Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Η κυβέρνηση Βούλγαρη παραιτήθηκε. Και παραιτήθηκε γιατί δεν μπορούσε να συνεχίσει τον ακόλουθο χορό της πάνω στα συντρίμμια της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Μας είχε οδηγήσει στο χάος και κάθε καινούργια μέρα παραμονής της στην εξουσία θα ολοκλήρωνε την καταστροφή που φουντώνει με τον νέο πληθωρισμό. Έφυγε κάτω από την παλλαϊκή κατακραυγή που ακούστηκε μυριόστομη και στο Στάδιο.. –Να φύγει ο Βούλγαρης! Θα ήταν όμως τουλάχιστο πρόωρο να αφήσουμε να μας παρασύρουν οι αυταπάτες και οι αβάσιμες ελπίδες. Μπροστά στο αδιέξοδο που δημιούργησε ο Βούλγαρης και την παλλαϊκή απαίτηση να φύγει, οι σκοτεινές δυνάμεις της αντίδρασης σκέφτηκαν να παίξουν πάλι το αντιλαϊκό παιχνίδι τους. Και αυτού ακριβώς βρίσκεται ο κίνδυνος. Δεν είναι μυστικό –το γράφουν και οι εφημερίδες- ότι ο Βούλγαρης παραιτήθηκε ύστερα από υπόδειξη του κ. Λήπερ, αφού πρώτα προκήρυξε τις ψευτοεκλογές για τις 20 του Γενάρη. Και σήμερα, ύστερα από την παραίτηση του ναυάρχου γίνεται προσπάθεια να πετύχει μια συνεννόηση και συμφωνία λαϊκών-φιλελευθέρων, του κ. Σοφ. Βενιζέλου και άλλων με βάση τις ψυτοεκλογές για τις 20 του Γενάρη- είτε με μια αναβολή τους- και το μοίρασμα των εδρών 50% με 50%, ή κάτι παρόμοιο. Αυτός είναι ο κίνδυνος. Ο κ. Βούλγαρης προετοίμασε τον δρόμο και διώχνεται σαν αποτυχημένος. Και μαγειρεύεται τώρα στα σκοτεινά ένα κυβερνητικό κατασκεύασμα που θα πάει να ολοκληρώσει το έργο που άρχισε ο κ. ναύαρχος. Δηλαδή να ενωθούν όλες οι αντιλαϊκές αντιδημοκρατικές δυνάμεις. Να συμπληρωθεί η κωμωδία της ανασύνταξης των εκλογών. Και να παν για τις ψευτοεκλογές αποκλείοντας ολόκληρη την αριστερά, τον εαμικό κόσμο, το κίνημα Εθνικής Αντίστασης. Και να κυβερνήσουν μετά την ψωροκώσταινα πάνω στη βάση μιας ανήθικης μοιρασιάς που κατεργάζεται και προδικάζει τον πλέριο αφανισμό του λαού, το ολοκληρωτικό χαντάκωμά του τόπου. Δεν μπορεί κανένας να διώξει τη σκέψη ότι ο κ. Λήπερ με τη λύση αυτή διευκολύνει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τον κ. Μπέβιν κατά την τωρινή συζήτηση της Βουλής των Κοινοτήτων πάνω στο ελληνικό. Έτσι πετυχαίνει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Αυτό τουλάχιστο φαντάζεται. Γιατί με τέτοια μαγειρέματα μπορεί να διευκολύνονται δύσκολες για τους εχθρούς του λαού καταστάσεις και να εξυπηρετούν και τα συμφέροντα ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών. Η Ελλάδα όμως δε βοηθιέται και ο λαός δεν ανασαίνει. Χφειάζονται άλλα μέτρα και αποφασιστικότερα βήματα. Μια δημοκρατική αλλαγή είναι άμεσα δυνατή παρά το ότι φαίνεται να σκοντάφτει σε ανυπέρβλητες δυσκολίες. Φτάνει να οπλίσουν οι δημοκρατικοί του κέντρου και η εξωεαμική αριστερά. Να θέσουν καθαρά το πρόβλημα και να αναλάβουν πρωτοβουλία και την ευθύνη της δημοκρατικής λύσης του. Μπορούν αν θέλουν, να σχηματίσουν κυβέρνηση πολιτική δημοκρατική. Θα έχουν αμέριστη και ανεπιφύλακτη τη συνδρομή μια με τη μοναδική προϋπόθεση, να αποκαταστήσουν μια τέτοια εσωτερική τάξη, ώστε να μπορέσει ο κάθε Έλληνας, χωρίς τρομοκρατία και καταδιώξεις να ψηφίσει ελεύθερα όπως αυτός θέλει. Χρειάζεται λίγη ελληνικότητα και δημοκρατικότητα για να μεταβληθεί ο σοβαρός κίνδυνος σε βάσιμη ελπίδα.

Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Ριζοσπάστης, Τετάρτη 10/10/1945, σελ. 1