Το πιο κάτω άρθρο του Ζαχαριάδη γράφτηκε στις 22.11.40 στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας. Δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» της 5.12.40, που έβγαζε η «προσωρινή διοίκηση». Η δημοσίευση του άρθρου οφείλεται στην ίδια προσπάθεια που έκανε ο σ. Ζαχαριάδης να χρησιμοποιήσει, εν γνώση του, το όργανο της χαφιεδικής Προσωρινής Διοίκησης, για να δίνει στο κόμμα τη σωστή γραμμή μια και δεν είχε άλλη δυνατότητα.
Σε πολλούς εργαζόμενους θα ξεπροβάλλει η ερώτηση: Αφού αναγκαστικά ο Ελληνοιταλικός πόλεμος είναι κομμάτι του ιμπεριαλιστικού πολέμου Αγγλίας-Αξονα είναι σωστή η θέση του ΚΚΕ στην ιταλοελληνική σύγκρουση. Δε χωρεί καμιά αμφιβολία ότι ο Μεταξάς, όπως τον κάνει τον πόλεμο σήμερα, παίζει το παιχνίδι της ελληνικής πλουτοκρατίας και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού. Γι’ αυτό και βάζει στους φυλακισμένους και εξορίστους κομμουνιστές τον όρο: Για να σας αφήσω να πολεμήστε το φασισμό του Μουσολίνι πρέπει να προσκυνήστε το φασισμό του Μεταξά! Και αν η Αγγλία μας «βοηθά», είναι γιατί έτσι αποχτά πρώτης γραμμής στρατηγική θέση στη Μεσόγειο και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ορμητήριο για να χτυπήσει αύριο το Χίτλερ από τη στεριά. Ώστε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός δεν μας «βοηθά» από αγάπη. Γιατι, όπως ο Μουσολίνι στα Δωδεκάνησα, έτσι κι’ αυτός δολοφονούσε τους Έλληνες στην Κύπρο στα 1931. Ούτε ξεχνάμε την Παουέρ, το ΔΟΕ και τόσα άλλα. Ώστε το ΚΚΕ παίζει σήμερα το παιχνίδι του Μεταξά και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού; Η αλήθεια είναι ότι η θέση του ΚΚΕ είναι σήμερα πολύ λεπτή και πολύ δύσκολη. Τα στοιχεία που πρέπει να συγκροτήσουν σήμερα τη γραμμή του ΚΚΕ είναι τούτα δω:
α) Το ΚΚΕ είναι ενάντια στην υποδούλωση της Ελλάδας απ’ το Μουσολίνι και ενάντια στη φασιστική τάξη πραγμάτων του Αξονα.
β) Το ΚΚΕ είναι το ίδιο ενάντια στην υποδούλωση της Ελλάδας απ’ τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό που μας ληστεύει απ’ το 1821 και που είναι σήμερα η συνισταμένη της αντεπαναστατικής και αντισοβιετικής πλουτοκρατίας σ’ όλο τον κόσμο.
γ) Για τον εργαζόμενο λαό της Ελλάδας ο πόλεμος ενάντια στο Μουσολίνι είναι πόλεμος ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα από οικονομικούς-εθνικούς-κοινωνικούς-πολιτικούς αγώνες που κάνει ανοίγοντας το δρόμο προς την ολόπλευρη, ολοκληρωτική, προς τη σοσιαλιστική, σοβιετική του απελευθέρωση.
δ) Ο Μεταξάς αποκρούοντας το Εθνικό-Παλλαϊκό μέτωπο κάνει σήμερα πόλεμο φασιστικό- πλουτοκρατικό-αγγλόφιλο.
ε) Το ΚΚΕ πρέπει τον τέτοιο δρόμο του Μεταξά να τον μετατρέψει σε εθνικό-παλλαϊκό-αντιφασιστικό- αντιπλουτοκρατικό-αντιϊμπεριαλιστικό πόλεμο. Ο εργαζόμενος λαός στο μέτωπο και σ’ όλη τη χώρα πρέπει να καταχτήσει την ηγεμονία στο σημερινό πόλεμο. Αυτή είναι ολόκληρη η θέση του ΚΚΕ. Πολεμά με τον Μουσολίνι όχι για χάρη του Μεταξά και της Αγγλίας, μα προς όφελος του εργαζόμενου λαού της Ελλάδας της Βαλκανικής και όλου του κόσμου. Μπορεί στα 1914 μια τέτοια θέση για μια μικρή χώρα νάταν εσφαλμένη. Σήμερα εκτός από τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό υπάρχει και η ΕΣΣΔ. Βασική κατάκτηση της παγκόσμιας και πρωταρχικό στήριγμα για κάθε λαϊκό απελευθερωτικό και επαναστατικό κίνημα. Και με τη σημερινή κατάσταση στη Μεσόγειο-Βαλακάνια-Ευρώπη η θέση του ΚΚΕ στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, όπως μπαίνει στο ανοιχτό γράμμα μου και όπως ξεκαθαρίζεται πιο πάνω σε τελευταία ανάλυση δεν ωφελεί ούτε τον Μουσολίνι-Χίτλερ ούτε τον Μεταξά ούτε την Αγγλία, παρά μόνο το λαό της Ελλάδας και την Παγκόσμια Επανάσταση. Η Ελλάδα δεν θέλει ούτε την κατάχτηση, τις δολοφονίες και τους βιασμούς του Μουσολίνι ούτε το φασισμό του Μεταξά ούτε τον ιμπεριαλισμό της Αγγλίας. Και μέσα στον σημερινό αγώνα της πρέπει να ξεκαθαρίσει όλα αυτά.
στ) Ο ελληνικοϊταλικός πόλεμος είναι κι’ αυτός μια φάση, μια πράξη στον καινούργιο κύκλο από επαναστάσεις και πολέμους που έμπασε την ανθρωπότητα ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός. Οι προλετάριοι και οι αγρότες της Ελλάδας, ολόκληρος ο εργαζόμενος λαός της δεν μπορούσαν να μη δεχτούνε την πρόκληση του Μουσολίνι, δεν μπόρεσαν να δεχτούν το βιασμό του για το λόγο και μόνο ότι έχουν στην πλάτη τους το Μεταξά. Αυτό κάνει τον αγώνα τους πιο δύσκολο και βαρύ, μα δε μπορούσε να τον χαλάσει και τα τελικά αποτελέσματα απ’ τον σημερινό μας αγώνα θα εκτιμηθούν από την ικανότητά μας να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας τόσο με το Μουσολίνι όσο και με το Μεταξά και τον Εγγλέζικο ιμπεριαλισμό. Εδώ βρίσκεται το πραγματικό νόημα της θέσης που παίρνουμε σήμερα. Αν είναι σωστή ή όχι θα φανούν όχι οι φλυαρίες μα τα έργα μας.
«Ριζοσπάστης» 28.10.1945, σελ. 1 & 4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου