ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 16-01-1946

ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Δέκα ακόμα δολοφονίες μέσα στις δυο μέρες. Κυριακή και Δευτέρα. Τέσσερις στο Βόλο, ένας στη Νέα Ιωνία, ένας στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και από ένας στη Θήβα, Καλαμάτα, Τρίκαλα και Σπάρτη. Οι τραυματισμένοι στις δυο αυτές μέρες ξεπερνούν τους 30. Και οι δολοφόνοι είναι πάντα, πάντα οι ίδιοι: όργανα απ' τα σώματα ασφαλείας σε αδελφική συνεργασία με τους μαυρομετωπίτες τρομοκράτες. Και, φυσικά, την ανωτάτη εποπτεία την έχουν οι Άγγλοι οργανωτές αστυνομίας και χωροφυλακής. Και δε χωράει καμιά απόλυτα αμφιβολία πως το καινούργιο αυτό κύμα από δολοφονίες κατευθύνεται απ' την πολιτική ηγεσία του Μαύρου Μετώπου – Σοφ. Βενιζέλου, που με τη δολοφονία παν να στηρίξουν την προσπάθειά τους να καταλάβουν την αρχή μια και τους λείπει ο λαϊκός όγκος.

Αυτήν την εικόνα «δημοκρατίας και ισοπολιτείας» παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα, το «χαϊδεμένο παιδί» της Αγγλίας, τις μέρες ακριβώς που ο Άγγλος υφυπουργός των Εξωτερικών κ. Μακ Νηλ, χωρίς να αναφέρεται και με μια ακόμα λέξη στο δολοφονικό ξεφάντωμα του μοναρχοφασιμού, μιλά για τη «μαχητική νοοτροπία» του Κ.Κ.Ε. Και η κυβέρνηση; Στην καλύτερη γι' αυτήν περίπτωση δεν είναι σε θέση να επιβληθεί, παρά το γεγονός ότι τόσο ο πρωθυπουργός κ. Σοφούλης όσο και οι άλλοι άμεσα υπεύθυνοι για την τάξη υπουργοί του αναγνωρίζουν ανοιχτά ότι στον κρατικό μηχανισμό κυριαρχούν οι χίτες και ότι η χίτικη τρομοκρατία οργιάζει σε ολόκληρη τη χώρα.

Και η κυβέρνηση δε μπορεί να επιβληθεί γιατί δεν έχει κανένα λαϊκό έρεισμα. Στις επτά βδομάδες μάλιστα που βρίσκεται στην αρχή, κατάφερε, με την πολιτική που ακολούθησε, να αποξενωθεί ακόμα πιο πολύ απ' το λαό. Σήμερα και για τους πιο αισιόδοξους υπουργούς θα έχει γίνει ολοφάνερη η ουτοπία που στην αρχή κυνήγησε η κυβέρνηση: να επιβληθεί, δηλαδή μόνη της, δίχως να στηριχθεί στη δημοκρατική λαϊκή παράταξη με μόνη την υποστήριξη των Άγγλων. Ο μικροκομματικός τότε υπολογισμός που έκανε το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο ήταν με μια «έξυπνη» και «καπάτσα» πολιτεία να αποσπάσει μάζες απ' την Αριστερά και απ' τη Δεξιά και ν' αποχτήσει έτσι, χρησιμοποιώντας κατάλληλα τον κρατικό μηχανισμό και την κυβερνητική εξουσία, δική του λαϊκή βάση. Η ζωή ανέτρεψε τα παλαιοκομματικά αυτά τερτίπια. Όταν ερωτοτρόπησε η κυβέρνηση προς τα δεξιά, απ' αυτόν τον «καπάτσο» χειρισμό κέρδισε μόνο το Μαύρο Μέτωπο σε βάρος της. Και τώρα, που η κυβέρνηση αμφιταλαντεύεται, το Μαύρο Μέτωπο και η μαυρομετωπίτικη αντίδραση μέσα απ' το ίδιο το κόμμα των Φιλελευθέρων με επικεφαλής το νεοφασίστα αποστάτη Σοφοκλή Βενιζέλο, περνούν στην κατά μέτωπο επίθεση για να ανατρέψουν την κυβέρνηση.

Οι ταλαντεύσεις της κυβέρνησης είναι ακριβώς εκείνες που επιτρέπουν το μοναρχοφασιστικό ξεφάντωμα. Και, όπως δείχνουν τα σημεία, οι ταλαντεύσεις πρόκειται να συνεχισθούν. Το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο για να ξανακερδίσει όσα έχασε τους δυο μήνες που κυβερνά όπως κυβερνά και για να πετύχει όσα ήθελε να πετύχει όταν σχημάτισε την κυβέρνησή του και δε τα πέτυχε, χρησιμοποιεί πάλι μια αναβλητική τακτική. Πρώτ' απ' όλα υπολογίζει ότι με την οικονομική ενίσχυση απ' το εξωτερικό θα σταθεροποιήσει τη δραχμή και την οικονομική ζωή και αυτό θάχει την ακτινοβολία στις μάζες προς όφελός του. Μα για αυτό το πράγμα χρειάζεται χρόνο και επιδιώκει μια αναβολή των εκλογών για 2 και 3 μήνες παρ' όλα τ' αντίθετα που επίσημα βεβαιώνει. Μα για να φθάσει σε μια αναβολή των εκλογών χρησιμοποιεί και δω μια παρελκυστική τακτική. Βεβαιώνει ανοιχτά και επίσημα ότι οι εκλογικοί κατάλογοι, έτσι όπως έγιναν, δεν είναι γνήσιοι. Δεν κάνει όμως τίποτε το αποφασιστικό για να τους διορθώσει. Και έτσι ταμπουρώνεται είτε πιάνεται απ' την αποχή του ΕΑΜ – αποχή που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο κάλπικο των καταλόγων – και επιδιώκει, με τη δικαιολογία ότι το ΕΑΜ απέχει, να τραβά το ζήτημα στο μάκρος για να φτάσει έτσι στην αναβολή των εκλογών. Δηλαδή, να πραγματοποιήσει αυτό που επιδιώκει: να κερδίσει 2-4 μήνες γιατί φαντάζεται ότι έτσι θα συνέλθει, θ' ανασυνταχθεί και θάχει μεγαλύτερες ελπίδες για μια σοβαρή εκλογική επιτυχία.

Φυσικά πρόκειται και πάλι για παλαιοκομματικά τερτίπια που δε θα διορθώσουν κατά τίποτε την κατάσταση. Αντίθετα, θα τη χειροτερεύσουν ακόμα περισσότερο. Και η κυβέρνηση στέκεται, όπως στεκότανε και τη πρώτη μέρα που σχηματίστηκε, μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Με το Μαύρο Μέτωπο για με το λαό. Όσο διστάζει τόσο και η ίδια και η χώρα ολόκληρη πελαγώνει στο αδιέξοδο.

Μας κατηγορούν ορισμένοι εξωεαμικοί δημοκρατικοί κύκλοι για τη στάση μας απέναντι στην κυβέρνηση. Όμως μόνο η κυβερνητική πράξη είναι το κριτήριο της δικής μας τακτικής απέναντί της. Και η πράξη αυτή μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά λαϊκή και δημοκρατική ήταν.

Σήμερα με τη νέα εξόρμηση του Μαύρου Μετώπου δίνεται στην κυβέρνηση μια καινούργια ευκαιρία: Να προχωρήσει στην πραγματική δημιουργία του Πανελλαδικού Πανδημοκρατικού Μετώπου παίρνοντας το ΕΑΜ στους κόλπους της και προχωρώντας δημοκρατικά προς τις εκλογές.

Την Κυριακή ο δημοκρατικός λαός της Αθήνας και του Πειραιά με τη συγκέντρωσή του αυτή τη θέληση πρέπει να εκφράσει: Πανελλαδικό Πανδημοκρατικό Μέτωπο. Είσοδος του ΕΑΜ στην κυβέρνηση και εκλογές.

Το Πανελλαδικό Πανδημοκρατικό Μέτωπο είναι σε θέση να σαρώσει το άγος του μαυρομετωπίτικου νεοφασισμού ΜΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟ απ' όλη την Ελλάδα. Έτσι ο μοναρχοφασισμός δε θα επιπλεύσει ούτε σε μια εκλογική περιοχή. Θα σβήσει το αίσχος του για πάντα. Ενώ, αντίθετά, το Δημοκρατικό Κέντρο, που σήμερα φυτοζωεί, θα εξυψωθεί σε αποφασιστικό για τη διακυβέρνηση της χώρας πολιτικό παράγοντα με πλατύ λαϊκό βάθρο.

Αυτή η ευκαιρία δίνεται σήμερα στην ηγεσία του Δημοκρατικού Κέντρου. Αλλιώς αυτό θα φέρει την ευθύνη για την ουσιαστική κατάσταση εμφυλίου πολέμου που επικρατεί στη χώρα μας, κατάσταση που αυτό σαν κυβέρνηση, ανέχεται και υποθάλπει. Γιατί είναι κατάσταση εμφυλίου πολέμου όταν ο μοναρχοφασισμός μέσα σε 2 μέρες δολοφονεί δέκα και τραυματίζει πάνω από τριάντα δημοκρατικούς πολίτες.

Και φυσικά, παρ' όλη την ψυχραιμία και υποχωρητικότητά μας, θα ρθει μια μέρα που η κατάσταση αυτή του εμφυλίου πολέμου, που ο μοναρχοφασισμός εφαρμόζει εναντίον της Λαϊκής Δημοκρατίας, θα παύσει να είναι μονόπλευρος.

Ας ξανασκεφθεί λοιπόν τις ευθύνες η κυβέρνηση. Και κυρίως οι ξένοι εκείνοι κύκλοι που τα πράγματα έδειξαν ότι φέρνουν την πρώτη ευθύνη για τη μεταδεκεμβριανή κακοδαιμονία στην Ελλάδα.

Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ