ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - Να ανοίξουν όλα τα Αρχεία που αφορούν στον αρχηγό του ΚΚΕ

Να ανοίξουν όλα τα Αρχεία της Ασφάλειας, των ελληνικών και ξένων υπηρεσιών για τις διώξεις όλων των επαναστατών κομμουνιστών, τις διώξεις και τη δολοφονία του αρχηγού του ΚΚΕ

Να δοθούν στη δημοσιότητα όλοι οι φάκελοι Ζαχαριάδη απ' τις σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ

Να δοθούν στη δημοσιότητα ΟΛΕΣ οι καταθέσεις των αντιφασιστών και κομμουνιστών στη «Επιτροπή» (1957) για τη στάση του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στο Νταχάου

Αρχές Αυγούστου του 1973, μόλις τρεις μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου και μισό χρόνο μετά την εξέγερση της Νομικής στην Αθήνα, η KGB ανακοινώνει ότι ο ηγέτης του λαού μας ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ πέθανε από ανακοπή καρδιάς. 20 χρόνια αργότερα η ίδια η KGB, αυτοαναιρούμενη και αυτοδιαψευδόμενη - γελοιοποιώντας όλους τους πολιτικούς, ιστορικούς και δημοσσιογραφους που είχαν δεχτεί τηνα αρχική εκδοχή - ανακοινώνει ότι ο Ζαχαριάδης αυτοκτόνησε. 43 χρόνια μετά οι ακριβής συνθήκες θανάτου του παραμένουν αδιευκρίνιστες.

Αφού για τους σοβιετικούς και έλληνες χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές ο Νίκος Ζαχαριάδης «αυτοκτόνησε» (!), τι φοβούνται και κρατούν ως τώρα απόρρητο το φάκελο του;

«Την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές.

Με την ΚΑ-ΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν. Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ. Φλωράκης θυμάμαι τον παρουσίασε σαν αυτοκτονία...

Υπάρχει και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν. Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία αν δεν της το ζήτησε εκείνος για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη.

Όπως και νάχει το ζήτημα ο Χαρ. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη» (Ν. ΚΕΠΕΣΗΣ, 2006)

«Το κρίσιμο αρχειακό υλικό για τον Ζαχαριάδη βρίσκεται ακόμη στο σκοτάδι» (ΣΗΦΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, 2011)

«Οταν κουβέντιασα με τον ιατροδικαστή παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε καρδιακή προσβολή αλλά ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» (Β. ΚΟΥΖΝΕΤΣΟΒΑ, 1994)

«Οι φανατικοί οπαδοί του [Ζαχαριάδη] μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν την εκδοχή της αυτοκτονίας και επιμένουν ότι ο Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε από την Κ.G.B. Την εκδοχή τους ενίσχυσε η δήλωση της διευθύντριας των ρωσικών κρατικών αρχείων Ν. Τομιλίνα, η οποία ανέφερε ότι ο φάκελος του θανάτου του εξόριστου ηγέτη του ΚΚΕ παραμένει πάντα στα [ρωσικά] κρατικά αρχεία ως ''άκρως απόρρητος'', και αποκάλυψε ότι ''οι Ρώσοι δεν έχουν δημοσιοποιήσει όλα όσα αφορούν τον Νίκο Ζαχαριάδη και κυρίως τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του...''. Η Τομιλίνα πρόσθεσε ότι ''κάτι τέτοιο θα έβλαπτε τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας...''.» (Γ. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ: «Ελευθεροτυπία», Ε Ιστορικά, 2009, σελ. 63-64.)

Σ. Ζαχαριάδης: «Να μη χαθεί άλλος χρόνος»

Σ. Ζαχαριάδης: «Να μη χαθεί άλλος χρόνος»
Ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη, του επί 25ετία γενικού γραμματέα του ΚΚΕ (1931-1956), του πλέον δοξασμένου αλλά και πιο αμφιλεγόμενου προσώπου στην Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας, έχει καταβάλει εδώ και πολλά χρόνια μεγάλες προσπάθειες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Ρωσία, προκειμένου να ανοίξουν τα αρχεία για τον πατέρα του.

«Ασφαλώς είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος από τον πατέρα μου αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μεγάλωσα ως ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη. Σε κάθε βήμα της ζωής μου με ακολουθούσε η μορφή του και τα βιώματα που είχα μαζί του. Αυτό, όμως, ήταν κάτι εντελώς προσωπικό για εμένα. Στις κοινωνικές μου σχέσεις, στην επαφή μου με την κοινωνία, με ακολουθούσε και με ακολουθεί ο Νίκος Ζαχαριάδης ως το ιστορικό πρόσωπο. Ολα όσα του αναγνώριζαν και όλα όσα του καταμαρτυρούσαν οι σύντροφοί του και οι πολιτικοί του αντίπαλοι» αναφέρει ο Σήφης Ζαχαριάδης.

Και προσθέτει: «Αναζητώντας να μάθω περισσότερα για τον πατέρα μου κατέληξα πολύ νωρίς στο συμπέρασμα πως ό,τι τον αφορούσε έπρεπε να δοθεί στη δημοσιότητα. Να μπορεί να το βρει ο ιστορικός ερευνητής αλλά και ο τελευταίος έλληνας πολίτης που θα είχε το ενδιαφέρον της αναζήτησης της Ιστορίας μέσα από ντοκουμέντα και στοιχεία. Προσωπικά αυτό κάνω. Κάθε τι καινούργιο που βρίσκω γύρω από τη ζωή και την πολιτική δράση του πατέρα μου φροντίζω να το δημοσιοποιώ».

Οπως εξηγεί όμως «το θέμα δεν είναι τι κάνω εγώ ως άτομο ή τι κάνουν ιδιωτικά οι ερευνητές της Ιστορίας». «Το θέμα είναι τι κάνει το κράτος ώστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ή οι συγγενείς τους, οι ερευνητές και οι ιστορικοί επιστήμονες να έρθουν σε επαφή με αυτό το υλικό και να το αξιοποιήσουν για την καλύτερη γνώση της Ιστορίας του τόπου μας» συνεχίζει ο κ. Ζαχαριάδης και καταλήγει:

«Επιτέλους έχουμε αποτέλεσμα. Χαιρετίζω την απόφαση της κυβέρνησης και των αρμοδίων υπουργών να ανοίξουν οι φάκελοι. Είναι μια θαυμάσια ενέργεια που βάζει τέλος σε μια εποχή κατά την οποία στη χώρα μας κυριάρχησαν τα πάθη και ο πολιτικός ρατσισμός σε βάρος των κομμουνιστών, των αριστερών, των προοδευτικών πολιτών.

Ελπίζω όλα να προχωρήσουν γρήγορα. Να μην κολλήσουμε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Να μη χάσουμε άλλο χρόνο».

ΤΟ ΒΗΜΑ, 03/07/2016 05:45