το καλό του λαού και την προκοπή του τόπου, (Ν. Ζαχαριάδης), 1954, 10-1
- Μπροστά στη κρίση της ξενοδουλείας. Πιο ψηλά τη σημαία της λαϊκής ενότητας και πάλης (Ν. Ζαχαριάδης), 1954, 12-15
- Η κατάσταση σήμερα στη χώρα μας και τα βασικά της προβλήματα (Λόγος στη 4η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ), 1954, 2-1
- Προβλήματα και συμπεράσματα απ’ την κομματική οργανωτική δουλειά μας σήμερα, 1954, 7-13
- Ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους εθνοπροδότες κυπροκάπηλους. «Λεύτερη Κύπρος στη λεύτερη Ελλάδα» (Ν. Ζαχαριάδης), 1955, 5-12
- Πρωτεύει το ζήτημα της αλλαγής στην εξωτερική πολιτική της χώρας (Ν. Ζαχαριάδης), 1955, 10-1
- Η εθνική κρίση στην Ελλάδα, (Ν. Ζαχαριάδης), 1955, 12-α’-δ’
- Πως το ΚΚΕ βλέπει τα πολιτικά μας πράματα σήμερα. (Συνέντευξη που δημοσιεύτηκε το Γενάρη σε εφημερίδα της Αθήνας, 11/1/1956), 1956, 2-1-3
Η καταγραφή των άρθρων είναι από την εργασία του Κ.Ι. Τζιάρα με τίτλο : Πίνακες περιεχομένων του «Νέου Κόσμου» 1949-1974.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου