Για την ανεξαρτησία και την δημοκρατία

Άρχισε στο Συμβούλιο της ΟΕΕ η συζήτηση πάνω στο ελληνικό ζήτημα. Η κατάσταση στην Ελλάδα, δηλαδή η επικράτηση του νεοφασισμού, που επιβλήθηκε χάρη στην ένοπλη ενίσχυση που πήρε απ’ τις αγγλικές δυνάμεις κατοχής, συγκέντρωσε γύρω απ’ το ελληνικό πρόβλημα το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο ενδιαφέρον γιατί κάνει την Ελλάδα εστία για διεθνείς διαταραχές και άμεσο και σοβαρό κίνδυνο για τη βαλκανική και ευρωπαϊκή ειρήνη. Για μας η συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας της ΟΕΕ και μπροστά στην παγκόσμια κοινή γνώμη παρουσιάζει ενδιαφέρον πρώτ’ απ’ όλα απ την πλευρά των εσωτερικών μας εξελίξεων και της ντόπιας κατάστασης.

Είναι φανερό πως τόσο η εγγλέζικη πολιτική όσο και το Μαύρο Μέτωπο και η κυβέρνηση του Παλαιοδημοκρατικού Κέντρου έχουν χάσει τα νερά τους. Και αυτό γιατί η πολιτική και η δράση τους στην Ελλάδα δεν μπορεί ν’ αντέξει σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο, σε καμμία δημοκρατική κριτική. Είναι πολιτική αυθαίρετης και φιλοφασιστικής επέμβασης στα εσωτερικά μας από την πλευρά της Αγγλίας. Και απ’ την πλευρά του Μαύρου Μετώπου και της κυβέρνησης πολιτική νεοφασιστικής εσωτερικής εξέλιξης. Η αγγλική πολιτική απότυχε απόλυτα γιατί στηρίχτηκε στις ντόπιες φασιστικές αντιλαϊκές δυνάμεις. Η πολιτική που εφάρμοσαν, όλες δίχως καμμία εξαίρεση οι μεταδεκεμβριανές κυβερνήσεις- ανδρείκελα, χρεωκόπησε πέρα για πέρα γιατί στάθηκε δουλική και υποταχτική στον ξένο αφέντη, στηρίχτηκε μόνο στην ένοπλη βοήθειά του και στράφηκε ολομέτωπη ενάντια στο λαό. Η αναμφισβήτητη απόδειξη για την κλασική και γενική αυτή αποτυχία είναι η εικόνα που μας δίνει σήμερα η χώρα μας: εικόνα από μια ολόπλευρη εσωτερική αναρχία και χάος και από ένα βαθύ οικονομικό ξεχαρβάλωμα. Ύστερα από δεκαπεντάμηνη εγγλέζικη κατοχή και μαυρομετωπική και αντιλαϊκή διακυβέρνηση η Ελλάδα- μοναδική εξαίρεση στον πανευρωπαϊκό οργασμό από δημοκρατική τάξη και ειρηνική ανοικοδόμηση- παραδέρνει σε μια άγρια κρίση που την έφερε μέχρι την αγωνία και την απελπισιά.

Η εξήγηση για την αποτυχία αυτή βρίσκεται στο γεγονός ότι η Αγγλία φοβάται θανάσιμα τη δημοκρατική τάξη, ζωή και εξέλιξη στη χώρα μας. Γιατί μια τέτοια τάξη, ζωή και εξέλιξη θα σήμαινε κυριαρχική επιβολή της θέλησης του λαού και κατά συνέπεια αποκατάσταση για την εθνική μας ανεξαρτησία και λευτεριά, πράμα που, όπως φαίνεται, δε συμβιβάζεται με τις αποικιακές βλέψεις της Αγγλίας στην Ελλάδα και τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.

Η Αγγλία στην Ελλάδα φοβάται το λαό και τη Δημοκρατία όπως ο διάολος το λιβάνι. Γι� αυτό τους πολέμησε ένοπλα και γι’ αυτό, για να τους αντιμετωπίσει και τους αλυσοδένει, υποστηρίζει όλη τη ντόπια δοσίλογη, τρομοκρατική, νεοφασιστική, πλουτοκρατική αντίδραση. Και απ’ αυτού πηγάζει η μεταδεκεμβριανή νεοελληνική κακοδαιμονία που κάνει την Ελλάδα παράγοντα ανωμαλίας και διαταραχής, κίνδυνο για την ειρήνη και τη Δημοκρατία. Έτσι έφτασε το ελληνικό ζήτημα για συζήτηση μπροστά στην Οργάνωση των Ενωμένων Εθνών.

Πώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα:

Οι δεκαπέντε μήνες που πέρασαν απ’ το διώξιμο του χιτλεροφασίστα καταχτητή και την ένοπλη αγγλική επέμβαση στα εσωτερικά μας πείθουν και τον τελευταίο Έλληνα ότι δε μπορεί ν’ αποκατασταθεί η τάξη, να εξοντωθεί η δολοφονική χίτικη τρομοκρατία, να εφαρμοσθεί μια νοικοκυρεμένη οικονομική ζωή, ν’ αρχίσουμε μια σχεδιασμένη ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση και να πάμε για λεύτερες εκλογές αν δεν φύγουν οι Αγγλοι απ’ τον τόπο μας. Αυτά δείχνει η ζωή, η πράξη, τα γεγονότα. Και τα γεγονότα είναι σκληροτράχηλα πράγματα που δε μπορεί να τα χαλάσει και να τα’ ανατρέψει ο όποιος να ‘ναι ρητορικός ακροβατισμός και ελιγμός του κ. Μπέβιν για του κ. Νόελ Μπάικερ, είτε η οποιαδήποτε πολιτική λαθροχειρία των ύστερα απ’ το Δεκέμβρη του 1944 πραχτόρων και υποταχτικών τους στην Ελλάδα.

Και τα γεγονότα αυτά βροντοφωνούν ότι αν οι Εγγλέζοι θέλαν μέσα σε 24 ώρες θα υπήρχε τάξη, ομαλότητα και ησυχία στον τόπο μας. Μα δεν το θέλουν γιατί τάξη, ομαλότητα, ησυχία, δημοκρατία και ανοικοδόμηση είναι εχθροί τους και τότε μόνο θα υπάρξουν στην Ελλάδα, όταν φύγουν αυτοί απ’ εδώ.

Αν οι Εγγλέζοι θέλαν, η δολοφονική χίτικη τρομοκρατία θα έσβηνε μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Δε θέλουν όμως. Αντίθετα εξοπλίζουν με αγγλικά όπλα και αυτόματα- τις τελευταίες μάλιστα βδομάδες εντατικά και πανελλαδικά- τη μαυρομετωπίτικη δολοφονική τρομοκρατία, γιατί πάνω σ’ αυτήν υπολογίζουν και χρησιμοποιούν για να πνίγουν - όπως φαντάζονται- τη δημοκρατική θέληση του λαού μας.

Τα οικονομικά στον τόπο μας θα ‘ταν εξυγιασμένα και σταθεροποιημένα αν έλειπε η αποικιακή κακομεταχείρισή τους απ’ το εγγλέζικο κεφάλαιο, που με την τελευταία οικονομική συμφωνία ολοκληρώνει την οικονομική υποδούλωση της χώρας. Μας δανείζουν και μας αλυσοδένουν οι Αγγλοι με τα λεφτά μας που μας κατακρατούν και εμπορεύονται για λογαριασμό τους και σε βάρος μας.

Θα υπήρχε ακόμα στην Ελλάδα πολιτική- κυβερνητική ομαλότητα αν οι Αγγλοι σταματούσαν τις εξευτελιστικές για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά μας επεμβάσεις τους στα εσωτερικά μας και αν αντί να διορίζουν τις κυβερνήσεις- κουκλοθέατρα, που τους δουλεύουν υπάκουα και αντιελληνικά, άφηναν το λαό λεύτερα, δημοκρατικά και κυρίαρχα να βγάζει αυτός τους κυβερνήτες του, όπως αυτός θέλει, σύμφωνα και με τις διακηρύξεις της Χάρτας του Ατλαντικού και του συμμαχικού αγώνα, που γι’ αυτόν και οι Έλληνες πολέμησαν, υπόφεραν και θυσιάστηκαν όχι λιγότερο απ’ τον κάθε άλλο λαό.

Μα οι Εγγλέζοι δε θέλουν λεύτερη μα δουλική κυβέρνηση στην Ελλάδα για να κάνει δίχως αντιρρήσεις όσα αυτοί προστάζουν και όσα συμφέρουν σ’ αυτούς. Μια τελευταία και η πιο ταπεινωτική και ατιμωτική απόδειξη είναι η θέση που παίρνει η κυβέρνηση και όλος ο μαυρομετωπίτικος πολιτικός κόσμος στο ζήτημα της παραμονής των Αγγλων στην Ελλάδα, δηλαδή στο ζήτημα της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Τον ερχομό και την παραμονή των Αγγλων στην Ελλάδα όχι μόνο δεν τον θέλησε μα και τον πολέμησε, και με τα όπλα ακόμα, ο λαός γιατί του καταρρακώνει την εθνική τιμή, ζωή και ανεξαρτησία.

Στη συμφωνία της Γκαζέρτας δεν υπάρχει όρος που να καθορίζει και δέχεται την αγγλική κατοχή στη χώρα μας. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, πλαστογραφεί κατά διαταγή των Αγγλων την πραγματικότητα και ξεπουλά την Ελλάδα. Αν ο πουλημένος χαφιές Παπαντρέας υπόγραψε μια τέτοια συμφωνία, θα πρέπει να δικαστεί και να λιντσαριστεί σαν προδότης. Το Σύνταγμα απαγορεύει «να διαμένη στρατός ξένος εις το κράτος άνευ νόμου». Και τέτοιος νόμος δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει νόμος για την παραμονή και δουλειά που κάνουν στην Ελλάδα οι ποικιλόμορφες αγγλικές αποστολές. Καμμιά διάψευση που αναγκάστηκε να κάνει ο κ. Μανέττας και κανένας ακριβοπληρωμένος σαλτιμπαγκισμός της «Εστίας» δεν αλλάζει το γεγονός ότι τέτοιος νόμος δεν υπάρχει. Την παραμονή των Αγγλων στην Ελλάδα δε μπορεί να την αποφασίσει και καμμιά μονόπλευρη κυβέρνηση και πολύ περισσότερο διορισμένη απ’ τους Αγγλους, όπως είναι όλες οι μεταδεκεμβριανές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να πάρει μόνο μια αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, μα οι Αγγλοι εμπόδισαν και εμποδίζουν να σχηματισθεί μια τέτοια κυβέρνηση στην Ελλάδα, παραβιάζοντας έτσι τις συμμαχικές αποφάσεις που παρθηκαν στην Τεχεράνη και Γιάλτα. Γιατί ξέρουν ότι μια τέτοια κυβέρνηση δε θα ‘ταν όργανό τους. Την τελευταία τους προσπάθεια για να δικαιολογήσουν την παραμονή τους στην Ελλάδα οι Αγγλοι πήγαν να τη στηρίξουν , ύστερα απ� το σκάνδαλο που ξέσπασε στην ΟΕΕ και που το μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ η παραίτηση του υπουργού των Εξωτερικών κ. Σοφιανόπουλου, στην επιτροπή για τα εξωτερικά ζητήματα. Μα και η επιτροπή αυτή, όπως έχει συσταθεί μονόπλευρα είναι παράνομη και υπακούει δουλικά στα κελεύσματα των Αγγλων.

Η επιτροπή αυτή είναι παράνομη γιατί αποκλείστηκε απ’ αυτήν αυθαίρετα ο στρατηγός κ. Οθωναίος, που χρημάτισε πρωθυπουργός της χώρας. Μα την αυθαιρεσία και παρανομία της την αυτοξεσκεπάζει η ίδια η επιτροπή μέσα στη διακοίνωση που ‘στειλε στο Συμβούλιο Ασφάλειας της ΕΕ απ’ αφορμή τη σοβιετική αίτηση. Η διακοίνωση αυτή αρχίζει με τούτο το ψέμμα: «Με αίσθημα ειλικρινούς λύπης, η επιτροπή των εξωτερικών υποθέσεων, εις την οποία εγκύρως εκπροσωπούνται ΟΛΑ ΤΑ ΚΟMΜΑΤΑ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΔΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ?». Αυτό είναι ψέμμα. Γιατί παρακάτω η ίδια η διακοίνωση λέει ότι «κατά την απελευθέρωσιν βρετανικά στρατεύματα αποβιβάσθησαν και πάλιν εις την Ελλάδα όχι αυτοβούλως αλλά κατά παράκλησιν της ελληνικής κυβερνήσεως και κατόπιν συμφωνίας συναφθείσης εν Ιταλία και υπογραφείσης παρ’ αντιπροσώπων όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών μερίδων περιλαμβανομένης της Ακρας Αριστεράς»

Ασχετα από το ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε καινούργια ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, γεγονός παραμένει ότι η επιτροπή για τα εξωτερικά εννοεί τη συμφωνία της Γκαζέρτας, που δεν υπόγραψαν τα κόμματα μα οι υπουργοί της «Εθνικής Κυβέρνησης». Στην κυβέρνηση εκείνη έπαιρνε μέρος και το ΕΑΜ και πιο άμεσα και το ΚΚΕ. Κατά συνέπεια και το ΚΚΕ, όπως και το ΕΑΜ είναι απ’ τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα και όμως αποκλείονται απ’ την επιτροπή για τα εξωτερικά ζητήματα, που και γι’ αυτόν ακόμα τον πρόσθετο λόγο είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ και δε μπορεί να εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα. Ο τέτοιος όμως πλαστογραφικός οργασμός που γίνεται κατά ξένη- αγγλική- επιταγή, δείχνει το εξευτελιστικό κατάντημα που μας έριξαν οι απεμπολητές και προδότες των εθνικών μας συμφερόντων.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι ξενόδουλοι εκμεταλλευτές του λαού δε σταματάν μπροστά σε τίποτα, απ’ την πλαστογραφία ως τη δολοφονία, για να κάνουν τη δουλείά τους. Και ότι είναι ουτοπία και αυταπάτη να περιμένουμε απ’ αυτούς και τους πατρώνες τους να πάμε με την καλή τους θέληση για ομαλή δημοκρατική πορεία σε λεύτερες αδιάβλητες εκλογές. Όπως οι διαβεβαιώσεις του κ. Μπέβιν και Σίας, όπως οι όρκοι των κυβερνήσεων του Μαύρου Μετώπου, έτσι και η ισοπολιτεία κλπ, του Παλαιοδημοκρατικού Κέντρου είναι απάτη και φενάκη. Με τα κινήματα, τα ρόπαλα, τις δολοφονίες- πλαστογραφίες και εκβιασμούς ετοιμάζουν την εκλογική κωμωδία. Γελιένται αν νομίζουν ότι μπορούν να μας παρασύρουν σ’ αυτές. ΜΟΝΟ ΣΕ ΤΙΜΙΕΣ. ΛΕΥΤΕΡΕΣ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ. Αλλιώς θα τις κάνουν μόνοι. Έτσι όμως δε θ’ αλλάξει ούτε κατά ένα γιώτα το χαντάκωμα και ο κατήγορος. Ούτε πρόκειται να βοηθήσει εδώ ο κομπογιαννιτισμός της καινούργιας οικονομικής εξυγίανσης και σταθεροποίησης που θα εξατμιστεί απ’ της συνέπειες της οικονομικής αντιλαϊκής αγυρτείας τους.

Και θα χρειαστεί για μια ακόμα φορά ο λαός ο ίδιος να πάρει στα γερά του μπράτσα και έχοντας τη συναντίληψη και την ηθική κατανόηση της δημοκρατικής ανθρωπότητας, το δύσκολο μα ζωτικό έργο ν’ αποκαταστήσει την εθνική λευτεριά και ανεξαρτησία και το δικαίωμα σε μια ήσυχη, νοικοκυρεμένη, ομαλή, δημοκρατική και ειρηνική ζωή, ανάπτυξη και πρόοδο.

Η παλλαϊκή ενότητα και πάλη για την Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία ενάντια στους πουλημένους προδότες και τα αφεντικά τους θα σώσει για μια ακόμα φορά την Ελλάδα .

Ν.ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

(Δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη, Σάββατο 2/2/1946)