«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 19, 15 - 31 Αυγούστου 1994, σελ. 3 και 4
Συμπληρώθηκαν στις αρχές Αυγούστου 21 χρόνια από τότε που οι ρεβιζιονιστές ηγέτες τον ΚΚΣΕ Μπρέζνιεφ-Κοσίγκιν σε συνεννόηση με την ελληνική οπορτουνιστική ομάδα Φλωράκη-Λουλέ κλπ. δολοφόνησαν το Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ (1918-55), αλύγιστο και ακατάβλητο κομμουνιστή σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη στον τόπο της εξορίας, το Σουργκούτ της Σιβηρίας.
Στα 17 χρόνια που κρατήθηκε εξόριστος στη Σιβηρία ο Ζαχαριάδης οι έλληνες Πολιτικοί πρόσφυγες στις τότε ρεβιζιονιστικές χώρες αγωνίστηκαν συνεχώς για την απελευθέρωσή του και έστειλαν επανειλημμένα γραπτές διαμαρτυρίες στο ΚΚΣΕ και στα άλλα κόμματα.
Υπήρξαν, όμως, και θλιβερές εξαιρέσεις όπως η αντιζαχαριαδική ομάδα των Γάβρίλου-Δανιηλίδη στη Ρουμανία και στην Ελλάδα η αντισταλινική-αντιζαχαριαδική οπορτουνιστική καθοδηγητική ομάδα της “Αναγέννησης” των Χοτζέα-Ιορδανίδη, οι οποίες όχι μόνο δεν αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση του Ζαχαριάδη, αλλά ακόμα χειρότερα διέδιδαν συκοφαντικά, ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης “υποτάχθηκε” στους χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές. Μάλιστα η ομάδα της Ρουμανίας διέδιδε ότι ο Ζαχαριάδης είναι “ελεύθερος και κάνει βόλτες στη Μόσχα” και ζητούσε από τους κομμουνιστές πολιτικούς πρόσφυγες να ματαιώσουν κάθε διαμαρτυρία ια την απελευθέρωσή του.
Ο δεξιός οπορτουνισμός της καθοδηγητικής ομάδας της “Αναγέννησης” των Χοτζέα-Ιορδανίδη, μετέπειτα ΟΜΛΕ, από την οποία προέρχονται το ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ, κλπ. εκφράζονταν στον αντισταλινισμό της («ο Στάλιν ήταν μεγάλος, αλλά έκανε και λάθη»), στον έξαλλο αντιζαχαριαδισμό της (σωρεία συκοφαντικών επινοήσεων σε βάρος του Ζαχαριάδη), στις ίδιες θέσεις-εκτιμήσεις για την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ της περιόδου 1946-55 με εκείνες της προδοτικής ομάδας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη («ανώμαλο καθεστώς», «σεχταρισμός», «δογματισμός», κλπ.), στο λικβινταρισμό της (αποδοχή στην πράξη της διάλυσης των κομματικών οργανώσεων (1958) από τους ρεβιζιονιστές), στις πρωτοφανείς συκοφαντικές επινοήσεις σε βάρος του ΚΚΕ («το ΚΚΕ ήταν “έτοιμο” να δεχτεί το ρεβιζιονισμό χρουτσωφικού τύπου» «το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να γίνει ένα πραγματικά μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα, ένα αληθινά επαναστατικό κόμμα του προλεταριάτου», κλπ.) («Θέσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ ια τα 56 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ», σελ. 31-57, Αθήνα 1975, «Ιστορικές Εκδόσεις»).
Σήμερα είναι γνωστό στην εργατική τάξη και το λαό μας, ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης όχι μόνο δεν υποτάχθηκε στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό, αλλά, ότι ήταν ο πρώτος
κομμουνιστής ηγέτης στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που αντιστάθηκε στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό (και μάλιστα πριν το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ) και δεύτερο, ότι ακριβώς για τη συνεπή αντίστασή του στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό δολοφονήθηκε στη Σιβηρία από τους σοβιετικούς ηγέτες για να μην επιστρέψει ζωντανός στην Ελλάδα και καταστρέψει τα προδοτικά τους σχέδια, δηλαδή διαλύσει τις ρεβιζιονιστικές ομάδες των Φλωράκη-Κύρκου. Το ερώτημα, λοιπόν, που πλανάται είναι, αν οι παραπάνω αντιζαχαριαδικές ομάδες διέδιδαν εν γνώσει τους αυτές τις συκοφαντίες σε βάρος του Ζαχαριάδη για να διασπάσουν τους έλληνες κομμουνιστές ή είχαν πέσει θύματα των διαδόσεων των σοβιετικών και ελλήνων ρεβιζιονιστών.
Παρακάτω δημοσιεύουμε “Διαμαρτυρία των ελλήνων κομμουνιστών της Τσεχοσλαβακίας και την απελευθέρωση του Ζαχαριάδη” (διατηρώντας τη σύνταξη και την ορθογραφία) τόσο για να γίνουν γνωστά στο λαό μια σειρά ιστορικά γεγονότα όσο και -για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ, γενικόν γραμματέαν Λ. Μπρέζνιεφ
Προς το Προεδρείο του Ανωτάτου Σοβιέτ Μπογκόρνιν
Προς τον πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλείου της Σοβιετικής Ενωσης Κοσίγκιν
Με λύπη και συγκίνηση, παράλληλα δε και με μεγάλη μας αγανάκτιση παρακολουθούμε το τραγικό μαρτύριο που διαδραματίζεται, προς τον σ. Νίκον Ζαχαριάδη πάνω από 11 χρόνια, με βασικό και κύριο σκοπό έχει στην αργή την φυσική εξόντωσή του.
Το γεγονός αυτό δείχνει, όχι μόνον την αδυναμία τη δικιά σας, αλλά και της ομάδας που τοποθετήσατε στην ηγεσία του ΚΚΕ, με την σύγκλιση της 6ης πραξικοπηματικής Ολομέλειας της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ το Μάρτη του 1956.
Η παράφορη αυτή επέμβασή σας στα εσωτερικά του κόμματός μας, εκμεταλλευόμενοι την προσφυγιά μας, της πολιτικής ασυλίας που μας χωρηγήθει απ’ τη χώρα σας και τις άλλες Λαϊκές Δημοκρατίες της Ευρώπης το 1949, καταπατήσατε παράφορα τις μαρξιστικές-λενινιστικές νόρμες, στις σχέσεις μεταξύ των αδελφών κομμάτων, αναδείχνοντας το κόμμα σας - Κόμμα Μάνα - με αποτέλεσμα τη διασπορά και διάλυση του ΚΚΕ, στο εργατικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας, επιφέροντας ανεπανόρθωτες ζημιές ρίχνοντας αυτό δεκάδες χρόνια πίσω, που το πρώτο θύμα της επέμβασής σας ήταν και είναι ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ σ. Ν. Ζαχαριάδης, τον οποίο πάνω από 11 χρόνια κρατάτε υπόδοικο κάτω απ’ τις πιο απάνθρωπες συνθήκες, καταπατόντας και τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Το μοναδικό “έγκλημά” του ήταν, η μη συμφωνία του με τις αναθεωρητικές οπορτουνιστικές θέσεις του 20ου σας Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956), που κατάγγειλε, ότι η επιβουλή και εφαρμογή των Θέσεων αυτών σαν γενική γραμμή του διεθνούς σοσιαλιστικού συστίματος και παγκοσμίου κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, στρόνετε το έδαφος για έναν νέο πογκρόμ στο σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα και απόριψε κατηγορηματικά την επέμβασή σας στα εσωτερικά του κόμματός μας, απ’ την αρχή, με την φραξιονιστική και υπονομευτική οργάνωση και δράση σας που ασκείσατε στην Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ στην Τασκέντη από τις αρχές του 1955, την οποία βαθμιαία την μεταφέρατε και στις άλλες κομματικές οργανώσεις στις Λαϊκές Δημοκρατίες.
Για την επέμβασή σας αυτή, επανελλημένα να σας είχαμε γράψει γράμματα και εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές, που καταδικάζαμε αυτήν, και παράλληλα απετούσαμε να αφεθεί ελεύθερος ο σ. Ν. Ζαχαριάδης, τονίζοντας ότι, να σταματήσετε τις παραπέρα επεμβάσεις σας στα εσωτερικά του κόμματός μας, και ότι δεν είσθαι εσείς οι αρμόδιοι για να δώσετε λύση, ούτε η ομάδα αυτή που τοποθετήσατε πραξικοπηματικά στην ηγεσία του ΚΚΕ, αλλά τα μέλη του ΚΚΕ και οι αγωνιστές της Ελλάδος που τον εμπυστεύτικαν στο πόστο που κατείχε στο κόμμα. Οι βουλευτικές εκλογές στις 18 Φεβρουαρίου 1956, βάλαν την τελική τους σφραγίδα για τη σωστή γραμμή και ταχτική που εφάρμοζε το κόμμα στη χώρα μας, που αυτή η προτοφανείς επιτυχία στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, καί- τοι παράνωμο το ΚΚΕ, σας ξάφνιασε εσάς και τους γνωστούς φραξιονιστές, αναθεωρητές, οπορτουνιστές λινβινταριστές υτοπαθείς λιποτάχτες και χρεωκοποιμένους, που τους τοποθετήσατε στην ηγεσία του ΚΚΕ αμέσως μετά το 20ο Συνέδριό σας, με τη σύγκλιση της πραξικοπηματικής 6ης Ολομέλειας το Μάρτη 1956, που αμέσως άρχησε η συκοφαντική εκστρατία γεμάτη πλαστογραφία και σκυνοθεσία εναντίον του σ. Ν. Ζαχαριάδη και της γραμμής που εφάρμοζε το κόμμα αυτή την περίοδο, και αυτή βάση των αναθεωρητικών Θέσεων το 20ο Συνέδριό σας αποκαλέσατε το σ. Ν. Ζαχαριάδη και τη γραμμή του κόμματος, δογματική, σεχταριστική, τοιχοδιοχτική, ότι καλιέργησε γύρω απ’ το πρόσωπό του την προ- σωπολατρία, κλπ. και για να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στα παραπάνω τον κατηγορήσατε για ύποπτο χαφιέ και προβοκάτορα, για να εξαπατήσετε τα μέλη του ΚΚΕ, τους αγωνιστές και ολόκληρο το λαϊκό εργατικό Κίνημα της χώρας μας. Οι κατηγορίες και οι συκοφαντίες αυτές τις δανιστίκατε από το θυσαβροφυλάκιο του ιμπεριαλισμού, και από την ίδια την προδωσία τους που εφάρμοσε επί κατοχής 1941-1945 και που εφαρμώζει από το 1956-1967.
Η ζωή, τα γεγονότα που έλαβαν χώρα και όπως αυτά εξελήχθηκαν και εξελήσονται για πολαπλή φορά βάζουν τη σφραγίδα της προδοσίας τους από τη μια μεριά, και τη δικαίωση του σ. Ν. Ζαχαριάδη απ’ την άλλη.
Έτσι δικαιολογημένα ο σ. Ν. Ζαχαριάδης με γράμματά του προς εσάς παράλληλα δε και προς την ομάδα που τοποθετήσατε στην ηγεσία του ΚΚΕ, που ζητούσε να εξετασθεί το ζήτημά του για να αποδειχθούν οι κατηγορίες εναντίον του, δεν τολμήσατε να του απαντήσετε, όπως το ίδιο δεν απαντήσατε και πως χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ και αγωνιστές, που σας έχουν στήλει αυτό το διάστημα εκατοντάδες γράμματα και εκθέσεις. Συνηθήσατε να κρατάτε συγή σαν το νεκροταφείο, και να προπαγαντίζετε μεγαλόφωνα το ψέμα, την απάτη, την πλαστογραφία και άλλα παρόμοια. Στο γράμμα που σας έστειλε με την ευκερία της σύγκλισης του 23ου συνεδρίου του Κόμματό σας (ΚΚΣΕ) ο σ. Ν.Ζαχαριάδης μεταξύ των άλλων σας τόνιζε, ότι εάν έχετε στοιχεία ότι είναι πράχτορας και εχθρός, όπως τον χαραχτηρίζετε, να δικαστεί και να εκτελεσθεί. Εφόσον όμως καταρεύση η βρώμικη σκηνοθετημένη κατηγορία πρέπει αμέσως με απόφαση να αποκατασταθεί ηθικά και να αφεθεί ελεύθερος, μάλιστα σας προηδοποίησε ότι εάν δεν λυθεί το ζήτημά του Θα κυρήξει απεργία πείνας την πρωτομαγιά του 1966. Και πάλε κρατήσατε τη συνηθισμένη σας σιωπή, όπως, πάντα, αίσχος σε σας που αυτοκυρίχνεστε συνεχιστές του Λένιν.
Την πρωτομαγιά του 1966 κήρυξε απεργία πείνας που κράτησε 18 ημέρες. Το γεγονός αυτό σας ξάφνιασε τιπικά και σας και τους διωρισμένους σας στην ηγεσία
του κκ, και στείλατε τους Ζωγράφο, Ζάχο και δικούς σας που του υποσχέθηκαν ότι το ζήτημά του συζητήτε, δεν υπάρχει τίποτα εις βάρος του, γρήγορα θα αποκατασταθεί ηθικά και θα αφεθεί ελεύθερος με σχετική απόφαση. Τον εξαπατήσατε για να συνεχίσετε το τραγικό μαρτύριο μέχρι την αργή φυσική εξώντοσή του. Περίμενε ένα
χρόνο για την εφαρμογή των υποσχέσεών σας, αλλά δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια
δημαγωγία σας, που τον ανάγκασε την 1η Μάη του 1967 να κυρήξη δεύτερη συνεχής
απεργία πείνας διότι άλλος δρόμος δεν του απόμεινε για να διαμαρτυρηθεί εκ νέου εναντίον σας. Στις 9.5.67 στείλατε άλλους απατεώνες τους Δημητρίου και Υφαντή μαζί και δικούς σας για να τον εξαπατήσουν εκ νέου τονίζοντας ότι, εις βάρος
του δεν υπάρχει απολύτως τίποτα γρήγορα θα παρθεί απόφαση ηθικής αποκατάστασης και θα αφεθεί ελεύθερος μόνον στο χώρο της Σοβιετικής Ένωσης.
Ενώ όμως την απεργεία του την συνέχισε παραπέρα, βάση της ειδοποίησης που έχουμε φέροντας ημερομηνεια 26.5.67 έλεγε ότι η απεργία συνεχίζεται, δεν γνωρίζουμε πόσο κράτησε η απεργία πείνας και πια η συνέπεια στην ύπαρξει του αδάμαστου επαναστάτη μαρξιστή-λενινιστή σ. Ν. Ζαχαριάδη.
Απ’ όλα αυτά το συμπέρασμα που βγένει είναι, ότι, την εξαφάνισή του απ’ τη ζωή, δεν τόλμησε να την εφαρμόσει ο διχτάτορας Μεταξάς 1936-1941 που τον κρατούσε αλυσοδεμένο στις φυλακές της Κέρκυρας, δεν το έπραξεν ο χιτλερικός ναζισμός που
τον μετέφερε στο στρατόπεδο του Νταχάου 1941-1945, αυτό που δεν το κατωρθόσατε να πετύχετε το Σεπτέβρι του 1955 με το γνωστό πογκρόμ που οργανώσατε εναντίον του στην Τασκέντη, πάτε να το εφαρμώσετε τώρα με την αργή φυσική εξώντοσή του.
Σας καθηστούμε ολοκληρωτικά υπεύθυνους για τη ζωή του σ. Ν. Ζαχαριάδη,
ίσως τη στιγμή που γράφομε τη διαμαρτυρία αυτή να μην βρήσκετε εν τη ζωή, αυτό θα σας βαρύνει εσάς και τους εγκάθετους στην ηγεσία του ΚΚΕ σαν εγκληματίες απέναντι του Ελληνικού λαού και παγκόσμιου κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, γι’ αυτό διαμαρτυρόμαστε εντονότατα και απαιτούμε χωρίς παραπέρα προστριβές να αφήσετε ελεύθερο και διευκολύνετε να πάει όπου θελήση ο ταλεποριμένος μα ακατανίκητος επαναστάτης μαρξιστής-λενινιστής πρώην γραμματέας του ΚΚΕ σ. Ν. Ζαχαριάδης.
Με μεγάλη μας αγωνία περιμένουμε στην αμέσως εκπλήρωση του αιτήματός μας.
Οι μαρξιστές-λενινιστές του ΚΚΕ Τσεχοσλοβακίας
Ιούλης 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου